ലോക​ത്തി​ന്റെ ആത്മാവ്‌—നിങ്ങളെ വിഷലി​പ്‌ത​മാ​ക്കു​ന്നു​വോ?

ആയിര​ത്തി​ത്തൊ​ള്ളാ​യി​ര​ത്തി​ത്തൊ​ണ്ണൂറ്‌ സെപ്‌റ്റം​ബർ 12-ന്‌ കസാഖ്‌സ്ഥാ​നി​ലെ ഒരു ഫാക്‌ട​റി​യിൽ സ്‌ഫോ​ട​ന​മു​ണ്ടാ​യി. 1,20,000 തദ്ദേശ​വാ​സി​ക​ളു​ടെ ആരോ​ഗ്യ​ത്തി​നു ഭീഷണി ഉയർത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ അപകട​ക​ര​മായ റേഡി​യോ പ്രസരണം അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ലേക്കു വ്യാപി​ച്ചു. അവരിൽ മിക്കവ​രും മാരക​മായ വിഷത്തി​നെ​തി​രെ തെരു​വിൽ പ്രതി​ഷേ​ധ​പ്ര​ക​ടനം നടത്തി.

എന്നാൽ, പതിറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി തങ്ങൾ വിഷലി​പ്‌ത​മായ പരിസ്ഥി​തി​യിൽ ജീവി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നെന്ന്‌ കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ പുറത്തു​വ​ന്ന​പ്പോൾ അവർ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. വർഷങ്ങൾക്കൊണ്ട്‌, റേഡി​യോ പ്രസര​ണ​മുള്ള 1,00,000 ടൺ അവശി​ഷ്ട​പ​ദാർഥം സുരക്ഷാ ഏർപ്പാ​ടു​ക​ളി​ല്ലാത്ത തുറസ്സായ സ്ഥലത്ത്‌ കുന്നു​കൂ​ട്ടി​യി​രു​ന്നു. അപകടം തങ്ങളുടെ പടിവാ​തിൽക്കൽ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ആരും അതു കാര്യ​മാ​യെ​ടു​ത്തില്ല. എന്തു​കൊണ്ട്‌?

ഓരോ ദിവസ​വും അധികാ​രി​കൾ പ്രസര​ണ​ത്തി​ന്റെ അളവ്‌ കാണി​ക്കുന്ന ഒരു ബോർഡ്‌ പ്രാ​ദേ​ശിക സ്‌പോർട്‌സ്‌ സ്റ്റേഡി​യ​ത്തിൽ സ്ഥാപി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്തായാ​ലും, യാതൊ​ര​പ​ക​ട​വു​മി​ല്ലെ​ന്നുള്ള തോന്നൽ അതുള​വാ​ക്കി. ആ സംഖ്യകൾ കൃത്യ​ത​യു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു, എന്നാൽ അവ ഗാമാ വികി​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ കാര്യം മാത്രമേ സൂചി​പ്പി​ച്ചു​ള്ളൂ. അളക്കാ​തി​രുന്ന ആൽഫാ വികി​രണം അത്രതന്നെ മാരക​മാ​യി​രു​ന്നു. കുട്ടികൾ രോഗ​ഗ്ര​സ്‌ത​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണം മിക്ക അമ്മമാ​രും മനസ്സി​ലാ​ക്കി​ത്തു​ടങ്ങി.

ആത്മീയാർഥ​ത്തിൽ, നാമും അദൃശ്യ മാലി​ന്യ​ത്താൽ വിഷലി​പ്‌ത​രാ​യേക്കം. കസാഖ്‌സ്ഥാ​നി​ലെ ആ നിർഭാ​ഗ്യ​രായ ആളുക​ളെ​പ്പോ​ലെ ബഹുഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​വും ജീവന്‌ ഭീഷണി ഉയർത്തുന്ന ഈ അപകട​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബോധ​വാ​ന്മാ​രല്ല. ഈ മലിനീ​ക​ര​ണത്തെ ബൈബിൾ “ലോക​ത്തി​ന്റെ ആത്മാ”വായി തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നു. അതിന്റെ സൂത്ര​ധാ​രൻ പിശാ​ചായ സാത്താ​ന​ല്ലാ​തെ മറ്റാരു​മല്ല. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 2:12) നമ്മുടെ ദൈവി​ക​ഭ​ക്തി​ക്കു തുരങ്കം വയ്‌ക്കാൻ ലോക​ത്തി​ന്റെ ഈ ആത്മാവി​നെ—അഥവാ അതിൽ വ്യാപ​രി​ക്കുന്ന മനോ​ഭാ​വത്തെ—ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​യോ​ഗി ദ്രോ​ഹ​പൂർവം ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു.

ലോക​ത്തി​ന്റെ ആത്മാവ്‌ നമ്മുടെ ആത്മീയ ശക്തി ക്ഷയിപ്പി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ? കൺമോ​ഹത്തെ ഉത്തേജി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും നമ്മുടെ സ്വതഃ​സി​ദ്ധ​മായ സ്വാർഥ​തയെ മുത​ലെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടും. (എഫെസ്യർ 2:1-3; 1 യോഹ​ന്നാൻ 2:16) ദൃഷ്ടാ​ന്ത​മെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ, ലൗകിക ചിന്താ​ഗതി നമ്മുടെ ആത്മീയ​തയെ ക്രമേണ വിഷലി​പ്‌ത​മാ​ക്കി​യേ​ക്കാ​വുന്ന മൂന്നു വ്യത്യസ്‌ത മേഖലകൾ നാം പരിചി​ന്തി​ക്കും.

