അവർയ​ഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതം ചെയ്‌തു

ഒരു ശമര്യ​ക്കാ​രൻ നല്ല അയൽക്കാ​ര​നെന്ന്‌ തെളി​യി​ക്കു​ന്നു

യേശു​വി​ന്റെ നാളിൽ യഹൂദർക്കും വിജാ​തീ​യർക്കും ഇടയിൽ കടുത്ത ശത്രുത നിലനി​ന്നി​രു​ന്നു. കാല​ക്ര​മ​ത്തിൽ, വയറ്റാ​ട്ടി​മാ​രായ ഇസ്രാ​യേല്യ സ്‌ത്രീ​കൾ യഹൂ​ദേതര സ്‌ത്രീ​കളെ പ്രസവ സമയത്തു സഹായി​ക്കു​ന്നതു വിലക്കി​ക്കൊ​ണ്ടുള്ള ഒരു നിയമം പോലും യഹൂദ മിഷ്‌നാ​യിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തി. കാരണം, അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഒരു വിജാ​തീ​യൻ കൂടി ലോക​ത്തിൽ പിറക്കു​ന്ന​തി​നു മാത്രമേ ഇടയാ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ.—അബോദാ സേറാ 2:1.

എന്നാൽ, വിജാ​തീ​യ​രെ​ക്കാൾ മതപര​വും വർഗീ​യ​വു​മാ​യി യഹൂദ​രോ​ടു ബന്ധം ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌ ശമര്യർക്കാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിൽ പോലും അവരെ​യും സമുദായ ഭ്രഷ്ടരാ​യാ​ണു വീക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. “യെഹൂ​ദൻമാർക്കും ശമര്യർക്കും തമ്മിൽ സമ്പർക്ക​മില്ല” എന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാൻ എഴുതി. (യോഹ​ന്നാൻ 4:9) വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, “ഒരു ശമര്യ​ക്കാ​രൻ തരുന്ന ഒരു റൊട്ടി​ക്ക​ഷണം പന്നി മാംസ​ത്തെ​ക്കാൾ അശുദ്ധ​മാണ്‌” എന്ന്‌ തൽമൂദ്‌ പഠിപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. ചില യഹൂദർ “ശമര്യൻ” എന്ന വാക്ക്‌ വെറു​പ്പി​ന്റെ​യും നിന്ദയു​ടെ​യും ഒരു പ്രയോ​ഗ​മാ​യിട്ട്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കുക പോലും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു.—യോഹ​ന്നാൻ 8:48.

ഈ സാഹച​ര്യ​ത്തോ​ടുള്ള വീക്ഷണ​ത്തിൽ, യഹൂദ നിയമ​ത്തിൽ പാണ്ഡി​ത്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഒരുവ​നോട്‌ യേശു പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ വളരെ പ്രബോ​ധ​നാ​ത്മ​ക​മാണ്‌. ആ മനുഷ്യൻ യേശു​വി​നെ സമീപിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ ചോദി​ച്ചു: “ഗുരോ, ഞാൻ നിത്യ​ജീ​വന്നു അവകാശി ആയിത്തീ​രു​വാൻ എന്തു ചെയ്യേണം?” മറുപ​ടി​യാ​യി, “ദൈവ​മായ കർത്താ​വി​നെ നീ പൂർണ്ണ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടും പൂർണ്ണാ​ത്മാ​വോ​ടും പൂർണ്ണ​ശ​ക്തി​യോ​ടും പൂർണ്ണ​മ​ന​സ്സോ​ടും കൂടെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കേണം” എന്നും “കൂട്ടു​കാ​രനെ [“അയൽക്കാ​രനെ,” NW] നിന്നെ​പ്പോ​ലെ​തന്നേ സ്‌നേ​ഹി​ക്കേണം” എന്നും കൽപ്പി​ക്കുന്ന മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ലേക്ക്‌ യേശു അയാളു​ടെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിച്ചു. തുടർന്ന്‌ ആ നിയമജ്ഞൻ ഇങ്ങനെ ചോദി​ച്ചു: “എന്റെ കൂട്ടു​കാ​രൻ [“അയൽക്കാ​രൻ,” NW] ആർ?” (ലൂക്കൊസ്‌ 10:25-29; ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 19:18; ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 6:5) പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ അഭി​പ്രാ​യം അനുസ​രിച്ച്‌, “അയൽക്കാ​രൻ” എന്ന പദം യഹൂദ പാരമ്പ​ര്യ​ങ്ങൾ അനുഷ്‌ഠി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു മാത്രമേ ബാധക​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. അതായത്‌, വിജാ​തീ​യർക്കോ ശമര്യർക്കോ ബാധക​മാ​യി​രു​ന്നില്ല എന്നു വ്യക്തം. യേശു ആ വീക്ഷണത്തെ പിന്താ​ങ്ങു​മെന്ന്‌ ജിജ്ഞാ​സു​വായ ആ നിയമജ്ഞൻ കരുതി​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം, എന്നാൽ യേശു​വി​ന്റെ മറുപടി അയാളെ അമ്പരി​പ്പി​ച്ചു.

അനുക​മ്പ​യുള്ള ഒരു ശമര്യ​ക്കാ​രൻ

യേശു ഒരു ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ക​ഥ​യി​ലൂ​ടെ അയാളു​ടെ ചോദ്യ​ത്തിന്‌ ഉത്തരം കൊടു​ത്തു.a യേശു പറഞ്ഞു: “ഒരു മനുഷ്യൻ യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽനി​ന്നു യെരീ​ഹോ​വി​ലേക്കു പോകു”കയായി​രു​ന്നു. യെരൂ​ശ​ലേ​മും യെരീ​ഹോ​യും തമ്മിലുള്ള ദൂരം ഏകദേശം 23 കിലോ​മീ​റ്റർ ആയിരു​ന്നു. ഈ രണ്ടു നഗരങ്ങ​ളെ​യും തമ്മിൽ ബന്ധിപ്പി​ച്ചി​രുന്ന പാതയിൽ കൊടും വളവു​ക​ളും ഉന്തിനിൽക്കുന്ന പാറ​ക്കെ​ട്ടു​ക​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, കള്ളന്മാർക്ക്‌ പതിയി​രുന്ന്‌ ആക്രമി​ച്ചിട്ട്‌ രക്ഷപ്പെ​ടുക എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നു. നിർഭാ​ഗ്യ​വ​ശാൽ, യേശു​വി​ന്റെ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ക​ഥ​യി​ലെ യാത്ര​ക്കാ​രൻ “കള്ളന്മാ​രു​ടെ കയ്യിൽ അകപ്പെട്ടു; അവർ അവനെ വസ്‌ത്രം അഴിച്ചു മുറി​വേ​ല്‌പി​ച്ചു അർദ്ധ​പ്രാ​ണ​നാ​യി വിട്ടേച്ചു പോയി.”—ലൂക്കൊസ്‌ 10:30.

യേശു തുടർന്നു: “ആ വഴിയാ​യി യാദൃ​ച്ഛയാ ഒരു പുരോ​ഹി​തൻ വന്നു അവനെ കണ്ടിട്ടു മാറി കടന്നു​പോ​യി. അങ്ങനെ തന്നേ ഒരു ലേവ്യ​നും ആ സ്ഥലത്തിൽ എത്തി അവനെ കണ്ടിട്ടു മാറി കടന്നു​പോ​യി.” (ലൂക്കൊസ്‌ 10:31, 32) അയൽ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ നിയമം ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രുന്ന ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി​രു​ന്നു പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രും ലേവ്യ​രും. (ലേവ്യ​പു​സ്‌തകം 10:8-11; ആവർത്ത​ന​പു​സ്‌തകം 33:1, 10) മുറി​വേറ്റ യാത്രി​കനെ സഹായി​ക്കാൻ മറ്റാ​രെ​ക്കാ​ളും മുൻകൈ എടു​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നത്‌ അവരാ​യി​രു​ന്നു എന്നതു തീർച്ച​യാണ്‌.

യേശു ഇങ്ങനെ തുടർന്നു: “ഒരു ശമര്യ​ക്കാ​ര​നോ വഴി​പോ​ക​യിൽ അവന്റെ അടുക്കൽ എത്തി.” ശമര്യ​ക്കാ​രനെ കുറി​ച്ചുള്ള പരാമർശം ആ നിയമ​ജ്ഞന്റെ ആകാംക്ഷ വർധി​പ്പി​ച്ചു കാണു​മെ​ന്ന​തിൽ സംശയ​മില്ല. ഈ വർഗ​ത്തോ​ടുള്ള നിഷേ​ധാ​ത്മക വീക്ഷണത്തെ യേശു അംഗീ​ക​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ? തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി, ഹതഭാ​ഗ്യ​നായ ഈ യാത്രി​കനെ കണ്ടിട്ട്‌ ശമര്യ​ക്കാ​രന്റെ “മനസ്സലി​ഞ്ഞു.” യേശു ഇങ്ങനെ തുടർന്നു: “അരികെ ചെന്നു എണ്ണയും വീഞ്ഞും പകർന്നു അവന്റെ മുറി​വു​കളെ കെട്ടി അവനെ തന്റെ വാഹന​ത്തിൽ കയററി വഴിയ​മ്പ​ല​ത്തി​ലേക്കു കൊണ്ടു​പോ​യി രക്ഷചെ​യ്‌തു.b പിറെ​റ​ന്നാൾ അവൻ പുറ​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ രണ്ടു വെള്ളി​ക്കാശ്‌ എടുത്തു വഴിയ​മ്പ​ല​ക്കാ​രന്നു കൊടു​ത്തു: ഇവനെ രക്ഷ ചെയ്യേണം; അധികം വല്ലതും ചെലവി​ട്ടാൽ ഞാൻ മടങ്ങി​വ​രു​മ്പോൾ തന്നു​കൊ​ള്ളാം എന്നു അവനോ​ടു പറഞ്ഞു.”—ലൂക്കൊസ്‌ 10:33-35.

ചോദ്യ​കർത്താ​വി​നോട്‌ യേശു ഇപ്പോൾ ഇങ്ങനെ ചോദി​ച്ചു: “കള്ളന്മാ​രു​ടെ കയ്യിൽ അകപ്പെ​ട്ട​വന്നു ഈ മൂവരിൽ ഏവൻ കൂട്ടു​കാ​ര​നാ​യി​ത്തീർന്നു [“അയൽക്കാ​ര​നാ​യി​ത്തീർന്നു,” NW] എന്നു നിനക്കു തോന്നു​ന്നു?” നിയമ​ജ്ഞന്‌ ഉത്തരം അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു എങ്കിലും “ശമര്യ​ക്കാ​രൻ” എന്നു പറയാൻ അയാൾ വിമു​ഖ​നാ​യി​രു​ന്നു എന്നു തോന്നു​ന്നു. പകരം, അയാൾ കേവലം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “അവനോ​ടു കരുണ കാണി​ച്ചവൻ.” അപ്പോൾ യേശു പറഞ്ഞു: “നീയും പോയി അങ്ങനെ തന്നേ ചെയ്‌ക.”—ലൂക്കൊസ്‌ 10:36, 37.

നമുക്കുള്ള പാഠം

യേശു​വി​നോ​ടു ചോദ്യം ചോദിച്ച വ്യക്തി​യു​ടെ ഉദ്യമം “തന്നെത്താൻ നീതീ​കരി”ക്കുകയാ​യി​രു​ന്നു. (ലൂക്കൊസ്‌ 10:29) മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തോ​ടു വള്ളി പുള്ളി മാറ്റമി​ല്ലാ​തെ പറ്റിനിൽക്കു​ന്ന​തിന്‌ യേശു തന്നെ പുകഴ്‌ത്തു​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹം കരുതി​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം. എന്നാൽ പൊങ്ങ​ച്ച​ക്കാ​ര​നായ ഈ വ്യക്തി പിൻവ​രുന്ന ബൈബിൾ സദൃശ​വാ​ക്യ​ത്തി​ന്റെ സത്യത മനസ്സി​ലാ​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു: “മമനു​ഷ്യ​ന്റെ വഴി ഒക്കെയും അവന്നു ചൊവ്വാ​യി​ത്തോ​ന്നു​ന്നു; യഹോ​വ​യോ ഹൃദയ​ങ്ങളെ തൂക്കി​നോ​ക്കു​ന്നു.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 21:2.

യഹോ​വ​യു​ടെ നിയമങ്ങൾ അനുസ​രി​ക്കുക മാത്രമല്ല, പിന്നെ​യോ അവന്റെ ഗുണങ്ങൾ അനുക​രി​ക്കുക കൂടി ചെയ്യുന്ന ഒരുവ​നാണ്‌ യഥാർഥ​ത്തിൽ നേരു​ള്ള​വ​നെന്നു യേശു​വി​ന്റെ ദൃഷ്ടാ​ന്തകഥ വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നു. (എഫെസ്യർ 5:1) ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, “ദൈവ​ത്തി​ന്നു മുഖപ​ക്ഷ​മില്ല” എന്ന്‌ ബൈബിൾ നമ്മോടു പറയുന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 10:34) പ്രസ്‌തുത സംഗതി​യിൽ നാം ദൈവത്തെ അനുക​രി​ക്കു​മോ? നമ്മുടെ അയൽ സ്‌നേഹം ദേശീ​യ​വും സാംസ്‌കാ​രി​ക​വും മതപര​വു​മായ വേലി​ക്കെ​ട്ടു​കൾക്ക്‌ അതീത​മാ​യി​രി​ക്കണം എന്ന്‌ യേശു​വി​ന്റെ ജീവോ​ജ്ജ്വ​ല​മായ ഈ ദൃഷ്ടാ​ന്തകഥ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, “എല്ലാവർക്കും . . . നൻമ​ചെയ്‌ക” എന്നു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ പ്രബോ​ധി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. കേവലം ഒരേ സാമൂ​ഹിക നിലവാ​ര​ത്തി​ലോ വർഗത്തി​ലോ രാഷ്‌ട്ര​ത്തി​ലോ ഉള്ളവർക്കോ സഹവി​ശ്വാ​സി​കൾക്കോ മാത്രമല്ല നന്മ ചെയ്യേ​ണ്ടത്‌ എന്നു വ്യക്തം.—ഗലാത്യർ 6:10.

ഈ തിരു​വെ​ഴുത്ത്‌ അനുശാ​സനം പിൻപ​റ്റാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ കിണഞ്ഞു പരി​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, പ്രകൃതി വിപത്തു​കൾ ആഞ്ഞടി​ക്കു​മ്പോൾ, അവർ മനുഷ്യ​ത്വ​പ​ര​മായ ജീവകാ​രു​ണ്യ സഹായം സഹവി​ശ്വാ​സി​കൾക്കും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ സാക്ഷി​ക​ള​ല്ലാ​ത്ത​വർക്കും പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു.c കൂടാതെ, ബൈബി​ളി​നെ കുറി​ച്ചുള്ള മെച്ചപ്പെട്ട ഗ്രാഹ്യം നേടാൻ ആളുകളെ സഹായി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, ഒരു കൂട്ടമെന്ന നിലയിൽ, അവർ ഓരോ വർഷവും നൂറു​കോ​ടി​യി​ല​ധി​കം മണിക്കൂർ ചെലവ​ഴി​ക്കു​ന്നു. രാജ്യ​സു​വാർത്ത എല്ലാവ​രു​ടെ പക്കലും എത്തിക്കാൻ അവർ കഠിന​മാ​യി പ്രയത്‌നി​ക്കു​ന്നു. എന്തെന്നാൽ, “സകലമ​നു​ഷ്യ​രും രക്ഷപ്രാ​പി​പ്പാ​നും സത്യത്തി​ന്റെ പരിജ്ഞാ​ന​ത്തിൽ എത്തുവാ​നും” ആണ്‌ ദൈവം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌.—1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:4; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 10:35.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]