ഭക്തിവി​രു​ദ്ധ​മായ പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങളെ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കുക!

‘സത്യം നിങ്ങളെ സ്വത​ന്ത്ര​മാ​ക്കും’ എന്നു യേശു​ക്രി​സ്‌തു പറഞ്ഞു. (യോഹ​ന്നാൻ 8:32) അതേ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം ആളുകളെ സ്വത​ന്ത്ര​രാ​ക്കു​ന്നു—അത്‌ അവരെ അന്ധവി​ശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളു​ടെ അടിമ​ത്ത​ത്തിൽനി​ന്നും വ്യാജ സിദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങ​ളി​ലും പ്രത്യാ​ശ​ക​ളി​ലു​മുള്ള വിശ്വാ​സ​ത്തിൽനി​ന്നും അധഃപ​തിച്ച ആചാര​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും സ്വത​ന്ത്ര​രാ​ക്കു​ന്നു.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പുരാതന കാലങ്ങ​ളി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ ഇന്നും ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പഴയ ആചാര​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു മടങ്ങു​ന്ന​തി​നുള്ള സമ്മർദ​ങ്ങളെ പലപ്പോ​ഴും അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. (ഗലാത്യർ 4:9, 10) ജനസമ്മ​തി​യുള്ള എല്ലാ ആചാര​ങ്ങ​ളും ദ്രോ​ഹ​ക​ര​മാ​ണെന്നല്ല അതിന്റെ അർഥം. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ആരോ​ഗ്യാ​വ​ഹ​വും പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​വു​മായ പ്രാ​ദേ​ശിക ആചാരങ്ങൾ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നിക്ക്‌ അനുഷ്‌ഠി​ക്കാം. എന്നാൽ ആചാരങ്ങൾ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​നു വിരു​ദ്ധ​മാ​കു​മ്പോൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ വിട്ടു​വീഴ്‌ച ചെയ്യു​ന്നില്ല. തൻമൂലം, ക്രിസ്‌മസ്‌ ആഘോ​ഷ​ങ്ങ​ളി​ലും ജന്മദി​ന​ങ്ങ​ളി​ലും ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​നു വിരു​ദ്ധ​മായ മറ്റ്‌ ആചാര​ങ്ങ​ളി​ലും പങ്കെടു​ക്കാൻ വിസമ്മ​തി​ക്കു​ന്ന​തിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ പ്രഖ്യാ​ത​രാണ്‌.

ധീരമായ ഈ നിലപാ​ടു മിക്ക​പ്പോ​ഴും പരിച​യ​ക്കാ​രിൽനി​ന്നും അയൽപ​ക്ക​ക്കാ​രിൽനി​ന്നും അവിശ്വാ​സി​ക​ളായ ബന്ധുക്ക​ളിൽനി​ന്നു​മുള്ള വളരെ​യേറെ പരിഹാ​സ​ത്തി​ലും എതിർപ്പി​ലും പര്യവ​സാ​നി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ചില ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ പ്രത്യേ​കി​ച്ചും. അവിടെ ശവസം​സ്‌കാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലും വിവാ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ലും ജന്മദി​ന​ങ്ങ​ളി​ലും നാനാ​വിധ ആചാരങ്ങൾ പൊതു​വേ അനുഷ്‌ഠി​ച്ചു​വ​രു​ന്നു. അനുരൂ​പ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നുള്ള സമ്മർദങ്ങൾ ശക്തമാ​ണെ​ന്നു​വ​രാം—ഭീഷണി​ക​ളും അക്രമ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും മിക്ക​പ്പോ​ഴും അതിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അവിടത്തെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ എങ്ങനെ​യാണ്‌ ഉറച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിയുക? അനുര​ഞ്‌ജ​ന​പ്പെ​ടാ​തെ ഏറ്റുമു​ട്ടൽ ഒഴിവാ​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​മോ? അതിന്‌ ഉത്തരമാ​യി, തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​വി​രു​ദ്ധ​മായ പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങളെ ചില വിശ്വസ്‌ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ എങ്ങനെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു നമുക്കു പരി​ശോ​ധി​ക്കാം.

അന്ധവി​ശ്വാ​സ​പ​ര​മായ ശവസം​സ്‌കാര ആചാരങ്ങൾ

ദക്ഷിണാ​ഫ്രി​ക്ക​യിൽ ശവസം​സ്‌കാ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടും ശവമട​ക്കു​ക​ളോ​ടും ബന്ധപ്പെട്ട അസംഖ്യം പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. ദുഃഖാർത്തർ പൊതു​വേ, മുഴു രാത്രി​യും—അല്ലെങ്കിൽ, പല രാത്രി​യും—തീ കെടാതെ കത്തിച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന വിലാ​പ​ഭ​വ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ചെലവ​ഴി​ക്കു​ന്നു. ദുഃഖാർത്തർക്കു ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യാ​നോ തലമുടി കത്രി​ക്കാ​നോ ശവസം​സ്‌കാ​രം നടക്കു​ന്ന​തു​വരെ കുളി​ക്കാ​നോ​പോ​ലും പാടില്ല. അതിനു​ശേഷം അവർ ഒരു ഔഷധി​ചേർത്ത പ്രത്യേക മിശ്രി​ത​ത്തിൽ കുളി​ക്കണം. അത്തരം ആചാരങ്ങൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു സ്വീകാ​ര്യ​മാ​ണോ? അല്ല. അവയെ​ല്ലാം ആത്മാവി​ന്റെ അമർത്യ​ത​യി​ലുള്ള വിശ്വാ​സ​ത്തെ​യും മരിച്ച​വ​രെ​പ്ര​തി​യുള്ള അനാ​രോ​ഗ്യ​ക​ര​മായ ഭയത്തെ​യും പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:5 ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നവർ തങ്ങൾ മരിക്കും എന്നറി​യു​ന്നു; മരിച്ച​വ​രോ ഒന്നും അറിയു​ന്നില്ല.” ഈ സത്യ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യുള്ള അറിവ്‌ ഒരുവനെ ‘മരിച്ച​വ​രു​ടെ ആത്മാക്കളെ’ ഭയപ്പെ​ടു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു സ്വത​ന്ത്ര​നാ​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി അത്തരം ആചാരാ​നു​ഷ്‌ഠാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഏർപ്പെ​ടാൻ സദു​ദ്ദേ​ശ്യ​മുള്ള ബന്ധുക്കൾ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ അവൻ (അല്ലെങ്കിൽ അവൾ) എന്തു ചെയ്യണം?

പിതാവു മരിച്ചു​പോയ ജെയ്‌ൻ എന്നു പേരുള്ള ആഫ്രി​ക്ക​ക്കാ​രി​യായ ഒരു സാക്ഷി​യു​ടെ അനുഭവം പരിചി​ന്തി​ക്കുക. ശവസം​സ്‌കാര സ്ഥലത്ത്‌ എത്തിയ ഉടനെ, മരിച്ച​യാ​ളു​ടെ ആത്മാവി​നെ പ്രീണി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവളും കുടും​ബ​ത്തി​ലെ മറ്റംഗ​ങ്ങ​ളും ശവത്തിനു ചുറ്റും മുഴു​രാ​ത്രി​യും ഡാൻസ്‌ ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ അവളോ​ടു പറഞ്ഞു. “യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ ഒരാൾ എന്നനി​ല​യിൽ എനിക്ക്‌ അത്തരം ആചാര​ങ്ങ​ളിൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ കഴിയു​ക​യി​ല്ലെന്നു ഞാൻ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു” എന്നു ജെയ്‌ൻ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. “എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ശവസം​സ്‌കാ​രം കഴിഞ്ഞു പിറ്റേന്ന്‌, മരിച്ച​യാ​ളു​ടെ ആത്മാവിൽനി​ന്നുള്ള സംരക്ഷ​ണ​ത്തി​നാ​യി വിരഹാർത്ത​രായ കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങളെ തങ്ങൾ കുളി​പ്പി​ക്കാൻ പോവു​ക​യാ​ണെന്നു പ്രായ​മായ ബന്ധുക്കൾ പറഞ്ഞു. അതിൽ പങ്കു​കൊ​ള്ളാ​നും ഞാൻ വിസമ്മ​തി​ച്ചു. അതേസ​മയം അമ്മയെ തനിച്ച്‌ ഒരു വീട്ടി​ലാ​ക്കി​യി​രി​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അവരെ കാണാൻ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന ഏവനും ഒരു മദ്യം​ക​ലർന്ന പാനീയം കുടി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.

“ഇതി​ലൊ​ന്നി​ലും ഏർപ്പെ​ടാൻ ഞാൻ സമ്മതി​ച്ചില്ല. അതിനു​പ​കരം ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു ഞാൻ വീട്ടിൽപ്പോ​യി. അതു ഞാൻ അമ്മ താമസി​ക്കുന്ന വീട്ടി​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​യി. ഇത്‌ എന്റെ കുടും​ബത്തെ വല്ലാതെ നിരാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തി. എനി​ക്കെ​ന്തോ കുഴപ്പ​മു​ണ്ടെന്ന്‌ എന്റെ ബന്ധുക്കൾ വിചാ​രി​ച്ചു.” അതിലു​മു​പരി, അവർ അവളെ പരിഹ​സി​ക്കു​ക​യും, “നിന്റെ മതം നിമിത്തം നീ ഞങ്ങളുടെ പാരമ്പ​ര്യം തള്ളിക്ക​ള​ഞ്ഞ​തു​കൊ​ണ്ടു നിന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ ആത്മാവു നിന്നെ ഉപദ്ര​വി​ക്കും. നിനക്കു കുട്ടി​ക​ളു​മു​ണ്ടാ​വില്ല” എന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അവളെ ചീത്തവി​ളി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നിട്ടും, ജെയ്‌ൻ അവരെ ഭയപ്പെ​ട്ടില്ല. പരിണ​ത​ഫ​ല​മോ? അവൾ പറയുന്നു. അന്ന്‌ എനിക്കു രണ്ടു കുട്ടികൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഇന്നെനിക്ക്‌ ആറു​പേ​രുണ്ട്‌! എനിക്കു വീണ്ടു​മൊ​രി​ക്ക​ലും കുട്ടി​ക​ളു​ണ്ടാ​വില്ല എന്നു പഴിചാ​രി​യ​വരെ ഇതു നിശബ്ദ​രാ​ക്കി.”

ലൈം​ഗിക “ശുദ്ധീ​ക​രണം”

ഇണയുടെ മരണ​ശേ​ഷ​മുള്ള ശുദ്ധീ​കരണ ചടങ്ങാണു മറ്റൊ​രാ​ചാ​രം. ഒരു ഭാര്യ മരിക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അവളുടെ കുടും​ബാം​ഗങ്ങൾ വിഭാ​ര്യ​നു ഭാര്യാ​സ​ഹോ​ദ​രി​യെ​യോ മരിച്ചു​പോയ ഭാര്യ​യു​ടെ അടുത്ത ബന്ധുക്ക​ളി​ലൊ​രാ​ളെ​യോ കൊടു​ക്കു​ന്നു. അവളു​മാ​യി ലൈം​ഗിക ബന്ധം പുലർത്താൻ അവൻ കടപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അതിനു​ശേ​ഷമേ താൻ ഇച്ഛിക്കുന്ന എതൊ​രാ​ളെ​യും വിവാഹം ചെയ്യാൻ അയാൾക്കു കഴിയു​ക​യു​ള്ളു. ഒരു സ്‌ത്രീ​യു​ടെ ഭർത്താവു മരിക്കു​മ്പോ​ഴും ഇതേ സംഗതി സംഭവി​ക്കു​ന്നു. അതിജീ​വിച്ച ഇണയെ മരിച്ച ഇണയുടെ ആത്മാവിൽനി​ന്നു ശുദ്ധി​യാ​ക്കു​ക​യാണ്‌ ഈ ആചാര​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​മെന്നു കരുതി​പോ​രു​ന്നു.

അത്തരം “ശുദ്ധീ​കരണ”ത്തിനു വിധേ​യ​രാ​കാൻ വിസമ്മ​തി​ക്കുന്ന ഏവനും ബന്ധുക്ക​ളു​ടെ ഉഗ്ര​കോ​പ​ത്തി​നു പാത്ര​മാ​കു​ന്നു. അവനോ അവളോ ഒറ്റപ്പെ​ടു​ത്ത​ലി​നും ആക്ഷേപ​ത്തി​നും ശാപവാ​ക്കു​കൾക്കും ഇരയാ​യെന്നു വരാം. എന്നുവ​രി​കി​ലും, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഈ ആചാരം പിന്തു​ട​രാൻ വിസമ്മ​തി​ക്കു​ന്നു. വിവാ​ഹ​ത്തി​നു വെളി​യി​ലുള്ള ലൈം​ഗി​കത തീർച്ച​യാ​യും ഒരു “ശുദ്ധീ​ക​രണം” അല്ലെന്ന്‌, ദൈവ​ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ ദുഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​ണെന്ന്‌ അവർക്ക​റി​യാം. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 6:18-20) കൂടാതെ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ “കർത്താ​വിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വ​നു​മാ​യി മാത്രമേ” വിവാഹം ചെയ്യാവൂ.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 7:39.

സാംബി​യ​യിൽ വൈലറ്റ്‌ എന്നു പേരുള്ള ഒരു ക്രിസ്‌തീയ സ്‌ത്രീ​യു​ടെ ഭർത്താവ്‌ മരിച്ചു. പിന്നീട്‌, ബന്ധുക്കൾ അവളു​ടെ​യ​രി​കെ ഒരു പുരു​ഷനെ കൊണ്ടു​വ​ന്നിട്ട്‌ അയാളു​മാ​യി ലൈം​ഗി​ക​ബന്ധം പുലർത്താൻ നിർബന്ധം ചെലുത്തി. വൈലറ്റ്‌ സമ്മതി​ച്ചില്ല. അതിനു ശിക്ഷയാ​യി പൊതു കിണറ്റിൽനി​ന്നു വെള്ളം കോരു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ അവളെ വിലക്കി. അവൾക്കു ദ്രോ​ഹ​മൊ​ന്നും വരാതി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ പ്രധാന നിരത്തി​ലൂ​ടെ നടക്കരു​തെ​ന്നും അവൾക്കു മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവൾ ബന്ധുക്ക​ളു​ടെ​യോ സഹഗ്രാ​മീ​ണ​രു​ടെ​യോ ഭീഷണി​ക്കു വശംവ​ദ​യാ​യില്ല.

പിന്നീട്‌, വൈല​റ്റി​നെ ഒരു പ്രാ​ദേ​ശിക കോട​തി​യി​ലേക്കു വിളി​പ്പി​ച്ചു. താൻ അവിഹിത ലൈം​ഗി​ക​ബ​ന്ധ​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ടാ​ത്ത​തി​നു കാരണ​മെ​ന്താ​ണെന്ന്‌ അവി​ടെ​വെച്ച്‌ അവൾ ഒട്ടും പതറാതെ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. അവളുടെ വിശ്വാ​സ​ത്തി​നു വിരു​ദ്ധ​മായ പ്രദേ​ശിക ആചാര​ങ്ങ​ളും പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളും മുറു​കെ​പ്പി​ടി​ക്കാൻ അവളെ നിർബ​ന്ധി​ക്കാൻ കോട​തി​ക്കാ​വില്ല എന്നു പറഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു കോടതി അവൾക്ക​നു​കൂ​ല​മാ​യി വിധി​കൽപ്പി​ച്ചു. രസകര​മെന്നു പറയട്ടെ, അനുര​ഞ്‌ജ​ന​ത്തി​നുള്ള അവളുടെ ദൃഢമായ വിസമ്മതം ഗ്രാമ​ത്തിൽ പിന്നീട്‌ ഇതേ വിഷയത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്ന സാക്ഷി​ക​ളായ സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ​മേൽ സമ്മർദം കുറയ്‌ക്കാ​നു​തകി.

