വിശ്വാ​സ്യത വീണ്ടെ​ടു​ക്കാ​നാ​വും!

വിശ്വാ​സ്യത സംബന്ധിച്ച്‌ ഇന്നുള്ള പ്രതി​സന്ധി “അന്ത്യകാല”ത്തിന്റെ ഒരു അടയാളം ആണെങ്കി​ലും ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പും അവിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​യി​രു​ന്നു. (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1) അത്‌ പൊന്തി​വ​ന്നത്‌ അതു സംഭവി​ക്കാൻ തീരെ സാധ്യ​ത​യി​ല്ലാഞ്ഞ ഒരു സ്ഥലത്ത്‌, അതായത്‌ ഒരു പറുദീ​സ​യിൽ ആയിരു​ന്നു. ആ സ്ഥലത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ബൈബിൾ പറയുന്നു. “യഹോ​വ​യായ ദൈവം കിഴക്കു ഏദെനിൽ ഒരു തോട്ടം ഉണ്ടാക്കി, താൻ സൃഷ്ടിച്ച മനുഷ്യ​നെ അവിടെ ആക്കി. കാണ്മാൻ ഭംഗി​യു​ള്ള​തും തിന്മാൻ നല്ല ഫലമു​ള്ള​തു​മായ ഓരോ വൃക്ഷങ്ങ​ളും തോട്ട​ത്തി​ന്റെ നടുവിൽ ജീവവൃ​ക്ഷ​വും നന്മതി​ന്മ​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അറിവി​ന്റെ വൃക്ഷവും യഹോ​വ​യായ ദൈവം നിലത്തു​നി​ന്നു മുളെ​പ്പി​ച്ചു.”—ഉല്‌പത്തി 2:8, 9.

വിശ്വാ​സ്യ​ത​യു​ടെ ആധുനി​ക​കാല പ്രതി​സ​ന്ധി​യു​മാ​യി ഇത്‌ എങ്ങനെ ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നതി​ന്മേൽ തുടർന്നുള്ള വാക്യങ്ങൾ പ്രകാശം ചൊരി​യു​ന്നു. നാം ഇങ്ങനെ വായി​ക്കു​ന്നു: “യഹോ​വ​യായ ദൈവം മനുഷ്യ​നോ​ടു കല്‌പി​ച്ചതു എന്തെന്നാൽ: തോട്ട​ത്തി​ലെ സകലവൃ​ക്ഷ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഫലം നിനക്കു ഇഷ്ടം​പോ​ലെ തിന്നാം. എന്നാൽ നന്മതി​ന്മ​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അറിവി​ന്റെ വൃക്ഷത്തിൻ ഫലം തിന്നരു​തു; തിന്നുന്ന നാളിൽ നീ മരിക്കും.” (ഉല്‌പത്തി 2:16, 17) യഹോവ പറഞ്ഞതി​നെ സംശയി​ക്കാൻ ആദാമിന്‌ എന്തെങ്കി​ലും കാരണം ഉണ്ടായി​രു​ന്നോ?

തുടർന്ന്‌ നാം ഇങ്ങനെ വായി​ക്കു​ന്നു: “യഹോ​വ​യായ ദൈവം ഉണ്ടാക്കിയ എല്ലാ കാട്ടു​ജ​ന്തു​ക്ക​ളെ​ക്കാ​ളും പാമ്പു കൌശ​ല​മേ​റി​യ​താ​യി​രു​ന്നു. അതു സ്‌ത്രീ​യോ​ടു: തോട്ട​ത്തി​ലെ യാതൊ​രു വൃക്ഷത്തി​ന്റെ ഫലവും നിങ്ങൾ തിന്നരു​തെന്നു ദൈവം വാസ്‌ത​വ​മാ​യി കല്‌പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ എന്നു ചോദി​ച്ചു. സ്‌ത്രീ പാമ്പി​നോ​ടു: തോട്ട​ത്തി​ലെ വൃക്ഷങ്ങ​ളു​ടെ ഫലം ഞങ്ങൾക്കു തിന്നാം; എന്നാൽ നിങ്ങൾ മരിക്കാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു തോട്ട​ത്തി​ന്റെ നടുവി​ലുള്ള വൃക്ഷത്തി​ന്റെ ഫലം തിന്നരു​തു, തൊടു​ക​യും അരുതു എന്നു ദൈവം കല്‌പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടു എന്നു പറഞ്ഞു. പാമ്പു സ്‌ത്രീ​യോ​ടു: നിങ്ങൾ മരിക്ക​യില്ല നിശ്ചയം; അതു തിന്നുന്ന നാളിൽ നിങ്ങളു​ടെ കണ്ണു തുറക്ക​യും നിങ്ങൾ നന്മതി​ന്മ​കളെ അറിയു​ന്ന​വ​രാ​യി ദൈവ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ ആകയും ചെയ്യും എന്നു ദൈവം അറിയു​ന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. ആ വൃക്ഷഫലം തിന്മാൻ നല്ലതും കാണ്മാൻ ഭംഗി​യു​ള്ള​തും ജ്ഞാനം പ്രാപി​പ്പാൻ കാമ്യ​വും എന്നു സ്‌ത്രീ കണ്ടു ഫലം പറിച്ചു തിന്നു ഭർത്താ​വി​ന്നും കൊടു​ത്തു; അവനും തിന്നു.”—ഉല്‌പത്തി 3:1-6.

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മുന്നറി​യിപ്പ്‌ അവഗണി​ക്കുക വഴി ആദാമും ഹവ്വായും യഹോ​വ​യിൽ അവിശ്വാ​സം പ്രകട​മാ​ക്കി. അവർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശത്രു​വായ സാത്താനെ അനുക​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌ ചെയ്‌തത്‌. അവൻ ഒരു അക്ഷരീയ സർപ്പത്തെ ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ ഹവ്വാ​യോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചു. യഹോ​വ​യു​ടെ ഭരണ വിധത്തിൽ സാത്താനു വിശ്വാ​സം ഇല്ലായി​രു​ന്നു. അതു നിമി​ത്ത​വും അഹങ്കാ​ര​വും അതി​മോ​ഹ​വും നിറഞ്ഞ ഹൃദയം നിമി​ത്ത​വും അവൻ ദൈവ​ത്തിന്‌ എതിരെ മത്സരി​ക്കു​ക​യും അതുതന്നെ ചെയ്യു​ന്ന​തി​ലേക്കു മനുഷ്യ​രെ വഴി​തെ​റ്റി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ദൈവത്തെ ആശ്രയി​ക്കാൻ കൊള്ളി​ല്ലെന്നു ചിന്തി​ക്കാൻ തക്കവണ്ണം അവൻ അവരെ സ്വാധീ​നി​ച്ചു.

ഫലമോ? വഷളായ ബന്ധങ്ങൾ

മറ്റുള്ള​വരെ വിശ്വ​സി​ക്കാത്ത വ്യക്തി​കൾക്കു സൗഹൃദം നിലനിർത്താൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​ണെന്നു നിങ്ങൾ നിരീ​ക്ഷി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കാം. പൊ.യു.മു. ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ഒരു ലത്തീൻ എഴുത്തു​കാ​രൻ ആയിരുന്ന പൂബ്ലി​ല്യുസ്‌ സ്യൂറുസ്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “വിശ്വാ​സ​മാണ്‌ സൗഹൃ​ദ​ത്തി​ന്റെ ഏക കെട്ടു​ബന്ധം.” ദൈവ​ത്തിൽ തങ്ങൾക്കു വിശ്വാ​സം ഇല്ലെന്ന്‌ ആദാമും ഹവ്വായും തങ്ങളുടെ മത്സരത്തി​ലൂ​ടെ പ്രകട​മാ​ക്കി. അതു​കൊണ്ട്‌, അവരെ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ ദൈവ​ത്തി​നു തീർച്ച​യാ​യും യാതൊ​രു കാരണ​വും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി ആശ്രയ​ത്വം അഥവാ വിശ്വാ​സ്യത തകർന്നു. അങ്ങനെ ആദ്യ മനുഷ്യർക്കു ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള സൗഹൃദം നഷ്ടപ്പെട്ടു. അവരുടെ മത്സരം നിമിത്തം യഹോവ അവരെ കുറ്റം വിധി​ച്ച​തി​നു ശേഷം അവൻ വീണ്ടും അവരോട്‌ എന്നെങ്കി​ലും സംസാ​രി​ച്ചു എന്നതിന്‌ യാതൊ​രു സൂചന​യും ഇല്ല.

ആദാമും ഹവ്വായും തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും വഷളായി. യഹോവ ഹവ്വായ്‌ക്ക്‌ ഇങ്ങനെ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി: “നീ വേദന​യോ​ടെ മക്കളെ പ്രസവി​ക്കും; നിന്റെ ആഗ്രഹം നിന്റെ ഭർത്താ​വി​നോ​ടു ആകും; അവൻ നിന്നെ ഭരിക്കും.” (ഉല്‌പത്തി 3:16) (ചെരി​ച്ചെ​ഴു​ത്തു ഞങ്ങളു​ടേത്‌.) യെരൂ​ശ​ലേം ബൈബിൾ പറയുന്നു: “അവൻ നിന്നെ അടക്കി ഭരിക്കും.” ദൈവം ആഗ്രഹി​ച്ചതു പോലെ ആദാം ഭാര്യ​യു​ടെ​മേൽ ശിരഃ​സ്ഥാ​നം സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ പ്രയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം, അവൻ ഇപ്പോൾ അവളുടെ യജമാനൻ, അവളെ അടക്കി ഭരിക്കു​ന്നവൻ ആയിത്തീർന്നു.

അവർ പാപം ചെയ്‌ത​തി​നു ശേഷം കുറ്റം ഭാര്യ​യു​ടെ​മേൽ കെട്ടി​വെ​ക്കാൻ ആദാം ശ്രമിച്ചു. അവന്റെ അഭി​പ്രാ​യ​ത്തിൽ അവളുടെ പ്രവൃത്തി നിമി​ത്ത​മാ​യി​രു​ന്നു അവർ പൂർണ​ത​യുള്ള ഒരു തോട്ട​ത്തിൽനി​ന്നു പുറത്താ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും പൊടി​യി​ലേക്കു തിരികെ ചേരു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ അപൂർണ​മായ അവസ്ഥക​ളിൽ കഠിനാ​ധ്വാ​നം ചെയ്യാൻ വിധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തത്‌. (ഉല്‌പത്തി 3:17-19) അവർ തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിലെ ഉരസലി​നു നിദാനം അത്‌ ആയിരു​ന്നു​വെന്നു നമുക്ക്‌ ഉചിത​മാ​യി നിഗമനം ചെയ്യാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ഹവ്വായെ താൻ മേലിൽ ഒരിക്ക​ലും ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെന്നു പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ആദാം അതിരു​വിട്ട്‌ പ്രതി​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കാം. ഫലത്തിൽ, ‘ഇന്നു മുതൽ ഞാനാണ്‌ യജമാനൻ!’ എന്ന്‌ അവളോ​ടു പറയു​ന്നത്‌ ന്യായ​മാ​ണെന്ന്‌ അവനു തോന്നി​യി​രി​ക്കാം. മറുവ​ശത്ത്‌, കുടും​ബ​ത്ത​ലവൻ എന്ന നിലയിൽ ആദാം പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടെന്നു ഹവ്വായ്‌ക്കു തോന്നി​യി​രി​ക്കാം. അങ്ങനെ അവൾക്ക്‌ അവനി​ലുള്ള വിശ്വാ​സം നഷ്ടപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കാം. എന്തായാ​ലും, ദൈവ​ത്തിൽ അവിശ്വാ​സം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചതു വഴി മനുഷ്യർക്ക്‌ അവനു​മാ​യുള്ള സൗഹൃദം നഷ്ടമായി, മനുഷ്യർ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം വഷളാ​കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

നമുക്ക്‌ ആരെ വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​കും?

എല്ലാവ​രെ​യും നമുക്കു വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​വില്ല. അതാണ്‌ ആദാമി​ന്റെ​യും ഹവ്വായു​ടെ​യും ദൃഷ്ടാന്തം ചിത്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ആരെ വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​കു​മെ​ന്നും ആരെ വിശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​കി​ല്ലെ​ന്നും നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ അറിയാൻ കഴിയും?

സങ്കീർത്ത​നം 146:3 നമ്മെ ഇങ്ങനെ ഉപദേ​ശി​ക്കു​ന്നു: “നിങ്ങൾ പ്രഭു​ക്ക​ന്മാ​രിൽ ആശ്രയി​ക്ക​രു​തു, സഹായി​പ്പാൻ കഴിയാത്ത മനുഷ്യ​പു​ത്ര​നി​ലും അരുതു.” യിരെ​മ്യാ​വു 17:5-7-ൽ നാം വായി​ക്കു​ന്നു: “മനുഷ്യ​നിൽ ആശ്രയി​ച്ചു ജഡത്തെ തന്റെ ഭുജമാ​ക്കി ഹൃദയം​കൊ​ണ്ടു യഹോ​വയെ വിട്ടു​മാ​റുന്ന മനുഷ്യൻ ശപിക്ക​പ്പെ​ട്ടവൻ.” നേരേ​മ​റിച്ച്‌, “യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയി​ക്ക​യും യഹോവ തന്നേ ആശ്രയ​മാ​യി​രി​ക്ക​യും ചെയ്യുന്ന മനുഷ്യൻ ഭാഗ്യ​വാൻ.”

മനുഷ്യ​രിൽ വിശ്വാ​സം അർപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ എല്ലായ്‌പോ​ഴും തെറ്റ​ല്ലെ​ന്നു​ള്ളത്‌ സത്യം​തന്നെ. ദൈവ​ത്തിൽ അർപ്പി​ക്കുന്ന വിശ്വാ​സം ഒരിക്ക​ലും അസ്ഥാനത്തല്ല, മറിച്ച്‌ അപൂർണ മനുഷ്യ​രിൽ വിശ്വാ​സം അർപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ചില​പ്പോൾ ദുരന്ത​ത്തി​ലേക്കു നയി​ച്ചേ​ക്കാം. മേലു​ദ്ധ​രിച്ച വാക്യങ്ങൾ ഈ ആശയം വ്യക്തമാ​ക്കുക മാത്ര​മാണ്‌ ചെയ്യു​ന്നത്‌. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, രക്ഷ പ്രദാനം ചെയ്യുക, പൂർണ​മായ സമാധാ​ന​വും സുരക്ഷി​ത​ത്വ​വും കൈവ​രു​ത്തുക എന്നിങ്ങനെ ദൈവ​ത്തി​നു മാത്രം ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന കാര്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി മനുഷ്യ​രിൽ ആശ്രയി​ക്കു​ന്നവർ നിരാ​ശ​യി​ലേ​ക്കാണ്‌ നീങ്ങു​ന്നത്‌.—സങ്കീർത്തനം 46:9; 1 തെസ്സ​ലൊ​നീ​ക്യർ 5:3.

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, മനുഷ്യ​രും മാനുഷ സ്ഥാപന​ങ്ങ​ളും ഏത്‌ അളവു​വരെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങൾക്കു ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യും ദൈവിക തത്ത്വങ്ങൾ പ്രകട​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നു​വോ അത്ര​ത്തോ​ളം വിശ്വാ​സ്യ​തയേ അവർ അർഹി​ക്കു​ന്നു​ള്ളൂ. അതു​കൊണ്ട്‌ നമ്മെ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ മറ്റുള്ളവർ പ്രേരി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടണം എങ്കിൽ നാം സത്യം സംസാ​രി​ക്കണം, നല്ല മനസ്സാക്ഷി ഉള്ളവരും ആശ്രയ​യോ​ഗ്യ​രും ആയിരി​ക്കണം. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 12:19; എഫെസ്യർ 4:25; എബ്രായർ 13:18) ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങ​ളോ​ടുള്ള യോജി​പ്പിൽ ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ മാത്രമേ മറ്റുള്ളവർ നമ്മിൽ അർപ്പി​ക്കുന്ന വിശ്വാ​സം നീതീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും പരസ്‌പര ശക്തിയു​ടെ​യും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും ഉറവ്‌ എന്ന്‌ തെളി​യു​ക​യും ചെയ്യു​ക​യു​ള്ളൂ.

വിശ്വാ​സ്യത വീണ്ടെ​ടു​ക്കു​ന്നു

ദൈവ​ത്തിൽ വിശ്വാ​സം അർപ്പി​ക്കാ​നും മറ്റുള്ള​വരെ അതിനാ​യി പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നും യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്ക്‌ ഈടുറ്റ അടിസ്ഥാ​ന​മുണ്ട്‌. യഹോവ സത്യസ​ന്ധ​നും വിശ്വ​സ്‌ത​നു​മാണ്‌. പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ ചെയ്യു​മെന്ന കാര്യ​ത്തിൽ അവനെ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ആശ്രയി​ക്കാൻ കഴിയും. കാരണം ‘ദൈവ​ത്തി​ന്നു ഭോഷ്‌കു​പ​റ​വാൻ കഴിയില്ല.’ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ദൈവ​ത്തിൽ അർപ്പി​ക്കുന്ന വിശ്വാ​സം ഒരിക്ക​ലും നിരാ​ശ​യി​ലേക്കു നയിക്കില്ല.—എബ്രായർ 6:18; സങ്കീർത്തനം 94:14; യെശയ്യാ​വു 46:9-11; 1 യോഹ​ന്നാൻ 4:8.

യഹോ​വ​യിൽ വിശ്വാ​സം അർപ്പി​ക്കു​ക​യും അവന്റെ തത്ത്വങ്ങൾ അനുസ​രി​ച്ചു ജീവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ ഏകീകൃ​ത​രായ ആളുകൾ പരസ്‌പരം വിശ്വാ​സം അർപ്പി​ക്കാൻ ശക്തമായി പ്രേരി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. വിശ്വാ​സ്യത പ്രതി​സ​ന്ധി​യിൽ ആയിരി​ക്കുന്ന ഒരു ലോകത്ത്‌ വിശ്വാ​സ​യോ​ഗ്യ​രായ ആളുകളെ കണ്ടെത്തു​ന്നത്‌ എന്തൊരു സന്തോ​ഷ​മാണ്‌! മറ്റെല്ലാ​വ​രും പറയു​ക​യോ പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ നമുക്ക്‌ പൂർണ വിശ്വാ​സം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ലോകം എത്ര വ്യത്യ​സ്‌തം ആയിരി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ സങ്കൽപ്പി​ച്ചു നോക്കൂ! ദൈവം വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന വരാൻ പോകുന്ന പുതിയ ലോക​ത്തിൽ കാര്യങ്ങൾ അങ്ങനെ ആയിരി​ക്കും. വീണ്ടും ഒരിക്ക​ലും വിശ്വാ​സ്യത പ്രതി​സ​ന്ധി​യിൽ ആകില്ല!

അന്നു ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു​വോ? അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ, ജീവനു വേണ്ടി​യുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിബന്ധ​ന​കളെ കുറിച്ചു കൂടുതൽ പഠിച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവനി​ലും അവന്റെ വാഗ്‌ദാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലു​മുള്ള നിങ്ങളു​ടെ വിശ്വാ​സം ബലിഷ്‌ഠ​മാ​ക്കാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ നിങ്ങളെ ക്ഷണിക്കു​ന്നു. ഒരു ദൈവം സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നു​വെ​ന്നും അവൻ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ ക്ഷേമത്തിൽ തത്‌പ​ര​നാ​ണെ​ന്നും ലോക​ത്തി​ലെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കാൻ തന്റെ രാജ്യം മുഖാ​ന്തരം അവൻ ഉടൻതന്നെ നടപടി എടുക്കു​മെ​ന്നും ഉള്ളതിന്‌ ബൈബിൾ പഠനം തെളിവു നൽകുന്നു. ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ ദൈവ​ത്തി​ലും അവന്റെ വചനമായ ബൈബി​ളി​ലും വിശ്വാ​സം അർപ്പി​ക്കാൻ പഠിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ സൗജന്യ​മാ​യി നടത്തുന്ന പൊതു സേവന​മായ ബൈബിൾ പഠന കോഴ്‌സ്‌ നിങ്ങളെ പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു കാണി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർക്കു സന്തോ​ഷ​മേ​യു​ള്ളൂ. അല്ലെങ്കിൽ, കൂടു​ത​ലായ വിവര​ങ്ങൾക്ക്‌ ഈ മാസി​ക​യു​ടെ പ്രസാ​ധ​കർക്ക്‌ എഴുതുക.

[5-ാം പേജിലെ ആകർഷ​ക​വാ​ക്യം]

ദൈവത്തിലുള്ള അവിശ്വാ​സം മനുഷ്യർ തമ്മിലുള്ള തകർന്ന ബന്ധങ്ങളി​ലേക്കു നയിക്കു​ന്നു

[6-ാം പേജിലെ ആകർഷ​ക​വാ​ക്യം]

മനുഷ്യർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ തത്ത്വങ്ങ​ളോട്‌ എത്ര​ത്തോ​ളം ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു​വോ അത്ര​ത്തോ​ളം വിശ്വാ​സ്യ​തയേ അവർ അർഹി​ക്കു​ന്നു​ള്ളൂ