ജീവിത-സേവന യോഗ​ത്തി​നുള്ള പഠനസ​ഹാ​യി​—പരാമർശ​ങ്ങൾ

ജനുവരി 6-12

ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലെ നിധികൾ | ഉൽപത്തി 1–2

“യഹോവ ഭൂമി​യിൽ ജീവൻ സൃഷ്ടി​ക്കു​ന്നു”

it-1-E 527-528

സൃഷ്ടി

ഒന്നാം ദിവസം, “വെളിച്ചം ഉണ്ടാകട്ടെ” എന്നു ദൈവം കല്‌പി​ച്ച​പ്പോൾ എന്തായി​രി​ക്കാം സംഭവി​ച്ചത്‌? ദുർബ​ല​മായ വെളിച്ചം മേഘപാ​ളി​കൾക്ക്‌ ഇടയി​ലൂ​ടെ ഭൂമി​യു​ടെ ഉപരി​ത​ല​ത്തി​ലേക്ക്‌ എത്തി. എന്നാൽ ആ വെളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ സ്രോ​ത​സ്സു​കൾ ഭൂമി​യിൽനിന്ന്‌ നോക്കി​യാൽ കാണാൻ കഴിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഇതു പെട്ടെന്ന്‌ നടന്നതല്ല, ക്രമേണ സംഭവി​ച്ച​താ​ണെന്നു തെളി​യി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ ജെ. ഡബ്ല്യൂ. വാട്‌സി​ന്റെ ഈ പരിഭാഷ: “ക്രമേണ വെളിച്ചം ഉണ്ടായി.” (ഉൽ 1:3, 4, ഉൽപത്തി​യു​ടെ ഒരു വ്യതി​രിക്ത പരിഭാഷ) ദൈവം വെളി​ച്ചത്തെ ഇരുളിൽനിന്ന്‌ വേർതി​രി​ച്ചു. വെളിച്ചത്തെ പകൽ എന്നും ഇരുളി​നെ രാത്രി​യെ​ന്നും വിളിച്ചു. ഭൂമി സൂര്യനു ചുറ്റും കറങ്ങു​ന്ന​തോ​ടൊ​പ്പം അതിന്റെ അച്ചുത​ണ്ടിൽ സ്വയം കറങ്ങു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നെന്ന്‌ അതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ ഭൂമി​യു​ടെ കിഴക്കൻ അർധ​ഗോ​ള​ത്തി​നും പടിഞ്ഞാ​റൻ അർധ​ഗോ​ള​ത്തി​നും വെളി​ച്ച​വും ഇരുളും മാറി​മാ​റി ലഭിക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.​—ഉൽ 1:3, 4.

“വെള്ളത്തെ വെള്ളത്തിൽനിന്ന്‌ വേർതി​രി​ക്കാൻ” ഒരു വിതാനം ഉണ്ടാകാൻ ദൈവം രണ്ടാം ദിവസം ഇടയാക്കി. കുറച്ച്‌ വെള്ളം ഭൂമി​യിൽത്തന്നെ നിലനി​റു​ത്തി. എന്നാൽ കുറെ​യ​ധി​കം വെള്ളം ദൈവം ഭൂമി​യു​ടെ ഉപരി​ത​ല​ത്തിൽനിന്ന്‌ മുകളി​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​യി അവിടെ ‘കെട്ടി​നി​റു​ത്തി.’ അങ്ങനെ താഴെ​യുള്ള വെള്ളത്തി​നും മുകളി​ലുള്ള വെള്ളത്തി​നും ഇടയിൽ ഒരു വിതാ​ന​മു​ണ്ടാ​യി. ഈ വിതാ​നത്തെ ദൈവം ആകാശം എന്നു വിളിച്ചു. നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളും ശൂന്യാ​കാ​ശത്തെ മറ്റ്‌ ഗോള​ങ്ങ​ളും ഉള്ള ആകാശ​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. ഭൂമി​ക്കും ‘കെട്ടി​നി​റു​ത്തിയ’ വെള്ളത്തി​നും ഇടയി​ലുള്ള ഭാഗ​ത്തെ​യാണ്‌ ആകാശം എന്നതു​കൊണ്ട്‌ ഇവിടെ ഉദ്ദേശി​ക്കു​ന്നത്‌.​—ഉൽ 1:6-8.

മൂന്നാം ദിവസം ദൈവം തന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ ശക്തി ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ ഭൂമി​യി​ലെ വെള്ള​മെ​ല്ലാം ഒരിടത്ത്‌ കൂടാൻ ഇടയാക്കി. അങ്ങനെ ഉണങ്ങിയ നിലം ഉണ്ടായി. ദൈവം അതിനെ കര എന്നു വിളിച്ചു. ഈ ദിവസം​ത​ന്നെ​യാണ്‌ ദൈവം പുല്ല്‌, സസ്യങ്ങൾ, ഫലവൃ​ക്ഷങ്ങൾ തുടങ്ങി​യവ സൃഷ്ടി​ച്ചത്‌. പരിണാ​മ​ത്തി​ലൂ​ടെയല്ല, മറിച്ച്‌ ദൈവം​ത​ന്നെ​യാണ്‌ ഇവയ്‌ക്കു ജീവൻ കൊടു​ത്തത്‌. ഈ മൂന്നു വർഗങ്ങ​ളും അതതിന്റെ “തരമനു​സ​രിച്ച്‌” പുനരു​ത്‌പാ​ദനം നടത്താൻ പ്രാപ്‌തി​യു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു.​—ഉൽ 1:9-13.

it-1-E 528 ¶5-8

ഉൽപത്തി 1:16-ൽ സൃഷ്ടി​ക്കുക എന്ന്‌ അർഥമുള്ള ബാറാ എന്ന പദത്തിനു പകരം, ഉണ്ടാക്കുക എന്ന്‌ അർഥമുള്ള അസാഹ്‌ എന്ന പദമാണ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ഉൽപത്തി 1:1-ൽ ദൈവം ആകാശം സൃഷ്ടിച്ചു എന്നു പറഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. അതിൽ സൂര്യ​നും ചന്ദ്രനും നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളും ഉൾപ്പെ​ടും. അതു​കൊണ്ട്‌ നാലാം ദിവസ​ത്തി​നു വളരെ മുമ്പു​തന്നെ ഇവയു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ ദൈവം നാലാം ദിവസം ആകാശ​ഗോ​ള​ങ്ങളെ സ്ഥാപിച്ചു എന്നു പറയു​മ്പോൾ എന്താണ്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌? ഭൂമി​യു​ടെ മേൽ പ്രകാ​ശി​ക്കാൻ ദൈവം അവയെ ആകാശ​വി​താ​ന​ത്തിൽ സ്ഥാപിച്ചു എന്നു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ഭൂമി​യു​ടെ ഉപരി​ത​ല​ത്തിൽനിന്ന്‌ ആ ഗോളങ്ങൾ ഇപ്പോൾ വ്യക്തമാ​യി കാണാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നെന്ന്‌ ഇതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു, അവ ആകാശ​വി​താ​ന​ത്തി​ന്റെ അടിയി​ലാ​യി​രു​ന്നാ​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ. ഈ ജ്യോ​തി​സ്സു​കൾ ഋതുക്കളും ദിവസ​ങ്ങ​ളും വർഷങ്ങ​ളും നിർണ​യി​ക്കാ​നുള്ള അടയാ​ള​മാ​യി ഉതകു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഭാവി​യിൽ മനുഷ്യർക്ക്‌ ഇതു പല വിധങ്ങ​ളിൽ സഹായ​മാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു.​—ഉൽ 1:14

അഞ്ചാം ദിവസ​മാ​ണു ജീവജാ​ല​ങ്ങളെ സൃഷ്ടി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യത്‌. ഒരു ജീവിയെ സൃഷ്ടി​ച്ചിട്ട്‌ അതിൽനിന്ന്‌ ബാക്കി​യെ​ല്ലാം പരിണ​മി​ച്ചു​വ​രാ​നല്ല ദൈവം ഉദ്ദേശി​ച്ചത്‌. പകരം ദൈവം തന്റെ ശക്തിയാൽ ആദ്യം​തന്നെ ജീവികൾ നിറയാൻ ഇടയാക്കി. ബൈബിൾ പറയുന്നു: “ദൈവം വലിയ കടൽജ​ന്തു​ക്ക​ളെ​യും നീന്തി​ത്തു​ടി​ക്കുന്ന എല്ലാ ജീവി​ക​ളെ​യും തരംത​ര​മാ​യി സൃഷ്ടിച്ചു. അവ വെള്ളത്തിൽ പെരുകി. ചിറകുള്ള പറവക​ളെ​യെ​ല്ലാം ദൈവം തരംത​ര​മാ​യി സൃഷ്ടിച്ചു.” താൻ സൃഷ്ടി​ച്ച​തി​നെ കണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തി​നു സന്തോഷം തോന്നി. ദൈവം അവയെ അനു​ഗ്ര​ഹിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ കല്‌പി​ച്ചു: ‘വർധി​ച്ചു​പെ​രു​കുക.’ അതു സാധ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം ആ ജീവികൾക്ക്‌ ‘അതതിന്റെ തരമനു​സ​രിച്ച്‌’ പുനരു​ത്‌പാ​ദനം നടത്താ​നുള്ള കഴിവു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​—ഉൽ 1:20-23.

ആറാം ദിവസം “ദൈവം വന്യമൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യും വളർത്തു​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യും ഇഴജന്തു​ക്ക​ളെ​യും തരംത​ര​മാ​യി ഉണ്ടാക്കി.” ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മുമ്പി​ലത്തെ സൃഷ്ടി​ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ലെ കാര്യം​പോ​ലെ, ഈ ദിവസ​ത്തി​ലെ സൃഷ്ടി​ക​ളും നല്ലതാ​യി​രു​ന്നു.​—ഉൽ 1:24, 25.

