ഫാഷൻ—പുരാതന ഗ്രീക്ക്‌ സ്‌​റൈ​റൽ

ഗ്രീസിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

ക്രിസ്‌തീയ എഴുത്തു​കാ​രായ പൗലോ​സും പത്രോ​സും ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടിൽ സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ വേഷം സംബന്ധി​ച്ചു നിഷ്‌കൃ​ഷ്ട​മായ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേശം കൊടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “സ്‌ത്രീ​ക​ളും യോഗ്യ​മായ വസ്‌ത്രം ധരിച്ചു ലജ്ജാശീ​ല​ത്തോ​ടും സുബോ​ധ​ത്തോ​ടും​കൂ​ടെ തങ്ങളെ അലങ്കരി​ക്കേണം. പിന്നിയ തലമുടി, പൊന്നു, മുത്തു, വില​യേ​റിയ വസ്‌ത്രം എന്നിവ​കൊ​ണ്ടല്ല.” (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:9, 10) സമാന​മാ​യി, “തലമുടി പിന്നു​ന്ന​തും പൊന്ന​ണി​യു​ന്ന​തും വസ്‌ത്രം ധരിക്കു​ന്ന​തും” സംബന്ധി​ച്ചു സംസാ​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​വ​ശ്യ​മാ​ണെന്നു പത്രോസ്‌ കണ്ടെത്തി.—1 പത്രൊസ്‌ 3:3.

അവർ ഗ്രീക്ക്‌ സംസ്‌കാ​ര​ത്തി​ന്റെ സ്വാധീ​ന​ത്തിൻ കീഴിൽ ജീവി​ക്കുന്ന ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ എഴുതു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ആ സംസ്‌കാ​ര​മാ​കട്ടെ, ചിര​പ്ര​തി​ഷ്‌ഠി​ത​മായ പുരാതന ഗ്രീക്ക്‌ നാഗരി​ക​ത്വ​ത്തിൽനി​ന്നു നേരിട്ട്‌ ഉത്ഭൂത​മാ​യ​താ​യി​രു​ന്നു. പുരാതന ഗ്രീസിൽ ഫാഷൻ എന്നൊന്ന്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നോ? ഒരു സാധാരണ പുരാതന ഗ്രീക്കു​കാ​ര​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ, പരിഗ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന കാലഘ​ട്ട​മോ ധരിക്കു​ന്ന​യാ​ളു​ടെ ലിംഗ​വർഗ​മോ ജനനസ്ഥ​ല​മോ ഏതായി​രു​ന്നാ​ലും, അയാൾ വിസ്‌തൃ​ത​മായ ഖിററൺ അല്ലെങ്കിൽ ററൂണിക്‌—അങ്കി​പോ​ലുള്ള ഉടുപ്പ്‌—ധരിക്കു​ന്ന​താ​യി അനേകർ സങ്കൽപ്പി​ക്കാ​നി​ട​യുണ്ട്‌.a ആ പ്രതി​ച്ഛായ ശരിയാ​ണോ? അല്ല!

ഉള്ളങ്കി ഉണ്ടാക്കു​ക​യും ധരിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രുന്ന വിധം

പ്രതി​മ​ക​ളു​ടെ​യും കളിമൺചി​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും പൗരാ​ണിക ലിഖി​ത​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സൂക്ഷ്‌മ​പ​രി​ശോ​ധന, പുരാ​ത​ന​ഗ്രീക്ക്‌ വേഷം നീണ്ടു വെളുത്ത അങ്കിക​ളെ​ക്കാൾ കവിഞ്ഞ​താ​യി​രു​ന്നു​വെന്നു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. സ്‌​റൈ​റ​ലു​ക​ളും നെയ്‌ത്തും നിറങ്ങ​ളും മാതൃ​ക​ക​ളും അനുസാ​രി​ക​ളും വൈവി​ധ്യ​മാർന്ന​തും നാനാ​പ്ര​കാ​ര​ത്തി​ലു​ള്ള​തു​മാ​യി​രു​ന്നു. വിശേ​ഷാൽ സ്‌ത്രീ​കൾ തങ്ങളുടെ സൗന്ദര്യ​ത്തി​നു മാററു​കൂ​ട്ടു​ന്ന​തി​നു നാടൻ സംവി​ധാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ വലിയ വൈവി​ധ്യം പ്രയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു.

പുരാതന ഗ്രീക്ക്‌ കവിയായ ഹോമ​റി​ന്റെ ഒഡീസി എന്ന മഹാകാ​വ്യം വായി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ളവർ വീരപു​രു​ഷന്റെ ഭാര്യ​യായ പെനെ​ലെപി അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ വീട്ടി​ലേ​ക്കുള്ള മടങ്ങി​വ​രവു പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചി​രി​ക്കെ ആ വർഷങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം ഒരേ തുണി​ക്ക​ഷണം നെയ്യു​ക​യും അഴിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​താ​യി ഓർത്തേ​ക്കാം, കാല്‌പ​നിക വീരപു​രു​ഷ​നായ ഓഡി​സ്യെ​സി​ന്റെ പത്തുവർഷത്തെ അലച്ചി​ലി​നെ അതു വർണിച്ചു. ഹോമർ വസ്‌ത്ര​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു കുറേ പ്രാവ​ശ്യം​കൂ​ടെ പരാമർശി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌, അതിപു​രാ​ത​ന​കാ​ലങ്ങൾ മുതൽതന്നെ വസ്‌ത്ര​നിർമാ​ണം സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ മുഖ്യ ഗാർഹി​ക​ചു​മ​ത​ല​ക​ളിൽ ഒന്നായി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ അതു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

തുണി നെയ്‌ത​ശേഷം അതു ഖിററൺ—ഒരു ശീല, ചില​പ്പോൾ കമ്പളി​യു​ടു​പ്പു​പോ​ലെ​യുള്ള ഒരു വസ്‌ത്രം—നിർമി​ക്കു​ന്ന​തി​നു കഷണങ്ങ​ളാ​യി വെട്ടി. അതാണു പുരു​ഷൻമാ​രു​ടെ​യും സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ​യും വസ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​മാ​യി​രു​ന്നത്‌. പുരാതന കാലങ്ങ​ളിൽ (പൊ.യു.മു. ഏതാണ്ട്‌ 630 മുതൽ 480 വരെ) സ്‌ത്രീ​യു​ടെ ഖിററൺ (അന്ന്‌ എസ്‌തെസ്‌ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു) സ്‌ത്രീ​യു​ടെ പൊക്ക​ത്തോ​ളം വീതി​യു​ള്ള​തും അവളുടെ ഭുജങ്ങ​ളു​ടെ ഇരട്ടി നീളമു​ള്ള​തു​മായ ഒരു ഒഴുക്കൻ തുണി​ക്ക​ഷണം കൊണ്ടു നിർമി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. (താരത​മ്യം ചെയ്യുക: യോഹ​ന്നാൻ 19:23; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 10:30, കിംഗ്‌ഡം ഇൻറർലീ​നി​യർ.) ഖിററ​ണിൽ ബ്രോ​ച്ചു​കൾ ഘടിപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു, അവ ആദ്യം ചെറു മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ കാലിലെ അസ്ഥികൾകൊ​ണ്ടും പിൽക്കാ​ലത്തു ലോഹം​കൊ​ണ്ടും നിർമി​ച്ചി​രു​ന്നു. അത്‌ ഇരു വശങ്ങളി​ലും തുറന്നു​കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു, ഒരു അരപ്പട്ട​കൊ​ണ്ടു ചേർത്തു​നിർത്തി​യു​മി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ അതിനു രണ്ടു വെവ്വേ​റായ ഉടുപ്പു​ക​ളു​ടെ പ്രതീതി ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.

പിന്നീട്‌, പൊ.യു.മു. ആറാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ പ്രാരം​ഭ​ത്തിൽ അയോ​ണി​യ​യി​ലെ ഖിററൺ ഏറെയും ഒരു ഉള്ളുടു​പ്പിൽ ഉപരി​യാ​യി ഒരു വേഷം പോ​ലെ​യു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു, മുകളിൽ മടക്കാതെ വശങ്ങളിൽ തയ്‌ച്ചു​ചേർത്തത്‌. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, നിർമാ​ണ​വ​സ്‌തു​വി​ന്റെ ഉപയോ​ഗ​ത്തിൽ അതു കൂടുതൽ ലാഭക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. തുണി മുഴുവൻ തീർത്തും വെളു​ത്ത​താ​യി​രി​ക്കാ​തെ ചില​പ്പോൾ വ്യത്യസ്‌ത നിറങ്ങ​ളിൽ വീതി കുറഞ്ഞു നീണ്ട വരകളു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു, അല്ലെങ്കിൽ തൊങ്ങ​ലു​കൾ പിടി​പ്പി​ച്ച​വ​യാ​യി​രു​ന്നു. ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെട്ട ഇഷ്ട നിറങ്ങൾ കുങ്കു​മ​വും ചുവപ്പു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഗ്രീക്ക്‌ കാലഘ​ട്ട​ത്തിൽ ഏഷ്യൻ സ്വാധീ​നം ഇളംചു​വപ്പ്‌, നീല, വയലററ്‌, മഞ്ഞ എന്നിവ പോലുള്ള നിറങ്ങൾ കൊണ്ടു​വന്നു. സ്വർണ​നൂ​ലു​കൊണ്ട്‌ അലങ്കരി​ച്ച​തും പുഷ്‌പ​ങ്ങൾകൊണ്ട്‌ അരികു തീർത്ത​തു​മായ മററു തുണികൾ ആദ്യം ദൈവ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്രതി​മ​കൾക്കു​വേ​ണ്ടി​യോ അവരെ ചിത്രീ​ക​രി​ക്കുന്ന നടൻമാർക്കു​വേ​ണ്ടി​യോ നീക്കി​വെ​ച്ചി​രു​ന്നു.

ഒരു ഏഥൻസു​കാ​രി വേറെ എന്തും ധരിക്കും?

തന്റെ ഹിമേഷൻ അഥവാ പുതപ്പ്‌ ധരിക്കാ​തെ ആത്മാഭി​മാ​ന​മുള്ള യാതൊ​രു ഏഥൻസു​കാ​രി​യും വീട്ടിൽനി​ന്നു പോകു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഈ ദീർഘ​ച​തു​രാ​കൃ​തി​യുള്ള ശീല വിവിധ വിധങ്ങ​ളിൽ ധരിക്കാൻ കഴിയും—ഒരു ഷാൾ പോലെ തോളി​ലി​ടാം, വലത്തെ തോളി​ലും ഇടതു​ക​ക്ഷ​ത്തി​ലു​മാ​യി ചുററി​യി​ടാം, അല്ലെങ്കിൽ വെയിൽ കൊള്ളാ​തി​രി​ക്കാൻ തല മൂടി​യി​ടാം. വിവിധ വലിപ്പ​മുള്ള പുതപ്പു​കൾ ലഭ്യമാ​യി​രു​ന്നു, തണുപ്പുള്ള കാലാ​വ​സ്ഥക്ക്‌ ഇണങ്ങുന്ന വലിപ്പം കൂടിയവ ഏറെയും ഒരു കുപ്പായം പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു. ഹിമേ​ഷന്‌ മിക്ക​പ്പോ​ഴും അലങ്കരിച്ച അരികു​കൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു, അതിന്റെ മടക്കുകൾ പ്ലീററു​കൾപോ​ലെ കാണത്ത​ക്ക​വ​ണ്ണ​മുള്ള അതിന്റെ മടക്കി​യി​ട​ലിന്‌ വലിയ വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​മാ​വ​ശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം.

ചില​പ്പോൾ ഹിമേ​ഷനു പകരം മുൻഭാ​ഗത്തു കുടു​ക്കി​ടുന്ന നീളം​കു​റഞ്ഞ ഒരുതരം ജാക്കററ്‌ ആയ കൈപ്പാ​സിസ്‌ ധരിച്ചി​രു​ന്നു. ഇന്നു നമുക്ക​റി​യാ​വുന്ന തരത്തി​ലുള്ള തൊപ്പി​കൾ സ്‌ത്രീ​കൾ ധരിച്ചി​രു​ന്നില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പ്രത്യേ​കി​ച്ചും ചൂടുള്ള ഒരു ദിവസം ഒരു സ്‌കി​യേ​ഡി​യോൻ അല്ലെങ്കിൽ വെയിൽമറ കൊണ്ടു​ന​ട​ന്നേ​ക്കാം. ധനിക​രായ ഗ്രീക്ക്‌ വനിതകൾ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഒരു പെപ്ലോസ്‌ അല്ലെങ്കിൽ കമ്പിളി​യു​ടുപ്പ്‌ ധരിച്ചി​രു​ന്നു. ഗ്രീക്ക്‌ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ പൗലോ​സി​ന്റെ എഴുത്തു​ക​ളിൽ “ശിരോ​വ​സ്‌ത്ര”ത്തെക്കു​റി​ച്ചുള്ള (ഗ്രീക്ക്‌, പെരി​ബ​ലാ​യ്‌യോൻ) ഒരു പരാമർശ​വും കാണു​ന്നുണ്ട്‌.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 11:15, NW.

പുരാതന ഗ്രീക്കു​കാർ വീടി​നു​ള്ളിൽ സാധാ​ര​ണ​യാ​യി ഷൂസ്‌ ധരിച്ചി​രു​ന്നില്ല, ചില​പ്പോൾ വീടിനു പുറത്തും. ഹെസ്യോഡ്‌ എന്ന കവി പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, ഗ്രാമീ​ണർ കമ്പിളി​കൊണ്ട്‌ അരികു​പാ​ളി വെച്ച, കാളത്തു​കൽകൊ​ണ്ടുള്ള ചെരു​പ്പു​കൾ ധരിച്ചി​രു​ന്നു. പൊക്കം കുറഞ്ഞ സ്‌ത്രീ​കൾ പൊക്ക​മു​ള്ള​വ​രെന്നു തോന്നി​ക്കാൻ ചില​പ്പോൾ കോർക്കു​കട്ട വെച്ച സോളു​ക​ളുള്ള ഷൂസുകൾ ധരിച്ചി​രു​ന്നു.

സ്വർണാ​ഭ​ര​ണങ്ങൾ ധരിക്കൽ

മുഖ്യ​മാ​യി മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ​യും ചെടി​ക​ളു​ടെ​യും എഴുന്നു​നിൽക്കുന്ന പ്രതി​നി​ധാ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടെ സ്വർണ​ത്താ​ളു​കൾകൊ​ണ്ടു നിർമി​ത​മായ ആഭരണങ്ങൾ വളരെ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. പ്രചാ​ര​ത്തി​ലി​രുന്ന മററ്‌ ആഭരണങ്ങൾ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി തിരി​കു​റ​റി​വ​ള​യ​ങ്ങ​ളിൽ വണ്ടിന്റെ രൂപവും മററു രൂപങ്ങ​ളും കൊത്തി​യു​ണ്ടാ​ക്കിയ രത്‌നാ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു. ചില​പ്പോൾ ഓഫിസ്‌ (സർപ്പം) അല്ലെങ്കിൽ ഡ്രേക്കൺ (വ്യാളം) എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രുന്ന കങ്കണങ്ങൾ ഇഷ്ടമുള്ള ആഭരണ​മാ​യി​രു​ന്നു.

മകുടങ്ങൾ, കൊത്തു​മു​ദ്രകൾ, കണ്‌ഠാ​ഭ​ര​ണങ്ങൾ, കുണ്ഡലങ്ങൾ, മോതി​രങ്ങൾ മുതലാ​യ​വ​യും മററ്‌ ആഭരണ​ങ്ങ​ളും ഖനനം​ചെ​യ്‌തു പുറ​ത്തെ​ടു​ത്തി​ട്ടുണ്ട്‌. വ്യക്തി​പ​ര​മായ അലങ്കാ​ര​ത്തി​നുള്ള അത്തരം വസ്‌തു​ക്കൾ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി സ്വർണം, ഇരുമ്പ്‌, ചെമ്പ്‌, എന്നിവ​കൊ​ണ്ടും അത്ര സാധാ​ര​ണ​മ​ല്ലാ​ത്തവ വെള്ളി​കൊ​ണ്ടും നിർമി​ച്ചവ ആയിരു​ന്നു. അതേസ​മയം, ആഭരണ​മ​ണി​കൾ സ്‌ഫടി​കം​കൊ​ണ്ടോ വിലകു​റഞ്ഞ കല്ലുകൾകൊ​ണ്ടോ നിർമി​ച്ചവ ആയിരു​ന്നു.

കടുക്ക​നും ജനപ്രീ​തി​യു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. ചില​പ്പോൾ അവ മാന്യ​ത​യു​ടെ ബാഹ്യ​ചി​ഹ്ന​മോ അധികാ​ര​ത്തി​ന്റെ സൂചന​ക​ളോ ഭൗതി​ക​സ​മൃ​ദ്ധി​യു​ടെ പ്രതാ​പ​പ്ര​ക​ട​ന​മോ ആയിരു​ന്നു. പെൺകു​ട്ടി​കൾ ബാല്യ​പ്രാ​യ​ത്തിൽത്തന്നെ കാതു​കു​ത്തി​യി​രു​ന്നു.

മുടി​പി​ന്ന​ലി​ന്റെ സ്‌​റൈ​റ​ലു​കൾ

പുരാ​ത​ന​ഗ്രീ​സിൽ വൈവി​ധ്യ​മാർന്ന പല കേശാ​ല​ങ്കാ​ര​രീ​തി​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അത്യന്തം സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രുന്ന രീതി​ക​ളി​ലൊ​ന്നു മുടി രണ്ടായി പകുത്തു നിറമുള്ള റിബ്ബൺകൊ​ണ്ടു പിറകിൽ കെട്ടി​യി​ടു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. ചില സ്‌ത്രീ​കൾ തലയുടെ ഉച്ചിയിൽ മുടി ചുരു​ട്ടി​ക്കെ​ട്ടി​വെ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. മററു​ചി​ലർ നെററി​യിൽ തൂങ്ങി​ക്കി​ട​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം മുടി നീളം​കു​റച്ചു കത്രി​ച്ചി​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. ചില​പ്പോൾ നെററി​ക്കു ചുററും റിബ്ബൺ കെട്ടി മുമ്പിൽ ഒരു ചെറിയ ലോഹ​ബ​ട്ടൻകൊണ്ട്‌ അലങ്കരി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. കൃത്രിമ അളകങ്ങൾ സൃഷ്ടി​ക്കാൻ ഇരുമ്പു​കൊ​ണ്ടുള്ള ചുരുട്ടൽ ചവണകൾ ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെട്ടു. പൗരാ​ണിക ഏഥൻസിൽ അനേകം സ്‌ത്രീ​കൾ തങ്ങളുടെ മുടിക്കു ചായമ​ടി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന​തി​നും തെളി​വുണ്ട്‌. പ്രഭാ​ഷ​ക​നായ ലൂഷ്യൻ അളകങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാൻ “യന്ത്രങ്ങൾ” ഉപയോ​ഗി​ച്ച​വ​രും തങ്ങളുടെ ഭർത്താ​ക്കൻമാ​രു​ടെ പണം മുടിക്ക്‌ അറേബ്യൻ ചായമ​ടി​ക്കാൻ ധൂർത്ത​ടി​ച്ച​വ​രു​മായ സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ ചാപല്യ​ത്തെ വിമർശി​ച്ചു.

ധനിക​രാ​യ പുരാതന ഗ്രീക്ക്‌ സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ സാധാരണ കേശാ​ല​ങ്കാ​രം അങ്ങേയ​ററം വിപു​ല​വും വളരെ സമയ​മെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​മാ​യി​രു​ന്നു. അത്തരം കേശാ​ല​ങ്കാ​ര​ത്തിന്‌ ഒരു ബ്യൂട്ടീ​ഷൻ അനേകം മണിക്കൂർ നേരം ഒരു​ക്കേ​ണ്ട​തും വളരെ പണം ചെലവ​ഴി​ക്കേ​ണ്ട​തും ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. അവ അങ്ങനെ​യുള്ള കേശാ​ല​ങ്കാ​രം നടത്തുന്ന ആളി​ലേക്കു ശ്രദ്ധ ആകർഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു വളരെ പകിട്ടു​കാ​ട്ടു​ന്ന​തു​മാ​യി​രു​ന്നു.

തങ്ങളേ​ത്തന്നെ അലങ്കരി​ക്കുന്ന സ്‌ത്രീ​കൾ

മേക്കപ്പു​ക​ളു​ടെ ഉപയോ​ഗം വ്യാപാ​രി​ക​ളും സഞ്ചാരി​ക​ളും ഗ്രീസി​ലേക്കു കൊണ്ടു​വന്ന മറെറാ​രു പൗരസ്‌ത്യ ശീലമാ​യി​രു​ന്നു. പൊ.യു.മു. അഞ്ചാം നൂററാ​ണ്ടിൽ ഏഥൻസി​ലെ സ്‌ത്രീ​കൾ തങ്ങളുടെ മുഖം വെളു​പ്പി​ക്കാൻ ഈയം ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. ചുണ്ടുകൾ ചുവപ്പി​ക്കാൻ കടൽക്ക​ള​യിൽനി​ന്നോ ചെടി​ക​ളു​ടെ വേരിൽനി​ന്നോ അതിനുള്ള ചായം ഉണ്ടാക്കി ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. കരി​കൊ​ണ്ടു പുരി​കങ്ങൾ തടിപ്പി​ച്ചു. കൺപോ​ളകൾ (പൊടിച്ച ആൻറി​മണി സൾ​ഫൈഡ്‌ പോ​ലെ​യുള്ള) മഷി​കൊ​ണ്ടു കറുപ്പി​ച്ചു. ചാണക​ത്തിൽനി​ന്നോ മുട്ടയു​ടെ വെള്ളയു​ടെ​യും പശയു​ടെ​യും മിശ്രി​ത​ത്തിൽനി​ന്നോ നേത്രാ​ഞ്‌ജനം ഉണ്ടാക്കി.

പുരാ​ത​ന​ഗ്രീ​സി​ലെ കൊട്ടാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലും ശ്‌മശാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലും അധിവാ​സ​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ലും നടത്തിയ പുരാ​വ​സ്‌തു​ഗ​വേ​ഷണം സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ സൗന്ദര്യ​വൽക്ക​ര​ണ​ത്തോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട ഒട്ടേറെ വസ്‌തു​ക്കൾ വെളി​ച്ച​ത്തു​വ​രു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. വൈവി​ധ്യ​മാർന്ന വിപു​ല​മായ ഉപകര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലും കോപ്പു​ക​ളി​ലും കണ്ണാടി​കൾ, ചീപ്പുകൾ, കൊളു​ത്തി​ന്റെ ആകൃതി​യുള്ള പിന്നുകൾ, ഭംഗി​യുള്ള ചെറു​ക​ത്തി​കൾ, ഹെയർപി​ന്നു​കൾ, ക്ഷൗരക്ക​ത്തി​കൾ, സുഗന്ധ​ദ്ര​വ്യ​ങ്ങ​ളും ക്രീമു​ക​ളും ചായങ്ങ​ളും സൂക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ചെറു​താ​ലങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.

യഥാർഥ സൗന്ദര്യം

പൊതു​വേ പറഞ്ഞാൽ, പുരാതന ഗ്രീക്ക്‌ ഹാസ്യ​വി​ദ​ഗ്‌ധ​രു​ടെ പരിഹാ​സ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും അലങ്കാ​ര​രീ​തി ഒരു സ്‌ത്രീ​യിൽ വളരെ ആദരി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തും പുരാതന ഗ്രീക്ക്‌ വനിത വളരെ​യ​ധി​കം സമയവും ശ്രമവും ജാഗ്ര​ത​യും ശ്രദ്ധയും വിനി​യോ​ഗി​ച്ച​തു​മായ ഒരു ഗുണമാ​യി​രു​ന്നു.

ക്രിസ്‌തീ​യ സ്‌ത്രീ​യെ​സം​ബ​ന്ധി​ച്ച​ട​ത്തോ​ളം ഇതിന്‌ ആത്മീയ ഗുണങ്ങൾക്കു കൊടു​ക്കേണ്ട ഊന്നലി​നെ അനായാ​സം അപ്രധാ​ന​മാ​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ഒരു സ്‌ത്രീക്ക്‌ ഉചിത​മാ​യി ധരിക്കാൻക​ഴി​യു​മാ​യി​രുന്ന ഏററവും ഭംഗി​യു​ള്ള​തും മൂല്യ​വ​ത്തു​മായ വസ്‌ത്രം “സൌമ്യ​ത​യും സാവധാ​ന​ത​യു​മുള്ള മനസ്സു എന്ന അക്ഷയഭൂ​ഷ​ണ​മായ ഹൃദയ​ത്തി​ന്റെ ഗൃഢമ​നു​ഷ്യൻ” ആണെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പത്രോസ്‌ ഉചിത​മാ​യി ഊന്നി​പ്പ​റ​യു​ന്നത്‌. (1 പത്രൊസ്‌ 3:3, 4) ശുദ്ധി​യും എളിമ​യു​മുള്ള വേഷം​സ​ഹി​തം വ്യക്തി​പ​ര​മായ ആ ആന്തരിക അലങ്കാരം ധരിക്കുന്ന ഏതു സ്‌ത്രീ​യും കുററ​മ​റ​റ​തും എക്കാല​ത്തും അനു​യോ​ജ്യ​വു​മായ ഫാഷനിൽ ഭംഗി​യാ​യി വസ്‌ത്ര​ധാ​രണം നടത്തി​യി​രി​ക്കും. പൗലോസ്‌ തിമൊ​ഥെ​യോ​സിന്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “അവ്വണ്ണം സ്‌ത്രീ​ക​ളും യോഗ്യ​മായ വസ്‌ത്രം ധരിച്ചു ലജ്ജാശീ​ല​ത്തോ​ടും സുബോ​ധ​ത്തോ​ടും​കൂ​ടെ തങ്ങളെ അലങ്കരി​ക്കേണം. പിന്നിയ തലമുടി, പൊന്നു, മുത്തു വില​യേ​റിയ വസ്‌ത്രം എന്നിവ കൊണ്ടല്ല, ദൈവ​ഭ​ക്തി​യെ സ്വീക​രി​ക്കുന്ന സ്‌ത്രീ​കൾക്കു ഉചിത​മാ​കും​വണ്ണം സൽപ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളെ​ക്കൊ​ണ്ട​ത്രേ അലങ്കരി​ക്കേ​ണ്ടതു.”—1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:9, 10.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[24-ാം പേജിലെ ചതുരം]

ആഭരണങ്ങളും മതവും

ഒട്ടുമി​ക്ക​പ്പോ​ഴും പുരാ​ത​ന​ഗ്രീക്ക്‌ ആഭരണ​ങ്ങ​ളിൽ കാണുന്ന ചിത്രീ​ക​ര​ണങ്ങൾ മതസ്വ​ഭാ​വ​ത്തി​ലു​ള്ള​താണ്‌. ചിലത്‌ വിവിധ ദൈവ​ങ്ങ​ളെ​യും അർത്തേ​മി​സി​നെ​പ്പോ​ലെ​യുള്ള ദേവി​ക​ളെ​യും ഹെർക്കു​ലീ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ​യുള്ള അർദ്ധ​ദൈ​വ​ങ്ങ​ളെ​യും ചിത്രീ​ക​രി​ക്കുന്ന മഹാമു​ദ്ര​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. ഗ്രീസി​ലു​ട​നീ​ള​മുള്ള ക്ഷേത്ര​ങ്ങ​ളിൽ അർപ്പി​ച്ചി​രുന്ന വഴിപാ​ടു​കൾ ഒട്ടുമി​ക്ക​പ്പോ​ഴും മതകർമ​ങ്ങ​ളു​ടെ രംഗങ്ങൾ ചിത്രീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ആഭരണ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു. ശരീര​ത്തി​ന്റെ മരണത്തെ മനുഷ്യ​ദേഹി അതിജീ​വി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന വിജാ​തീയ വിശ്വാ​സത്തെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​മാ​റു ശവകു​ടീ​ര​ങ്ങ​ളിൽ മരിച്ച ആളോ​ടൊ​പ്പം അനേകം അലങ്കാ​രാ​ഭ​ര​ണങ്ങൾ വെക്ക​പ്പെട്ടു.

[23-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

ഇടത്ത്‌: അഥീനാ ദേവിക്കു സമർപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ട ഒരു ക്ഷേത്ര​മായ പാർത്തി​നോൺ

മുകളിൽ: അർത്തേ​മി​സി​ന്റെ ഉടലുള്ള സ്വർണ കൊത്തു​മു​ദ്ര

വലത്ത്‌: “ഹിമേഷൻ” ധരിച്ച ഒരു ബാലിക അടിയിൽ

വലത്ത്‌: സ്വർണ മകുടം

അകലെ ഇടത്ത്‌: “ഖിററ​ണും” “ഹിമേ​ഷ​നും” അണിഞ്ഞ ഒരു ദേവി

ഇടത്ത്‌: പാമ്പു​ക​ളു​ടെ തലകളിൽ അവസാ​നി​ക്കുന്ന സ്വർണ കങ്കണം

[കടപ്പാട്‌]

Upper right: Acropolis Museum, Greece

All other photos: National Archaeological Museum, Athens

[22-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട്‌]

Acropolis, Athens, Greece