ഗീതം 65

ഐക്യത്തിൽ കൂടിവരുന്നു

(സങ്കീർത്തനം 133)

1. അ-ന്യോ-ന്യം സ്‌നേ-ഹി-ച്ചീ-ടും

യോ-ജി-പ്പിൽ വർ-ത്തി-ക്കും,

സോ-ദ-രർ ഐ-ക്യെ പാർ-പ്പ-

തെ-ത്ര സ-ന്തോ-ഷ-മാം.

സീ-യോൻ താഴ്‌-വ-ര-യെ ന-വ-

പു-ഷ്ടി അ-ണി-യി-ക്കും

ഹെർ-മോൻ മ-ഞ്ഞു പോ-ലു-ള്ളോ-രെ

യാ-ഹ-നു-ഗ്ര-ഹി-ക്കും.

2. ഒ-ത്തു ചേർ-ന്ന-ന്യോ-ന്യം നാം

ന-ന്മ-യ്‌ക്കു-ണർ-ത്തി-ടാം.

ശോ-ഭി-ത പ്ര-ത്യാ-ശ-യെ

പ്ര-ഖ്യാ-പി-ക്കാ-മെ-ങ്ങും.

ത-യ്യാർ ചെ-യ്യാം ഈ ല-ക്ഷ്യേ നാം

യോ-ഗ-ങ്ങൾ-ക്കാ-യെ-ന്നും

സ-ജ്ജ-രാ-യ-ന്യർ-ക്കായ്‌ സ-ത്യം

പ-ങ്കു-വെ-ച്ചീ-ടു-വാൻ.

3. യാ-ഹാം ദൈ-വം വി-ശ്വ-സ്‌തൻ

നി-ശ്ച-യം തൻ മൊ-ഴി.

ഒ-ത്തു ചേർ-ന്നു പ-ഠി-ക്കാം

ആ-ശ-യു-റ-പ്പാ-ക്കാൻ.

സോ-ദ-ര-സ-മാ-ഗ-മം നാം

ഉ-പേ-ക്ഷി-ക്ക-രു-തേ

ദി-വ്യ-നാൾ അ-ടു-ക്കു-ന്തോ-റും

ചേർ-ന്നി-ടാം അ-ധി-കം.