ആറാം ദിവസ​ത്തി​ന്റെ അവസാനം ദൈവം തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ ഒരു സൃഷ്ടിയെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിൽ കൊണ്ടു​വന്നു. മൃഗങ്ങ​ളെ​ക്കാൾ ഉയർന്ന​തും എന്നാൽ ദൂതന്മാ​രെ​ക്കാൾ താഴ്‌ന്ന​തും ആയിരു​ന്നു ഈ സൃഷ്ടി. അതായി​രു​ന്നു മനുഷ്യൻ. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഛായയി​ലും സാദൃ​ശ്യ​ത്തി​ലും ആണ്‌ മനുഷ്യ​നെ സൃഷ്ടി​ച്ചത്‌. മനുഷ്യ​കു​ടും​ബ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഉൽപത്തി 1:27 ‘ആണും പെണ്ണും ആയി അവരെ സൃഷ്ടി​ച്ചെന്ന്‌’ ചുരു​ക്കി​പ്പ​റ​യു​ന്നു.ഉൽപത്തി 2:7-9-ലെ സമാന്ത​ര​വി​വ​രണം നോക്കുക. യഹോവ മനുഷ്യ​നെ നിലത്തെ പൊടി​കൊണ്ട്‌ നിർമി​ച്ചു, അവന്റെ മൂക്കി​ലേക്കു ജീവശ്വാ​സം ഊതി, മനുഷ്യൻ ജീവനുള്ള വ്യക്തി​യാ​യി​ത്തീർന്നു. അവന്‌ ഒരു പറുദീ​സാ​ഭ​വ​ന​വും ആവശ്യ​ത്തി​നു ഭക്ഷണവും ഒരുക്കി​യി​രു​ന്നു. ഭൂമി​യി​ലെ മൂലകങ്ങൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചാണ്‌ ദൈവം മനുഷ്യ​നെ സൃഷ്ടി​ച്ചത്‌. എന്നാൽ സ്‌ത്രീ​യെ സൃഷ്ടി​ച്ച​പ്പോൾ മനുഷ്യ​ന്റെ ഒരു വാരി​യെല്ല്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. (ഉൽ 2:18-25) സ്‌ത്രീ​യെ​യും​കൂ​ടെ സൃഷ്ടി​ച്ച​പ്പോ​ഴാണ്‌ മറ്റു സൃഷ്ടി​ക​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലെന്ന പോലെ, ഒരു ‘തരം’ എന്ന നിലയിൽ മനുഷ്യൻ പൂർണ​മാ​യത്‌.​—ഉൽ 5:1, 2.

ആത്മീയ​ര​ത്‌ന​ങ്ങൾക്കാ​യി കുഴി​ക്കു​ക

w15-E 6/1 5

ശാസ്‌ത്ര​വും നിങ്ങളു​ടെ ജീവി​ത​വും

ഭൂമി​യു​ടെ​യും പ്രപഞ്ച​ത്തി​ന്റെ​യും പഴക്കം

400 കോടി വർഷം മുമ്പാണു ഭൂമി ഉളവാ​യ​തെ​ന്നും 1300-ഓ 1400-ഓ കോടി വർഷം മുമ്പാണു പ്രപഞ്ചം ഉളവാ​യ​തെ​ന്നും ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാർ കണക്കാ​ക്കു​ന്നു. പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ച കൃത്യ​സ​മയം ബൈബിൾ പറയു​ന്നില്ല. അതു​പോ​ലെ, ഭൂമിക്ക്‌ ഏതാനും ആയിരം വർഷങ്ങ​ളു​ടെ കാലപ്പ​ഴ​ക്കമേ ഉള്ളൂ എന്നും ബൈബിൾ ഒരിട​ത്തും പറയു​ന്നില്ല.ബൈബിളിലെ ആദ്യത്തെ വാക്യം ഇതാണ്‌: “ആരംഭ​ത്തിൽ ദൈവം ആകാശ​വും ഭൂമി​യും സൃഷ്ടിച്ചു.” (ഉൽപത്തി 1:1) ഒരു പ്രത്യേക സമയം പറയാ​തെ​യുള്ള ഈ പൊതു​വായ പ്രസ്‌താ​വന, യുക്തിക്കു നിരക്കുന്ന ശാസ്‌ത്രീയ തത്ത്വങ്ങ​ളു​ടെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ പ്രപഞ്ച​ത്തി​ന്റെ പഴക്കം കണക്കാ​ക്കാൻ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാ​രെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു.

it-2-E 52

യേശു​ക്രി​സ്‌തു

സഹസ്ര​ഷ്ടാ​വല്ല. ഓരോ​ന്നും സൃഷ്ടി​ക്കാൻ പിതാ​വി​നോ​ടൊ​പ്പം പുത്രൻ പങ്കെടു​ത്തു എന്നതു​കൊണ്ട്‌ പുത്ര​നും ഒരു സ്രഷ്ടാ​വാ​കു​ന്നില്ല. സൃഷ്ടി നടത്താ​നുള്ള ശക്തി ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ലൂ​ടെ​യാ​ണു വന്നത്‌. (ഉൽ 1:2; സങ്ക 33:6) ജീവന്റെ ഉറവ്‌ യഹോ​വ​യാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌, കാണാ​നാ​കു​ന്ന​തും അല്ലാത്ത​തും ആയ എല്ലാ ജീവി​ക​ളും അവയുടെ ജീവന്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു കടപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. (സങ്ക 36:9) അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു ഒരു സഹസ്ര​ഷ്ടാ​വല്ല, പകരം സ്രഷ്ടാ​വായ യഹോവ ഉപയോ​ഗിച്ച ഒരു ഏജന്റാ​യി​രു​ന്നു. സൃഷ്ടി നടത്തി​യ​തി​ന്റെ ബഹുമതി യേശു​വും യഹോ​വ​യ്‌ക്കാ​ണു കൊടു​ത്തത്‌, മറ്റു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളും അത്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു​തന്നെ കൊടു​ക്കു​ന്നു.​—മത്ത 19:4-6.

ജനുവരി 13-19

ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലെ നിധികൾ | ഉൽപത്തി 3-5

“ആദ്യത്തെ നുണയു​ടെ ദാരു​ണ​മായ അനന്തര​ഫ​ലങ്ങൾ”

w12-E 9/1 4 ¶2

ദൈവ​ത്തി​നു സ്‌ത്രീ​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തയു​ണ്ടോ?

സ്‌ത്രീ​സ​മൂ​ഹത്തെ ദൈവം ശപിച്ചോ?

ഇല്ല. പകരം ‘പിശാച്‌ എന്നു വിളി​ക്കുന്ന’ ‘ഭീകര​സർപ്പ​ത്തെ​യാണ്‌’ ദൈവം ‘ശപിച്ചത്‌.’ (വെളി​പാട്‌ 12:9; ഉൽപത്തി 3:14) ഭർത്താവ്‌ ഭാര്യയെ “ഭരിക്കും” എന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ പുരു​ഷനു സ്‌ത്രീ​യെ അടിച്ച​മർത്താ​നുള്ള അനുമതി കൊടു​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നില്ല ദൈവം. (ഉൽപത്തി 3:16) പാപത്തി​ന്റെ ഫലമായി ആദ്യത്തെ ദമ്പതികൾ അനുഭ​വി​ക്കാൻപോ​കുന്ന സങ്കടക​ര​മായ ഭവിഷ്യ​ത്തു​കൾ ദൈവം മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യുക മാത്ര​മാ​ണു ചെയ്‌തത്‌.

it-2-E 186

പ്രസവ​വേ​ദന

പ്രസവ​സ​മ​യത്ത്‌ അനുഭ​വി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രുന്ന വേദന. കുട്ടി​കൾക്കു ജന്മം നൽകുന്ന സമയത്ത്‌ പാപത്തി​ന്റെ ഫലം അനുഭ​വി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മെന്നു ദൈവം ഹവ്വയോ​ടു പറഞ്ഞു. അനുസ​ര​ണ​ക്കേടു കാണി​ച്ചി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഹവ്വയ്‌ക്ക്‌ എപ്പോ​ഴും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അനു​ഗ്രഹം കാണു​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ കുട്ടി​കളെ പ്രസവി​ക്കുന്ന സമയത്ത്‌ സന്തോഷം മാത്രമേ ഹവ്വയ്‌ക്കു കാണു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. “യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹ​മാണ്‌ ഒരാളെ സമ്പന്നനാ​ക്കു​ന്നത്‌; ദൈവം അതോ​ടൊ​പ്പം വേദന നൽകു​ന്നില്ല” എന്നു ബൈബിൾ പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​തന്നെ. (സുഭ 10:22) എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ശരീരം അപൂർണ​മാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ വേദന അനുഭ​വി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ദൈവം പറഞ്ഞു: “നിന്റെ ഗർഭകാ​ലത്തെ വേദനകൾ ഞാൻ അങ്ങേയറ്റം വർധി​പ്പി​ക്കും. നീ വേദന​യോ​ടെ മക്കളെ പ്രസവി​ക്കും.” (ഉൽ 3:16) വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, വേദന ദൈവം വരുത്തുന്ന ഒരു കാര്യമല്ല. പകരം ദൈവം അത്‌ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു എന്നേ ഉള്ളൂ. ബൈബി​ളിൽ പലയി​ട​ത്തും അത്തരം പദപ്ര​യോ​ഗങ്ങൾ കാണാം.

ആത്മീയ​ര​ത്‌ന​ങ്ങൾക്കാ​യി കുഴി​ക്കു​ക

it-2-E 192 ¶5

ലാമെക്ക്‌

ഭാര്യ​മാർക്കു​വേണ്ടി ലാമെക്ക്‌ രചിച്ച കവിത (ഉൽ 4:23, 24) അക്കാലത്തെ അക്രമാ​സ​ക്ത​മായ മനോ​ഭാ​വ​മാ​ണു കാണി​ക്കു​ന്നത്‌. അത്‌ ഇങ്ങനെ​യാണ്‌: “ലാമെ​ക്കിൻ ഭാര്യ​മാ​രേ, കേൾക്കു​വിൻ; എന്റെ പാട്ടിനു ചെവി തരുവിൻ: എന്നെ മുറി​വേൽപ്പിച്ച മനുഷ്യ​നെ ഞാൻ കൊന്നു, എന്നെ പ്രഹരിച്ച യുവാ​വി​നെ ഞാൻ ഇല്ലാതാ​ക്കി. കയീനു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള പ്രതി​കാ​രം 7 ഇരട്ടി​യെ​ങ്കിൽ ലാമെ​ക്കി​നു​വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള​തോ 77 ഇരട്ടി.”കയീൻ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ മനഃപൂർവമല്ല താൻ കൊന്ന​തെ​ന്നും തന്നെ ആക്രമിച്ച ഒരാളെ പ്രതി​രോ​ധി​ക്കാൻ ശ്രമി​ച്ച​പ്പോൾ പറ്റിയ​താ​ണെ​ന്നും ലാമെക്ക്‌ പറയു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, തന്നെ ആക്രമി​ച്ച​യാ​ളെ കൊന്ന​തി​ന്റെ പേരിൽ ആരും തന്നോടു പ്രതി​കാ​രം ചെയ്യരു​തെന്ന അഭ്യർഥ​ന​യാ​യി​രു​ന്നു ലാമെ​ക്കി​ന്റെ കവിത.

it-1-E 338 ¶2

ദൈവ​നി​ന്ദ

പ്രളയ​ത്തി​നു മുമ്പ്‌ എനോ​ശി​ന്റെ കാലത്ത്‌ ആളുകൾ “യഹോ​വ​യു​ടെ പേര്‌ വിളി​ച്ചു​തു​ടങ്ങി” എന്നു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇത്‌ ഉചിത​മായ രീതി​യി​ലുള്ള ഒന്നായി​രി​ക്കാൻ ഒരു സാധ്യ​ത​യു​മില്ല. കാരണം, ഈ കാലത്തി​നു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പു ജീവി​ച്ചി​രുന്ന ഹാബേൽ നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പേര്‌ വിളി​ച്ചു​തന്നെ ദൈവത്തെ ആരാധി​ച്ചി​രു​ന്നു. (ഉൽ 4:26; എബ്ര 11:4) ചില പണ്ഡിത​ന്മാർ പറയു​ന്നത്‌, ഇവിടെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പേര്‌ വിളിച്ചു എന്നു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നതു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പേര്‌ ദുരു​പ​യോ​ഗം ചെയ്യാ​നും മനുഷ്യ​രെ​യോ വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളെ​യോ ആ പേരു വിളി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അത്‌ അനുചി​ത​മാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​നും തുടങ്ങി എന്ന അർഥത്തി​ലാണ്‌ എന്നാണ്‌. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ അതു ശരിക്കും ദൈവ​നി​ന്ദ​യാ​യി​രു​ന്നു.

ജനുവരി 20-26

ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലെ നിധികൾ | ഉൽപത്തി 6-8

“നോഹ അങ്ങനെ​തന്നെ ചെയ്‌തു”

w13-E 4/1 14 ¶1

“നോഹ സത്യ​ദൈ​വ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടെ നടന്നു”

40-ഓ 50-ഓ വർഷങ്ങൾകൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം പെട്ടകം പണിതത്‌. മരങ്ങൾ വെട്ടണം, തടി പണിസ്ഥ​ലത്ത്‌ എത്തിക്കണം, അതു മുറിച്ച്‌, മിനുക്കി പട്ടിക​ക​ളാ​ക്കി കൂട്ടി​യോ​ജി​പ്പി​ക്കണം. അങ്ങനെ പല പണിക​ളു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പെട്ടക​ത്തി​നു മൂന്നു തട്ടുക​ളും പല അറകളും വശത്ത്‌ ഒരു വാതി​ലും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. തെളി​വ​നു​സ​രിച്ച്‌ മുകളിൽ ചുറ്റോ​ടു​ചു​റ്റും ജനാല സഹിത​മാണ്‌ അതു പണിതത്‌. അതു​പോ​ലെ, വെള്ളം ഒഴുകി​പ്പോ​കു​ന്ന​തിന്‌ ഇരുവ​ശ​ത്തേ​ക്കും അൽപ്പം ചെരി​വുള്ള ഒരു മേൽക്കൂ​ര​യു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം.​—ഉൽപത്തി 6:14-16.

ജനുവരി 27–ഫെബ്രു​വരി 2

ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലെ നിധികൾ | ഉൽപത്തി 9-11

“ഭൂമി മുഴു​വ​നും ഒരേ ഭാഷയും ഒരേ വാക്കു​ക​ളും ആണ്‌ സംസാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌”

it-1-E 239

ബാബി​ലോൺ എന്ന മഹതി

പുരാതന ബാബി​ലോ​ണി​ന്റെ സവി​ശേ​ഷ​തകൾ. ശിനാർ സമതല​ത്തിൽ ബാബി​ലോൺ നഗരത്തിന്‌ തുടക്ക​മി​ട്ട​തും ബാബേ​ലി​ലെ ഗോപു​രം പണിയാൻ ശ്രമി​ച്ച​തും ഒരേ സമയത്താ​യി​രി​ക്കണം. (ഉൽ 11:2-9) ഗോപു​രം പണിയാ​നും നഗരം നിർമി​ക്കാ​നും തുടങ്ങി​യത്‌ ദൈവ​നാ​മ​ത്തി​നു മഹത്ത്വം വരുത്താ​നാ​യി​രു​ന്നില്ല. മറിച്ച്‌ നഗരം പണിയു​ന്ന​വർക്കു “പേരും പ്രശസ്‌തി​യും” നേടാ​നാ​യി​രു​ന്നു. ആ ഗോപു​ര​ത്തി​ന്റെ ആകൃതി​യും നിർമാ​ണ​ശൈ​ലി​യും എന്തുത​ന്നെ​യാ​യാ​ലും, പുരാതന ബാബി​ലോ​ണിൽനി​ന്നും അതു​പോ​ലെ മെസൊ​പ്പൊ​ത്താ​മ്യ​യിൽ പലയി​ട​ത്തു​നി​ന്നും കണ്ടെടുത്ത ക്ഷേത്ര​ഗോ​പു​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ അവശി​ഷ്ടങ്ങൾ ബാബേ​ലി​ലെ ആദ്യത്തെ ഗോപു​ര​ത്തി​ന്റെ മതപര​മായ സ്വഭാവം കാണി​ക്കു​ന്നു. ഈ ഗോപു​ര​നിർമാ​ണം തടയാൻ യഹോവ പെട്ടെന്നു നടപടി​യെ​ടു​ത്തത്‌ കാണി​ക്കു​ന്നത്‌, ഇതു വ്യാജാ​രാ​ധ​ന​യു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ട്ട​താ​യി​രു​ന്നു എന്നാണ്‌. ഈ നഗരത്തി​ന്റെ എബ്രായ പേരായ ബാബേ​ലി​ന്റെ അർഥം “കലക്കം” എന്നാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഇതിന്റെ സുമേ​റി​യൻ പേരായ കടിം​ഗി​റ​യും അക്കാഡി​യൻ പേരായ ബാബി​ലു​വും അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌ “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കവാടം” എന്നാണ്‌. അങ്ങനെ അവിടെ ബാക്കി​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന താമസ​ക്കാർ ദൈവ​ത്തിൽനിന്ന്‌ കിട്ടിയ ശിക്ഷയെ സൂചി​പ്പി​ക്കുന്ന പേരിൽ കുറച്ച്‌ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി. പക്ഷേ അതിന്റെ പുതിയ പേരും ആ നഗരത്തെ മതവു​മാ​യി ബന്ധിപ്പി​ക്കു​ന്നു.

it-2-E 202 ¶2

ഭാഷ

നോഹ​യോ​ടും മക്കളോ​ടും വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ദൈ​വേ​ഷ്ട​ത്തി​നു വിരു​ദ്ധ​മാ​യുള്ള ഒരു നിർമാ​ണ​പ​ദ്ധ​തി​ക്കു പ്രളയ​ത്തി​നു ശേഷം കുറെ മനുഷ്യർ ഒരുമി​ച്ചു​കൂ​ടി​യ​താ​യി ഉൽപത്തി വിവരണം പറയുന്നു. (ഉൽ 9:1) മക്കളെ ജനിപ്പിച്ച്‌ ഭൂമി​യിൽ എല്ലായി​ട​ത്തും നിറയു​ന്ന​തി​നു പകരം അവർ മെസൊ​പ്പൊ​ത്താ​മ്യ​യി​ലെ ശിനാർ സമതല​ത്തിൽ കൂട്ടമാ​യി താമസ​മു​റ​പ്പി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. മതപര​മായ ഒരു ഗോപു​രം സഹിതം ഈ സ്ഥലംമതപരമായ ഒരു കേന്ദ്ര​മാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു.​—ഉൽ 11:2-4.

it-2-E 202 ¶3

ഭാഷ

മനുഷ്യ​രു​ടെ ധിക്കാരം നിറഞ്ഞ നിർമാ​ണ​പ​ദ്ധതി ദൈവം തകിടം മറിച്ചു. എങ്ങനെ​യാണ്‌ അതു ചെയ്‌തത്‌? അവർ സംസാ​രി​ച്ചി​രുന്ന പൊതു​വായ ഭാഷ കലക്കി, അതുവഴി പരസ്‌പരം മനസ്സി​ലാ​ക്കി യോജി​പ്പോ​ടെ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നതു ദൈവം തടഞ്ഞു. അവർ ഗോള​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ ഭാഗ​ത്തേ​ക്കും ചിതറി​പ്പോ​കാൻ അത്‌ ഇടയാക്കി. ദൈവത്തെ ധിക്കരി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടുള്ള അവരുടെ പദ്ധതികൾ, ഭാഷയു​ടെ കലക്ക​ത്തോ​ടെ മന്ദഗതി​യി​ലാ​കു​ക​യോ തടസ്സ​പ്പെ​ടു​ക​യോ ചെയ്‌തു. കാരണം പല ഭാഷക​ളാ​യ​തോ​ടെ ഓരോ കൂട്ടത്തി​ന്റെ​യും ബുദ്ധി​പ​ര​വും ശാരീ​രി​ക​വും ആയ കഴിവു​കൾ ഒരുമിച്ച്‌ ചേർത്ത്‌ നേട്ടങ്ങൾ കൊയ്യു​ന്നതു ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി. അതു​പോ​ലെ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നല്ല, സ്വന്തം അനുഭ​വ​സ​മ്പ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും ഗവേഷ​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും മനുഷ്യൻ നേടി​യെ​ടുത്ത അറിവ്‌ വേണ്ട വിധത്തിൽ ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ കഴിയാ​തെ​യു​മാ​യി. (സഭ 7:29 താരത​മ്യം ചെയ്യുക; ആവ 32:5) ഭാഷ കലങ്ങി​യ​തോ​ടെ മനുഷ്യ​സ​മൂ​ഹം വിഭജി​ത​മാ​യി എന്നതു ശരിയാണ്‌. പക്ഷേ അപകട​ക​ര​വും ദോഷം ചെയ്യു​ന്ന​തും ആയ ലക്ഷ്യങ്ങ​ളിൽ എത്തുന്ന​തിൽനിന്ന്‌ അത്‌ അവരെ ഒരു അളവോ​ളം തടഞ്ഞു. അങ്ങനെ നോക്കി​യാൽ അതു മനുഷ്യ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​നു ഗുണം ചെയ്‌തി​ല്ലേ?(ഉൽ 11:5-9; യശ 8:9, 10 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) ബാബേ​ലി​ലെ പണി തടഞ്ഞി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, എന്ത്‌ അപകട​ങ്ങ​ളാ​ണു ദൈവം മുൻകൂ​ട്ടി​ക്ക​ണ്ട​തെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ഇക്കാലത്തെ സംഭവങ്ങൾ നോക്കി​യാൽ മതിയാ​കും. മനുഷ്യൻ നേടി​യെ​ടുത്ത അറിവ്‌ അവൻതന്നെ ദുരു​പ​യോ​ഗം ചെയ്‌ത​തു​കൊണ്ട്‌ എന്തൊ​ക്കെ​യാ​ണു സംഭവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌!

it-2-E 472

ജനതകൾ

ഭാഷയു​ടെ മതിൽക്കെ​ട്ടു​കൾക്കു​ള്ളിൽ ഓരോ കൂട്ടവും അവരു​ടേ​തായ സംസ്‌കാരം, കല, ആചാരം, മതം, സ്വഭാ​വ​വി​ശേ​ഷങ്ങൾ തുടങ്ങി​യവ വളർത്തിയെടുത്തു. (ലേവ 18:3) ദൈവ​ത്തിൽനിന്ന്‌ അകന്നു​പോയ ഈ ജനസമൂ​ഹങ്ങൾ ഐതി​ഹ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ ദൈവ​ങ്ങ​ളു​ടെ വിഗ്ര​ഹങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങി.​—ആവ 12:30; 2രാജ 17:29, 33.

ആത്മീയ​ര​ത്‌ന​ങ്ങൾക്കാ​യി കുഴി​ക്കു​ക

it-1-E 1023 ¶4

ഹാം

ഇവിടെ പറയുന്ന സംഭവ​ത്തിൽ കനാൻ നേരിട്ട്‌ ഉൾപ്പെ​ട്ടു​കാ​ണും. കനാന്റെ പിതാ​വായ ഹാം മകനെ തിരു​ത്തു​ന്ന​തിൽ പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു സാധ്യ​ത​യുണ്ട്‌. ഹാമിന്റെ മോശം പ്രവണത കനാന്റെ സന്തതികൾ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെന്നു നോഹ ദൈവ​പ്ര​ചോ​ദി​ത​മാ​യി പ്രവചി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ആ സ്വഭാ​വ​വി​ശേ​ഷ​തകൾ അപ്പോൾത്തന്നെ കനാനിൽ കണ്ടുതു​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കാം. ശേമിന്റെ പിൻമു​റ​ക്കാ​രായ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർ കനാന്യ​രെ കീഴട​ക്കി​യ​പ്പോൾ, നോഹ ശപിച്ചതു ഭാഗി​ക​മാ​യി നിറ​വേറി. നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തി​രുന്ന കനാന്യ​രെ (ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഗിബെ​യോ​ന്യർ [യോശ 9]) ഇസ്രായേല്യർ അടിമ​ക​ളാ​ക്കി. നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾ കഴിഞ്ഞ്‌ യാഫെ​ത്തി​ന്റെ പിൻമു​റ​ക്കാ​രായ മേദോ-പേർഷ്യ, ഗ്രീസ്‌, റോം തുടങ്ങിയ ലോക​ശ​ക്തി​കൾ ഹാമിന്റെ മകനായ കനാന്റെ പിൻഗാ​മി​കളെ കീഴ്‌പെ​ടു​ത്തി​യ​പ്പോൾ ശാപത്തി​ന്റെ കൂടു​ത​ലായ നിവൃ​ത്തി​യു​ണ്ടാ​യി.

it-2-E 503

നി​മ്രോദ്‌

തുടക്ക​ത്തിൽ നി​മ്രോ​ദി​ന്റെ രാജ്യ​ത്തിൽ ബാബേൽ, അക്കാദ്‌, കൽനെ എന്നീ നഗരങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എല്ലാം ശിനാർ ദേശത്താ​യി​രു​ന്നു. (ഉൽ 10:10) അതു​കൊണ്ട്‌ സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ബാബേ​ലി​ന്റെ​യും അവിടത്തെ ഗോപു​ര​ത്തി​ന്റെ​യും നിർമാ​ണം നി​മ്രോ​ദി​ന്റെ നിർദേ​ശ​പ്ര​കാ​ര​മാ​ണു നടന്നത്‌. ജൂതന്മാ​രു​ടെ പാരമ്പ​ര്യ​വു​മാ​യി​ട്ടും ഈ നിഗമനം ചേരു​ന്നുണ്ട്‌. ജോസീ​ഫസ്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “(നി​മ്രോദ്‌) പതി​യെ​പ്പ​തി​യെ ഒരു ഏകാധി​പ​തി​യെ​പ്പോ​ലെ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. മനുഷ്യർക്കു ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള ഭയം ഇല്ലാതാ​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ അവർ എപ്പോ​ഴും തന്റെ ശക്തിയിൽ ആശ്രയി​ക്കാൻ ഇടയാ​ക്ക​ണ​മെന്നു നി​മ്രോദ്‌ ചിന്തിച്ചു. ദൈവം ഇനിയും ഒരു പ്രളയ​ത്തി​ലൂ​ടെ ഭൂമിയെ മുക്കി​ക്ക​ള​യാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചാൽ താൻ ദൈവ​ത്തോ​ടു കണക്കു തീർക്കും എന്നു നി​മ്രോദ്‌ ഭീഷണി​പ്പെ​ടു​ത്തി. അതിനു​വേ​ണ്ടി​യാണ്‌ വെള്ളം എത്ര ഉയരത്തിൽ പൊങ്ങി​യാ​ലും അതിനും മുകളിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരു ഗോപു​രം പണിയാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചത്‌. അങ്ങനെ തന്റെ പൂർവി​ക​രു​ടെ മരണത്തി​നു പ്രതി​കാ​രം ചെയ്യാ​മെന്നു നി​മ്രോദ്‌ കണക്കു​കൂ​ട്ടി. നി​മ്രോ​ദി​ന്റെ നിർദേശം അനുസ​രി​ക്കാൻ ജനങ്ങൾക്കു മനസ്സാ​യി​രു​ന്നു. ദൈവ​ത്തി​നു കീഴ്‌പെ​ടു​ന്നത്‌ അടിമ​ത്ത​മാ​യി അവർ കരുതി. അതു​കൊണ്ട്‌ ഗോപു​രം പണിയാൻ അവർ ഇറങ്ങി​ത്തി​രി​ച്ചു. സകല പ്രതീ​ക്ഷ​യെ​യും കടത്തി​വെ​ട്ടുന്ന വേഗത​യിൽ പണി പുരോ​ഗ​മി​ച്ചു.”​—യഹൂദ​പു​രാ​വൃ​ത്തങ്ങൾ (ഇംഗ്ലീഷ്‌), I, 114, 115 (iv, 2, 3)