ഒന്നാമതു രാജ്യം അന്വേ​ഷി​ക്കൽ

‘മുമ്പെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ രാജ്യ​വും നീതി​യും അന്വേ​ഷി​പ്പിൻ’ എന്ന്‌ യേശു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു. (മത്തായി 6:33) മറുവ​ശത്ത്‌, സ്വന്തം താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾക്കും സുഖത്തി​നും അമിത​മായ പ്രാധാ​ന്യം നൽകു​ന്ന​തി​ലേക്കു ലോക​ത്തി​ന്റെ ആത്മാവ്‌ നമ്മെ നയി​ച്ചേ​ക്കാം. പ്രാരംഭ അപകടം സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നത്‌ ആത്മീയ താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾ ഒട്ടാകെ കൈ​വെ​ടി​യു​ന്ന​തി​ലല്ല, മറിച്ച്‌ അവയെ രണ്ടാം​സ്ഥാ​ന​ത്തേക്കു തള്ളുന്ന​തി​ലാണ്‌. വ്യാജ​മായ സുരക്ഷി​തത്വ ബോധം നിമിത്തം നാം അപകടത്തെ ഗൗനി​ക്കാ​തി​രു​ന്നേ​ക്കാം—കസാഖ്‌സ്ഥാ​നി​ലെ ആളുകൾ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ. വർഷങ്ങ​ളാ​യുള്ള നമ്മുടെ വിശ്വസ്‌ത സേവന​വും നമ്മുടെ ആത്മീയ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പും സത്യത്തി​ന്റെ ഗതി നാമൊ​രി​ക്ക​ലും കൈ​വെ​ടി​യി​ല്ലെന്ന ചിന്തയി​ലേക്ക്‌ വഴുതി​വീ​ഴാൻ ഇടയാ​ക്കി​യേ​ക്കാം. എഫെസ്യ സഭയിലെ അനേക​രും അങ്ങനെ വിചാ​രി​ച്ചി​രി​ക്കാ​നി​ട​യുണ്ട്‌.

പൊ.യു. 96-ാം ആണ്ടി​നോ​ട​ടുത്ത്‌ യേശു അവർക്ക്‌ ഈ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം നൽകി: “നിന്റെ ആദ്യസ്‌നേഹം വിട്ടു​ക​ളഞ്ഞു എന്നു ഒരു കുററം നിന്നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറവാ​നു​ണ്ടു.” (വെളി​പ്പാ​ടു 2:4) ദീർഘ​കാ​ല​മാ​യി സേവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ഈ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അനേകം ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​കൾ സഹിച്ചി​രു​ന്നു. (വെളി​പ്പാ​ടു 2:2, 3) അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള വിശ്വ​സ്‌ത​രായ മൂപ്പന്മാ​രു​ടെ പ്രബോ​ധ​ന​വും അവർക്കു ലഭിച്ചി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:17-21, 27) എന്നാൽ വർഷങ്ങൾക്കൊണ്ട്‌ യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള അവരുടെ സ്‌നേഹം കുറഞ്ഞു​പോ​യി. അവർ ആത്മീയ​മാ​യി മന്ദഗതി​യി​ലാ​യി.—വെളി​പ്പാ​ടു 2:5.

നഗരത്തി​ലെ വാണി​ജ്യ​ജ്വ​ര​വും സമ്പന്നത​യും ചില എഫെസ്യ​രെ ബാധി​ച്ചി​രി​ക്കാം. ദുഃഖ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, ഇന്നത്തെ സമൂഹ​ത്തി​ന്റെ ഭൗതി​കത്വ പ്രവണത സമാന​മായ വിധത്തിൽ ചില ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ സ്വാധീ​നി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. സമ്പദ്‌സ​മൃ​ദ്ധ​മാ​യൊ​രു ജീവി​ത​രീ​തി​ക്കു പിന്നാ​ലെ​യുള്ള നെട്ടോ​ട്ടം നമ്മെ തീർച്ച​യാ​യും ആത്മീയ ലക്ഷ്യങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു വ്യതി​ച​ലി​പ്പി​ക്കും.—മത്തായി 6:24 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

ഈ അപകട​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ യേശു പറഞ്ഞു: “ശരീര​ത്തി​ന്റെ വിളക്കു കണ്ണ്‌ ആകുന്നു; അതു​കൊണ്ട്‌ നിന്റെ കണ്ണ്‌ ലളിത​മാ​ണെ​ങ്കിൽ ശരീരം മുഴു​വ​നും പ്രകാ​ശി​ത​മാ​യി​രി​ക്കും; എന്നാൽ നിന്റെ കണ്ണ്‌ ദുഷ്ടമാ​ണെ​ങ്കിൽ [“അസൂയ​യു​ള്ള​താ​ണെ​ങ്കിൽ,” അടിക്കു​റിപ്പ്‌] ശരീരം മുഴു​വ​നും ഇരുണ്ട​താ​യി​രി​ക്കും.” (മത്തായി 6:22, 23, NW) ആത്മീയ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ശ്രദ്ധ​കേ​ന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന, ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ ദൃഷ്ടി പതിപ്പി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന, കണ്ണാണ്‌ ‘ലളിത​മായ’ കണ്ണ്‌. നേരേ​മ​റിച്ച്‌, ഹ്രസ്വ​ദൃ​ഷ്ടി​യുള്ള, തത്‌ക്ഷണ ജഡാഭി​ലാ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽമാ​ത്രം ശ്രദ്ധ​കേ​ന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കുന്ന, കണ്ണാണ്‌ ‘ദുഷ്ടമായ’ അല്ലെങ്കിൽ “അസൂയ​യുള്ള” കണ്ണ്‌. ആത്മീയ ലക്ഷ്യങ്ങ​ളും ഭാവി പ്രതി​ഫ​ല​ങ്ങ​ളും അതിന്റെ ഗ്രാഹ്യ​പ​രി​ധിക്ക്‌ അതീത​മാണ്‌.

തൊട്ടു​മു​മ്പുള്ള വാക്യ​ത്തിൽ യേശു പറഞ്ഞു: “നിന്റെ നിക്ഷേപം ഉള്ളേടത്തു നിന്റെ ഹൃദയ​വും ഇരിക്കും.” (മത്തായി 6:21) നമ്മുടെ ഹൃദയം കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ആത്മീയ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലാ​ണോ അതോ ഭൗതി​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലാ​ണോ​യെന്നു നമു​ക്കെ​ങ്ങനെ അറിയാൻ കഴിയും? ‘ഹൃദയ​ത്തിൽ നിറഞ്ഞു കവിയു​ന്നതു വായ്‌ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കുന്ന’തിനാൽ, ഒരുപക്ഷേ ഏറ്റവും നല്ല വഴികാ​ട്ടി നമ്മുടെ സംഭാ​ഷ​ണ​മാ​യി​രി​ക്കാം. (ലൂക്കൊസ്‌ 6:45) ഭൗതിക കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​യോ ലൗകിക നേട്ടങ്ങ​ളെ​യോ സംബന്ധിച്ച്‌ നാം നിരന്തരം സംസാ​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, നമ്മുടെ ഹൃദയം വിഭജി​ത​വും ആത്മീയ കാഴ്‌ച വികല​വു​മാ​ണെ​ന്നു​ള്ള​തി​ന്റെ തെളി​വാ​യി​രി​ക്കു​മത്‌.

ഒരു സ്‌പാ​നീഷ്‌ സഹോ​ദ​രി​യായ കാർമെൻ ഈ പ്രശ്‌ന​വു​മാ​യി മല്ലടിച്ചു.a “ഞാൻ സത്യത്തി​ലാണ്‌ വളർന്നു​വ​ന്നത്‌,” കാർമെൻ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. “എന്നാൽ 18 വയസ്സാ​യ​പ്പോൾ ഞാൻ സ്വന്തമാ​യി നേഴ്‌സറി സ്‌കൂൾ ആരംഭി​ച്ചു. മൂന്നു​വർഷം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ എനിക്ക്‌ നാല്‌ ജോലി​ക്കാ​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, ബിസി​നസ്‌ തഴച്ചു​വ​ള​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, എനിക്ക്‌ വളരെ​യേറെ പണവും കിട്ടി. എന്നാൽ എന്നെ ഏറ്റവു​മ​ധി​കം സംതൃ​പ്‌ത​യാ​ക്കി​യത്‌ എനിക്ക്‌ സാമ്പത്തി​ക​മാ​യി സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞു​വെന്ന വസ്‌തു​ത​യാണ്‌, ഞാൻ ‘വിജയം കൊയ്‌തു.’ എന്റെ ഹൃദയം​തന്നെ ബിസി​ന​സി​ലാ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു പറയാം—അതായി​രു​ന്നു എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഹരം.

“സമയത്തി​ന്റെ ഭൂരി​ഭാ​ഗ​വും ബിസി​ന​സി​നാ​യി ചെലവ​ഴി​ച്ചാ​ലും എനിക്ക്‌ ഒരു സാക്ഷി​യാ​യി തുടരാൻ കഴിയു​മെന്നു ഞാൻ വിചാ​രി​ച്ചു. അതേസ​മയം, യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ എനിക്ക്‌ കൂടുതൽ ചെയ്യാൻ കഴിയു​മ​ല്ലോ​യെന്ന വിചാരം എന്നെ അലട്ടി​യി​രു​ന്നു. രാജ്യ​താ​ത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾ ഒന്നാമതു വെക്കാൻ ഒടുവിൽ എന്നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചത്‌ പയനി​യർമാ​രായ രണ്ട്‌ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളു​ടെ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​മാ​യി​രു​ന്നു. അവരിൽ ഒരുവ​ളായ ഹൂലി​യാന എന്റെ സഭയി​ലാ​യി​രു​ന്നു. പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്യാൻ അവൾ എന്നിൽ സമ്മർദം ചെലു​ത്തി​യില്ല. എന്നാൽ അവളുടെ സംഭാ​ഷ​ണ​വും ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽനിന്ന്‌ അവൾക്കു ലഭിച്ച സന്തോ​ഷ​വും എന്റെ സ്വന്തം ആത്മീയ മൂല്യ​ങ്ങളെ പുനഃ​പ​രി​ശോ​ധി​ക്കാൻ എന്നെ സഹായി​ച്ചു.

“കുറച്ചു​നാൾ കഴിഞ്ഞ്‌, ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ അവധി​ക്കാ​ലം ചെലവ​ഴി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, ഒരു പയനിയർ സഹോ​ദ​രി​യായ ഗ്ലോറി​യാ​യോ​ടൊ​പ്പം ഞാൻ താമസി​ച്ചു. അടുത്ത​യി​ടെ വിധവ​യാ​യി​ത്തീർന്ന അവർക്ക്‌ അഞ്ചു വയസ്സുള്ള മകളെ​യും കാൻസർ രോഗി​യായ അമ്മയെ​യും പരിപാ​ലി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ടും അവർ പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്‌തു. അവരുടെ മാതൃ​ക​യും ശുശ്രൂ​ഷ​യോ​ടുള്ള ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ വിലമ​തി​പ്പും എന്നെ സ്‌പർശി​ച്ചു. അവരോ​ടൊ​പ്പം ചെലവ​ഴിച്ച നാലു ദിവസങ്ങൾ, യഹോ​വ​യ്‌ക്കു​വേണ്ടി കഴിവി​ന്റെ പരമാ​വധി ചെയ്യാ​നുള്ള ദൃഢനി​ശ്ചയം എന്നിലു​ള​വാ​ക്കി. അങ്ങനെ ആദ്യമാ​യി ഞാനൊ​രു നിരന്ത​ര​പ​യ​നി​യ​റാ​യി. ഏതാനും വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ്‌, ഭർത്താ​വി​നെ​യും എന്നെയും ബെഥേ​ലിൽ സേവി​ക്കാൻ ക്ഷണിച്ചു. എന്റെ ആത്മീയ പുരോ​ഗ​തിക്ക്‌ ഒരു തടസ്സമാ​യി​രുന്ന ബിസി​ന​സി​നോ​ടു ഞാൻ വിടപ​റഞ്ഞു. എന്റെ ജീവിതം യഹോ​വ​യു​ടെ ദൃഷ്ടി​യിൽ വിജയ​പ്ര​ദ​മാ​ണെന്ന്‌ എനിക്കി​പ്പോൾ തോന്നു​ന്നു, അതാണ്‌ യഥാർഥ​ത്തിൽ പ്രാധാ​ന്യ​മർഹി​ക്കു​ന്നത്‌.”—ലൂക്കൊസ്‌ 14:33.

കാർമെൻ ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ “കൂടുതൽ പ്രാധാ​ന്യ​മുള്ള സംഗതി​കൾ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്താൻ” പഠിക്കു​ന്നത്‌ നമ്മുടെ തൊഴിൽ, വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം, പാർപ്പി​ടം, ജീവി​ത​രീ​തി എന്നിവ സംബന്ധിച്ച്‌ ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മായ തീരു​മാ​നങ്ങൾ ചെയ്യാൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കും. (ഫിലി​പ്പി​യർ 1:10, NW) എന്നാൽ വിനോ​ദ​ത്തി​ന്റെ കാര്യം വരു​മ്പോ​ഴും നിങ്ങൾ കൂടുതൽ പ്രാധാ​ന്യ​മുള്ള സംഗതി​കൾ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തു​ന്നു​വോ? ലോക​ത്തി​ന്റെ ആത്മാവ്‌ അതിശ​ക്ത​മായ സ്വാധീ​നം ചെലു​ത്തുന്ന മറ്റൊരു മണ്ഡലമാ​ണിത്‌.

വിശ്ര​മ​ത്തെ​യും വിനോ​ദ​ത്തെ​യും ഉചിത​മായ സ്ഥാനത്തു പ്രതി​ഷ്‌ഠി​ക്കു​ക

വിശ്ര​മ​ത്തി​നും വിനോ​ദ​ത്തി​നു​മുള്ള ആളുക​ളു​ടെ സ്വാഭാ​വിക ആഗ്രഹത്തെ ലോക​ത്തി​ന്റെ ആത്മാവ്‌ തന്ത്രപൂർവം ചൂഷണം ചെയ്യുന്നു. മിക്കയാ​ളു​കൾക്കും ഭാവി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യഥാർഥ പ്രത്യാ​ശ​യി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാൽ തങ്ങളുടെ വർത്തമാ​ന​കാ​ലത്തെ വിനോ​ദ​വും വിശ്ര​മ​വും​കൊ​ണ്ടു നിറയ്‌ക്കാൻ അവർ ശ്രമി​ക്കു​ന്നത്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​വു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ. (യെശയ്യാ​വു 22:13; 1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:32 എന്നിവ താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) വിനോ​ദ​ത്തിന്‌ അധിക​മ​ധി​കം പ്രാധാ​ന്യം കൊടു​ക്കു​ന്ന​താ​യി നാം സ്വയം കണ്ടെത്തു​ന്നു​വോ? ലോക​ത്തി​ന്റെ ചിന്താ​ഗതി നമ്മുടെ വീക്ഷണത്തെ രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​ന്റെ ഒരു അടയാ​ള​മാ​യി​രി​ക്കാം അത്‌.

ബൈബിൾ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകുന്നു: “ഉല്ലാസ​പ്രി​യൻ [“വിനോ​ദത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നവൻ,” ലാംസാ] ദരി​ദ്ര​നാ​യ്‌തീ​രും.” (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 21:17) വിനോ​ദം ആസ്വദി​ക്കു​ന്നത്‌ തെറ്റല്ല, എന്നാൽ അതിനെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നത്‌, അതിന്‌ പരമ​പ്രാ​ധാ​ന്യം നൽകു​ന്നത്‌, ആത്മീയ ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തി​ലേക്കു നയിക്കും. നമ്മുടെ ആത്മീയ വിശപ്പ്‌ നിശ്ചയ​മാ​യും മന്ദീഭ​വി​ക്കും. സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നു നമുക്കു കുറച്ചു സമയമേ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ.

ഈ കാരണ​ത്താൽ, “പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​നു​വേണ്ടി മാനസി​ക​മാ​യി ഒരുങ്ങാൻ, പൂർണ​മാ​യും ആത്മനി​യ​ന്ത്ര​ണ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി”ക്കാൻ ദൈവ​വ​ചനം നമ്മെ ഉപദേ​ശി​ക്കു​ന്നു. (1 പത്രൊസ്‌ 1:13, ദ ന്യൂ ഇംഗ്ലീഷ്‌ ബൈബിൾ) വിശ്രമ-വിനോദ സമയം ന്യായ​യു​ക്ത​മായ അളവിൽ പരിമി​ത​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തിന്‌ ആത്മനി​യ​ന്ത്രണം ആവശ്യ​മാണ്‌. പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​നു​വേണ്ടി ഒരുങ്ങു​ക​യെ​ന്ന​തി​ന്റെ അർഥം, ആത്മീയ പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​നാ​യി, അത്‌ പഠനമോ യോഗ​ങ്ങ​ളോ വയൽസേ​വ​ന​മോ എന്തുതന്നെ ആയാലും, തയ്യാറാ​കുക എന്നാണ്‌.

അനിവാ​ര്യ​മാ​യ വിശ്ര​മ​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​മോ? വിശ്ര​മി​ക്കാൻ സമയ​മെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ കുറ്റ​ബോ​ധം തോ​ന്നേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ? തീർച്ച​യാ​യു​മില്ല. വിശ്രമം അത്യാ​വ​ശ്യ​മാണ്‌, വിശേ​ഷി​ച്ചും ഇന്നത്തെ സമ്മർദ​പൂ​രിത ലോക​ത്തിൽ. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, വിശ്ര​മ​വും വിനോ​ദ​വും ജീവി​ത​ത്തിൽ പരമ​പ്ര​ധാ​ന​മാ​യി വരാൻ സമർപ്പിത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ നമുക്ക്‌ അനുവ​ദി​ക്കാ​നാ​കില്ല. അത്യധി​കം വിശ്രമം അർഥവ​ത്തായ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളിൽ വളരെ​ക്കു​റ​ച്ചു​മാ​ത്രം ഏർപ്പെ​ട​ത്ത​ക്ക​വി​ധം നമ്മെ മന്ദീഭ​വി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാം. അത്‌ നമ്മുടെ അടിയ​ന്തി​ര​താ​ബോ​ധ​ത്തിന്‌ മങ്ങലേൽപ്പി​ച്ചേ​ക്കാം. സുഖ​ലോ​ലു​പ​തയെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തേ​ക്കാം. അപ്പോൾപ്പി​ന്നെ, നമു​ക്കെ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു വിശ്രമം സംബന്ധി​ച്ചു സമനി​ല​യോ​ടു​കൂ​ടിയ ഒരു വീക്ഷണം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നത്‌?

അമിത​മാ​യി അധ്വാ​നി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​കരം അൽപ്പം വിശ്ര​മ​മെ​ടു​ക്കാൻ ബൈബിൾ ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു—വിശേ​ഷി​ച്ചും ലൗകിക തൊഴിൽ അത്യാ​വ​ശ്യ​മ​ല്ലാ​ത്ത​പക്ഷം. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 4:6) ശക്തി പുനഃ​രാർജി​ക്കാൻ വിശ്രമം നമ്മുടെ ശരീരത്തെ സഹായി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, ആത്മീയ ഊർജ​ത്തി​ന്റെ ഉറവ്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രവർത്ത​ന​നി​ര​ത​മായ ശക്തിയാണ്‌. (യെശയ്യാ​വു 40:29-31) ക്രിസ്‌തീയ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ നമുക്ക്‌ ഈ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ ലഭിക്കു​ന്നു. വ്യക്തി​പ​ര​മായ പഠനം നമ്മുടെ ഹൃദയത്തെ പോഷി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ശരിയായ ആഗ്രഹങ്ങൾ ഉണർത്തു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ന്നത്‌ നമ്മുടെ സ്രഷ്ടാ​വി​നോ​ടുള്ള വിലമ​തിപ്പ്‌ ഊട്ടി​വ​ളർത്തു​ന്നു. ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്നതു മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടുള്ള വികാ​ര​വാ​യ്‌പി​നെ പരി​പോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 9:22, 23) പൗലൊസ്‌ യഥോ​ചി​തം വിശദീ​ക​രി​ച്ച​തു​പോ​ലെ, “പുറ​മെ​യുള്ള മനുഷ്യൻ തീർച്ച​യാ​യും ക്ഷയിച്ചു​പോ​കു​ന്നു, എങ്കിലും അകമേ​യുള്ള മനുഷ്യൻ അനുദി​നം പുതു​ബലം പ്രാപി​ക്കു​ന്നു.”—2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:16, ഫിലി​പ്‌സ്‌.

ഭർത്താവ്‌ അവിശ്വാ​സി​യായ, ആറ്‌ മക്കളുടെ അമ്മയായ ഇലെയാന വളരെ തിരക്കുള്ള ഒരു ജീവിതം നയിക്കു​ന്നു. കുടും​ബ​ത്തോ​ടും നിരവധി മറ്റു ബന്ധുക്ക​ളോ​ടും അവർക്ക്‌ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​മുണ്ട്‌. അതിന്റെ അർഥം അവൾക്ക്‌ എല്ലായ്‌പോ​ഴും നല്ല തിരക്കാ​ണെ​ന്നാണ്‌. എങ്കിലും, സുവാർത്താ പ്രസം​ഗ​ത്തി​നും യോഗ​ത്തി​നും വേണ്ടി തയ്യാറാ​കു​ന്ന​തിൽ അവൾ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ ദൃഷ്ടാന്തം വെക്കുന്നു. അവർക്കെ​ങ്ങ​നെ​യാണ്‌ അത്രയ​ധി​കം കാര്യങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ കഴിയു​ന്നത്‌?

“യോഗ​ങ്ങ​ളും വയൽസേ​വ​ന​വും വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ മറ്റ്‌ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ നിറ​വേ​റ്റാൻ എന്നെ സഹായി​ക്കു​ന്നു” എന്ന്‌ ഇലെയാന വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. “ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്ത​ന​ത്തി​നു​ശേഷം വീട്ടു​ജോ​ലി ചെയ്യു​മ്പോൾ എനിക്ക്‌ ചിന്തി​ക്കാൻ ധാരാളം കാര്യ​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌. അപ്പോൾ ഞാൻ മിക്ക​പ്പോ​ഴും പാട്ടു​പാ​ടു​ന്നു. നേരേ​മ​റിച്ച്‌, ഞാൻ ഒരു യോഗം മുടക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, അല്ലെങ്കിൽ വയൽസേ​വ​ന​ത്തിൽ കാര്യ​മാ​യി​ട്ടൊ​ന്നും ഏർപ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കിൽ വീട്ടു​ജോ​ലി​കൾ തികച്ചും ശ്രമക​ര​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു.”

വിശ്ര​മ​ത്തി​നും വിനോ​ദ​ത്തി​നും നൽകുന്ന അമിത പ്രാധാ​ന്യ​ത്തിൽനിന്ന്‌ എത്ര വിഭിന്നം!

ആത്മീയ സൗന്ദര്യം യഹോ​വയെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നു

ശാരീ​രിക ആകാര​ത്തിൽ അധിക​മ​ധി​കം ആമഗ്നമാ​യി​രി​ക്കുന്ന ഒരു ലോക​ത്താ​ണു നാം ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌. ആകാരം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നും വാർധ​ക്യ​ത്തി​ന്റെ ഫലങ്ങൾ കുറയ്‌ക്കു​ന്ന​തി​നു​മുള്ള ചികി​ത്സ​കൾക്ക്‌ ആളുകൾ ഭീമമായ തുകകൾ ചെലവ​ഴി​ക്കു​ന്നു. തലമുടി വെച്ചു​പി​ടി​പ്പി​ക്ക​ലും കറുപ്പി​ക്ക​ലും, സ്‌തന​ങ്ങ​ളു​ടെ വലുപ്പം വർധി​പ്പി​ക്കൽ, വദനചു​ളി​വു​കൾ മാറ്റാ​നുള്ള പ്ലാസ്റ്റിക്‌ സർജറി​കൾ നടത്തൽ എന്നിവ ഇവയിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. കോടി​ക്ക​ണ​ക്കി​നാ​ളു​കൾ, തൂക്കം കുറയ്‌ക്കുന്ന കേന്ദ്രങ്ങൾ, ജിം​നേ​ഷ്യ​ങ്ങൾ, എയറോ​ബിക്‌ ക്ലാസ്സുകൾ എന്നിവ​യിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ക​യോ വ്യായാമ വീഡി​യോ​ക​ളും തൂക്കം കുറയ്‌ക്കു​ന്ന​തി​നെ​പ്പറ്റി പ്രതി​പാ​ദി​ക്കുന്ന പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളും വാങ്ങി​ക്കൂ​ട്ടു​ക​യോ ചെയ്യുന്നു. സന്തുഷ്ടി​യി​ലേ​ക്കുള്ള പാസ്‌പോർട്ട്‌ നമ്മുടെ ആകാര​മാ​ണെന്ന്‌, അങ്ങനെ നമ്മുടെ “രൂപം” എല്ലാ​മെ​ല്ലാ​മാ​ണെന്ന്‌ നാം വിശ്വ​സി​ക്കാൻ ലോകം ഇടയാ​ക്കി​യേ​ക്കാം.

ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ, വെള്ളക്കാ​രായ 90 ശതമാനം കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​രും “തങ്ങളുടെ ശാരീ​രിക ആകാര​ത്തിൽ അസംതൃ​പ്‌ത​രാ​ണെന്ന്‌” ന്യൂസ്‌വീക്ക്‌ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) മാഗസിൻ ഉദ്ധരിച്ച ഒരു സർവേ കണ്ടെത്തി. ലക്ഷണ​മൊത്ത ശാരീ​രിക രൂപഘ​ട​ന​യ്‌ക്കാ​യുള്ള ദയനീയ പരക്കം​പാ​ച്ചൽ നമ്മുടെ ആത്മീയ​തയെ ബാധി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ഏറെക്കു​റെ അമിത​തൂ​ക്ക​മു​ള്ളവൾ ആയിരു​ന്ന​തി​നാൽ തന്റെ ശാരീ​രിക ആകാരം സംബന്ധിച്ച്‌ ലജ്ജ തോന്നി​യി​രുന്ന, യഹോ​വ​യു​ടെ ഒരു യുവസാ​ക്ഷി​യാ​യി​രു​ന്നു ഡോറ. “ഞാൻ ഷോപ്പി​ങിന്‌ പോയാൽ എന്റെ വലുപ്പ​ത്തി​നു യോജിച്ച വസ്‌ത്രങ്ങൾ കണ്ടെത്തുക പ്രയാ​സ​മാ​യി​രു​ന്നു” എന്ന്‌ അവൾ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. “മെലിഞ്ഞ കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാർക്കു​വേണ്ടി മാത്ര​മാണ്‌ മോടി​യുള്ള വസ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നിർമി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തെന്നു തോന്നി. അതിലും കഷ്ടം, എന്റെ വണ്ണത്തെ​പ്പറ്റി ആളുകൾ കളിയാ​ക്കി​യ​താണ്‌. അതെന്നെ വളരെ​യേറെ വിഷമി​പ്പി​ച്ചു. പ്രത്യേ​കി​ച്ചും എന്റെ ആത്മീയ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​രൻമാർ അപ്രകാ​രം ചെയ്‌ത​പ്പോൾ.

“തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, ആത്മീയ മൂല്യങ്ങൾ ജീവി​ത​ത്തിൽ രണ്ടാം സ്ഥാന​ത്തേക്കു തള്ളപ്പെ​ടുന്ന ഘട്ടത്തോ​ളം ഞാൻ ആകാര​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അത്യധി​കം ചിന്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്റെ സന്തുഷ്ടി അരക്കെ​ട്ടി​ന്റെ വലുപ്പത്തെ ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ആയിരു​ന്നു അത്‌. അനേക വർഷങ്ങൾ കടന്നു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു, പക്വത പ്രാപിച്ച ഒരു ക്രിസ്‌തീയ സ്‌ത്രീ​യെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ ഞാൻ ഇപ്പോൾ കാര്യ​ങ്ങളെ വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി കാണുന്നു. എന്റെ ആകാര​ത്തിന്‌ ഞാൻ ശ്രദ്ധ നൽകു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും, ഏറ്റവു​മ​ധി​കം പ്രാധാ​ന്യ​മു​ള്ളത്‌ ആത്മീയ സൗന്ദര്യ​ത്തി​നാ​ണെന്നു ഞാൻ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു, അതാണ്‌ എനിക്ക്‌ ഏറ്റവു​മ​ധി​കം സന്തുഷ്ടി നൽകു​ന്ന​തും. അതു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​തോ​ടെ, രാജ്യ​താ​ത്‌പ​ര്യ​ങ്ങളെ അവയുടെ ശരിയായ സ്ഥാനത്തു പ്രതി​ഷ്‌ഠി​ക്കാൻ എനിക്കു കഴിഞ്ഞു.”

