വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​തിന്‌ അത്ഭുതങ്ങൾ മാത്രം പോരാ​ത്ത​തി​നു കാരണം

കണ്ടാലേ വിശ്വ​സി​ക്കൂ. അനേക​രു​ടെ​യും വീക്ഷണം അതാണ്‌. അത്ഭുത​ക​ര​മായ ഏതെങ്കി​ലും വിധത്തിൽ ദൈവം സ്വയം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യാ​ലേ അവനിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ എന്നു മറ്റു ചിലർ. ഒരുപക്ഷേ, അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽത്തന്നെ, അത്തരം ധാരണ യഥാർഥ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലേക്കു നയിക്കു​മോ?

കോരഹ്‌, ദാഥാൻ, അബീരാം എന്നീ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രു​ടെ കാര്യം ചിന്തി​ച്ചു​നോ​ക്കുക: ഈജി​പ്‌തി​ന്മേ​ലുള്ള പത്തു ബാധകൾ, ചെങ്കട​ലി​ലൂ​ടെ​യുള്ള ഇസ്രാ​യേൽ ജനതയു​ടെ രക്ഷ, ഈജി​പ്‌തി​ലെ ഫറവോ​ന്റെ​യും അവന്റെ സേനയു​ടെ​യും ഉന്മൂല​നാ​ശം എന്നിങ്ങനെ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ഭയജന​ക​മായ അത്ഭുത​ങ്ങൾക്ക്‌ അവർ ദൃക്‌സാ​ക്ഷി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നെന്നു ബൈബിൾ വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നു. (പുറപ്പാ​ടു 7:19–11:10; 12:29-32; സങ്കീർത്തനം 136:15) സീനായ്‌ മലയിങ്കൽ യഹോവ സ്വർഗ​ത്തിൽനി​ന്നു സംസാ​രി​ക്കു​ന്നതു കോര​ഹും ദാഥാ​നും അബീരാ​മും കേട്ടതു​മാണ്‌. (ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 4:11, 12) എങ്കിലും, ആ അത്ഭുതങ്ങൾ നടന്ന്‌ അധിക​മാ​യില്ല, അതിനു​മു​മ്പേ ആ മൂന്നു പുരു​ഷ​ന്മാ​രും യഹോ​വ​യ്‌ക്കും അവന്റെ നിയുക്ത ദാസന്മാർക്കു​മെ​തി​രെ മത്സരം ഇളക്കി​വി​ട്ടു.—സംഖ്യാ​പു​സ്‌തകം 16:1-35; സങ്കീർത്തനം 106:16-18.

ഏതാണ്ടു 40 വർഷത്തി​നു ശേഷം, പ്രവാ​ച​ക​നാ​യി​രുന്ന ബിലെ​യാ​മും ഒരത്ഭു​ത​ത്തി​നു സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു. ദൂതൻ ഇടപെ​ട്ടി​ട്ടും അവൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശത്രു​ക്ക​ളു​ടെ, മോവാ​ബ്യ​രു​ടെ പക്ഷം പിടിച്ചു. ആ അത്ഭുതം നടന്നി​ട്ടും ബിലെ​യാം തന്റെ ഗതിയിൽനി​ന്നു പിന്തി​രി​യാ​തെ യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തി​നും അവന്റെ ജനത്തി​നും എതിരാ​യുള്ള നിലപാ​ടു സ്വീക​രി​ച്ചു. (സംഖ്യാ​പു​സ്‌തകം 22:1-35; 2 പത്രൊസ്‌ 2:15, 16) എങ്കിലും, ബിലെ​യാ​മി​ന്റെ അവിശ്വാ​സം യൂദാ ഇസ്‌ക​ര്യോ​ത്ത​യു​ടേ​തു​മാ​യി തട്ടിച്ചു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ ഏതുമല്ല. യേശു​വി​ന്റെ അടുത്ത സഹചാ​രി​യും അസാധാ​ര​ണ​മായ നിരവധി അത്ഭുത​ങ്ങൾക്കു സാക്ഷ്യം വഹിച്ച​വ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു യൂദാ. എന്നിട്ടും അവൻ ക്രിസ്‌തു​വി​നെ മുപ്പതു വെള്ളി​ക്കാ​ശിന്‌ ഒറ്റി​ക്കൊ​ടു​ത്തു.—മത്തായി 26:14-16, 47-50; 27:3-5.

യഹൂദ മതനേ​താ​ക്ക​ന്മാ​രും യേശു​വി​ന്റെ നിരവധി അത്ഭുത​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അറിവു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. യേശു ലാസറി​നെ ഉയിർപ്പി​ച്ച​ശേഷം അവർ ഇങ്ങനെ സമ്മതി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു: “ഈ മനുഷ്യൻ വളരെ അടയാ​ളങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്നു​വ​ല്ലോ.” എന്നാൽ ജീവൻ വീണ്ടു​കി​ട്ടിയ ലാസറി​നെ കണ്ട്‌ അവരുടെ ഹൃദയം മയപ്പെ​ടു​ക​യും അവർക്കു വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​കു​ക​യും ചെയ്‌തോ? തീർച്ച​യാ​യും ഇല്ല. പകരം, അവർ യേശു​വി​നെ​യും ലാസറി​നെ​യും കൊല്ലാൻ പദ്ധതി​യി​ട്ടു.—യോഹ​ന്നാൻ 11:47-53; 12:10.

ദൈവം നേരിട്ട്‌ ഇടപെ​ട്ടി​ട്ടും ആ ദുഷ്ടന്മാ​രിൽ വിശ്വാ​സം നാമ്പി​ട്ടില്ല. ഒരിക്കൽ, ആലയ പരിസ​ര​ത്താ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ യേശു ഉറക്കെ പ്രാർഥി​ച്ചു: “പിതാവേ, നിന്റെ നാമത്തെ മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണമേ.” സ്വർഗ​ത്തിൽനി​ന്നു യഹോവ ഉച്ചത്തിൽ മറുപ​ടി​യേകി: “ഞാൻ മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു; ഇനിയും മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തും.” എന്നിട്ടും, ആ അത്ഭുത സംഭവം അവിടെ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​വ​രു​ടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളിൽ വിശ്വാ​സം ജനിപ്പി​ച്ചില്ല. “അവർ കാൺകെ അവൻ ഇത്ര വളരെ അടയാ​ള​ങ്ങളെ ചെയ്‌തി​ട്ടും അവർ അവനിൽ വിശ്വ​സി​ച്ചില്ല” എന്നു ബൈബിൾ പറയുന്നു.—യോഹ​ന്നാൻ 12:28-30, 37; എഫെസ്യർ 3:17 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

അത്ഭുതങ്ങൾ നടന്നി​ട്ടും വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​കാ​ഞ്ഞ​തി​നു കാരണം

അത്ഭുതങ്ങൾ നടന്നി​ട്ടും അത്തരം അവിശ്വാ​സ​ത്തിന്‌ എങ്ങനെ സ്ഥാനം​പി​ടി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു? യഹൂദ മതനേ​താ​ക്ക​ന്മാർ യേശു​വി​നെ തിരസ്‌ക​രി​ച്ചത്‌ ആശയക്കു​ഴപ്പം ജനിപ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​യി തോന്നു​ന്നു. വിശേ​ഷി​ച്ചും, മുഴു യഹൂദ​രും “ക്രിസ്‌തു”വിനെ അഥവാ മിശി​ഹാ​യെ ‘കാത്തി​രുന്ന’ സമയത്താണ്‌ യേശു തന്റെ ശുശ്രൂഷ ആരംഭി​ച്ച​തെന്ന വസ്‌തുത കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ. (ലൂക്കൊസ്‌ 3:15) എന്നാൽ, അവർ പുലർത്തിയ പ്രതീ​ക്ഷ​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു പ്രശ്‌ന​ത്തി​നു കാരണം. മിശിഹാ തങ്ങൾക്കു “ഭൗമിക ജീവി​ത​ത്തിൽ വിജയ”വും “ഭൗതിക സമൃദ്ധി”യും പ്രദാനം ചെയ്യു​മെന്ന ആശയം യഹൂദരെ പിടി​കൂ​ടി​യി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഒരു സുപ്ര​സിദ്ധ ബൈബിൾ പണ്ഡിതൻ പറഞ്ഞതാ​യി നിഘണ്ടു​കർത്താവ്‌ ഡബ്ലിയു. ഇ. വൈൻ ഉദ്ധരി​ക്കു​ന്നു. തന്മൂലം, പൊ.യു. (പൊതു​യു​ഗം) 29-ൽ അവരുടെ മധ്യേ യഥാർഥ മിശിഹാ ആയി പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെട്ട എളിയ, രാഷ്‌ട്രീ​യ​മി​ല്ലാത്ത, നസറേ​ത്തി​ലെ യേശു​വി​നെ കൈ​ക്കൊ​ള്ളാൻ അവർ ഒരുങ്ങി​യി​രു​ന്നില്ല. യേശു​വി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കൾ നിലവി​ലുള്ള അവസ്ഥയെ തകിടം മറിക്കു​മെ​ന്നും തങ്ങളുടെ പ്രമുഖ സ്ഥാനമാ​ന​ങ്ങളെ അപകട​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെ​ന്നും മതനേ​താ​ക്ക​ന്മാർ ഭയന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 11:48) പൂർവ​ധാ​ര​ണ​യിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മാ​യി​രുന്ന അവരുടെ ആശയങ്ങ​ളും സ്വാർഥ​ത​യും, യേശു​വി​ന്റെ അത്ഭുത​ങ്ങ​ളു​ടെ അർഥം ഗ്രഹി​ക്കാ​നാ​കാ​ത്ത​വണ്ണം അവരെ അന്ധരാക്കി.

യേശു​വി​ന്റെ അനുഗാ​മി​കൾ ദിവ്യ​പ്രീ​തി ആസ്വദി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​ന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ തെളിവു യഹൂദ മതനേ​താ​ക്ക​ന്മാ​രും മറ്റുള്ള​വ​രും പിന്നീടു നിരാ​ക​രി​ച്ചു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ജന്മനാ മുടന്ത​നായ ഒരാളെ യേശു​വി​ന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​പ്പോൾ യഹൂദ ഹൈ​ക്കോ​ട​തി​യി​ലെ കുപി​ത​രായ അംഗങ്ങൾ ഇങ്ങനെ പ്രതി​ക​രി​ച്ചു: “ഈ മനുഷ്യ​രെ എന്തു ചെയ്യേണ്ടു? പ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​യോ​രു അടയാളം അവർ ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽ പാർക്കുന്ന എല്ലാവർക്കും പ്രസി​ദ്ധ​മ​ല്ലോ; നിഷേ​ധി​പ്പാൻ നമുക്കു കഴിവില്ല. എങ്കിലും അതു ജനത്തിൽ അധികം പരക്കാ​തി​രി​പ്പാൻ അവർ യാതൊ​രു മനുഷ്യ​നോ​ടും ഈ നാമത്തിൽ ഇനി സംസാ​രി​ക്ക​രു​തെന്നു നാം അവരെ തർജ്ജനം ചെയ്യേണം.” (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 3:1-8; 4:13-17) വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മായ ഈ അത്ഭുതം ആ മനുഷ്യ​രു​ടെ ഹൃദയ​ങ്ങ​ളിൽ വിശ്വാ​സം ബലപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യോ ജനിപ്പി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്‌തില്ല.

അധികാ​ര​മോ​ഹം, അഹങ്കാരം, അത്യാ​ഗ്രഹം എന്നീ ഘടകങ്ങൾ തങ്ങളുടെ ഹൃദയ കവാടങ്ങൾ അടച്ചി​ടാൻ അനേക​രെ​യും പ്രേരി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. തുടക്ക​ത്തിൽ പരാമർശിച്ച കോരഹ്‌, ദാഥാൻ, അബീരാം എന്നിവ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലും സംഭവി​ച്ചത്‌ അതുത​ന്നെ​യാ​ണെന്നു തോന്നു​ന്നു. അസൂയ, ഭയം എന്നിവ​യും ദ്രോ​ഹ​ക​ര​മായ മറ്റനേകം മനോ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളും മറ്റു ചിലർക്കു വിലങ്ങു​ത​ടി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരിക്കൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മുഖം ദർശി​ക്കാ​നുള്ള പദവി​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന, ഭൂതങ്ങ​ളാ​യി​ത്തീർന്ന അനുസ​ര​ണം​കെട്ട ദൂതന്മാ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചും നാം അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു. (മത്തായി 18:10) അവർക്കു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിൽ സംശയ​മില്ല. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ “പിശാ​ചു​കൾ വിശ്വ​സി​ക്ക​യും വിറെ​ക്ക​യും ചെയ്യുന്നു.” (യാക്കോബ്‌ 2:19) എങ്കിലും, അവർക്കു ദൈവ​വി​ശ്വാ​സ​മില്ല.

യഥാർഥ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ അർഥം

വിശ്വാ​സം എന്നതു കേവലം ധാരണ​യെ​ക്കാൾ കവിഞ്ഞ​താണ്‌. മാത്രമല്ല, അത്‌ ഏതെങ്കി​ലും അത്ഭുത​ത്തോ​ടുള്ള നൈമി​ഷിക വികാര പ്രകട​ന​വു​മല്ല. “വിശ്വാ​സം എന്നതോ, ആശിക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ഉറപ്പും കാണാത്ത കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ നിശ്ചയ​വും ആകുന്നു” എന്ന്‌ എബ്രായർ 11:1 പറയുന്നു. വിശ്വാ​സ​മുള്ള വ്യക്തി യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വാഗ്‌ദ​ത്ത​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം പൂർത്തി​യാ​യ​തി​നു തുല്യ​മാ​ണെന്നു ഹൃദയ​ത്തിൽ ഉറപ്പു​ള്ള​വ​നാണ്‌. കൂടാതെ, അദൃശ്യ യാഥാർഥ്യ​ത്തി​ന്റെ അനി​ഷേധ്യ തെളിവു വളരെ ശക്തമാ​യ​തി​നാൽ വിശ്വാ​സം ആ തെളി​വി​നു തുല്യ​മാ​ണെന്നു പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അതേ, വിശ്വാ​സം തെളി​വി​ല​ധി​ഷ്‌ഠി​ത​മാണ്‌. മുൻകാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ വിശ്വാ​സം വികസി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അല്ലെങ്കിൽ വർധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അത്ഭുതങ്ങൾ ഒരു പങ്കു വഹിച്ചി​രു​ന്നു. യേശു ചെയ്‌ത അത്ഭുതങ്ങൾ, അവൻ വാഗ്‌ദത്ത മിശി​ഹാ​യാ​ണെന്നു മറ്റുള്ള​വരെ ബോധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ഉതകി. (മത്തായി 8:16, 17; എബ്രായർ 2:2-4) സമാന​മാ​യി അത്ഭുത​രോ​ഗ​ശാ​ന്തി, ഭാഷാ​വരം എന്നിവ പോ​ലെ​യുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ന്റെ അഥവാ പ്രവർത്ത​ന​നി​ര​ത​മായ ശക്തിയു​ടെ വരങ്ങൾ, യഹോ​വ​യു​ടെ പ്രീതി മേലാൽ യഹൂദ​രിൽ വസിക്കു​ന്നില്ല, മറിച്ച്‌ അവന്റെ അംഗീ​കാ​രം ഇപ്പോൾ തന്റെ പുത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു മുഖാന്തം സ്ഥാപി​ത​മായ ക്രിസ്‌തീയ സഭയു​ടെ​മേ​ലാണ്‌ എന്നതിനു തെളിവു നൽകി.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 12:7-11.

ആത്മാവി​ന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ വരങ്ങളി​ലൊ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു പ്രവചന പ്രാപ്‌തി. അവിശ്വാ​സി​കൾ ആ അത്ഭുതം നിരീ​ക്ഷി​ച്ച​പ്പോൾ അവരിൽ ചിലർ, “ദൈവം വാസ്‌ത​വ​മാ​യി നിങ്ങളു​ടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടു” എന്നു പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു യഹോ​വയെ ആരാധി​ക്കാൻ പ്രേരി​ത​രാ​യി. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 14:22-25) എങ്കിലും, അത്ഭുതങ്ങൾ ക്രിസ്‌തീയ ആരാധ​ന​യു​ടെ നിത്യ സവി​ശേ​ഷ​ത​യാ​യി​രി​ക്കാൻ യഹോ​വ​യാം ദൈവം ഉദ്ദേശി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. തന്മൂലം, പൗലൊസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “പ്രവച​ന​വ​ര​മോ, അതു നീങ്ങി​പ്പോ​കും; ഭാഷാ​വ​ര​മോ, അതു നിന്നു​പോ​കും; ജ്ഞാനമോ, അതു നീങ്ങി​പ്പോ​കും.” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 13:8) തെളി​വ​നു​സ​രിച്ച്‌, ആ വരങ്ങൾ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ​യും അവർ മുഖാ​ന്തരം അവ ലഭിച്ച​വ​രു​ടെ​യും മരണ​ത്തോ​ടെ നിലച്ചു.

അപ്പോൾ, ആളുകൾക്കു വിശ്വാ​സ​ത്തിന്‌ അടിസ്ഥാ​ന​മി​ല്ലാ​താ​യി​ത്തീ​രു​മോ? ഇല്ല. കാരണം പൗലൊസ്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “[ദൈവം] നന്മചെ​യ്‌ക​യും ആകാശ​ത്തു​നി​ന്നു മഴയും ഫലപു​ഷ്ടി​യുള്ള കാലങ്ങ​ളും നിങ്ങൾക്കു തരിക​യും ആഹാര​വും സന്തോ​ഷ​വും നല്‌കി നിങ്ങളെ തൃപ്‌ത​രാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​പോ​ന്ന​തി​നാൽ തന്നെക്കു​റി​ച്ചു സാക്ഷ്യം തരാതി​രു​ന്നി​ട്ടില്ല.” (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 14:17) വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, നമുക്കു ചുറ്റു​പാ​ടു​മുള്ള തെളി​വു​കൾക്കു​നേരേ മനസ്സും ഹൃദയ​വും തുറക്കാൻ മനസ്സൊ​രു​ക്ക​മുള്ള പരമാർഥ ഹൃദയർക്ക്‌, യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ “നിത്യ​ശ​ക്തി​യും ദിവ്യ​ത്വ​വു​മാ​യി അവന്റെ അദൃശ്യ​ല​ക്ഷ​ണങ്ങൾ ലോക​സൃ​ഷ്ടി​മു​തൽ അവന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളാൽ ബുദ്ധിക്കു തെളി​വാ​യി വെളി​പ്പെ​ട്ടു​വ​രു​ന്നു; അവർക്കു [ദൈവത്തെ തള്ളിപ്പ​റ​യു​ന്ന​വർക്കു] പ്രതി​വാ​ദ​മി​ല്ലാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു തന്നേ.”—റോമർ 1:20.

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിൽ വിശ്വ​സി​ച്ചാൽ മാത്രം പോരാ. പൗലൊസ്‌ ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു: “ഈ ലോക​ത്തി​ന്നു അനുരൂ​പ​മാ​കാ​തെ നന്മയും പ്രസാ​ദ​വും പൂർണ്ണ​ത​യു​മുള്ള ദൈവ​ഹി​തം ഇന്നതെന്നു തിരി​ച്ച​റി​യേ​ണ്ട​തി​ന്നു മനസ്സു പുതുക്കി രൂപാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​വിൻ.” (റോമർ 12:2) ഈ മാസിക പോലുള്ള ക്രിസ്‌തീയ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ സഹായ​ത്തോ​ടെ ഉത്സാഹ​പൂർവം തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പഠിക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ അതു ചെയ്യാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ദൈവ​വ​ച​ന​മായ ബൈബി​ളിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മായ വിശ്വാ​സം ദുർബ​ല​മോ ഉപരി​പ്ല​വ​മോ അല്ല. ദൈ​വേഷ്ടം വിവേ​ചി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു വിശ്വാ​സ​പൂർവം അതു ചെയ്യു​ന്നവർ ദൈവ​ത്തി​നു വിശുദ്ധ സേവനം അർപ്പി​ക്കു​ക​യാണ്‌.—റോമർ 12:1.

കാണാതെ വിശ്വ​സി​ക്കൽ

യേശു മരിച്ച​വ​രു​ടെ ഇടയിൽനിന്ന്‌ ഉയിർപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​വെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കാൻ തോമാസ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ലനു ബുദ്ധി​മു​ട്ടു തോന്നി. “ഞാൻ അവന്റെ കൈക​ളിൽ ആണിപ്പ​ഴു​തു കാണു​ക​യും ആണിപ്പ​ഴു​തിൽ വിരൽ ഇടുക​യും അവന്റെ വിലാ​പ്പു​റത്തു കൈ ഇടുക​യും ചെയ്‌തി​ട്ട​ല്ലാ​തെ വിശ്വ​സി​ക്ക​യില്ല,” തോമാസ്‌ പറഞ്ഞു. പിന്നീട്‌ യേശു ആണിപ്പ​ഴു​തി​ന്റെ അടയാ​ള​മുള്ള ഒരു ശരീരം ധരിച്ച്‌ തോമാ​സി​ന്റെ മുന്നിൽ വന്നപ്പോൾ അവൻ ആ അത്ഭുത​ത്തോട്‌ അനുകൂ​ല​മാ​യി പ്രതി​ക​രി​ച്ചു. എങ്കിലും യേശു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “കാണാതെ വിശ്വ​സി​ച്ചവർ ഭാഗ്യ​വാൻമാർ [“സന്തുഷ്ടർ,” NW]”—യോഹ​ന്നാൻ 20:25-29.

ഇന്നു ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ‘കാഴ്‌ച​യാൽ അല്ല വിശ്വാ​സ​ത്താ​ലാ​ണു നടക്കു​ന്നത്‌.’ (2 കൊരി​ന്ത്യർ 5:7) ബൈബി​ളിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന അത്ഭുതങ്ങൾ കണ്ടിട്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അവ സംഭവി​ച്ച​താ​ണെന്ന്‌ അവർ ഉറച്ചു വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. സാക്ഷികൾ ദൈവ​ത്തി​ലും അവന്റെ വചനത്തി​ലും വിശ്വാ​സം പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അവന്റെ ആത്മാവി​ന്റെ സഹായ​ത്തോ​ടെ ബൈബി​ളി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളും സ്വർഗീയ രാജ്യം മുഖാ​ന്ത​ര​മുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പരമാ​ധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ സംസ്ഥാ​പനം എന്ന അതിന്റെ മുഖ്യ വിഷയ​വും മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ അവർക്കു കഴിയു​ന്നു. (മത്തായി 6:9, 10; 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:16, 17) ബൈബി​ളി​ന്റെ ജ്ഞാനപൂർവ​ക​മായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം ജീവി​ത​ത്തിൽ ബാധക​മാ​ക്കു​മ്പോൾ അത്‌ അവർക്കു വളരെ​യ​ധി​കം പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ കൈവ​രു​ത്തു​ന്നു. (സങ്കീർത്തനം 119:105; യെശയ്യാ​വു 48:17, 18) ബൈബിൾ പ്രവച​നങ്ങൾ നമ്മുടെ നാളു​കളെ “അന്ത്യകാല”മായി തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന അനി​ഷേ​ധ്യ​മായ തെളിവ്‌ അവർ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. ദൈവം വാഗ്‌ദ​ത്തം​ചെയ്‌ത പുതിയ ലോകം ആസന്നമാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും അവർ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1-5; മത്തായി 24:3-14; 2 പത്രൊസ്‌ 3:13) അവരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം, ദൈവ​പ​രി​ജ്ഞാ​നം മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി പങ്കുവ​യ്‌ക്കു​ന്നത്‌ ആനന്ദക​ര​മാണ്‌. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 2:1-5) തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളു​ടെ പഠനത്തി​ലൂ​ടെ മാത്രമേ ദൈവത്തെ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ അവനെ യഥാർഥ​മാ​യും കണ്ടെത്താ​നാ​വൂ എന്ന്‌ അവർക്ക​റി​യാം.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:26, 27.

മുൻ ലേഖന​ത്തിൽ പരാമർശിച്ച ആൽബർട്ടി​നെ നിങ്ങൾ ഓർക്കു​ന്നു​വോ? ഒരത്ഭു​ത​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള അവന്റെ പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്ക്‌ ഉത്തരം ലഭിക്കാ​തെ പോയി ഏതാനും ആഴ്‌ച​കൾക്കു​ള്ളിൽ പ്രായം ചെന്ന ഒരു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി അവനെ സന്ദർശി​ച്ചു. അവർ അവനു ചില ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠിത സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ നൽകി. പിന്നീട്‌, ആൽബർട്ട്‌ ഒരു സൗജന്യ ഭവന ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം സ്വീക​രി​ച്ചു. ബൈബി​ളി​ന്റെ സന്ദേശ​വു​മാ​യി നന്നായി പരിചി​ത​നാ​യ​പ്പോൾ അവന്റെ നിരാശ സന്തോ​ഷ​ത്തി​നു വഴിമാ​റി. താൻ ഒടുവിൽ ദൈവത്തെ കണ്ടെത്തി​യ​താ​യി അവൻ തിരി​ച്ച​റി​യാൻ തുടങ്ങി.

തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: “യഹോ​വയെ കണ്ടെത്താ​കുന്ന സമയത്തു അവനെ അന്വേ​ഷി​പ്പിൻ; അവൻ അടുത്തി​രി​ക്കു​മ്പോൾ അവനെ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​പ്പിൻ.” (യെശയ്യാ​വു 55:6) നിങ്ങൾക്കതു ചെയ്യാൻ കഴിയും. ആധുനി​ക​നാ​ളിൽ ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ഒരത്ഭുതം പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടല്ല, മറിച്ച്‌ അവന്റെ വചനത്തി​ന്റെ സൂക്ഷ്‌മ പരിജ്ഞാ​നം നേടി​ക്കൊണ്ട്‌. അത്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌, കാരണം, വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അത്ഭുതങ്ങൾ മാത്രം പോരാ.

[5-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ലാസറിന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ പുനരു​ത്ഥാ​നം പോലും വിശ്വാ​സം പ്രകടി​പ്പി​ക്കാൻ യേശു​വി​ന്റെ ശത്രു​ക്കളെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചി​ല്ല

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

വിശ്വാസം ബൈബി​ളി​ന്റെ സൂക്ഷ്‌മ​പ​രി​ജ്ഞാ​ന​ത്തിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മാണ്‌