മനുഷ്യ​കു​ടും​ബം പ്രളയത്തെ അതിജീവിക്കുന്നു

മനുഷ്യർ പെരു​കി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ പാപവും ദുഷ്ടത​യും​കൊണ്ട്‌ ഭൂമി നിറഞ്ഞു. ഭക്തികെട്ട മനുഷ്യ​രെ​യെ​ല്ലാം ദൈവം ഒരുനാൾ നശിപ്പി​ക്കു​മെന്ന്‌ ഹാനോക്ക്‌ എന്ന പ്രവാ​ച​കൻ മുന്നറി​യി​പ്പു​നൽകി. അന്ന്‌ യഹോ​വ​യെ ആരാധി​ച്ചി​രു​ന്ന​വ​നാ​യി ഭൂമി​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഏക വ്യക്തി ഹാനോക്ക്‌ ആയിരു​ന്നി​രി​ക്കാം. ഹാനോ​ക്കി​ന്റെ മുന്നറി​യി​പ്പി​നെ ആരും വകവെ​ച്ചി​ല്ല; ദുഷ്ടത ദിന​മ്പ്ര​തി വർധി​ച്ച​തേ​യു​ള്ളൂ. ചില ദൈവ​ദൂ​ത​ന്മാ​രാ​ക​ട്ടെ, യഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതത്തി​നു വിരു​ദ്ധ​മാ​യി സ്വർഗ​ത്തി​ലെ തങ്ങളുടെ വാസസ്ഥാ​നം വെടിഞ്ഞ്‌ ഭൂമി​യിൽ വന്ന്‌ മനുഷ്യ​രൂ​പം പ്രാപി​ച്ചു. അവർ തങ്ങൾക്കു ബോധിച്ച സ്‌ത്രീ​ക​ളെ​യെ​ല്ലാം ഭാര്യ​മാ​രാ​യി എടുത്തു. പ്രകൃ​തി​വി​രു​ദ്ധ​മാ​യ ഈ നടപടി​യു​ടെ ഫലമായി നെഫി​ലീ​മു​കൾ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന അതികാ​യ​ന്മാ​രാ​യ സങ്കരസ​ന്ത​തി​കൾ ജന്മം​കൊ​ണ്ടു. ഇവരുടെ വരവോ​ടെ അക്രമ​വും രക്തച്ചൊ​രി​ച്ചി​ലും രൂക്ഷമാ​യി. തന്റെ സൃഷ്ടികൾ നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു കണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തിന്‌ അതിയായ വേദന തോന്നി.

ഹാനോ​ക്കി​നു​ശേഷം ആ ദുഷ്ട​ലോ​ക​ത്തിൽ വ്യത്യ​സ്‌ത​നാ​യി നില​കൊ​ണ്ട മറ്റൊരു പുരു​ഷ​നാ​യി​രു​ന്നു നോഹ. അവനും കുടും​ബ​വും ദൈവ​ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ ശരിയാ​യ​തു ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചു. അന്നത്തെ ദുഷ്ടമ​നു​ഷ്യ​രെ നശിപ്പി​ക്കാൻ ദൈവം തീരു​മാ​നി​ച്ചു. എന്നാൽ നോഹ​യെ​യും ഭൂമി​യി​ലെ ജീവി​വർഗ​ങ്ങ​ളെ​യും സംരക്ഷി​ക്കാൻ ദൈവം ആഗ്രഹി​ച്ചി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ദീർഘ​ച​തു​രാ​കൃ​തി​യി​ലുള്ള ഒരു കൂറ്റൻ പെട്ടകം പണിയാൻ ദൈവം നോഹ​യോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. ഭൂമി മുഴു​വ​നും പ്രളയ​ജ​ല​ത്തി​ന​ടി​യി​ലാ​കു​മ്പോൾ നോഹ​യ്‌ക്കും കുടും​ബ​ത്തി​നും വിവി​ധ​യി​നം ജീവി​കൾക്കും ആ പെട്ടക​ത്തി​നു​ള്ളിൽ സുരക്ഷി​ത​മാ​യി കഴിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ദൈവം പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ നോഹ പ്രവർത്തി​ച്ചു. തുടർന്നു​ള്ള ഏതാനും ദശകങ്ങ​ളിൽ പെട്ടക​നിർമാ​ണ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം നോഹ, വരാനി​രി​ക്കു​ന്ന നാശ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആളുകൾക്കു മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തു. അതു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ അവനെ “നീതി​പ്ര​സം​ഗി” എന്നാണ്‌ ബൈബി​ളിൽ വിശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. (2 പത്രോസ്‌ 2:5) പക്ഷേ നോഹ​യു​ടെ മുന്നറി​യി​പ്പിന്‌ ആരും ചെവി​കൊ​ടു​ത്തി​ല്ല. അവർ അവനെ അവഗണി​ച്ചു. ഒടുവിൽ, നോഹ​യ്‌ക്കും കുടും​ബ​ത്തി​നും പക്ഷിമൃ​ഗാ​ദി​കൾക്കും പെട്ടക​ത്തിൽ കയറാ​നു​ള്ള സമയം വന്നെത്തി. അവർ പെട്ടക​ത്തിൽ കയറി​യ​ശേ​ഷം ദൈവം അതിന്റെ വാതി​ല​ട​ച്ചു. മഴ പെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