പുരാ​ത​ന​കാ​ല​ത്തെ ഒരു വിശ്വസ്‌ത സ്‌ത്രീ​യാ​യി​രുന്ന സാറാ​യ്‌ക്ക്‌ സമനി​ല​യോ​ടു​കൂ​ടിയ ഈ വീക്ഷണം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. 60-ലധികം വയസ്സു​ള്ള​പ്പോൾ അവൾക്കു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ശാരീ​രിക സൗന്ദര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ബൈബിൾ പറയു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അത്‌ മുഖ്യ​മാ​യും ശ്രദ്ധക്ഷ​ണി​ക്കു​ന്നത്‌ അവളുടെ ഉത്തമ ഗുണങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കാണ്‌—ഹൃദയ​ത്തി​ന്റെ രഹസ്യ​വ്യ​ക്തി​യി​ലേക്ക്‌. (ഉല്‌പത്തി 12:11; 1 പത്രൊസ്‌ 3:4-6) അവൾ ദയയും സൗമ്യ​ത​യു​മു​ള്ളൊ​രു മനോ​ഭാ​വം പ്രകട​മാ​ക്കി, ഭർത്താ​വി​നെ വിനയ​പൂർവം അനുസ​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. മറ്റുള്ളവർ തന്നെ എങ്ങനെ വീക്ഷി​ച്ചു​വെ​ന്നതു സംബന്ധിച്ച്‌ സാറ അനുചി​ത​മാ​യി ആകുല​പ്പെ​ട്ടില്ല. സമ്പന്ന പശ്ചാത്ത​ല​ത്തിൽനി​ന്നു​ള്ളവൾ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, 60-ലധികം വർഷം അവൾ സ്വമന​സ്സാ​ലെ കൂടാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ പാർത്തു. അവൾ സൗമ്യ​മാ​യും നിസ്വാർഥ​മാ​യും ഭർത്താ​വി​നെ പിന്താങ്ങി; അവൾ വിശ്വാ​സ​മുള്ള ഒരു സ്‌ത്രീ​യാ​യി​രു​ന്നു. അതാണ്‌ അവളെ യഥാർഥ സൗന്ദര്യ​മു​ള്ള​വ​ളാ​ക്കി​യത്‌.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 31:30; എബ്രായർ 11:11.

ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ നമ്മുടെ ആത്മീയ സൗന്ദര്യം വർധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നാം താത്‌പ​ര്യ​മു​ള്ള​വ​രാണ്‌. പതിവായ ശ്രദ്ധ നൽകി​യാൽ വർധി​ച്ചു​വ​രി​ക​യും നിലനിൽക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന സൗന്ദര്യ​മാ​ണത്‌. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:9, 10) രണ്ടു പ്രമുഖ വിധങ്ങ​ളിൽ നമുക്ക്‌ നമ്മുടെ ആത്മീയ ആകാരം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിയും.

ജീവര​ക്ഷാ​ക​ര​മാ​യ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ പങ്കെടു​ക്കു​മ്പോൾ നാം യഹോ​വ​യു​ടെ ദൃഷ്ടി​യിൽ കൂടുതൽ സൗന്ദര്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. (യെശയ്യാ​വു 52:7; 2 കൊരി​ന്ത്യർ 3:18–4:2) അതിനു​പു​റമേ, ക്രിസ്‌തീയ ഗുണങ്ങൾ പ്രകട​മാ​ക്കാൻ പഠിക്കവേ നമ്മുടെ സൗന്ദര്യ​ത്തി​നു മാറ്റു​കൂ​ടു​ന്നു. നമ്മുടെ ആത്മീയ സൗന്ദര്യം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസരങ്ങൾ അനേക​മാണ്‌: “പരസ്‌പരം ആർദ്ര​പ്രി​യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക. പരസ്‌പരം ആദരവു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കുക. . . . ആത്മാവു​കൊ​ണ്ടു ജ്വലി​ക്കുക. . . . ആതിഥ്യ​ത്തി​ന്റെ ഗതി പിന്തു​ട​രുക. . . . സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടൊ​പ്പം സന്തോ​ഷി​ക്കുക; വിലപി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടൊ​പ്പം വിലപി​ക്കുക. . . . . ആർക്കും തിന്മയ്‌ക്കു പകരം തിന്മ ചെയ്യാ​തി​രി​ക്കുക. . . . എല്ലാവ​രോ​ടും സമാധാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കുക.” (റോമർ 12:10-18, NW) അത്തരം മനോ​ഭാ​വങ്ങൾ നട്ടുവ​ളർത്തു​ന്നത്‌ നമ്മെ ദൈവ​ത്തി​നും മറ്റുള്ള​വർക്കും പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വ​രാ​ക്കു​ക​യും നമ്മുടെ പാരമ്പ​ര്യ​സിദ്ധ പാപ​പ്ര​വ​ണ​ത​ക​ളു​ടെ വൈകൃ​തം കുറയ്‌ക്കു​ക​യും ചെയ്യും.—ഗലാത്യർ 5:22, 23; 2 പത്രൊസ്‌ 1:5-8.

