യേശു തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ കൂടു​ത​ലാ​യി ഇങ്ങനെ പ്രബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു: “സഞ്ചിയും പൊക്ക​ണ​വും [“ഭക്ഷണ​പ്പൊ​തി​യും,” NW] ചെരി​പ്പും എടുക്ക​രു​തു; വഴിയിൽവെച്ചു ആരെയും വന്ദനം [“വന്ദനമാ​യി ആലിം​ഗനം,” NW] ചെയ്‌ക​യു​മ​രു​തു.” (ലൂക്കൊസ്‌ 10:4) ഒരു യാത്ര​ക്കാ​രൻ സഞ്ചിയും ഭക്ഷണവും മാത്രമല്ല ഇട്ടിരുന്ന ചെരുപ്പു കൂടാതെ ഒരു ജോടി​കൂ​ടെ കൊണ്ടു​പോ​കു​ന്നത്‌ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം, അടിവശം തേഞ്ഞു​പോ​കാ​നോ വള്ളികൾ പൊട്ടി​പ്പോ​കാ​നോ സാധ്യ​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ അത്തരം കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. മറിച്ച്‌, ആതിഥ്യം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരു പതിവാ​യി​രുന്ന സഹ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രി​ലൂ​ടെ യഹോവ തങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി കരുതു​മെ​ന്നുള്ള വിശ്വാ​സം അവർക്ക്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു.

എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ യേശു തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രോട്‌ ആരെയും വന്ദനമാ​യി ആലിം​ഗനം ചെയ്യരു​തെന്ന്‌ പറഞ്ഞത്‌? അവർ വികാ​ര​ശൂ​ന്യ​രോ പരുഷർപോ​ലു​മോ ആയിരി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നോ? അശേഷ​മില്ല! വന്ദനമാ​യി ആലിം​ഗനം ചെയ്യുക എന്നർഥ​മുള്ള അസ്‌പാ​സോ​മയി എന്ന ഗ്രീക്കു പദത്തിന്‌ മര്യാ​ദ​പൂർവം “ഹലോ” എന്നോ “ശുഭദി​നം” എന്നോ പറയു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ കൂടിയ അർഥം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ആചാര​പൂർവ​മുള്ള ചുംബ​നങ്ങൾ, ആലിം​ഗ​നങ്ങൾ, പരിച​യ​മുള്ള രണ്ടുപേർ കണ്ടുമു​ട്ടു​മ്പോ​ഴുള്ള സുദീർഘ സംഭാ​ഷ​ണങ്ങൾ എന്നിവ​യും അതിൽ ഉൾപ്പെ​ടാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ഒരു ഭാഷ്യ​കാ​രൻ ഇങ്ങനെ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു: “പൗരസ്‌ത്യ​രു​ടെ അഭിവാ​ദ​ന​ങ്ങ​ളിൽ നമ്മുടെ ഇടയി​ലേ​തു​പോ​ലെ തല അൽപ്പം കുനി​ക്കു​ന്ന​തോ ഹസ്‌ത​ദാ​നം ചെയ്യു​ന്ന​തോ ആയിരു​ന്നില്ല ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌, മറിച്ച്‌ പലവുരു ആലിം​ഗനം ചെയ്യു​ക​യും കുമ്പി​ടു​ക​യും സാഷ്ടാം​ഗ​പ്ര​ണാ​മം നടത്തു​ക​യും​പോ​ലും ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവരതു നിർവ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. ഇതി​നെ​ല്ലാം വളരെ​യേറെ സമയം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു.” (2 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 4:29 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അതു​കൊണ്ട്‌, ആചാര​പ​ര​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അനാവ​ശ്യ​മാ​യി​രുന്ന ശ്രദ്ധാ​ശൈ​ഥി​ല്യ​ങ്ങൾ ഒഴിവാ​ക്കാൻ യേശു തന്റെ അനുഗാ​മി​കളെ സഹായി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കാ​നും ശിഷ്യരെ ഉളവാ​ക്കാ​നു​മുള്ള നിയോ​ഗം ഇന്ന്‌ ലോക​വ്യാ​പ​ക​മാ​യി 50,00,000-ത്തിലധി​കം യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ നിറ​വേ​റ്റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. (മത്തായി 24:14; 28:19, 20) തങ്ങളു​ടേത്‌ ഒരു അടിയ​ന്തിര സന്ദേശ​മാ​ണെന്ന്‌ അവർ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, തങ്ങളുടെ സുപ്ര​ധാന നിയമ​ന​ത്തിന്‌ പൂർണ ശ്രദ്ധ നൽകു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ തങ്ങളെ തടയുന്ന ശ്രദ്ധാ​ശൈ​ഥി​ല്യ​ങ്ങളെ ഒഴിവാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ അവർ തങ്ങളുടെ സമയം ഏറ്റവും മെച്ചമാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു.

കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്ന സകല​രോ​ടും സൗഹാർദ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ പരി​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അവർ വെറുതെ വ്യർഥ സംസാ​ര​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ന്നില്ല, സാമൂ​ഹിക പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചോ അനീതി​കൾ നേരേ​യാ​ക്കാ​നുള്ള ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ പരാജിത ശ്രമങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചോ ഉള്ള വാദ​പ്ര​തി​വാ​ദ​ത്തിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു​മില്ല. (യോഹ​ന്നാൻ 17:16) പകരം, മനുഷ്യ​ന്റെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ഏക ദീർഘ​കാല പരിഹാ​ര​ത്തിൽ, അതായത്‌ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ അവർ തങ്ങളുടെ ചർച്ച കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു.