മുൻനിർണയം ദൈവ​സ്‌നേ​ഹ​വു​മാ​യി പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​മോ?

“ഓരോ മനുഷ്യ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും താൻ എന്തു ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു തീരു​മാ​നി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ശാശ്വ​ത​പ​ദ്ധ​തി​യാ​യി മുൻനി​ശ്ച​യത്തെ ഞങ്ങൾ നിർവ​ചി​ക്കു​ന്നു. എന്തെന്നാൽ അവൻ അവരെ​യെ​ല്ലാ​വ​രെ​യും സൃഷ്ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒരേ അവസ്ഥയി​ലല്ല. ചിലരെ നിത്യ​ജീ​വ​നി​ലേ​ക്കും മററു​ള്ള​വരെ നിത്യ​ശി​ക്ഷാ​വി​ധി​യി​ലേ​ക്കു​മാ​യി അവൻ മുൻകൂ​ട്ടി​നി​ശ്ച​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.”

ഇൻസ്‌റ​റി​റ​റ്യൂ​ട്ട്‌സ്‌ ഓഫ്‌ ക്രിസ്‌റ​റ്യൻ റിലി​ജി​യൻ എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ പ്രൊ​ട്ട​സ്‌റ​റൻറ്‌ പരിഷ്‌കർത്താ​വായ ജോൺ കാൽവിൻ മുൻനി​ശ്ച​യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള തന്റെ ആശയത്തെ നിർവ​ചി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അങ്ങനെ​യാണ്‌. ദൈവം സർവജ്ഞാ​നി​യാ​ണെ​ന്നും സൃഷ്ടി​ക​ളു​ടെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾക്കു തന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്യാ​നോ മാററങ്ങൾ വരുത്താൻ തന്നെ നിർബ​ന്ധി​ത​നാ​ക്കാ​നോ കഴിയി​ല്ലെ​ന്നു​മുള്ള ആശയത്തിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മാണ്‌ ഈ സങ്കൽപ്പം.

എന്നാൽ ദൈവത്തെ സംബന്ധി​ച്ചു ബൈബിൾ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ഇതാണോ അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌? അതിലും പ്രധാ​ന​മാ​യി, അത്തരം വിശദീ​ക​രണം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഗുണങ്ങ​ളു​മാ​യി, വിശേ​ഷിച്ച്‌ അവന്റെ ഏററവും പ്രമുഖ ഗുണമായ സ്‌നേ​ഹ​വു​മാ​യി പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​മോ?

ഭാവി മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യാൻ പ്രാപ്‌തി​യുള്ള ദൈവം

ഭാവി മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യാൻ ദൈവ​ത്തി​നു പ്രാപ്‌തി​യുണ്ട്‌. തന്നേക്കു​റി​ച്ചു​തന്നെ അവൻ പറയുന്നു: “ആരംഭ​ത്തി​ങ്കൽ തന്നേ അവസാ​ന​വും പൂർവ്വ​കാ​ലത്തു തന്നേ മേലാൽ സംഭവി​പ്പാ​നു​ള്ള​തും ഞാൻ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു; എന്റെ ആലോചന നിവൃ​ത്തി​യാ​കും; ഞാൻ എന്റെ താല്‌പ​ര്യ​മൊ​ക്കെ​യും അനുഷ്‌ഠി​ക്കും.” (യെശയ്യാ​വു 46:10) സംഭവങ്ങൾ നടക്കു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പു​തന്നെ അവ മുൻകൂ​ട്ടി അറിയാ​നും മുൻകൂ​ട്ടി പറയാ​നും തനിക്കാ​വു​മെന്നു പ്രകടി​പ്പി​ക്കാൻ മനുഷ്യ ചരി​ത്ര​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം ദൈവം പ്രവച​നങ്ങൾ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌.

അങ്ങനെ, ബാബി​ലോൻ രാജാ​വായ ബേൽശ​സ്സ​റി​ന്റെ നാളു​ക​ളിൽ ദാനി​യേൽ പ്രവാ​ച​കനു ഒരു സ്വപ്‌ന​മു​ണ്ടാ​യി. ഒന്നിനെ മറെറാന്ന്‌ ആക്രമി​ച്ചു കീഴ്‌പെ​ടു​ത്തുന്ന രണ്ടു വന്യമൃ​ഗങ്ങൾ. യഹോവ അതിനുള്ള വ്യാഖ്യാ​നം കൊടു​ത്തത്‌ ഇങ്ങനെ​യാ​യി​രു​ന്നു: “രണ്ടു കൊമ്പു​ക​ളു​ള്ള​താ​യി നീ കണ്ട മുട്ടാട്‌ മേദി​യാ​യി​ലെ​യും പേർഷ്യാ​യി​ലെ​യും രാജാ​ക്കൻമാ​രാണ്‌. കോലാ​ട്ടു​കൊ​ററൻ യവനരാ​ജാ​വാണ്‌.” (ദാനി​യേൽ 8:20, 21, പി.ഒ.സി. ബൈബിൾ) വ്യക്തമാ​യും, ലോക​ശ​ക്തി​ക​ളു​ടെ അനു​ക്രമം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ദൈവം തന്റെ മുന്നറിവ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. അന്നു ഭരണം നടത്തി​യി​രുന്ന ബാബി​ലോൻ സാമ്രാ​ജ്യ​ത്തി​നു​ശേഷം വരാനു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌ മേദോ-പേർഷ്യ​യും അതിനു​ശേഷം ഗ്രീസു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഒരു വ്യക്തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും പ്രവച​നങ്ങൾ നടത്താം. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, മിശി​ഹാ​യു​ടെ ജനനം ബേത്‌ല​ഹേ​മി​ലാ​യി​രി​ക്കു​മെന്നു മീഖാ പ്രവാ​ചകൻ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു. (മീഖാ 5:2) ഇവി​ടെ​യും, ദൈവം തന്റെ മുന്നറിവ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഈ സംഭവം പ്രഖ്യാ​പി​ച്ച​തിന്‌ ഒരു പ്രത്യേക ഉദ്ദേശ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു—മിശി​ഹാ​യെ തിരി​ച്ച​റി​യൽ. എന്നാൽ ഇതിന്റെ ചുവടു​പി​ടിച്ച്‌ സകല വ്യക്തി​ക​ളെ​യും ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തുന്ന മുൻനി​ശ്ച​യത്തെ ഒരു പൊതു​വായ തത്ത്വമാ​യി എടുക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഇക്കാര്യം ന്യായീ​ക​ര​ണ​മാ​കു​ന്നില്ല.

നേരേ​മ​റിച്ച്‌, ഒരു സംഗതി എങ്ങനെ പര്യവ​സാ​നി​ക്കു​മെന്ന്‌ മുൻകൂ​ട്ടി അറിയേണ്ട എന്നു ദൈവം തീരു​മാ​നി​ക്കുന്ന സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെന്നു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. സോ​ദോ​മി​ന്റെ​യും ഗൊ​മോ​റ​യു​ടെ​യും നാശത്തി​നു തൊട്ടു​മുമ്പ്‌ അവൻ ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു: “ഞാൻ ചെന്നു എന്റെ അടുക്കൽ വന്നെത്തിയ നിലവി​ളി​പോ​ലെ അവർ കേവലം പ്രവൃ​ത്തി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നു നോക്കി അറിയും.” (ഉല്‌പത്തി 18:21) സംഗതി​കൾ താൻ അന്വേ​ഷിച്ച്‌ അറിയു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌, ആ നഗരങ്ങ​ളി​ലെ വഷളത്തം എന്തുമാ​ത്ര​മു​ണ്ടെന്നു ദൈവം മുൻകൂ​ട്ടി അറിഞ്ഞി​ല്ലെന്ന്‌ ഈ വാക്യം നമുക്കു വ്യക്തമാ​യി കാണി​ച്ചു​ത​രു​ന്നു.

സംഭവങ്ങൾ മുൻകൂ​ട്ടി​കാ​ണാൻ ദൈവ​ത്തി​നു സാധി​ക്കു​മെ​ന്നതു സത്യം​തന്നെ. എന്നാൽ അനേകം സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ അവൻ തന്റെ മുന്നറിവ്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. കാരണം ദൈവം സർവശ​ക്ത​നാണ്‌, അപൂർണ മനുഷ്യർ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെയല്ല, താൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ തന്റെ പ്രാപ്‌തി​കൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​നുള്ള സ്വാത​ന്ത്ര്യം അവനുണ്ട്‌.

കാര്യങ്ങൾ നേരെ​യാ​ക്കാൻ കഴിയുന്ന ദൈവം

കാൽവി​നെ​പ്പോ​ലെ ചിന്തി​ക്കുന്ന ചിലരുണ്ട്‌. മനുഷ്യ​നെ സൃഷ്ടി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പു​തന്നെ ദൈവം മമനു​ഷ്യ​ന്റെ വീഴ്‌ച മുൻനിർണ​യി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും ‘തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വരെ’ ആ വീഴ്‌ച​യ്‌ക്കു മുമ്പു​തന്നെ അവൻ മുൻനി​ശ്ച​യി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും അവർ ചിന്തി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ ഇതു സത്യമാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ആദാമി​ന്റെ​യും ഹവ്വായു​ടെ​യും മുമ്പിൽ നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രതീക്ഷ വെച്ചത്‌, അവർക്ക്‌ അത്‌ ആസ്വദി​ക്കാൻ സാധി​ക്കി​ല്ലെന്ന പൂർണ​ബോ​ധ്യ​മുള്ള ദൈവത്തെ സംബന്ധി​ച്ചു കാപട്യ​മാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ? മാത്ര​വു​മല്ല, ദിവ്യ​നിർദേ​ശങ്ങൾ പിൻപ​ററി എന്നേക്കും ജീവി​ക്കുക, അല്ലെങ്കിൽ അവ തിരസ്‌ക​രി​ച്ചു മരിക്കുക എന്ന തിര​ഞ്ഞെ​ടുപ്പ്‌ ആദിമ മനുഷ്യ​ദ​മ്പ​തി​ക​ളു​ടെ​മു​മ്പിൽ വെച്ചി​രു​ന്നു എന്ന സംഗതി തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ ഒരിട​ത്തും നിഷേ​ധി​ക്കു​ന്നില്ല.—ഉല്‌പത്തി, അധ്യായം 2.

എന്നാൽ ആദാമി​ന്റെ​യും ഹവ്വായു​ടെ​യും പാപം വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തെ തകിടം​മ​റി​ച്ചു​വോ? ഇല്ല. കാരണം അവർ പാപം ചെയ്‌ത​യു​ടൻതന്നെ ദൈവം സാത്താ​നെ​യും അവന്റെ ഏജൻറു​മാ​രെ​യും നശിപ്പി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു “സന്തതി”യെ ഉളവാ​ക്കു​മെ​ന്നും അവൻ ഭൂമി​യി​ലെ സംഗതി​കൾ നേരെ​യാ​ക്കു​മെ​ന്നും പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു. നല്ല ഫലം ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു തോട്ട​ക്കാ​രനെ തടയാൻ കുറച്ചു കീടങ്ങൾ വിചാ​രി​ച്ചാൽ സാധി​ക്കില്ല. അതു​പോ​ലെ, ആദാമി​ന്റെ​യും ഹവ്വായു​ടെ​യും അനുസ​ര​ണ​ക്കേടു ഭൂമിയെ പറുദീ​സ​യാ​ക്കി മാററു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു ദൈവത്തെ തടഞ്ഞില്ല.—ഉല്‌പത്തി, അധ്യായം 3.

ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​ന്റെ ഒരു പിൻഗാ​മിക്ക്‌ ഒരു രാജ്യ​ഗ​വൺമെൻറ്‌ ഏൽപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെ​ന്നും മററു​ള്ളവർ ഈ രാജ്യ​ത്തിൽ സഹഭര​ണാ​ധി​പൻമാ​രാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്നും ദൈവം പിന്നീടു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി. ഇവരെ​യാണ്‌ “അത്യു​ന്ന​ത​നാ​യ​വന്റെ വിശു​ദ്ധൻമാർ” എന്നു വിളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌.—ദാനീ​യേൽ 7:18; 2 ശമൂവേൽ 7:12; 1 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 17:11.a

മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യു​ക​യെ​ന്നാൽ മുൻനി​ശ്ച​യി​ക്കു​ക​യെന്നല്ല

മനുഷ്യർ ഏതു ഗതി സ്വീക​രി​ക്കു​മെന്നു ദൈവം അറിയാൻ ശ്രമി​ച്ചി​ല്ലെന്ന വസ്‌തുത മമനു​ഷ്യ​ന്റെ നല്ലതോ മോശ​മോ ആയ നടപടി​ക​ളു​ടെ അനന്തര​ഫ​ലങ്ങൾ എന്തായി​രി​ക്കു​മെന്നു പ്രവചി​ക്കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ അവനെ തടഞ്ഞില്ല. വണ്ടിയു​ടെ മോശ​മായ സ്ഥിതി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒരു ഡ്രൈ​വർക്കു മുന്നറി​യി​പ്പു​കൊ​ടു​ക്കുന്ന ഒരു മെക്കാ​നി​ക്കി​നെ അപകടം സംഭവി​ക്കു​മ്പോൾ അതിന്‌ ഉത്തരവാ​ദി​യാ​ക്കാ​നോ അതു മുൻനി​ശ്ച​യി​ച്ചു​വെന്നു കുററ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നോ കഴിയില്ല. അതു​പോ​ലെ, വ്യക്തി​ക​ളു​ടെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾക്കുള്ള ദുഃഖ​ക​ര​മായ അനന്തര​ഫ​ലങ്ങൾ ദൈവം മുൻനി​ശ്ച​യി​ച്ച​താ​ണെന്നു കുററ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​വില്ല.

ആദ്യ മനുഷ്യ​ദ​മ്പ​തി​ക​ളു​ടെ പിൻഗാ​മി​ക​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തിൽ ഇതു സത്യമാ​യി​രു​ന്നു. കയീൻ തന്റെ സഹോ​ദ​രനെ കൊല്ലു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌, യഹോവ കയീന്റെ മുമ്പിൽ ഒരു തിര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പു വെച്ചു. അവൻ പാപത്തെ കീഴട​ക്കു​മോ, അതോ പാപം അവനെ കീഴട​ക്കു​മോ? കയീൻ മോശ​മായ തീരു​മാ​നം കൈ​ക്കൊണ്ട്‌ തന്റെ സഹോ​ദ​രനെ കൊല്ലു​മെന്നു യഹോവ മുൻനി​ശ്ച​യി​ച്ചു​വെന്നു സൂചി​പ്പി​ക്കുന്ന യാതൊ​ന്നും വിവര​ണ​ത്തി​ലില്ല.—ഉല്‌പത്തി 4:3-7.

യഹോ​വ​യെ വിട്ടക​ലു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, പുറജാ​തി​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽനി​ന്നു ഭാര്യ​മാ​രെ എടുക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, എന്തു സംഭവി​ക്കു​മെന്നു പിൽക്കാ​ലത്തു മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം ഇസ്രാ​യേ​ല്യർക്കു മുന്നറി​യി​പ്പു​കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു. മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞതു സംഭവി​ച്ചു. ഇതു ശലോ​മോൻ രാജാ​വി​ന്റെ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിൽനി​ന്നു കാണാ​വു​ന്ന​താണ്‌. വാർധ​ക്യ​കാ​ലത്ത്‌ അവൻ വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധ​ന​യിൽ ഏർപ്പെട്ടു. പുറജാ​തി ഭാര്യ​മാ​രു​ടെ സ്വാധീ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു കാരണം. (1 രാജാ​ക്കൻമാർ 11:7, 8) അതേ, ദൈവം തന്റെ ജനത്തിനു മുന്നറി​യി​പ്പു​കൊ​ടു​ത്തു, എന്നാൽ വ്യക്തി​ക​ളു​ടെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ എന്തായി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ അവൻ മുൻനി​ശ്ച​യി​ച്ചില്ല.

സ്വർഗ​ത്തിൽ ക്രിസ്‌തു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം വാഴ്‌ച​ന​ട​ത്താ​നുള്ള വാഗ്‌ദ​ത്ത​പ്ര​തി​ഫലം ലഭിച്ചി​ട്ടു​ള്ള​വ​രാ​ണു ചിലർ. ഈ പ്രതി​ഫലം നഷ്ടമാ​യി​പ്പോ​ക​രു​തെന്ന്‌ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതിനാ​യി തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ടവർ സ്ഥിരോ​ത്സാ​ഹം പ്രകട​മാ​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. (2 പത്രൊസ്‌ 1:10; വെളി​പ്പാ​ടു 2:5, 10, 16; 3:11) കഴിഞ്ഞ​കാ​ലത്തെ ചില ദൈവ​ശാ​സ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർ ചോദി​ച്ച​തു​പോ​ലെ, തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ വിളി അന്തിമ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ അത്തരം ഓർമ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ എന്തിനു​വേ​ണ്ടി​യാ​യി​രു​ന്നു?

മുൻനി​ശ്ച​യ​വും ദൈവ​സ്‌നേ​ഹ​വും

“ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഛായ”യിൽ സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു​കൊണ്ട്‌ മനുഷ്യന്‌ ഇച്ഛാസ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം നൽക​പ്പെട്ടു. (ഉൽപ്പത്തി 1:27, NW) മനുഷ്യർ സ്‌നേ​ഹ​ത്താൽ പ്രേരി​ത​രാ​യി ദൈവത്തെ ആദരി​ക്കു​ക​യും സേവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യണ​മെ​ങ്കിൽ, ഇച്ഛാസ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം ഒഴിച്ചു​കൂ​ടാൻ പററാ​ത്ത​താ​യി​രു​ന്നു. അല്ലാതെ ഓരോ ചലനവും മുൻകൂ​ട്ടി നിശ്ചയി​ച്ചു​വെ​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന യന്ത്രമ​നു​ഷ്യ​നെ​പ്പോ​ലെ ആയിരി​ക്ക​രു​താ​യി​രു​ന്നു. ബുദ്ധി​യുള്ള, സ്വത​ന്ത്ര​രായ സൃഷ്ടികൾ പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന സ്‌നേഹം നിമിത്തം ദൈവ​ത്തി​നു ന്യായ​ര​ഹി​ത​മായ കുററാ​രോ​പ​ണങ്ങൾ ഖണ്ഡിക്കാ​നാ​വും. അവൻ പറയുന്നു: “മകനേ, എന്നെ നിന്ദി​ക്കു​ന്ന​വ​നോ​ടു ഞാൻ ഉത്തരം പറയേ​ണ്ട​തി​ന്നു നീ ജ്ഞാനി​യാ​യി എന്റെ ഹൃദയത്തെ സന്തോ​ഷി​പ്പിക്ക.”—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 27:11.

ദൈവ​ദാ​സൻമാർ മുൻനി​ശ്ച​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ—അഥവാ പ്രതീ​കാ​ത്മക ഭാഷയിൽ പറയു​മ്പോൾ പ്രോ​ഗ്രാം ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ—സ്രഷ്ടാ​വി​നോ​ടുള്ള അവരുടെ സ്‌നേഹം എത്രകണ്ട്‌ യഥാർഥ​മാ​ണെന്നു ചോദ്യം​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ? തന്നെയു​മല്ല, ഓരോ​രു​ത്ത​രു​ടെ​യും വ്യക്തി​പ​ര​മായ നല്ലവശങ്ങൾ കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കാ​തെ വ്യക്തി​കളെ മഹത്ത്വ​ത്തി​നും സന്തോ​ഷ​ത്തി​നു​മാ​യി മുൻനി​ശ്ച​യി​ച്ചു തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്നതു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിഷ്‌പ​ക്ഷ​ത​യ്‌ക്കു നേർവി​പ​രീ​ത​മാ​വി​ല്ലേ? കൂടാതെ, ചിലർക്കു പക്ഷപാ​ത​ത്തോ​ടെ​യുള്ള ആനുകൂ​ല്യം ലഭിക്കു​മ്പോൾ മററു​ള്ള​വരെ നിത്യ​ശി​ക്ഷാ​വി​ധി​ക്കാ​യി മുൻനി​ശ്ച​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഇതു “തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെട്ട”വരിൽ ആത്മാർഥ​മായ യാതൊ​രു കൃതജ്ഞ​താ​വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളും ഉണർത്താൻ പോകു​ന്നില്ല.—ഉല്‌പത്തി 1:27; ഇയ്യോബ്‌ 1:8; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 10:34, 35.

അവസാ​ന​മാ​യി, സകല മനുഷ്യ​രോ​ടും സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കാൻ ക്രിസ്‌തു തന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രോ​ടു പറഞ്ഞു. രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടാ​നു​ള്ള​വരെ ദൈവം നേര​ത്തെ​തന്നെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, സുവി​ശേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന തീക്ഷ്‌ണ​തയെ ഇതു കുറച്ചു​ക​ള​യി​ല്ലേ? അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യെ​ത്തന്നെ ഇതു നിരർഥ​ക​മാ​ക്കി​ല്ലേ?

ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള പക്ഷപാ​ത​മി​ല്ലാത്ത സ്‌നേ​ഹ​മാണ്‌ അവനെ തിരിച്ചു സ്‌നേ​ഹി​ക്കാൻ മനുഷ്യ​രെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കുന്ന ഏററവും പ്രബല​മായ കാരണം. അപൂർണ​രും പാപപൂ​രി​ത​രു​മായ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു​വേണ്ടി തന്റെ പുത്രനെ ബലിക​ഴി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു ദൈവ​സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഏററവും വലിയ പ്രകടനം. തന്റെ പുത്ര​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മുന്നറിവ്‌ ഒരു ഒററപ്പെട്ട സംഗതി​യാണ്‌, യേശു​വി​നെ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചുള്ള പറുദീസ പുനഃ​സ്ഥാ​പന വാഗ്‌ദ​ത്ത​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം തീർച്ച​യാ​യും നിറ​വേ​റു​മെന്ന ഉറപ്പ്‌ അതു നമുക്കു തരുന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, ആ പുത്ര​നിൽ വിശ്വാ​സ​മർപ്പിച്ച്‌ നമുക്കു ദൈവ​ത്തോട്‌ അടുക്കാം. സ്രഷ്ടാ​വു​മാ​യി ഒരു ഉത്തമ ബന്ധത്തി​ലേക്കു വരുവാ​നുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്ഷണം സ്വീക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നമുക്കു വിലമ​തി​പ്പു പ്രകടി​പ്പി​ക്കാം. ഇന്ന്‌, തങ്ങളുടെ ഇച്ഛാസ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ അവനോ​ടു സ്‌നേഹം പ്രകട​മാ​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന എല്ലാവർക്കും ദൈവം ഈ ക്ഷണം നീട്ടി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാണ്‌.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[7-ാം പേജി​ലുള്ള ചതുരം]

ഒരു വർഗം എന്നനി​ല​യിൽ മുൻനി​ശ്ച​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടവർ

“അവിടു​ന്നു മുൻകൂ​ട്ടി അറിഞ്ഞ​വരെ തന്റെ പുത്രന്റെ സാദൃ​ശ്യ​ത്തോട്‌ അനുരൂ​പ​രാ​ക്കാൻ മുൻകൂ​ട്ടി നിശ്ചയി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഇതു തന്റെ പുത്രൻ അനേകം സഹോ​ദ​ര​രിൽ ആദ്യജാ​ത​നാ​കു​ന്ന​തി​നു വേണ്ടി​യാണ്‌. താൻ മുൻകൂ​ട്ടി നിശ്ചയി​ച്ച​വരെ അവിടു​ന്നു വിളിച്ചു; വിളി​ച്ച​വരെ നീതീ​ക​രി​ച്ചു; നീതീ​ക​രി​ച്ച​വരെ മഹത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തി.” (റോമാ 8:29, 30, പി.ഒ.സി. ബൈ.) ഈ വാക്യ​ങ്ങ​ളിൽ പൗലോസ്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന “മുൻകൂ​ട്ടി നിശ്ചയി”ച്ചു എന്ന പദത്തെ നാം എങ്ങനെ​യാ​ണു മനസ്സി​ലാ​ക്കേ​ണ്ടത്‌?

ഓരോ വ്യക്തി​യെ​യും മുൻനി​ശ്ച​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെന്ന വാദത്തിന്‌ അനുകൂ​ല​മായ ഖണ്ഡിത​മായ ഒരു ന്യായ​വാ​ദം നടത്തു​കയല്ല പൗലോസ്‌ ഇവിടെ. നമ്മുടെ നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ ഡീക്‌സ്യോ​നർ ഡ തിയോ​ളജി കത്തോ​ലിക്‌ പൗലോ​സി​ന്റെ വാദങ്ങൾ (റോമർ, 9-11 അധ്യാ​യങ്ങൾ) ഈ വിധം വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി: “നിത്യ​ജീ​വ​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള മുൻനി​ശ്ചയം എന്ന യഥാർഥ ആശയം പ്രതി​പാ​ദി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്നാണ്‌ ഇപ്പോൾ കത്തോ​ലി​ക്കാ പണ്ഡിതൻമാ​രു​ടെ ഇടയിലെ വർധി​ച്ചു​വ​രുന്ന അഭി​പ്രാ​യം.” എം. ലഗ്രാ​ഞ്ചി​നെ ഉദ്ധരി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അതേ റഫറൻസ്‌ പുസ്‌തകം പറയുന്നു: “പൗലോസ്‌ മുഖ്യ​മാ​യി വികസി​പ്പി​ക്കുന്ന പ്രശ്‌നം മുൻനി​ശ്ച​യ​ത്തെ​യും മുൻകൂ​ട്ടി​യുള്ള ശിക്ഷാ​വി​ധി നിശ്ചയ​ത്തെ​യും സംബന്ധി​ച്ചല്ല. പകരം, വിജാ​തീ​യരെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ കൃപയി​ലേക്കു ക്ഷണിക്കു​ന്നതു സംബന്ധി​ച്ചു മാത്ര​മാണ്‌. എന്നാൽ യഹൂദ​രു​ടെ കാര്യ​മോ, വിശ്വാ​സ​രാ​ഹി​ത്യം ഹേതു​വാ​യി ഇതിനു നേർവി​പ​രീ​താ​വ​സ്ഥ​യി​ലു​മാ​യി. . . . ഇതു കൂട്ടങ്ങ​ളെ​യും വിജാ​തീ​യ​രെ​യും യഹൂദൻമാ​രെ​യു​മാണ്‌ ബാധി​ക്കു​ന്നത്‌, അല്ലാതെ നേരിട്ടു പ്രത്യേ​കം വ്യക്തി​കളെ ബാധി​ക്കു​ന്നില്ല.”—ചെരി​ച്ചെ​ഴു​ത്തു ഞങ്ങളു​ടേത്‌.

കുറേ​ക്കൂ​ടി അടുത്ത​യി​ടെ, ഈ അധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ (9-11) ദ ജറുസ​ലേം ബൈബിൾ അതേ നിഗമ​നം​തന്നെ നൽകു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അതു പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “അതു​കൊണ്ട്‌, ഈ അധ്യാ​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ വിഷയം മഹത്ത്വ​ത്തി​ലേ​ക്കോ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലേ​ക്കു​പോ​ലു​മോ ഉള്ള വ്യക്തി​ക​ളു​ടെ മുൻനി​ശ്ചയ പ്രശ്‌നമല്ല. എന്നാൽ പു[തിയ] നി[യമത്തി]ലെ പ്രസ്‌താ​വ​നകൾ മുന്നോ​ട്ടു​വെ​ക്കുന്ന ഒരേ ഒരു പ്രശ്‌ന​മാണ്‌ അതിന്റെ വിഷയം, രക്ഷാകര ചരി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ പൂർത്തീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ ഇസ്രാ​യേ​ലി​നുള്ള പങ്ക്‌.”

അതേ സന്ദർഭ​വു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ട്ട​താ​ണു റോമർ 8-ാം അധ്യാ​യ​ത്തി​ന്റെ അവസാന വാക്യങ്ങൾ. അങ്ങനെ, ക്രിസ്‌തു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം ഭരിക്കാൻ ക്ഷണിക്ക​പ്പെ​ടുന്ന, മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ഒരു വർഗത്തി​ന്റെ, അഥവാ കൂട്ടത്തി​ന്റെ അസ്‌തി​ത്വ​വും അവർ എത്തി​ച്ചേ​രേണ്ട യോഗ്യ​ത​ക​ളും ദൈവം മുൻകൂ​ട്ടി​ക​ണ്ടി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌—എന്നാൽ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ടാ​നി​രി​ക്കുന്ന ഓരോ വ്യക്തി​യെ​യും സമയത്തി​നു​മു​മ്പു നിശ്ചയി​ക്കു​ന്നില്ല, കാരണം അത്‌ അവന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​നും നീതി​ക്കും എതിരാ​യി​രി​ക്കും—ഈ വാക്യങ്ങൾ നമ്മെ ന്യായ​മാ​യും അനുസ്‌മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.