മൊണീക്ക എന്നു പേരുള്ള ആഫ്രി​ക്ക​ക്കാ​രി​യായ ഒരു സാക്ഷി ഭർത്താ​വി​ന്റെ മരണ​ശേഷം സമാന​മായ സമ്മർദത്തെ ചെറു​ത്തു​നി​ന്നു. അവൾക്കു വേറൊ​രു ഭർത്താ​വി​നെ നൽകാൻ അയാളു​ടെ കുടും​ബാം​ഗങ്ങൾ നിർബന്ധം ചെലുത്തി. മൊണീക്ക ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “1 കൊരി​ന്ത്യർ 7:39-ൽ കൊടു​ത്തി​രി​ക്കുന്ന കൽപ്പന അനുസ​രി​ക്കാൻ ദൃഢനി​ശ്ചയം ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ അതിനു വിസമ്മ​തി​ച്ചു.” എന്നാൽ സമ്മർദം അവിടം​കൊ​ണ്ടു തീർന്നില്ല. “അവർ എന്നെ ഭീഷണി​പ്പെ​ടു​ത്തി. നീ സമ്മതി​ക്കാ​ത്ത​പക്ഷം ഇനി മേലാൽ നീ വിവാഹം കഴിക്കു​ക​യില്ല എന്ന്‌ അവർ പറഞ്ഞു,” മൊണീക്ക അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു. “എന്റെ സഹക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​ക​ളിൽ ചിലർ രഹസ്യ​മാ​യി ഇവ്വണ്ണം ശുദ്ധീ​ക​ര​ണ​ച്ച​ട​ങ്ങിൽ ഏർപ്പെ​ട്ട​താ​യി​പ്പോ​ലും അവർ അവകാ​ശ​പ്പെട്ടു.” എന്നുവ​രി​കി​ലും, മൊണീക്ക ഉറച്ചു നില​കൊ​ണ്ടു. രണ്ടു വർഷം ഞാൻ ഏകയായി കഴിഞ്ഞു, അതിനു​ശേഷം ഞാൻ ക്രിസ്‌തീയ രീതി​യിൽ വീണ്ടും വിവാ​ഹി​ത​യാ​യി. മൊണീക്ക ഇപ്പോൾ ഒരു നിരന്തര പയനി​യ​റാ​യി സേവന​മ​നു​ഷ്‌ഠി​ക്കു​ന്നു.

ഗർഭമ​ല​സ​ലും ചാപിള്ള ജനനവും

ദക്ഷിണാ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ലുള്ള ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഗർഭമ​ല​സ​ലി​നെ​യും ചാപിള്ള ജനന​ത്തെ​യും ചുറ്റി​പ്പ​റ്റി​യുള്ള ആചാര​ങ്ങ​ളെ​യും അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. ദാരു​ണ​മായ അത്തരം സംഭവങ്ങൾ മനുഷ്യ അപൂർണ​ത​യു​ടെ ഫലമാണ്‌—ദിവ്യ ശിക്ഷയല്ല. (റോമർ 3:23) എങ്കിലും, ഒരു സ്‌ത്രീ​ക്കു ഗർഭമ​ല​സി​യാൽ ഒരു കാലഘ​ട്ടം​വരെ സമുദാ​യ​ഭ്ര​ഷ്ട​യോ​ടെ​ന്ന​പോ​ലെ അവളോ​ടു പെരു​മാ​റ​ണ​മെന്ന്‌ ആഫ്രി​ക്ക​യി​ലെ പാരമ്പ​ര്യം അനുശാ​സി​ക്കു​ന്നു.

അടുത്ത​കാ​ല​ത്തു ഗർഭമ​ല​സിയ ഒരു സ്‌ത്രീ തന്റെ വീട്ടി​ലേക്ക്‌ ഒരു സാക്ഷി വരുന്നതു കണ്ട്‌ അത്ഭുതം​കൂ​റി. അദ്ദേഹം വീടി​ന​ടു​ത്തെ​ത്താ​റാ​യ​പ്പോൾ അവൾ ഇങ്ങനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു: “ഇങ്ങോട്ടു വരരുത്‌! ഞങ്ങളുടെ ആചാര​പ്ര​കാ​രം, ഗർഭമ​ല​സി​യിട്ട്‌ അധിക​നാ​ളാ​കാത്ത ഒരു സ്‌ത്രീ​യെ സന്ദർശി​ച്ചു​കൂ​ടാ.” എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ എല്ലാത​ര​ത്തി​ലു​മുള്ള ആളുക​ളു​ടെ പക്കലും ബൈബിൾ സത്യങ്ങൾ കൊണ്ടു​പോ​കു​ന്നു​വെ​ന്നും ഗർഭമ​ലസൽ സംബന്ധിച്ച പ്രാ​ദേ​ശിക ആചാരങ്ങൾ തങ്ങൾ അനുഷ്‌ഠി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നും സാക്ഷി പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട്‌, അദ്ദേഹം യെശയ്യാ​വു 65:20, 23 വായിച്ച്‌ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൻ കീഴിൽ ഗർഭമ​ല​സ​ലും ചാപിള്ള ജനനവും ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെന്നു വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. തന്മൂലം, ആ സ്‌ത്രീ ഒരു ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം സ്വീക​രി​ച്ചു.

ചാപി​ള്ള​ക​ളെ അടക്കം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നോ​ടുള്ള ബന്ധത്തി​ലും അന്ധവി​ശ്വാ​സ​പ​ര​മായ ആചാരങ്ങൾ അനുഷ്‌ഠി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വന്നെന്നു വരാം. ജോസഫ്‌ എന്നു പേരുള്ള ഒരു സാക്ഷി അത്തര​മൊ​രു ശവസം​സ്‌കാ​ര​ത്തിൽ പങ്കെടു​ത്ത​പ്പോൾ, സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രുന്ന സകലരും എന്തോ ഔഷധി​യിൽ തങ്ങളുടെ കൈകൾ കഴുകി ആ ഔഷധം നെഞ്ചിൽ പുരട്ട​ണ​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടു പറയ​പ്പെട്ടു. ശിശു​വി​ന്റെ ‘ആത്മാവ്‌’ മടങ്ങി​വന്ന്‌ അവരെ ദ്രോ​ഹി​ക്കു​ന്നതു തടയു​ന്ന​തി​നാ​ണ​ത്രേ ഇങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്നത്‌. മരിച്ച​വർക്കു ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വരെ ദ്രോ​ഹി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ലെന്ന്‌ അറിഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു ജോസഫ്‌ ആദരപൂർവം അതു ചെയ്യാൻ വിസമ്മ​തി​ച്ചു. എന്നിട്ടും ആ ഔഷധം തേക്കാൻ ചിലർ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ​മേൽ സമ്മർദം ചെലുത്തി. ജോസഫ്‌ വീണ്ടും വിസമ്മ​തി​ച്ചു. ഈ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി നിർഭയം നില​കൊ​ള്ളു​ന്നതു കണ്ടു സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രുന്ന മറ്റുള്ള​വ​രും സമാന​മാ​യി ഔഷധി​കൾ നിരസി​ച്ചു.

ഏറ്റുമു​ട്ട​ലു​കൾ ഒഴിവാ​ക്കുക, എന്നാൽ ഉറച്ചു നിൽക്കുക

ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടുള്ള ഭയവും പേടി​യും സമുദാ​യ​ഭ്ര​ഷ്ട​രാ​കു​മെന്ന ഭയവും അനുര​ഞ്‌ജ​ന​ത്തി​നു ശക്തമായ സ്വാധീ​ന​ശ​ക്തി​ക​ളാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 29:25 [ദാനീ​യേൽ ബൈബിൾ] ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “മാനു​ഷ​ഭയം ഒരു കെണി ആകുന്നു.” മുകളിൽ പറഞ്ഞ അനുഭ​വങ്ങൾ ആ വാക്യ​ത്തി​ന്റെ അടുത്ത​ഭാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ വാസ്‌ത​വി​കത പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു: “യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയി​ക്കു​ന്ന​വ​നോ രക്ഷ പ്രാപി​ക്കും.”

എന്നുവ​രി​കി​ലും, ഏറ്റുമു​ട്ട​ലു​കൾ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഒഴിവാ​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെ ഒരു ബന്ധുവി​ന്റെ ശവസം​സ്‌കാ​ര​ത്തി​നു വിളി​ച്ചു​വെ​ന്നി​രി​ക്കട്ടെ. അനുര​ഞ്‌ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്താൻ സാധ്യ​ത​യുള്ള സാഹച​ര്യം വരുന്ന​തു​വരെ അയാൾ കാത്തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തില്ല. “വിവേ​ക​മു​ള്ളവൻ അനർത്ഥം കണ്ടു ഒളിച്ചു കൊള്ളു​ന്നു; അല്‌പ​ബു​ദ്ധി​ക​ളോ നേരെ ചെന്നു ചേത​പ്പെ​ടു​ന്നു.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 27:12.

എന്തെല്ലാം ആചാരങ്ങൾ അതേത്തു​ടർന്നു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും എന്നു നയപൂർവം ചോദി​ക്കു​ന്നതു ബുദ്ധി​യാ​യി​രി​ക്കും. അവ ആക്ഷേപ​ക​ര​മാ​ണെ​ങ്കിൽ, തനിക്ക്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടു പങ്കെടു​ക്കാ​നാ​വില്ല എന്നു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ക്രിസ്‌ത്യാ​നിക്ക്‌ ഈ സന്ദർഭം ഉപയോ​ഗി​ക്കാം, “സൌമ്യ​ത​യും ഭയഭക്തി​യും” സഹിത​മാ​യി​രി​ക്കണം അതു ചെയ്യുക. (1 പത്രൊസ്‌ 3:15) ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി തന്റെ ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠിത നിലപാട്‌ ആദരപൂർവം കാലേ​കൂ​ട്ടി വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ബന്ധുക്കൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ വിശ്വാ​സ​ങ്ങളെ ആദരി​ക്കാൻ പ്രവണത കാട്ടു​ക​യും ഭീഷണി​ക​ളും വിരട്ട​ലും ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ സാധ്യത കുറയു​ക​യും ചെയ്യും.

ബന്ധുക്ക​ളു​ടെ പ്രതി​ക​രണം എന്തുതന്നെ ആയി​ക്കൊ​ള്ളട്ടെ, ദൈവത്തെ അനാദ​രി​ക്കുന്ന പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങൾ പിന്തു​ടർന്നു​കൊണ്ട്‌ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നിക്ക്‌ അനുര​ഞ്‌ജ​ന​പ്പെ​ടാ​നാ​വില്ല—അയാളു​ടെ​മേൽ എന്തുതന്നെ ഭീഷണി​ക​ളും ദ്രോ​ഹ​വും വന്നാലും വേണ്ടില്ല. അന്ധവി​ശ്വാ​സ​പ​ര​മായ ഭയത്തിൽനി​ന്നു നാം സ്വത​ന്ത്ര​രാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു: “സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​നാ​യി​ട്ടു ക്രിസ്‌തു നമ്മെ സ്വത​ന്ത്ര​രാ​ക്കി; ആകയാൽ അതിൽ ഉറെച്ചു​നി​ല്‌പിൻ; അടിമ​നു​ക​ത്തിൽ പിന്നെ​യും കുടു​ങ്ങി​പ്പോ​ക​രുത്‌.”—ഗലാത്യർ 5:1.

[29-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഇപ്പോൾ മരിച്ച ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ ഒരു മധ്യസ്ഥ​നാ​യി പ്രവർത്തി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പണ്ടേ മരിച്ചു​പോ​യി​ട്ടുള്ള ബന്ധുക്ക​ളു​ടെ പക്കൽ സന്ദേശം എത്തിക്കു​ന്ന​തി​നു കഴിയു​മെന്ന്‌ അനേക​രും വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു