ഒലിവ്‌ മരങ്ങൾക്കി​ട​യി​ലെ പ്രശാ​ന്ത​മായ ആ സ്ഥലത്തെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ എട്ട്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ അവിടെ ആക്കിയിട്ട്‌ യേശു മുന്നോ​ട്ടു നീങ്ങി. അതു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും യേശു അവരോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്‌: “ഞാൻ അവിടെ പോയി ഒന്നു പ്രാർഥി​ച്ചിട്ട്‌ വരാം. നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഇരിക്ക്‌.” ഈ ശിഷ്യ​ന്മാർ അധികം ഉള്ളി​ലേക്കു പോയി​ക്കാ​ണില്ല. എന്നാൽ യേശു അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രായ പത്രോ​സി​നെ​യും യാക്കോ​ബി​നെ​യും യോഹ​ന്നാ​നെ​യും കൂട്ടി​ക്കൊണ്ട്‌ തോട്ട​ത്തി​ന്റെ ഉള്ളി​ലേക്കു പോയി. യേശു​വി​ന്റെ ഉള്ളിൽ ദുഃഖം നിറഞ്ഞ്‌ മനസ്സു വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥ​മാ​കാൻ തുടങ്ങി. യേശു അവരോ​ടു പറഞ്ഞു: “എന്റെ ഉള്ളിലെ വേദന മരണ​വേ​ദ​ന​പോ​ലെ അതിക​ഠി​ന​മാണ്‌. ഇവിടെ എന്നോ​ടൊ​പ്പം ഉണർന്നി​രി​ക്കൂ.”​—മത്തായി 26:36-38.

ആളുകളെ വധിക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ റോമാ​ക്കാർ അവരെ ക്രൂര​മാ​യി പീഡി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ യേശു സ്വർഗ​ത്തിൽനിന്ന്‌ കണ്ടിട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ, സാധാ​ര​ണ​മ​നു​ഷ്യർക്കു തോന്നുന്ന വേദന​യും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യും എല്ലാം യേശു​വി​നും തോന്നും. കാരണം യേശു​വും ഒരു മനുഷ്യ​നാ​ണ​ല്ലോ. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ യേശു​വി​ന്റെ ചിന്ത താൻ നേരി​ടാൻ പോകുന്ന ആ വേദന​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ മാത്രമല്ല, അതിലും പ്രധാ​ന​മാ​യി താനൊ​രു നിന്ദ്യ​നായ കുറ്റവാ​ളി​യാ​യി മരിക്കു​ന്നതു പിതാ​വി​ന്റെ പേരിനു നിന്ദ വരുത്തി​യേ​ക്കു​മോ എന്നതാണ്‌. ഏതാനും മണിക്കൂ​റു​കൾക്കു​ള്ളിൽ ഒരു ദൈവ​നി​ന്ദ​ക​നെ​പ്പോ​ലെ യേശു​വി​നെ സ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ തൂക്കും.