സ്വർണം—അതിനെ വലയം ചെയ്യുന്ന നിഗൂഢത

സ്വർണം—ശോഭ​യുള്ള, മിനു​സ​മായ ഈ മഞ്ഞ ലോഹം അതിന്റെ അസാധാ​രണ ഗുണങ്ങൾ നിമിത്തം പുരാതന കാലം മുതലേ വിലപ്പെട്ട ഒന്നായി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അതിന്റെ നിറവും തിളക്ക​വും തുരു​മ്പി​നെ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കാ​നുള്ള ശേഷി​യും അതിനെ അടിച്ചു​പ​ര​ത്താ​മെ​ന്നുള്ള വസ്‌തു​ത​യും മറ്റു ലോഹ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ അതിനെ വേർതി​രി​ച്ചു നിർത്തു​ന്നു. അന്വേ​ഷ​ക​രു​ടെ മനസ്സിൽ അതിനുള്ള മൂല്യം നിമിത്തം മറ്റ്‌ ഏതൊരു ലോഹ​ത്തിൽനി​ന്നും വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ ഒരു ചരിത്രം അതിനുണ്ട്‌.

“സ്വർണം! അതേ, സ്വർണം തന്നെ! സ്വർണം!” സ്വർണ​ത്തി​ന്റെ കണ്ടെത്തൽ സന്തോ​ഷ​ത്താൽ മതിമ​റ​ക്കാ​നും നാഡി​മി​ടി​പ്പു വർധി​ക്കാ​നും ഭാവനകൾ ചിറകു വിരി​ക്കാ​നും ഇടയാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. കരയി​ലും നദിക​ളി​ലും അരുവി​ക​ളി​ലും എന്തിന്‌, ഭൂമി​ക്ക​ടി​യിൽ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു മീറ്റർ ആഴത്തി​ലും അതു തേടി ആളുകൾ പോയി​രി​ക്കു​ന്നു.

സ്വർണം​കൊണ്ട്‌ വിലപി​ടി​പ്പുള്ള ആഭരണങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി രാജാ​ക്ക​ന്മാ​രെ​യും രാജ്ഞി​മാ​രെ​യും അലങ്കരി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അത്‌ സിംഹാ​സ​ന​ങ്ങ​ളെ​യും കൊട്ടാര ചുവരു​ക​ളെ​യും മോടി​പി​ടി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. പക്ഷിമൃ​ഗ​മ​ത്സ്യാ​ദി​ക​ളു​ടെ സ്വർണ വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങളെ ദൈവ​ങ്ങ​ളാ​യി ആരാധി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. സ്വർണ​ത്തി​നു വേണ്ടി​യുള്ള അടങ്ങാത്ത ത്വര ദൂരവ്യാ​പ​ക​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌, അത്‌ നാഗരി​ക​ത​യു​ടെ മേൽ പ്രഭാവം ചെലു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.

സ്വർണ​വും ചരി​ത്ര​വും

പുരാതന ഈജി​പ്‌തി​ലെ ഫറവോ​ന്മാർ തങ്ങളുടെ വ്യാപാ​രി​ക​ളെ​യും സൈന്യ​ത്തെ​യും സ്വർണം തേടി വിദൂര ദേശങ്ങ​ളി​ലേക്കു വിട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. സ്വർണം ഈജി​പ്‌തി​ലെ ദേവന്മാ​രു​ടെ​യും ഫറവോ​ന്മാ​രു​ടെ​യും കുത്തക​യാ​യി​ട്ടാണ്‌ കരുത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌. 1922-ൽ കണ്ടെത്തിയ ടൂട്ടൻഘ​മോ​ണി​ന്റെ ശവകു​ടീ​ര​ത്തിൽ അമൂല്യ​മായ സ്വർണ ശേഖരം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. എന്തിന്‌, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ശവപ്പെട്ടി പോലും കട്ടിസ്വർണം​കൊണ്ട്‌ ഉണ്ടാക്കി​യ​താ​യി​രു​ന്നു.