40 രാവും 40 പകലും മഴ തിമിർത്തു​പെ​യ്‌തു. ഭൂമി മുഴുവൻ വെള്ളത്തി​ന​ടി​യി​ലാ​യി. ദുഷ്ടന്മാർ ഉന്മൂലനം ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടു. മാസങ്ങൾക്കു​ശേ​ഷം പ്രളയ​ജ​ലം താഴ്‌ന്ന​പ്പോൾ പെട്ടകം ഒരു പർവത​ത്തിൽ ചെന്നു​റ​ച്ചു. പെട്ടക​ത്തിൽ കയറി​യ​വർക്ക്‌ ഒരു വർഷം​മു​ഴു​വൻ അതിൽ കഴി​യേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. അതിനു​ശേ​ഷം അവർ പുറത്തി​റ​ങ്ങി. നന്ദിസൂ​ച​ക​മാ​യി നോഹ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു യാഗമർപ്പി​ച്ചു. അതിൽ സംപ്രീ​ത​നാ​യ യഹോവ, ഇനി​യൊ​രി​ക്ക​ലും താൻ പ്രളയ​ത്താൽ ജീവജാ​ല​ങ്ങ​ളെ ഭൂമു​ഖ​ത്തു​നി​ന്നു തുടച്ചു​നീ​ക്കി​ല്ലെന്ന്‌ നോഹ​യ്‌ക്കും കുടും​ബ​ത്തി​നും ഉറപ്പു​കൊ​ടു​ത്തു. ഈ വാഗ്‌ദാ​ന​ത്തെ ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒരു അടയാ​ള​മാ​യി യഹോവ മേഘങ്ങ​ളിൽ മഴവില്ല്‌ സ്ഥാപിച്ചു.

പ്രളയ​ത്തി​നു​ശേഷം ദൈവം മനുഷ്യ​കു​ല​ത്തിന്‌ ചില പുതിയ കൽപ്പനകൾ നൽകി. മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ മാംസം ഭക്ഷിക്കാൻ അവൻ മനുഷ്യ​രെ അനുവ​ദി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും രക്തം ഭക്ഷിക്കു​ന്നത്‌ അവൻ വിലക്കി. ഭൂമി​യിൽ ചിതറി​പ്പാർക്കാ​നും നോഹ​യു​ടെ പിൻമു​റ​ക്കാ​രോട്‌ ദൈവം ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ചിലർ അത്‌ അനുസ​രി​ച്ചി​ല്ല. നി​മ്രോദ്‌ എന്ന നേതാ​വി​ന്റെ കീഴിൽ സംഘടിച്ച്‌ അവർ ബാബേൽ (ബാബി​ലോൺ) എന്ന നഗരത്തിൽ ഒരു വലിയ ഗോപു​രം പണിയാൻതു​ട​ങ്ങി. ഭൂമി​യിൽ ചിതറി​പ്പോ​കാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​നാണ്‌ അവർ അങ്ങനെ ചെയ്‌തത്‌. അതുവഴി, അവർ ദൈവ​കൽപ്പ​ന​യെ ധിക്കരി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അവരുടെ ഭാഷ കലക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ ദൈവം ആ പദ്ധതി തകിടം​മ​റി​ച്ചു. അതുവരെ ഭൂമി​യിൽ ഒരേ​യൊ​രു ഭാഷയേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ദൈവം ഭാഷ കലക്കി​യ​പ്പോൾ അവർ വ്യത്യ​സ്‌ത ഭാഷകൾ സംസാ​രി​ക്കാൻതു​ട​ങ്ങി. ഒടുവിൽ ആശയ​ക്കൈ​മാ​റ്റം അസാധ്യ​മാ​യ​പ്പോൾ അവർ പദ്ധതി ഉപേക്ഷിച്ച്‌ ഭൂമി​യു​ടെ പല ഭാഗങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു ചിതറി​പ്പോ​യി.

—ഉല്‌പത്തി 6-11 അധ്യാ​യ​ങ്ങൾ, യൂദാ 14, 15 വാക്യങ്ങൾ എന്നിവയെ ആധാര​മാ​ക്കി​യു​ള്ളത്‌.