വംശനാ​ശത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന വർഗങ്ങൾ—നിങ്ങൾ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന വിധം

കടുവകൾ, ആമകൾ, കാണ്ടാ​മൃ​ഗം, ചിത്ര​ശ​ല​ഭങ്ങൾ—എന്തിന്‌, വംശനാ​ശത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന വർഗങ്ങ​ളു​ടെ പട്ടിക അവസാ​ന​മി​ല്ലാ​ത്ത​താ​യി കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു! അപരാ​ധ​ത്തി​ന്റെ വലി​യൊ​രു പങ്ക്‌ മനുഷ്യൻ വഹിക്കണം എന്നതു സംശയ​ലേ​ശ​മ​ന്യേ നിങ്ങൾ സമ്മതി​ക്കും. എന്നാൽ ഇത്‌ നിങ്ങളെ എപ്രകാ​രം ബാധി​ക്കും?

ലോക​ത്തി​ന്റെ സാമ്പത്തിക ദുസ്ഥിതി കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ തങ്ങളുടെ ക്ഷേമ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​പ്പെ​ടുന്ന ആളുകൾ, പരിരക്ഷണ പദ്ധതി​കളെ—അവ എത്രതന്നെ ശ്രേഷ്‌ഠ​മാ​യി​ക്കൊ​ള്ളട്ടെ—പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കു​മെന്നു പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നതു ന്യായ​യു​ക്ത​മാ​ണോ? “ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ രാഷ്‌ട്രീയ പ്രക്ഷോ​ഭം, ഗോ​ത്ര​പ​ര​മായ യുദ്ധങ്ങൾ, ക്ഷാമം, പകർച്ച​വ്യാ​ധി​കൾ എന്നിവ നേരി​ടുന്ന സഹാറ​യ്‌ക്കു തെക്കു​വ​ശ​ത്തുള്ള ഒട്ടുമിക്ക ആഫ്രിക്കൻ പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും ഹരിത​പ്ര​സ്ഥാ​നങ്ങൾ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കു​ന്നതു തീർച്ച​യാ​യും എളുപ്പമല്ല,” ടൈം അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. മറ്റെവി​ടെ​യാ​യാ​ലും സ്ഥിതി ഇതുതന്നെ.

വംശനാ​ശ​ത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന വർഗങ്ങ​ളു​ടെ പ്രശ്‌നം പരിഹ​രി​ക്ക​പ്പെ​ട​ണ​മെ​ങ്കിൽ സമൂല മാറ്റങ്ങൾ ആവശ്യ​മാണ്‌. ദി അറ്റ്‌ലസ്‌ ഓഫ്‌ എൻഡേ​ഞ്ചേർഡ്‌ സ്‌പീ​ഷീസ്‌ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, ഈ മാറ്റങ്ങൾ “അത്രയ്‌ക്കു വ്യാപ്‌ത​മാ​യ​തി​നാൽ അവ ഗവൺമെൻറു​കൾക്കു​മാ​ത്രമേ നടപ്പിൽ വരുത്താൻ സാധി​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ.” എന്നിട്ട്‌ അത്‌ ഇങ്ങനെ ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു: “ഗവൺമെൻറു​കളെ തെര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കുന്ന രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ, 2000-ാം ആണ്ടോടെ പരിസ്ഥി​തി​യോട്‌ അനുഭാ​വ​മുള്ള രാഷ്‌ട്രീ​യ​ക്കാർ മാത്രമേ തെര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു​ള്ളു​വെന്ന്‌ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തേ​ണ്ടത്‌ ഓരോ വ്യക്തി​യു​ടെ​യും കടമയാണ്‌.”

ഇതു വാസ്‌ത​വി​ക​മായ ഒരു ഭാവി​പ്ര​ത്യാ​ശ​യാ​ണോ? ചരി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ തെളി​വ​നു​സ​രി​ച്ചു വിധി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ “മനുഷ്യൻ മനുഷ്യ​ന്റെ​മേൽ അവന്റെ ദോഷ​ത്തി​നാ​യി അധികാ​രം നടത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു നാം നിഗമനം ചെയ്യേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു—വന്യജീ​വ​ന്റെ​മേ​ലും അപ്രകാ​രം​തന്നെ. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 8:9, NW) തീർച്ച​യാ​യും, ഒട്ടേറെ പരിര​ക്ഷകർ, ഭൂമി​യി​ലെ സസ്യ, ജന്തുജാ​ലങ്ങൾ പാരി​സ്ഥി​തിക സൂചക​ങ്ങ​ളാ​യി വർത്തി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. ഇവ അപകട​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ നമ്മൾ മനുഷ്യ​രും അപകട​ത്തിൽതന്നെ. എന്നാൽ ഭൂമി​യി​ലെ ജീവജാ​ല​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം വംശനാ​ശ​ഭീ​ഷ​ണി​യി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്നതു മാനവ​ച​രി​ത്ര​ത്തിൽ ഇതാദ്യ​മല്ല.