ചില ചരി​ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ പറയു​ന്നത്‌ അനുസ​രിച്ച്‌ മഹാനായ അലക്‌സാ​ണ്ടറെ ആദ്യം “ഏഷ്യയി​ലേക്ക്‌ ആകർഷി​ച്ചത്‌ പേർഷ്യ​യിൽ സ്വർണ​ത്തി​ന്റെ നിധി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെന്ന കേട്ടു​കേൾവി ആയിരു​ന്നു.” അദ്ദേഹം പേർഷ്യ​യിൽനി​ന്നു പിടി​ച്ചെ​ടുത്ത സ്വർണം ഗ്രീസി​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​കാൻ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ചുമട്ടു മൃഗങ്ങളെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​വെന്നു പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അങ്ങനെ ഗ്രീസ്‌ സ്വർണ സമൃദ്ധ​മായ ഒരു രാഷ്‌ട്ര​മാ​യി​ത്തീർന്നു.

റോമി​ലെ “ചക്രവർത്തി​മാർ തങ്ങളുടെ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​രു​ടെ കൂറ്‌ പിടി​ച്ചു​പ​റ്റാ​നും മറ്റു ദേശങ്ങ​ളി​ലെ കുലീ​നരെ സ്വാധീ​നി​ക്കാ​നു​മാ​യി സ്വർണം വാരി​യെ​റിഞ്ഞ”തായി ഒരു ചരി​ത്ര​കാ​രൻ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു. “കണ്ണഞ്ചി​പ്പി​ക്കുന്ന സ്വർണാ​ഭ​ര​ണങ്ങൾ പ്രദർശി​പ്പിച്ച്‌ സ്വത്തിന്റെ പ്രതാപം കാട്ടി മിക്ക​പ്പോ​ഴും അവർ ആളുക​ളിൽ എളുപ്പ​ത്തിൽ ഭയാദ​രവ്‌ ഉളവാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു.” സ്‌പെ​യി​നും അവിടു​ത്തെ സ്വർണ ഖനിക​ളും പിടി​ച്ചെ​ടു​ക്കുക വഴി റോമാ​ക്കാർ വളരെ​യ​ധി​കം സ്വർണം കൈക്ക​ലാ​ക്കി​യെന്ന്‌ ഒരു പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം പറയുന്നു.

എന്നാൽ സ്വർണത്തെ സംബന്ധിച്ച രക്തപങ്കി​ല​മായ ചരി​ത്ര​താ​ളു​കൾ സൂക്ഷ്‌മ​മാ​യി പരി​ശോ​ധി​ച്ചാ​ലേ അതിന്റെ കഥ മുഴുവൻ മനസ്സി​ലാ​കൂ. ജയിച്ച​ട​ക്ക​ലി​ന്റെ​യും മൃഗീ​യ​ത​യു​ടെ​യും അടിമ​ത്ത​ത്തി​ന്റെ​യും മരണത്തി​ന്റെ​യും ഒരു കഥയാണ്‌ അത്‌.

രക്തരൂ​ഷിത ചരിത്രം

നാഗരി​കത വികാസം പ്രാപി​ച്ച​തോ​ടെ കൂടുതൽ വലിപ്പ​വും ശക്തിയും ഉള്ള കപ്പലു​ക​ളിൽ ആളുകൾ പുതിയ ദേശങ്ങൾ കണ്ടെത്താ​നും പുതിയ കോള​നി​കൾ സ്ഥാപി​ക്കാ​നും സ്വർണം അന്വേ​ഷി​ക്കാ​നും ഇറങ്ങി​ത്തി​രി​ച്ചു. പല പര്യ​വേ​ക്ഷ​കർക്കും—മുന്നണി സമുദ്ര പര്യ​വേ​ക്ഷ​ക​നായ ക്രിസ്റ്റഫർ കൊളം​ബസ്‌ (1451-1506) ഉൾപ്പെടെ—സ്വർണം കണ്ടെത്തു​ന്നത്‌ ഒരു ഹരമാ​യി​ത്തീർന്നു.

സ്വർണ​ത്തി​നു വേണ്ടി​യുള്ള വേട്ടയിൽ കൊളം​ബസ്‌ സ്വദേ​ശി​ക​ളു​ടെ ജീവന്‌ യാതൊ​രു വിലയും കൽപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. പര്യ​വേ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു വേണ്ട സാമ്പത്തിക സഹായം നൽകിയ സ്‌പെ​യി​നി​ലെ രാജാ​വി​നോ​ടും രാജ്ഞി​യോ​ടും ഒരു ദ്വീപി​ലു​ണ്ടായ അനുഭ​വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വിവരി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ കൊളം​ബസ്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “ഇവിടം ഭരിക്കാൻ ആകെ ചെയ്യേ​ണ്ടത്‌ ഇവിടെ താമസ​മു​റ​പ്പിച്ച്‌ സ്വദേ​ശി​ക​ളു​ടെ മേൽ അധികാ​രം പ്രയോ​ഗി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അവരോ​ടു കൽപ്പി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തും അവർ ചെയ്‌തു​കൊ​ള്ളും. . . . [അമേരി​ക്കൻ] ഇൻഡ്യാ​ക്കാർ . . . നഗ്നരും നിരാ​യു​ധ​രു​മാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ അവരെ​ക്കൊണ്ട്‌ കൽപ്പനകൾ അനുസ​രി​പ്പി​ക്കാൻ എളുപ്പ​മാണ്‌.” തനിക്ക്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അനു​ഗ്രഹം ഉണ്ടെന്ന്‌ കൊളം​ബസ്‌ വിശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു. സ്വർണ നിക്ഷേ​പങ്ങൾ സ്‌പെ​യിന്‌ അതിന്റെ വിശുദ്ധ യുദ്ധത്തിന്‌ ആവശ്യ​മായ പണം നൽകും. ‘സ്വർണം കണ്ടെത്താൻ ദൈവം കരുണാ​പൂർവം എന്നെ സഹായി​ക്കു​മാ​റാ​കട്ടെ,’ ഒരു സ്വർണ മുഖം​മൂ​ടി സമ്മാന​മാ​യി ലഭിച്ച ശേഷം അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

കൊളം​ബ​സി​ന്റെ ചുവടു പറ്റി സ്വർണം തേടി സമുദ്ര യാത്ര​യ്‌ക്ക്‌ ഇറങ്ങി​ത്തി​രിച്ച സ്‌പാ​നിഷ്‌ ജേതാ​ക്ക​ളോട്‌ സ്‌പെ​യി​നി​ലെ രാജാ​വായ ഫെർഡി​നാന്റ്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “എനിക്കു സ്വർണം കൊണ്ടു​വന്നു തരൂ! സാധി​ക്കു​മെ​ങ്കിൽ മനുഷ്യ​ത്വ​പ​ര​മായ രീതി​യി​ലൂ​ടെ അതു സമ്പാദി​ക്കുക. എന്തായാ​ലും, ഏതു വിധേ​ന​യും എനിക്ക്‌ അത്‌ കിട്ടിയേ തീരൂ.” നിർദ​യ​രായ പര്യ​വേ​ക്ഷകർ മെക്‌സി​ക്കോ​യി​ലെ​യും മധ്യ അമേരി​ക്ക​യി​ലെ​യും തെക്കേ അമേരി​ക്ക​യി​ലെ​യും ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു നിവാ​സി​കളെ കൂട്ട​ക്കൊല ചെയ്യു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ആലങ്കാ​രി​ക​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ, സ്‌പെ​യി​നി​ലേക്കു കടത്തിയ സ്വർണ​ത്തിൽ നിന്ന്‌ രക്തം ഇറ്റിറ്റു വീഴു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

അടുത്ത​താ​യി രംഗത്തു വന്നത്‌ കടൽക്കൊ​ള്ള​ക്കാ​രാണ്‌, ഒരു രാഷ്‌ട്ര​ത്തി​ന്റെ​യും പതാക പാറി​ക്കാ​തെ. പുറങ്ക​ട​ലിൽ, സ്വർണ​വും മറ്റു വിലപി​ടി​പ്പുള്ള നിധി​ക​ളും നിറച്ച സ്‌പെ​യിൻകാ​രു​ടെ കപ്പലുകൾ അവർ കൊള്ള​യ​ടി​ച്ചു. വേണ്ടത്ര വെടി​ക്കോ​പ്പു​ക​ളോ മാനവ​ശേ​ഷി​യോ ഇല്ലാഞ്ഞ​തു​കൊണ്ട്‌ അവയി​ലു​ള്ള​വർക്ക്‌ സുസാ​യു​ധ​രായ കടൽക്കൊ​ള്ള​ക്കാ​രെ ചെറുത്തു തോൽപ്പി​ക്കാ​നാ​യില്ല. 17-ഉം 18-ഉം നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളിൽ കടലു​ക​ളിൽ, വിശേ​ഷിച്ച്‌ വെസ്റ്റ്‌ ഇൻഡീ​സി​ലും അമേരി​ക്കൻ തീരങ്ങ​ളി​ലും കടൽക്കൊള്ള വ്യാപ​ക​മാ​യി​രു​ന്നു.

19-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ സ്വർണം തേടി​യുള്ള പരക്കം​പാ​ച്ചിൽ

1848-ൽ കാലി​ഫോർണി​യ​യി​ലെ സാക്ര​മ​ന്റോ താഴ്‌വ​ര​യിൽ വലി​യൊ​രു സ്വർണ നിക്ഷേപം കണ്ടെത്ത​പ്പെട്ടു. വാർത്ത കാട്ടു​തീ​പോ​ലെ പടർന്നു. അവിടെ വാസമു​റ​പ്പി​ക്കാൻ ആളുകൾ പാഞ്ഞെത്തി. തുടർന്നുള്ള വർഷത്തിൽ പതിനാ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ “നാൽപ്പ​ത്തൊ​മ്പ​തു​കാർ”—ലോക​മെ​മ്പാ​ടു​നി​ന്നും ഭാഗ്യം തേടി വന്നവർ—കാലി​ഫോർണി​യ​യി​ലേക്കു കുടി​യേറി. 1848-ൽ 26,000 ആയിരുന്ന അവിടത്തെ ജനസംഖ്യ 1860 ആയപ്പോൾ ഏതാണ്ട്‌ 3,80,000 ആയി ഉയർന്നു. കർഷകർ തങ്ങളുടെ നിലങ്ങൾ ഉപേക്ഷി​ച്ചു, കപ്പൽ യാത്ര​ക്കാർ ഇടയ്‌ക്കു​വെച്ച്‌ യാത്ര നിർത്തി, പട്ടാള​ക്കാർ സൈനിക സേവനം മതിയാ​ക്കി—എല്ലാം സ്വർണം തേടി പുറ​പ്പെ​ടാൻ. “രക്തദാ​ഹി​ക​ളായ തസ്‌ക​ര​ന്മാർ” എന്നാണു ചിലർ വിശേ​ഷി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌. സ്വർണം തേടി അനവധി ആളുകൾ പ്രവഹി​ച്ച​തോ​ടെ കുറ്റകൃ​ത്യ​ങ്ങ​ളും അക്രമ​ങ്ങ​ളും അലയടി​ച്ചു​യർന്നു. സ്വർണ​ത്തി​ന്റെ മാസ്‌മര വലയത്തിൽ അകപ്പെ​ട്ട​വ​രും എന്നാൽ അതു സമ്പാദി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി അധ്വാ​നി​ക്കാൻ മനസ്സി​ല്ലാ​ഞ്ഞ​വ​രും തപാൽവ​ണ്ടി​ക​ളും തീവണ്ടി​ക​ളും കൊള്ള​യ​ടി​ക്കു​ന്ന​തി​ലേക്കു തിരിഞ്ഞു.

1851-ൽ കാലി​ഫോർണി​യ​യി​ലേക്ക്‌ സ്വർണം തേടി​യുള്ള പരക്കം​പാ​ച്ചിൽ നടന്നതി​നു തൊട്ടു പിന്നാലെ ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യിൽ വൻ സ്വർണ നിക്ഷേ​പങ്ങൾ കണ്ടെത്ത​പ്പെ​ടു​ന്ന​താ​യി വാർത്ത വന്നു. “നിക്ഷേപം തികച്ചും വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു” എന്നായി​രു​ന്നു റിപ്പോർട്ട്‌. ഹ്രസ്വ​മായ ഒരു കാലഘ​ട്ട​ത്തേക്ക്‌ ലോക​ത്തിൽ വെച്ച്‌ ഏറ്റവും അധികം സ്വർണം ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കുന്ന ഇടം ആയിത്തീർന്നു ഓസ്‌​ട്രേ​ലിയ. കാലി​ഫോർണി​യ​യി​ലേക്കു കുടി​യേറി പാർത്തവർ താമസി​യാ​തെ അവി​ടെ​നിന്ന്‌ എല്ലാം കെട്ടി​പ്പെ​റു​ക്കി ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യി​ലേക്കു യാത്ര​യാ​യി. ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യു​ടെ ജനസംഖ്യ കുതി​ച്ചു​യർന്നു—1850-ൽ 4,00,000 ആയിരു​ന്നത്‌ 1860-ൽ 11,00,000 ആയി ഉയർന്നു. ഒട്ടേറെ പേർ സ്വർണം തേടി ഇറങ്ങി​ത്തി​രി​ച്ചതു കാരണം കൃഷി​പ്പ​ണി​യും മറ്റും ഏതാണ്ട്‌ നിലച്ച​തു​പോ​ലെ ആയി.

