കത്തോ​ലി​ക്കാ​സ​ഭ​യും പരിണാ​മ​വും

ഇറ്റലിയിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

ചാൾസ്‌ ഡാർവി​ന്റെ ശവസം​സ്‌കാ​രം 1882 ഏപ്രിൽ 26-ന്‌ ലണ്ടനിലെ വെസ്റ്റ്‌മിൻസ്റ്റർ ആബിയിൽ നടന്നു. പ്രകൃ​തി​നിർധാ​രണം സംബന്ധിച്ച തന്റെ പരിണാ​മ​സി​ദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ലൂ​ടെ ‘ദൈവത്തെ സിംഹാ​സ​ന​ഭ്ര​ഷ്ട​നാ​ക്കി’യെന്നു കുറ്റം ചുമത്ത​പ്പെട്ട ഒരു മനുഷ്യ​നെ അടക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഒട്ടും അനു​യോ​ജ്യ​മായ സ്ഥലമല്ല പള്ളി​യെന്ന്‌ ചിലർക്ക്‌ തോന്നി​യേ​ക്കാം. എങ്കിലും, ഡാർവി​ന്റെ ശവകു​ടീ​രം ഒരു നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലേ​റെ​ക്കാ​ല​മാ​യി അവിടെ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നു.

1859-ൽ ഡാർവി​ന്റെ വർഗോ​ത്‌പത്തി (ഇംഗ്ലീഷ്‌) പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച​തി​നു​ശേഷം, ദൈവ​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാ​രു​ടെ മനസ്സ്‌ പരിണാ​മ​ത്തി​ലേക്കു ക്രമേണ ചാഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. “തുറന്ന യുദ്ധ”ത്തിന്റെ ഒരു ഘട്ടം ഈ നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ “വെടി​നിർത്ത”ലിന്‌ വഴിമാ​റി​ക്കൊ​ടുത്ത വിധ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ദൈവ​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ കാർളോ മോളാ​രി എഴുതു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. പിന്നെ, 19-ാം ശതകത്തി​ന്റെ മധ്യത്തിൽ ഒരു “യുദ്ധവി​രാ​മം” നടന്നെ​ന്നും ഒടുവിൽ ഇന്നത്തെ “സമാധാ​നം” നിലവിൽവ​ന്നെ​ന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

ഡാർവി​നു മുമ്പ്‌

തീർച്ച​യാ​യും, പരിണാ​മം എന്ന ആശയത്തിന്‌ തുടക്കം കുറി​ച്ചത്‌ ഡാർവി​നാ​യി​രു​ന്നില്ല. ഒരു ജീവരൂ​പം മറ്റൊ​ന്നാ​യി മാറു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പുരാതന തത്ത്വചി​ന്ത​ക​രും സിദ്ധാ​ന്തി​ച്ചി​രു​ന്നു. ആദ്യത്തെ ആധുനിക പരിണാ​മ​സ​ങ്കൽപ്പ​ങ്ങ​ളു​ടെ വേരു​തേ​ടി​പ്പോ​യാൽ നാം 18-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ അനേകം പ്രകൃ​തി​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാ​രു​ടെ പക്കലാ​യി​രി​ക്കും ചെന്നെ​ത്തുക.

18-ഉം 19-ഉം നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളിൽ “പരിണാ​മം” എന്ന പദം അപൂർവ​മാ​യേ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു​ള്ളു​വെ​ങ്കി​ലും അനേകം പണ്ഡിത​ന്മാർ വ്യത്യസ്‌ത പരിണാ​മ​സി​ദ്ധാ​ന്തങ്ങൾ മുന്നോ​ട്ടു​വെച്ചു. ഡാർവി​ന്റെ പിതാ​മ​ഹ​നായ ഇറാസ്‌മസ്‌ ഡാർവിൻ (1731-1802) തന്റെ കൃതി​ക​ളി​ലൊ​ന്നിൽ പരിണാ​മ​പ​ര​മായ അനേകം ആശയങ്ങൾ അവതരി​പ്പി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. കത്തോ​ലി​ക്കാ​സഭ ആ കൃതി നിരോ​ധിത ഗ്രന്ഥങ്ങ​ളു​ടെ പട്ടിക​യിൽ പെടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു.

“തുറന്ന യുദ്ധം” അരങ്ങേ​റാൻ കാരണം

മതേതര ലോക​ത്തി​ലെ ചിലർ വൈദി​ക​രു​ടെ അധികാ​രത്തെ ദുർബ​ല​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു ഉപകര​ണ​മാ​യി ഡാർവി​ന്റെ സിദ്ധാ​ന്തത്തെ കണ്ടു. അങ്ങനെ ഒരു പൊരിഞ്ഞ പോരാ​ട്ടം ആരംഭി​ച്ചു. 1860-ൽ ജർമൻ ബിഷപ്പു​മാർ ഇങ്ങനെ തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു: “നമ്മുടെ പൂർവി​കർ ദൈവ​ത്താൽ നേരിട്ടു സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, മനുഷ്യ​ന്റെ ശരീരം അപൂർണ​മായ സത്തയിൽനിന്ന്‌ താനേ​യുള്ള രൂപാ​ന്ത​രണം വഴി ഉയിർകൊ​ണ്ട​താ​ണെന്നു ശഠിക്കാൻ ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രു​ടെ അഭി​പ്രാ​യം വിശുദ്ധ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾക്കും പരമ്പരാ​ഗത മതവി​ശ്വാ​സ​ത്തി​നും കടകവി​രു​ദ്ധ​മാ​ണെന്ന്‌ ഞങ്ങൾ പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്നു.”

സമാന​മാ​യി, പരിണാ​മത്തെ എതിർക്കു​ക​യും ഉല്‌പ​ത്തി​യി​ലെ സൃഷ്ടി​വി​വ​ര​ണത്തെ പിന്താ​ങ്ങു​ക​യും ചെയ്യുന്ന ഒരു പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം തയ്യാറാ​ക്കി​യ​തിന്‌ 1877 മേയിൽ ഒമ്പതാം പീയൂസ്‌ പാപ്പാ ഫ്രഞ്ച്‌ ഡോക്ട​റായ കോൺസ്റ്റാ​ന്റാൻ ഴാമിനെ പുകഴ്‌ത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. പാപ്പാ​യു​ടെ ബിബ്ലിക്കൽ കമ്മീഷൻ 1905-നും 1909-നും ഇടയ്‌ക്ക്‌ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച ഒരു കൂട്ടം കത്തുകൾ സംഘട്ട​ന​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ ഘട്ടത്തെ പരകോ​ടി​യി​ലെ​ത്തി​ച്ചു. ഉല്‌പ​ത്തി​യു​ടെ ആദ്യത്തെ മൂന്ന്‌ അധ്യാ​യങ്ങൾ ചരി​ത്ര​പ​ര​മാ​ണെ​ന്നും അവയെ “യഥാർഥ ചരിത്ര”മായി മനസ്സി​ലാ​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും ഈ കത്തുക​ളി​ലൊ​ന്നിൽ കമ്മീഷൻ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു.

“വെടി​നിർത്ത”ലും “യുദ്ധവി​രാമ”വും

എന്നാൽ, ഡാർവി​ന്റെ സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ പ്രശസ്‌തി അഭിജ്ഞ​വൃ​ന്ദ​ങ്ങ​ളി​ലേക്ക്‌ ഉയർന്ന​പ്പോൾ ഫ്രഞ്ച്‌ ജെസ്യൂ​ട്ടായ ടേയാർ ഡ ഷാർഡാ​നെ​പ്പോ​ലുള്ള കത്തോ​ലി​ക്കാ ദൈവ​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാർ പരിണാ​മ​വാ​ദ​ത്തി​ലേക്കു കാലു​മാ​റാൻ തുടങ്ങി. ടേയാ​റി​ന്റെ ആശയങ്ങൾ യാഥാ​സ്ഥി​തിക പരിണാ​മ​വാ​ദി​ക​ളു​ടേ​തിൽനിന്ന്‌ വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും 1921 മുതൽ അദ്ദേഹം “ജൈവ​പ​രി​ണാ​മത്തെ . . . കൂടുതൽ കൂടുതൽ യഥാർഥ​മാ​യി കണ്ടു.” കത്തോ​ലി​ക്കാ വിശ്വാ​സ​വും പരിണാ​മ​വാ​ദ​വും തമ്മിൽ അനുര​ഞ്‌ജ​ന​ത്തി​നുള്ള ചായ്‌വ്‌ അധിക​മ​ധി​കം പ്രകട​മാ​യി വന്നു.

1948-ൽ മറ്റൊരു ജെസ്യൂട്ട്‌ ഇങ്ങനെ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “ചില പരിധി​കൾക്കു​ള്ളി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ അനുര​ഞ്‌ജനം [പരിണാ​മ​വും കത്തോ​ലി​ക്കാ വിശ്വാ​സ​വും തമ്മിലു​ള്ളത്‌] സാധ്യ​മാ​ണെന്ന്‌ പ്രഖ്യാ​പി​ക്കുന്ന ദൈവശാസ്‌ത്രജ്ഞന്മാരുടെ—നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും യാഥാ​സ്ഥി​തി​ക​രാ​യ​വ​രു​ടെ—എണ്ണത്തിൽ 20-തിലധി​കം വർഷമാ​യി ഒരു അസാധാ​രണ വർധനവ്‌ ഉണ്ടായി​ട്ടുണ്ട്‌.” ആ സമയ​ത്തോ​ട​ടുത്ത്‌, പാപ്പാ​യു​ടെ ബിബ്ലിക്കൽ കമ്മീഷൻ ഉല്‌പ​ത്തി​യി​ലെ സൃഷ്ടി​വി​വ​ര​ണത്തെ പിന്താ​ങ്ങി​ക്കൊണ്ട്‌ 1909-ൽ എഴുതി​യി​രുന്ന വളരെ​യ​ധി​കം കാര്യങ്ങൾ പിൻവ​ലി​ച്ചു.

പിന്നീട്‌, 1950-ൽ, പന്ത്രണ്ടാം പീയൂ​സി​ന്റെ ചാക്രി​ക​ലേ​ഖ​ന​മായ ഹൂമാനി ജെനെ​റിസ്‌ കത്തോ​ലി​ക്കാ പണ്ഡിത​ന്മാർക്ക്‌ പരിണാ​മ​സി​ദ്ധാ​ന്തത്തെ സാധു​വായ ഒരു സിദ്ധാ​ന്ത​മാ​യി കണക്കാ​ക്കാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌ പറയു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. എന്നാൽ, പാപ്പാ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ദേഹികൾ ദൈവ​ത്താൽ നേരിട്ടു സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെ​ന്നുള്ള നിലപാ​ടി​നോ​ടു പറ്റിനിൽക്കാൻ കത്തോ​ലി​ക്കാ വിശ്വാ​സം നമ്മെ ബാധ്യ​സ്ഥ​രാ​ക്കു​ന്നു.”

ഈ പറയുന്ന സമാധാ​ന​ത്തി​നു കാരണ​മെ​ന്താണ്‌?

രണ്ടാം വത്തിക്കാൻ സഭൈക്യ കൗൺസി​ലി​നു​ശേഷം, ചുരുക്കം ചില അപവാ​ദ​ങ്ങ​ളൊ​ഴി​ച്ചാൽ “പരിണാ​മ​പ​ര​മായ സിദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച എതിർപ്പു​കൾ സുനി​ശ്ചി​ത​മാ​യും തരണം ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌” എന്ന്‌ കാർളോ മോളാ​രി പറയുന്നു. 1996 ഒക്ടോ​ബ​റിൽ ജോൺ പോൾ രണ്ടാമൻ പാപ്പാ നടത്തിയ പ്രഖ്യാ​പനം പ്രാധാ​ന്യ​മർഹി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌: “[പന്ത്രണ്ടാം പീയൂ​സി​ന്റെ] ചാക്രി​ക​ലേ​ഖനം പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച്‌ ഏതാണ്ട്‌ അര നൂറ്റാണ്ടു കഴിഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന ഇന്ന്‌, പരിണാ​മ​സി​ദ്ധാ​ന്തം ഒരു പരികൽപ്പ​ന​യി​ലു​മ​ധി​ക​മാ​ണെന്ന്‌ തിരി​ച്ച​റി​യാൻ പുതു​വി​ജ്ഞാ​നം നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. ഗവേഷകർ ഈ സിദ്ധാ​ന്തത്തെ പടിപ​ടി​യാ​യി അംഗീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ തീർച്ച​യാ​യും ശ്രദ്ധേ​യ​മാണ്‌.”

ചരി​ത്ര​കാ​ര​നാ​യ ലൂച്ചോ വിലേരി പാപ്പാ​യു​ടെ ഈ പ്രസ്‌താ​വ​നയെ ഒരു “നിർണാ​യക സമ്മതം” എന്നു വിളിച്ചു. ഒരു യാഥാ​സ്ഥി​തിക ഇറ്റാലി​യൻ പത്രമായ ഇൽ ജൊർനാ​ലെ​യി​ലെ ഒരു മുഖ്യ​ത​ല​ക്കെട്ട്‌ ഇങ്ങനെ​യാ​യി​രു​ന്നു: “നാം കുരങ്ങൻമാ​രിൽനിന്ന്‌ ഉണ്ടായ​താ​യി​രി​ക്കാ​മെന്ന്‌ പാപ്പാ പറയുന്നു.” പാപ്പാ​യു​ടെ സമ്മതം “പരിണാ​മ​ത്തിൻമേ​ലുള്ള സഭയുടെ അംഗീ​കാ​രത്തെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു”വെന്ന്‌ ടൈം മാഗസിൻ നിഗമനം ചെയ്‌തു.

“പരിണാ​മ​വാ​ദ​ത്തോ​ടുള്ള” കത്തോ​ലി​ക്കാ നേതാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ “ഏറെക്കു​റെ അയഞ്ഞ ഈ പുതിയ സമീപനം” എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന സംഗതി​യു​ടെ കാരണ​മെ​ന്താണ്‌? റോമൻ കത്തോ​ലി​ക്കാ​സഭ പരിണാമ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​മാ​യി അനുര​ഞ്‌ജ​ന​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌?

പല കത്തോ​ലി​ക്കാ ദൈവ​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാ​രും ബൈബി​ളി​നെ “ദൈവ​വചന”മായിട്ടല്ല “മമനു​ഷ്യ​ന്റെ വചന”മായി​ട്ടാണ്‌ കാണു​ന്നത്‌ എന്നതു വ്യക്തമാണ്‌. (1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 2:13; 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:16, 17) കത്തോ​ലി​ക്കാ​സഭ ദൈവ​പു​ത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ വാക്കി​നെ​ക്കാ​ളും വില കൽപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ആധുനിക പരിണാ​മ​വാ​ദി​ക​ളു​ടെ വാക്കി​നാണ്‌. പിൻവ​രു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു ഉല്‌പ​ത്തി​യി​ലെ സൃഷ്ടി​വി​വ​ര​ണത്തെ സ്ഥിരീ​ക​രി​ച്ചു: “സൃഷ്ടി​ച്ചവൻ ആദിയിൽ അവരെ ആണും പെണ്ണു​മാ​യി സൃഷ്ടിച്ചു എന്നു . . . നിങ്ങൾ വായി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല​യോ?” (മത്തായി 19:4) കൂടുതൽ വിലയു​ള്ളത്‌ ആരുടെ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തി​നാ​ണെ​ന്നാണ്‌ നിങ്ങൾ വിചാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌?

[13-ാം പേജിലെ ചതുരം]

യഹോവയുടെ സാക്ഷി​ക​ളും പരിണാ​മ​വും

ആദ്യ മനുഷ്യ ദമ്പതികൾ ദൈവ​ത്താൽ നേരിട്ടു സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​വെ​ന്നും ദൈവം “അവരെ ആണും പെണ്ണു​മാ​യി സൃഷ്ടിച്ചു”വെന്നു​മുള്ള ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​നെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. (മത്തായി 19:4; ഉല്‌പത്തി 1:27; 2:24) 1886-ൽ സഹസ്രാ​ബ്ദോ​ദ​യ​ത്തി​ന്റെ (പിന്നീട്‌ വേദാ​ദ്ധ്യ​യന പത്രിക എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെട്ടു) ഒന്നാം വാല്യം ഡാർവി​നി​സത്തെ “തെളി​യി​ക്കാ​നാ​കാത്ത ഒരു സിദ്ധാന്ത”മായി പരാമർശി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. 1898-ൽ പരിണാ​മ​സി​ദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​നെ​തി​രെ ബൈബിൾ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന ചെറു​പു​സ്‌തകം ബൈബി​ളി​ലെ സൃഷ്ടി​വി​വ​ര​ണത്തെ ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചു. കൂടാതെ, പുതിയ സൃഷ്ടി (ഇംഗ്ലീഷ്‌, 1904), സൃഷ്ടി (ഇംഗ്ലീഷ്‌, 1927) എന്നീ പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ലും സുവർണ്ണ​യു​ഗ​ത്തി​ലും ആദ്യകാ​ലത്ത്‌ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച ലേഖന​ങ്ങ​ളും ബൈബി​ളി​ലെ സൃഷ്ടി​വി​വ​ര​ണത്തെ ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചു.

1950-ൽ പന്ത്രണ്ടാം പീയൂസ്‌ പാപ്പാ തന്റെ ചാക്രി​ക​ലേ​ഖ​ന​മായ ഹൂമാനി ജെനെ​റിസ്‌ പ്രചരി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ പരിണാ​മ​ത്തി​നെ​തി​രെ പുതിയ ലോകം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഈ ചെറു​പു​സ്‌ത​ക​ത്തിൽ ബൈബി​ളി​ലെ സൃഷ്ടി​വി​വ​ര​ണത്തെ പിന്താ​ങ്ങുന്ന ശാസ്‌ത്രീ​യ​വും ചരി​ത്ര​പ​ര​വു​മായ തെളി​വു​ക​ളുണ്ട്‌. കൂടാതെ അത്‌ “പരിണാ​മ​വും ബൈബി​ളും തമ്മിൽ ഒരു സഖ്യ”മുണ്ടാ​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ചില വൈദി​ക​രു​ടെ ശ്രമങ്ങളെ അധി​ക്ഷേ​പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. മനുഷ്യൻ ഇവിടെ വന്നത്‌ പരിണാ​മ​ത്താ​ലോ സൃഷ്ടി​യാ​ലോ? (ഇംഗ്ലീഷ്‌, 1967) എന്ന പുസ്‌ത​ക​വും 1985-ൽ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച ജീവൻ—അത്‌ ഇവിടെ എങ്ങനെ വന്നു? പരിണാ​മ​ത്താ​ലോ സൃഷ്ടി​യാ​ലോ? (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌ത​ക​വും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ലും ഉണരുക!യിലും പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച ഒട്ടനവധി ലേഖന​ങ്ങ​ളും ബൈബി​ളി​ന്റെ സൃഷ്ടി​വി​വ​ര​ണത്തെ ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ക്കു​ന്നു.

അങ്ങനെ, ദൈവ​മാണ്‌ “നമ്മെ ഉണ്ടാക്കി​യത്‌, നാം തന്നെയല്ല” എന്നതി​നുള്ള അനവധി തെളി​വു​ക​ളു​മാ​യി പരിചി​ത​രാ​കാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ അനേക​മാ​ളു​കളെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.—സങ്കീർത്തനം 100:3, NW.