ചരി​ത്ര​പു​സ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളിൽ ഏറ്റവും പഴക്കം​ചെ​ന്നത്‌ ഈ വാക്കുകൾ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു: “ആകാശ​ത്തിൻ കീഴിൽനി​ന്നു ജീവശ്വാ​സ​മുള്ള സർവ്വജ​ഡ​ത്തെ​യും നശിപ്പി​പ്പാൻ ഞാൻ ഭൂമി​യിൽ ഒരു ജലപ്ര​ളയം വരുത്തും; ഭൂമി​യി​ലു​ള്ള​തൊ​ക്കെ​യും നശിച്ചു​പോ​കും.” (ഉല്‌പത്തി 6:17) എന്നിരു​ന്നാ​ലും, മനുഷ്യ​രെ​ല്ലാ​വ​രു​മോ മറ്റു ജീവജാ​ല​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാ​മോ നശിച്ചു​പോ​യില്ല, അതിജീ​വ​ന​ത്തി​നു​വേണ്ട ഒരു ഏർപ്പാടു ദൈവം ചെയ്‌തു.

അതിജീ​വ​ന​ത്തിന്‌ ഒരു പെട്ടകം

ഇന്നു വംശനാ​ശത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന വർഗങ്ങ​ളു​ടെ പ്രശ്‌ന​ത്തി​നു പറ്റിയ ഏറ്റവും നല്ല പരിഹാ​ര​ത്തിൽ അവയുടെ ആവാസങ്ങൾ കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്നു ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാർ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. രസാവ​ഹ​മാ​യി, ന്യൂ സയൻറിസ്റ്റ്‌ ഇതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യു​ക​യും പരിര​ക്ഷകർ “നോഹ​യു​ടെ പെട്ടകം എന്ന രൂപകം” ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ പരാമർശി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. മനുഷ്യ​രും മൃഗങ്ങ​ളും നോഹ​യു​ടെ നാളിലെ പ്രളയത്തെ അതിജീ​വി​ച്ചതു നോഹ​യു​ടെ പെട്ടക​ത്തി​ലൂ​ടെ​യാ​യി​രു​ന്നു.

ദൈവം നോഹ​യ്‌ക്കു പെട്ടക​ത്തി​ന്റെ രൂപകൽപ്പന നൽകി, പ്രളയ​ജ​ല​ത്തി​നു​മീ​തെ പൊങ്ങി​ക്കി​ട​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വി​ധ​മുള്ള ഒരു കൂറ്റൻ തടി​പ്പെ​ട്ടകം. ഇത്‌ നോഹ​യു​ടെ​യും അവന്റെ ഭാര്യ​യു​ടെ​യും അവരുടെ മൂന്നു പുത്ര​ന്മാ​രു​ടെ​യും പുത്ര​ന്മാ​രു​ടെ ഭാര്യ​മാ​രു​ടെ​യും, കൂടാതെ വന്യവും വീട്ടിൽ വളർത്തു​ന്ന​വ​യു​മായ വിവിധ തരത്തി​ലുള്ള മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ​യും ജീവൻ കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ച്ചു.—തീർച്ച​യാ​യും, “ജീവശ്വാ​സ​മുള്ള സർവ്വജ​ഡ​ത്തിൽനി​ന്നും”തന്നെ. (ഉല്‌പത്തി 7:15) ഇന്നു സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ജീവജാ​ല​ങ്ങ​ളു​ടെ ബാഹു​ല്യം, പെട്ടകം അതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം എത്ര നന്നായി നിർവ​ഹി​ച്ചു എന്നു തെളി​യി​ക്കു​ന്നു.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അതിജീ​വനം മാനു​ഷിക പരി​ശ്ര​മ​ങ്ങളെ മാത്രം ആശ്രയി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നതു ശ്രദ്ധി​ക്കുക. തങ്ങളുടെ ജീവൻ സംരക്ഷി​ക്കാൻ കഴിവുള്ള ദൈവത്തെ നോഹ​യും കുടും​ബ​വും അനുസ​രി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പ്രളയ​ത്തി​നു​മു​മ്പു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ലോക​ത്തി​ന്റെ വിശേ​ഷ​ത​യാ​യി​രുന്ന കോലാ​ഹ​ല​ങ്ങൾക്കും അക്രമ​ങ്ങൾക്കും അത്യാ​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​നും അറുതി വരുത്തി​യതു ദൈവ​മാ​യി​രു​ന്നു.—2 പത്രൊസ്‌ 3:5, 6.

പുതിയ ലോക​ത്തി​ലെ മൃഗങ്ങൾ

തന്റെ നിയമങ്ങൾ അനുസ​രി​ക്കു​ന്നത്‌, പ്രാകൃ​ത​രും വിശന്നു വലഞ്ഞ ഇരപി​ടി​യ​ന്മാ​രെ​യും​പോ​ലെ മൃഗതു​ല്യ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു മനുഷ്യ​രെ സൗമ്യ​രും ശാന്തരു​മാ​ക്കി​മാ​റ്റു​മെന്നു യഹോ​വ​യാം ദൈവം വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. (യെശയ്യാ​വു 11:6-9; 65:25) ഇപ്പോൾ പോലും ഇതിന്റെ തെളി​വു​കൾ അലയടി​ക്കു​ന്നു. നിങ്ങളു​ടെ അടുത്തുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ നടക്കുന്ന യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ച്ചു നിങ്ങൾതന്നെ അതു കാണുക. മനുഷ്യർക്കി​ട​യിൽ ഇത്തരം സമൂല​മാ​റ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു കഴിയു​മെ​ങ്കിൽ, ഇന്നുകാ​ണുന്ന മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ സ്വഭാ​വ​വി​ശേ​ഷ​തകൾ മാറ്റേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെ​ങ്കിൽത​ന്നെ​യും, മൃഗ​ലോ​കം സമാധാ​ന​ത്തി​ലും സുരക്ഷി​ത​ത്വ​ത്തി​ലും ഒന്നിച്ചു​പാർക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ട ഏർപ്പാ​ടു​ചെ​യ്യാൻ അവനു കഴിയി​ല്ലേ? വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അവൻ ഇങ്ങനെ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യുന്നു: “അന്നാളിൽ ഞാൻ അവർക്കു​വേണ്ടി വയലിലെ കാട്ടു​മൃ​ഗ​ത്തോ​ടും ആകാശ​ത്തി​ലെ പക്ഷി​യോ​ടും നിലത്തി​ലെ ഇഴജാ​തി​യോ​ടു​മുള്ള ബന്ധത്തിൽ ഒരു ഉടമ്പടി ചെയ്യും. . . . ഞാൻ അവരെ സുരക്ഷി​ത​മാ​യി കിടക്കു​മാ​റാ​ക്കും.”—ഹോശേയ 2:18, NW.

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നാ​യ പത്രോസ്‌ “ന്യായ​വി​ധി​യും ഭക്തികെട്ട മനുഷ്യ​രു​ടെ നാശവും സംഭവി​പ്പാ​നുള്ള” ഭാവി​യി​ലെ ഒരു “ദിവസ”ത്തെക്കു​റി​ച്ചു പറയുന്നു. (2 പത്രൊസ്‌ 3:7) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിയ​ന്ത്രിത ഇടപെടൽ ഭക്തികെട്ട മനുഷ്യ​രെ മാത്രമേ നശിപ്പി​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ. ദൈവം, “ഭൂമിയെ നശിപ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​വരെ നശിപ്പി”ക്കും.—വെളി​പാട്‌ 11:18, NW.

ജീവികൾ ഇനിമേൽ ഭീഷണി​യിൻകീ​ഴി​ലാ​യി​രി​ക്കാത്ത ഒരു ലോക​ത്തിൽ ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌ എത്ര ആനന്ദക​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​മെന്നു സങ്കൽപ്പി​ക്കുക. അപ്പോൾ നമുക്കു ചുറ്റു​മുള്ള വന്യജീ​വി​ക​ളിൽനിന്ന്‌ എത്രമാ​ത്രം കാര്യങ്ങൾ പഠിക്കാ​നു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും! അതേ, കടുവകൾ, സിംഹങ്ങൾ, ആനകൾ എന്നിവ നമുക്കു ചുറ്റും ശല്യം നേരി​ടാ​തെ വിഹരി​ക്കും. സമു​ദ്ര​ജീ​വി​കൾ പെറ്റു​പെ​രു​കും, ഇഴജന്തു​ക്ക​ളും പ്രാണി​ക​ളും മാക്കത്ത​ത്തകൾ ഉൾപ്പെടെ വിവി​ധ​യി​നം പക്ഷിക​ളും—എല്ലാം ഉചിത​മായ സന്തുല​ന​ത്തിൽ. മിശി​ഹൈക രാജ്യ​ത്തിൻ കീഴിൽ അനുസ​ര​ണ​മുള്ള മനുഷ്യ​വർഗം പൂർണ​ത​യി​ലേക്കു പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടും, പൂർണ​ത​യുള്ള ഒരു ആവാസ​വ്യൂ​ഹം എല്ലായി​ട​ത്തും ഉണ്ടായി​രി​ക്കും.