19-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ടെ യൂക്കണി​ലും അലാസ്‌ക​യി​ലും സ്വർണം കണ്ടെത്തി​യ​തി​നെ​ത്തു​ടർന്ന്‌ സ്വർണ​ത്തി​നു വേണ്ടി​യുള്ള ഭ്രാന്ത​മായ പാച്ചൽ അവി​ടേ​ക്കാ​യി. സ്വർണം വിളയുന്ന നാട്ടിൽ താവള​മു​റ​പ്പി​ക്കാൻ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ മരം കോച്ചുന്ന തണുപ്പി​നെ വക വെക്കാതെ അങ്ങു വടക്കേ അറ്റത്തേക്ക്‌, ക്ലോ​ണ്ടൈക്ക്‌ പ്രദേ​ശ​ത്തേ​ക്കും അലാസ്‌ക​യി​ലേ​ക്കും യാത്ര​യാ​യി.

ആണ്ടുകി​ട​ക്കുന്ന നിധി

20-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ, ആഴക്കട​ലിൽ മുങ്ങി​ത്ത​പ്പാ​നുള്ള വിദ്യകൾ വികസി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തോ​ടെ സ്വർണം തേടു​ന്ന​വ​രു​ടെ ശ്രദ്ധ കടലിന്റെ അടിത്ത​ട്ടി​ലേ​ക്കാ​യി. അവിടെ അവർ ആണ്ടുകി​ട​ക്കുന്ന നിധി​കൾക്കാ​യി—നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു മുമ്പത്തെ സ്വർണാ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങൾക്കും ശിൽപ്പ​ങ്ങൾക്കും വേണ്ടി—തകർന്ന കപ്പലു​ക​ളു​ടെ അവശി​ഷ്ട​ങ്ങൾക്കി​ട​യിൽ പരതി നോക്കി.

1638 സെപ്‌റ്റം​ബർ 20-ന്‌ സ്‌പാ​നിഷ്‌ കപ്പലായ കൊൺസെ​പ്‌സി​യൊൻ പ്രതി​കൂല കാലാവസ്ഥ മൂലം സയ്‌പാൻ തീരത്തിന്‌ അടുത്തു​വെച്ച്‌ പാറ​ക്കെ​ട്ടു​ക​ളിൽ തട്ടിത്ത​കർന്ന്‌ ശാന്തസ​മു​ദ്ര​ത്തിൽ മുങ്ങി​പ്പോ​യി. അതിൽ ഇന്നു കോടി​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ഡോളർ വില വരുന്ന സ്വർണ​വും മറ്റു നിധി​ക​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. കപ്പലിൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന 400 പേരിൽ മിക്കവ​രും മരിച്ചു. അവശി​ഷ്ട​ങ്ങൾക്കി​ട​യിൽനിന്ന്‌ 1.5 മീറ്റർ നീളമുള്ള പല പൗണ്ട്‌ തൂക്കമുള്ള സ്വർണ മാലകൾ കണ്ടെടു​ത്തി​ട്ടുണ്ട്‌. മൊത്തം 1,300 സ്വർണാ​ഭ​ര​ണങ്ങൾ—മാലകൾ, കുരി​ശു​കൾ, ബട്ടണുകൾ, ബ്രോ​ച്ചു​കൾ, കമ്മലുകൾ, ബക്കിളു​കൾ എന്നിവ—മുങ്ങൽ വിദഗ്‌ധർ കണ്ടെടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു.

തകർന്ന മറ്റു കപ്പലു​ക​ളു​ടെ അവശി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളും കണ്ടെടു​ത്തി​ട്ടുണ്ട്‌. 1980-ൽ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലെ ഫ്‌ളോ​റിഡ തീരത്ത്‌ മുങ്ങി​ത്ത​പ്പി​യവർ 17-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ തകർന്നു പോയ സ്‌പാ​നിഷ്‌ കപ്പലായ സാന്റ മാർഗാ​റീ​റ്റ​യു​ടെ അവശി​ഷ്ടങ്ങൾ കണ്ടെത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. തുടർന്നു​വന്ന വർഷത്തി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ടെ മുങ്ങൽ വിദഗ്‌ധർ 44 കിലോ​ഗ്രാം തൂക്കം വരുന്ന സ്വർണ​ത്ത​കി​ടു​ക​ളും മറ്റു സ്വർണ​ശിൽപ്പ​ങ്ങ​ളും കണ്ടെത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

യുദ്ധ സ്വർണം

1945-ൽ ജർമൻ ഗവൺമെന്റ്‌ കീഴട​ങ്ങിയ ശേഷം സഖ്യ​സേ​നകൾ ജർമനി​യി​ലെ ത്യുറി​ഞ്ചി​യ​യി​ലുള്ള കൈ​സെ​റോഡ ഉപ്പു ഖനിക​ളിൽ വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മായ ഒരു കണ്ടുപി​ടി​ത്തം നടത്തി. അറ്റ്‌ലാന്റ ജേർണൽ പറയു​ന്നത്‌ അനുസ​രിച്ച്‌ “ഖനിക​ളിൽ 210,00,00,000 ഡോളർ വിലവ​രുന്ന സ്വർണ​ത്ത​കി​ടു​ക​ളും ചിത്ര​പ്പ​ണി​ക​ളും നാണയ​ങ്ങ​ളും അവകാ​ശ​പ​ത്ര​ങ്ങ​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.” കൂടാതെ സ്വർണ​വും വെള്ളി​യും കൊണ്ടുള്ള ദന്തനിർമി​തി​കൾ നിറച്ച സഞ്ചിക​ളും കണ്ടെടു​ത്തി​ട്ടുണ്ട്‌. കൂട്ട​ക്കൊ​ല​യ്‌ക്ക്‌ ഇരയാ​യ​വ​രിൽനിന്ന്‌ എടുത്ത ആ സ്വർണ​ത്തിൽ കുറെ അതി​നോ​ടകം ഉരുക്കി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഈ വൻ സ്വർണ നിക്ഷേ​പ​മാണ്‌ നീണ്ട യുദ്ധം നടത്താൻ നാസി സൈന്യാ​ധി​പരെ സഹായി​ച്ചത്‌. ഒരിക്കൽ ഹിറ്റ്‌ല​റി​ന്റെ അധീന​ത​യിൽ ആയിരുന്ന ഏതാണ്ട്‌ പത്തു രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലേക്ക്‌ 250,00,00,000 ഡോള​റോ​ളം വില വരുന്ന സ്വർണം മടക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്ത​താ​യി ജേർണൽ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു. ഒളിച്ചു വെച്ചി​രി​ക്കുന്ന നാസി സ്വർണ​മെ​ല്ലാം കണ്ടെടു​ത്തി​ട്ടി​ല്ലെന്ന പൊതു വിശ്വാ​സം ഉള്ളതു​കൊണ്ട്‌ അതിനു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള അന്വേ​ഷണം ഇപ്പോ​ഴും തുടരു​ക​യാണ്‌.

നിശ്ചയ​മാ​യും സ്വർണ​ത്തി​നു വിലയുണ്ട്‌. എന്നാൽ മറ്റു ഭൗതിക സമ്പത്തു​ക​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ എന്ന പോ​ലെ​തന്നെ സ്വർണ​ത്തി​നും അതിന്റെ അന്വേ​ഷ​കർക്കു ജീവൻ നൽകാൻ സാധി​ക്കില്ല. (സങ്കീർത്തനം 49:6-8; സെഫന്യാ​വു 1:18) ഒരു ബൈബിൾ പഴമൊ​ഴി പറയുന്നു: “തങ്കത്തെ​ക്കാൾ ജ്ഞാനത്തെ സമ്പാദി​ക്കു​ന്നതു എത്ര നല്ലതു!” (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 16:16) യഥാർഥ ജ്ഞാനം സ്രഷ്ടാ​വായ യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നാ​ണു വരുന്നത്‌. അവന്റെ വചനമായ ബൈബി​ളിൽ അത്‌ കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അത്തരം ജ്ഞാനം തേടുന്ന ഒരുവന്‌ ദൈവ​വ​ചനം പഠിക്കു​ന്ന​തു​വഴി ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിയമ​ങ്ങ​ളെ​യും തത്ത്വങ്ങ​ളെ​യും ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​ത്തെ​യും കുറിച്ചു പഠിക്കാ​നും അവ ജീവി​ത​ത്തിൽ ബാധക​മാ​ക്കാ​നും കഴിയും. അപ്രകാ​രം നേടി​യെ​ടുത്ത ജ്ഞാനം മനുഷ്യൻ ഇതുവരെ കണ്ടെത്തി​യി​ട്ടുള്ള സ്വർണ​ത്തെ​ക്കാൾ വളരെ അഭില​ഷ​ണീ​യ​മാണ്‌. അത്തരം ജ്ഞാനം ഇപ്പോൾപോ​ലും മെച്ചമായ ഒരു ജീവിതം കൈവ​രു​ത്തും, കൂടാതെ ഭാവി​യിൽ നിത്യ​ജീ​വ​നും.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 3:13-18.

[27-ാം പേജിലെ ചതുരം]

സ്വർണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ചില വസ്‌തു​ത​കൾ

• ലോഹ​ങ്ങ​ളിൽ വെച്ച്‌ ഏറ്റവും അധികം വലിച്ചു നീട്ടാ​വു​ന്ന​തും അടിച്ചു പരത്താ​വു​ന്ന​തും സ്വർണ​മാണ്‌. വെറും 0.1 മൈ​ക്രൊ​മീ​റ്റർ കനത്തിൽ പോലും അത്‌ അടിച്ചു പരത്താം. 28 ഗ്രാം സ്വർണം അടിച്ചു പരത്തി 17 ചതുരശ്ര മീറ്റർ വിസ്‌തീർണ​മുള്ള ഒരു തകിടാ​ക്കാം. 28.3 ഗ്രാം സ്വർണം 70 കിലോ​മീ​റ്റർ നീളത്തിൽ വലിച്ചു നീട്ടാം.

• കലർപ്പി​ല്ലാത്ത സ്വർണം വളരെ വഴക്കമു​ള്ള​താ​യ​തി​നാൽ ആഭരണ​ങ്ങ​ളും മറ്റും ഉണ്ടാക്കാൻ അതിന്റെ കട്ടി വർധി​പ്പി​ക്കാൻ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി അതിൽ മറ്റ്‌ ലോഹങ്ങൾ കൂട്ടു​ചേർക്കു​ന്നു. അയിരു​ക​ളിൽ അടങ്ങി​യി​രി​ക്കുന്ന സ്വർണ​ത്തി​ന്റെ അളവിനെ കാരറ്റ്‌ എന്നു വിളി​ക്കുന്ന 24-ൽ ഒരു അംശമാ​യി​ട്ടാണ്‌ വിശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌; അങ്ങനെ 12 കാരറ്റ്‌ സ്വർണ അയിരിൽ 50 ശതമാനം സ്വർണം ഉണ്ടായി​രി​ക്കും, 18 കാരറ്റ്‌ സ്വർണം എന്നു പറഞ്ഞാൽ 75 ശതമാനം സ്വർണം, 24 കാരറ്റ്‌ സ്വർണ​ത്തിൽ കലർപ്പില്ല.

• സ്വർണം ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഒന്നാം സ്ഥാനത്തു നിൽക്കുന്ന രാഷ്‌ട്രങ്ങൾ ദക്ഷിണാ​ഫ്രി​ക്ക​യും ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളു​മാണ്‌.

[25-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട്‌]

മഹാനായ അലക്‌സാണ്ടർ: The Walters Art Gallery, Baltimore

[26-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

1492-ൽ ക്രിസ്റ്റഫർ കൊളം​ബസ്‌ സ്വർണ നിക്ഷേപം തേടി ബഹാമാ​സിൽ വന്നതിനെ കുറി​ക്കുന്ന ചിത്രം

[കടപ്പാട്‌]

Courtesy of the Museo Naval, Madrid (Spain), and with the kind permission of Don Manuel González López