ഗീതം 115
“അന്യോന്യം ഉറ്റ സ്‌നേഹം ഉണ്ടായിരിക്കുക”
(1 പത്രൊസ്‌ 4:8, NW)
1. നിർ-മ-ല ഗാ-ഢ സ്‌നേ-ഹം
സ-ഹി-പ്പാൻ സ-ഹാ-യി-പ്പൂ.
യാ-ഹെ സേ-വി-ക്കിൽ തി-രു-
പ്രീ-തി നേ-ടാ-നും.
സ്‌നേ-ഹ-ത്താൽ ദൈ-വം താ-നും
അ-യ-ച്ചു ക്രി-സ്‌തേ-ശു-വെ,
ന-മ്മെ താ-നു-മാ-യൊ-ന്നായ്‌
ചേർ-ത്തു കൊൾ-വാ-നായ്‌.
യാ-ഹെ ഭ-യ-ന്നീ-ടു-വോർ
സ്‌നേ-ഹം ചെ-രു-പ്പാ-ക്കി-യും
ക്രി-സ്‌തൻ പാ-തേ പോ-ക-വേ
ഹൃ-ദ്യാ സ്‌നേ-ഹി-ക്കാം.
ഈ ദ്വേ-ഷ-ലോ-ക-മ-ധ്യേ
ഉ-റ്റു സ്‌നേ-ഹി-ച്ചി-ടാം നാം.
ദൈ-വ-ത്തെ പ-കർ-ത്തി-ടും
സർ-വാ-ധി-ശ്രേ-ഷ്‌ഠ മാർ-ഗ-മി-ത-ല്ലോ.
2. നിർ-വ്യാ-ജ-മാം സ്‌നേ-ഹ-മോ
ദോ-ഷ-ഹേ-തു-വാ-കി-ല്ല,
ക്ഷ-മി-പ്പാൻ സ-ഹാ-യി-പ്പു
സോ-ദ-ര-രോ-ട്‌.
ആർ-ദ്ര-ത, ക്ഷ-മ, ദ-യ
മ-റ്റു-ള്ളോർ-ക്കായ്‌ ഏ-കി-ടാം.
പി-ന്ത-ള്ളി-ടും സ-ങ്ക-ടം
ഭ-ക്ത-രിൽ നി-ന്നും.
കാ-ലാ-ന്ത്യം സ-മീ-പി-ക്കെ,
എ-ത്ര ഗ്ര-ഹി-ക്കേ-ണം നാം
സ്‌നേ-ഹം വർ-ധി-ച്ചി-ട-ട്ടെ
ന-ര-രോ-ടെ-ല്ലാം!
അ-ന്യോ-ന്യം സ്‌നേ-ഹി-ച്ചി-ടാം
സ്വർ-ഗ-ജ്ഞാ-ന-പൂർ-വം നാം
പ-കർ-ത്താം ദി-വ്യൻ-പു നാം
എ-ന്നു-മെ-ന്നേ-ക്കും, എ-ന്നു-മെ-ന്നേ-ക്കും.