നമുക്ക്‌ ലോക​ത്തി​ന്റെ ആത്മാവി​നോ​ടു പോരാ​ടാൻ കഴിയും!

വഞ്ചകമായ അനേകം വിധങ്ങ​ളിൽ ലോക​ത്തി​ന്റെ വിഷലി​പ്‌ത​മായ ആത്മാവിന്‌ നമ്മുടെ നിർമ​ല​തയെ ദുർബ​ല​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിയും. ഉള്ളതു​കൊണ്ട്‌ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്കാ​നും സ്വന്തം ആവശ്യ​ങ്ങ​ളെ​യും താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​യും ദൈവിക താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾക്കു മുമ്പു വെക്കാ​നും നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കാൻ അതിനു കഴിയും. അല്ലെങ്കിൽ, വിനോ​ദ​ത്തി​നോ ശാരീ​രിക ആകാര​ത്തി​നോ അനുചി​ത​മായ പ്രാധാ​ന്യം നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വിധത്തി​ലല്ല മറിച്ച്‌ മനുഷ്യ​രു​ടെ വിധങ്ങ​ളിൽ ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​തി​ലേക്ക്‌ അതു നമ്മെ നയി​ച്ചേ​ക്കാം.—മത്തായി 16:21-23 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

നമ്മുടെ ആത്മീയത തകർക്കാ​നാ​യി സാത്താൻ കച്ചകെ​ട്ടി​യി​റ​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അവന്റെ പ്രധാന ആയുധ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാണ്‌ ലോക​ത്തി​ന്റെ ആത്മാവ്‌. പിശാ​ചിന്‌ തന്റെ തന്ത്രങ്ങളെ അലറുന്ന സിംഹ​ത്തി​ന്റേ​തിൽനിന്ന്‌ കൗശല​മുള്ള സർപ്പത്തി​ന്റേ​തി​ലേക്കു മാറ്റാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌ ഓർമി​ക്കുക. (ഉല്‌പത്തി 3:1; 1 പത്രൊസ്‌ 5:8) ക്രൂര​മായ പീഡന​ത്തി​ലൂ​ടെ ലോകം ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യെ കീഴട​ക്കു​ന്നു, എന്നാൽ മിക്ക​പ്പോ​ഴും അത്‌ അയാളെ സാവധാ​നം വിഷലി​പ്‌ത​നാ​ക്കു​ന്നു. രണ്ടാമത്തെ അപകട​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പൗലൊസ്‌ കൂടുതൽ ചിന്തയു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നു: “സർപ്പം ഹവ്വയെ ഉപായ​ത്താൽ ചതിച്ച​തു​പോ​ലെ നിങ്ങളു​ടെ മനസ്സു ക്രിസ്‌തു​വി​നോ​ടുള്ള ഏകാ​ഗ്ര​ത​യും നിർമ്മ​ല​ത​യും വിട്ടു വഷളാ​യി​പ്പോ​കു​മോ എന്നു ഞാൻ ഭയപ്പെ​ടു​ന്നു.”—2 കൊരി​ന്ത്യർ 11:3.

സർപ്പത്തി​ന്റെ കുത​ന്ത്ര​ത്തിൽനി​ന്നു നമ്മെത്തന്നെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ‘ലോക​ത്തിൽനിന്ന്‌’ ഉത്ഭവി​ക്കുന്ന പ്രചര​ണ​ങ്ങളെ തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ്‌ അവയെ ശക്തിയു​ക്തം ചെറു​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. (1 യോഹ​ന്നാൻ 2:16) ലോക​പ്ര​കാ​ര​മുള്ള ചിന്താ​ഗതി നിരു​പ​ദ്ര​വ​ക​ര​മാ​ണെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കാൻ തക്കവണ്ണം നാം വഞ്ചിക്ക​പ്പെ​ട​രുത്‌. സാത്താന്യ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ വിഷലി​പ്‌ത​മായ വായു ആപത്‌ക​ര​മായ നിലയിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.—എഫെസ്യർ 2:2.

ലൗകിക ചിന്താ​ഗ​തി​യെ തിരി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിഞ്ഞാൽപ്പി​ന്നെ, ഹൃദയ​ത്തി​ലും മനസ്സി​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ നിർമല പഠിപ്പി​ക്കൽ നിറച്ചു​കൊണ്ട്‌ നമുക്ക്‌ അതിനെ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കാൻ കഴിയും. ദാവീദു രാജാ​വി​നെ​പ്പോ​ലെ നമുക്കും ഇങ്ങനെ പറയാം: “യഹോവേ, നിന്റെ വഴികളെ എന്നെ അറിയി​ക്കേ​ണമേ; നിന്റെ പാതകളെ എനിക്കു ഉപദേ​ശി​ച്ചു​ത​രേ​ണമേ! നിന്റെ സത്യത്തിൽ എന്നെ നടത്തി എന്നെ പഠിപ്പി​ക്കേ​ണമേ; നീ എന്റെ രക്ഷയുടെ ദൈവ​മാ​കു​ന്നു​വ​ല്ലോ; ദിവസം മുഴു​വ​നും ഞാൻ നിങ്കൽ പ്രത്യാ​ശ​വെ​ക്കു​ന്നു.”—സങ്കീർത്തനം 25:4, 5.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[26-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

സമ്പദ്‌സമൃദ്ധമായൊരു ജീവി​ത​രീ​തി​ക്കു പിന്നാ​ലെ​യുള്ള നെട്ടോ​ട്ടം നമ്മെ തീർച്ച​യാ​യും ആത്മീയ ലക്ഷ്യങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു വ്യതി​ച​ലി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാം