ഏറ്റവും വലിയ സ്‌നേ​ഹ​പ്ര​വൃ​ത്തി

4. യേശു സാധാരണ മനുഷ്യ​ന​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ ഒരു റോമൻ പടയാളി അറിയാൻ ഇടയാ​യ​തെ​ങ്ങ​നെ, ആ പടയാളി എന്തു നിഗമ​ന​ത്തി​ലെ​ത്തി?

⁴ യേശു​വി​ന്റെ മരണത്തി​നു മുമ്പ്‌ ദേശത്തു വ്യാപിച്ച ഇരുട്ടും തുടർന്നു​ണ്ടാ​യ ഉഗ്രമായ ഭൂകമ്പ​വും അവന്റെ വധത്തിനു മേൽനോ​ട്ടം വഹിച്ച റോമൻ ശതാധി​പ​നെ സ്‌തബ്ധ​നാ​ക്കി. “സത്യമാ​യും ഇവൻ ദൈവ​പു​ത്ര​നാ​യി​രു​ന്നു,” അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. (മത്തായി 27:54, പി.ഒ.സി. ബൈ.) വ്യക്തമാ​യും, യേശു സാധാരണ മനുഷ്യ​ന​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അത്യുന്നത ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഏകജാ​ത​പു​ത്ര​നെ വധിക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു ആ പടയാളി സഹായി​ച്ചത്‌! ഈ പുത്രൻ അവന്റെ പിതാ​വിന്‌ എത്ര പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വ​നാ​യി​രു​ന്നു?

5. യഹോ​വ​യും അവന്റെ പുത്ര​നും സ്വർഗ​ത്തിൽ ഒരുമി​ച്ചു ചെലവ​ഴി​ച്ച സുദീർഘ​കാ​ല​ത്തെ എങ്ങനെ ദൃഷ്ടാ​ന്തീ​ക​രി​ക്കാം?

⁵ ബൈബിൾ യേശു​വി​നെ ‘സർവസൃ​ഷ്ടി​ക്കും ആദ്യജാ​തൻ’ എന്നു വിളി​ക്കു​ന്നു. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 1:15) ചിന്തി​ക്കു​ക—ഭൗതി​ക​പ്ര​പ​ഞ്ചം സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പേ യഹോ​വ​യു​ടെ പുത്രൻ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ, പിതാ​വും പുത്ര​നും എത്രനാൾ ഒരുമി​ച്ചു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു? പ്രപഞ്ച​ത്തി​നു 1,300 കോടി വർഷം പഴക്കമു​ണ്ടെ​ന്നു ചില ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞർ കണക്കാ​ക്കു​ന്നു. അത്രയും ദീർഘ​മാ​യ ഒരു കാലഘട്ടം സങ്കൽപ്പി​ച്ചു നോക്കാ​നെ​ങ്കി​ലും നിങ്ങൾക്കു സാധി​ക്കു​മോ? ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാർ കണക്കു​കൂ​ട്ടു​ന്ന പ്രകാരം പ്രപഞ്ച​ത്തി​ന്റെ പ്രായം ഗ്രഹി​ക്കാൻ ആളുകളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഒരു ഗ്രഹനി​രീ​ക്ഷണ നിലയം 110 മീറ്റർ ദൈർഘ്യ​മു​ള്ള ഒരു സമയരേഖ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. സന്ദർശകർ ആ സമയ​രേ​ഖ​യി​ലൂ​ടെ നടക്കു​മ്പോൾ, അവർ വെക്കുന്ന ഓരോ ചുവടും പ്രപഞ്ച​ത്തി​ന്റെ ആയുസ്സി​ലെ 7 കോടി 50 ലക്ഷം വർഷത്തെ പ്രതി​നി​ധാ​നം ചെയ്യുന്നു. സമയ​രേ​ഖ​യു​ടെ അറ്റത്ത്‌ ഒരു തലമു​ടി​യു​ടെ വണ്ണത്തി​ലു​ള്ള ഒരു അടയാളം ഉണ്ട്‌. അത്‌, സകല മനുഷ്യ​ച​രി​ത്ര​ത്തെ​യും പ്രതി​നി​ധാ​നം ചെയ്യുന്നു! ഈ കണക്കു​കൂ​ട്ടൽ രീതി ശരിയാ​ണെ​ങ്കിൽത്ത​ന്നെ, ആ മുഴു സമയ​രേ​ഖ​യ്‌ക്കും യഹോ​വ​യു​ടെ പുത്രന്റെ ആയുർ​ദൈർഘ്യ​ത്തെ പ്രതി​നി​ധാ​നം ചെയ്യാ​നു​ള്ള നീളമു​ണ്ടാ​കു​ക​യി​ല്ല! ആ യുഗങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം അവൻ എന്തു ചെയ്യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു?

6. (എ) യഹോ​വ​യു​ടെ പുത്രൻ തന്റെ മനുഷ്യ-പൂർവ അസ്‌തി​ത്വ​കാ​ലത്ത്‌ എന്തിൽ വ്യാപൃ​ത​നാ​യി​രു​ന്നു? (ബി) യഹോ​വ​യും അവന്റെ പുത്ര​നും തമ്മിൽ ഏതുതരം ബന്ധം നിലനിൽക്കു​ന്നു?

⁶ പുത്രൻ സന്തോ​ഷ​പൂർവം പിതാ​വി​ന്റെ അടുക്കൽ ‘ശിൽപ്പി​യാ​യി’ സേവിച്ചു. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 8:30) “ഉളവാ​യ​തു ഒന്നും അവനെ കൂടാതെ ഉളവാ​യ​തല്ല” എന്ന്‌ ബൈബിൾ പറയുന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 1:3) അങ്ങനെ, യഹോ​വ​യും അവന്റെ പുത്ര​നും മറ്റെല്ലാം സൃഷ്ടി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഒരുമി​ച്ചു പ്രവർത്തി​ച്ചു. എത്ര ആനന്ദക​ര​മാ​യ വേളക​ളാ​യി​രി​ക്കാം അവർ ആസ്വദി​ച്ചത്‌! ഒരു പിതാ​വും കുട്ടി​യും തമ്മിലുള്ള സ്‌നേഹം അത്ഭുത​ക​ര​മാം​വി​ധം ശക്തമാ​ണെന്ന്‌ അനേക​രും സമ്മതി​ക്കും. സ്‌നേഹം, “ഐക്യ​ത്തി​ന്റെ ഒരു പൂർണ​ബ​ന്ധം ആണ്‌.” (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 3:14, NW) അപ്പോൾ യുഗങ്ങ​ളാ​യു​ള്ള ഇത്തര​മൊ​രു സ്‌നേ​ഹ​ബ​ന്ധ​ത്തി​ന്റെ ആഴം അളക്കാൻ നമ്മിൽ ആർക്കാണു കഴിയുക? വ്യക്തമാ​യും, യഹോ​വ​യാം ദൈവ​വും അവന്റെ പുത്ര​നും തമ്മിലുള്ള സ്‌നേ​ഹ​ബ​ന്ധം മറ്റേ​തൊ​രു ബന്ധത്തെ​ക്കാ​ളും ശക്തമാണ്‌.

7. യേശു സ്‌നാ​പ​ന​മേ​റ്റ​പ്പോൾ, തന്റെ പുത്രനെ കുറി​ച്ചു​ള്ള വികാ​ര​ങ്ങൾ യഹോവ പ്രകട​മാ​ക്കി​യത്‌ എങ്ങനെ?

⁷ എന്നിരു​ന്നാ​ലും, തന്റെ പുത്രനെ ഭൂമി​യിൽ ഒരു മനുഷ്യ​ശി​ശു​വാ​യി ജനിക്കാൻ പിതാവ്‌ ഇടയാക്കി. അങ്ങനെ ചെയ്‌ത​തി​നാൽ സ്വർഗ​ത്തിൽ തന്റെ പ്രിയ​പു​ത്ര​നു​മാ​യി ആസ്വദി​ച്ചി​രു​ന്ന ഉറ്റ സഹവാസം ഏതാനും ദശാബ്ദ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കാ​ണെ​ങ്കിൽ പോലും യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നഷ്ടപ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. യേശു ഒരു പൂർണ മനുഷ്യ​നാ​യി വളർന്നു​വ​ര​വേ പിതാവ്‌ അതീവ താത്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ സ്വർഗ​ത്തിൽനി​ന്നു നിരീ​ക്ഷി​ച്ചു. ഏകദേശം 30 വയസ്സാ​യ​പ്പോൾ യേശു സ്‌നാ​പ​ന​മേ​റ്റു. യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ അവനെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എന്തു തോന്നി​യെ​ന്നു നാം ഊഹി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ല. “ഇവൻ എന്റെ പ്രിയ​പു​ത്രൻ; ഇവനിൽ ഞാൻ പ്രസാ​ദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു പിതാ​വു​ത​ന്നെ സ്വർഗ​ത്തിൽനി​ന്നു പറയു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. (മത്തായി 3:17) യേശു​വി​നെ കുറിച്ചു പ്രവചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തെ​ല്ലാം, താൻ അവനോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ട​തെ​ല്ലാം യേശു വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി നിറ​വേ​റ്റി​യ​തു കണ്ടപ്പോൾ പിതാവ്‌ എത്ര സന്തോ​ഷി​ച്ചി​രി​ക്ക​ണം!—യോഹ​ന്നാൻ 5:36; 17:4.

8, 9. (എ) പൊ.യു. 33 നീസാൻ 14-ൽ യേശു​വിന്‌ എന്തെല്ലാം യാതനകൾ സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു, അത്‌ അവന്റെ സ്വർഗീയ പിതാ​വിന്‌ എങ്ങനെ അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു? (ബി) തന്റെ പുത്രൻ കഷ്ടപ്പെ​ടാ​നും മരിക്കാ​നും യഹോവ അനുവ​ദി​ച്ചത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌?

⁸ എന്നാൽ പൊ.യു. 33 നീസാൻ 14-ന്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഉണ്ടായ വികാരം എന്തായി​രു​ന്നു? അന്നുരാ​ത്രി യേശു​വി​നെ ഒറ്റി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തും അറസ്റ്റു​ചെ​യ്യു​ന്ന​തും കണ്ടപ്പോൾ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ എന്തു തോന്നി? യേശു സ്‌നേ​ഹി​ത​ന്മാ​രാൽ ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെട്ട്‌ നിയമ​വി​രു​ദ്ധ​മാ​യ ഒരു വിചാ​ര​ണ​യ്‌ക്കു വിധേ​യ​നാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​പ്പോ​ഴോ? മറ്റുള്ളവർ അവനെ പരിഹ​സി​ക്കു​ക​യും തുപ്പു​ക​യും മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ഇടിക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത​പ്പോ​ഴോ? ചമ്മട്ടി​കൊ​ണ്ടു​ള്ള അടി​യേറ്റ്‌ അവന്റെ മുതു​ക​ത്തെ മാംസം പറിഞ്ഞു​തൂ​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ഴോ? അവന്റെ കൈകാ​ലു​കൾ ഒരു മരസ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ തറച്ച​പ്പോ​ഴോ? സ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ കിടക്കുന്ന അവനെ ആളുകൾ അധി​ക്ഷേ​പി​ച്ച​പ്പോ​ഴോ? വേദന​കൊ​ണ്ടു പുളയുന്ന പ്രിയ​പു​ത്രൻ തന്നോടു നിലവി​ളി​ച്ച​പ്പോൾ ആ പിതാ​വി​ന്റെ വികാരം എന്തായി​രു​ന്നി​രി​ക്ക​ണം? യേശു അന്ത്യശ്വാ​സം വലിക്കു​ക​യും പ്രാരംഭ സൃഷ്ടി​ക്രി​യ നടന്നതി​നു ശേഷം അന്ന്‌ ആദ്യമാ​യി അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിൽ ഇല്ലാതാ​കു​ക​യും ചെയ്‌ത​പ്പോൾ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ എന്തു തോന്നി?—മത്തായി 26:14-16, 46, 47, 56, 59, 67; 27:38-44, 46; യോഹ​ന്നാൻ 19:1.

⁹ നമുക്കു വർണി​ക്കാൻ വാക്കു​ക​ളി​ല്ല. യഹോ​വ​യ്‌ക്കു വികാ​ര​ങ്ങൾ ഉള്ളതി​നാൽ അവന്റെ പുത്രന്റെ മരണത്തി​ങ്കൽ അവൻ അനുഭ​വി​ച്ച വേദന വാക്കു​ക​ളാൽ വിവരി​ക്കാൻ നമുക്കാ​വി​ല്ല. എന്നാൽ അത്‌ അനുവ​ദി​ക്കാൻ യഹോ​വ​യെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ച്ച ഘടകം എന്താ​ണെ​ന്നു പറയാൻ നമുക്കു കഴിയും. തനിക്ക്‌ അത്രയ​ധി​കം വേദന കൈവ​രു​ത്തു​ന്ന ഒരു സംഗതി സംഭവി​ക്കാൻ യഹോവ അനുവ​ദി​ച്ചത്‌ എന്തിനാണ്‌? യോഹ​ന്നാൻ 3:16-ൽ, മഹത്തായ ഒരു സത്യം യഹോവ നമുക്കു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​ത്ത​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ഈ ബൈബിൾ വാക്യം അത്രയ്‌ക്കു പ്രാധാ​ന്യ​മേ​റി​യ​താ​ക​യാൽ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്റെ ചെറിയ പതിപ്പ്‌ എന്നു​പോ​ലും അതിനെ വിളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. “തന്റെ ഏകജാ​ത​നാ​യ പുത്ര​നിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന ഏവനും നശിച്ചു​പോ​കാ​തെ നിത്യ​ജീ​വൻ പ്രാപി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ദൈവം അവനെ നല്‌കു​വാൻ തക്കവണ്ണം ലോകത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു” എന്ന്‌ ആ വാക്യം നമ്മോടു പറയുന്നു. അതേ, തന്റെ പുത്രൻ മരിക്കാൻ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ യഹോ​വ​യെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ച ഘടകം സ്‌നേഹം ആയിരു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ ആ ദാനം—നമുക്കു​വേ​ണ്ടി കഷ്ടം അനുഭ​വി​ക്കാ​നും മരിക്കാ​നു​മാ​യി തന്റെ പുത്രനെ അയച്ചത്‌—ആയിരു​ന്നു എക്കാല​ത്തെ​യും ഏറ്റവും വലിയ സ്‌നേ​ഹ​പ്ര​വൃ​ത്തി.

¹² ആഘാപി തത്ത്വത്താൽ നയിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ പരാമർശി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ അത്‌ മറ്റൊ​രാ​ളോ​ടു​ള്ള വെറും വൈകാ​രി​ക ബന്ധത്തെ​ക്കാൾ കൂടി​യ​താണ്‌. അതു കൂടുതൽ വിശാ​ല​മാണ്‌. അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ അത്തരം സ്‌നേഹം ഒരു വ്യക്തി ബോധ​പൂർവം ശ്രമം ചെയ്‌ത്‌ പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒന്നാണ്‌. എല്ലാറ്റി​നു​മു​പ​രി​യാ​യി ആഘാപി തികച്ചും നിസ്സ്വാർഥ​മാണ്‌. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, വീണ്ടും യോഹ​ന്നാൻ 3:16 കാണുക. തന്റെ ഏകജാ​ത​നാ​യ പുത്രനെ നൽകാൻ തക്കവണ്ണം ദൈവം സ്‌നേ​ഹി​ച്ച ലോകം ഏതാണ്‌? അത്‌ വീണ്ടെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടാ​വു​ന്ന മനുഷ്യ​വർഗ​മാണ്‌. അതിൽ പാപപൂർണ​മാ​യ ജീവി​ത​ഗ​തി പിന്തു​ട​രു​ന്ന അനേകർ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. യഹോവ വിശ്വ​സ്‌ത​നാ​യ അബ്രാ​ഹാ​മി​നെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ച​തു​പോ​ലെ, ഓരോ​രു​ത്ത​രെ​യും തന്റെ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യ ഒരു സുഹൃ​ത്തെന്ന നിലയിൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? (യാക്കോബ്‌ 2:23) ഇല്ല, എങ്കിലും തനിക്കു​ത​ന്നെ വലിയ നഷ്ടം വരുമാ​റു​പോ​ലും യഹോവ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവം എല്ലാവർക്കും നന്മ വെച്ചു​നീ​ട്ടു​ന്നു. എല്ലാവ​രും അനുത​പി​ക്കാ​നും തങ്ങളുടെ വഴികൾക്കു മാറ്റം​വ​രു​ത്താ​നും അവൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. (2 പത്രൊസ്‌ 3:9) അനേകർ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നു, അവരെ അവൻ സന്തോ​ഷ​പൂർവം തന്റെ സ്‌നേ​ഹി​ത​രാ​യി സ്വീക​രി​ക്കു​ന്നു.