യേശു​വി​ന്റെ നിർദേ​ശ​പ്ര​കാ​രം, പെസഹ​യ്‌ക്കു​വേണ്ട ഒരുക്കങ്ങൾ നടത്താ​നാ​യി പത്രോ​സും യോഹ​ന്നാ​നും യരുശ​ലേ​മിൽ എത്തി. പിന്നീട്‌ യേശു​വും പത്ത്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും യരുശ​ലേ​മി​ലേക്കു പോകു​ന്നു. ഉച്ചകഴിഞ്ഞ സമയം. സൂര്യൻ പടിഞ്ഞാ​റൻ ചക്രവാ​ളം ലക്ഷ്യമാ​ക്കി നീങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. യേശു​വും ശിഷ്യ​ന്മാ​രും ഒലിവു​മല ഇറങ്ങു​ക​യാണ്‌. അവി​ടെ​നിന്ന്‌ കാണാൻ കഴിയുന്ന പകൽസ​മ​യത്തെ മനോ​ഹ​ര​മായ ദൃശ്യങ്ങൾ, യേശു പിന്നെ കാണു​ന്നത്‌ പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​നു ശേഷമാണ്‌.

പെട്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ യേശു​വും കൂട്ടരും നഗരത്തി​ലെ​ത്തു​ന്നു. പെസഹ ഒരുക്കി​യി​രി​ക്കുന്ന വീട്ടി​ലേക്ക്‌ അവർ പോകു​ന്നു. മുകളി​ലത്തെ ആ വലിയ മുറി​യി​ലേ​ക്കുള്ള ഗോവ​ണി​പ്പ​ടി​കൾ കയറി​ച്ചെ​ല്ലു​മ്പോൾ എല്ലാം ഒരുക്കി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അവർ കാണുന്നു. യേശു​വി​നും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്കും​വേണ്ടി മാത്ര​മാണ്‌ ഈ ഭക്ഷണം ഒരുക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ഈ അവസര​ത്തി​നാ​യി യേശു കാത്തി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. യേശു ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “കഷ്ടത അനുഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ നിങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം ഈ പെസഹ കഴിക്ക​ണ​മെ​ന്നത്‌ എന്റെ വലി​യൊ​രു ആഗ്രഹ​മാ​യി​രു​ന്നു.”​—ലൂക്കോസ്‌ 22:15.

പെസഹ ആചരണ​ത്തി​നി​ടെ വീഞ്ഞു​പാ​ത്രങ്ങൾ കൈമാ​റുന്ന ഒരു രീതി പണ്ടുമു​തലേ ഉള്ളതാണ്‌. ഇപ്പോൾ യേശു ഒരു പാനപാ​ത്രം വാങ്ങി നന്ദി പറഞ്ഞിട്ട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ഇതു വാങ്ങി നിങ്ങൾ ഓരോ​രു​ത്ത​രും അടുത്ത​യാൾക്കു കൈമാ​റുക. ഇനി ദൈവ​രാ​ജ്യം വരുന്ന​തു​വരെ മുന്തി​രി​വ​ള്ളി​യു​ടെ ഈ ഉത്‌പന്നം ഞാൻ കുടി​ക്കില്ല എന്നു ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു.” (ലൂക്കോസ്‌ 22:17, 18) യേശു​വി​ന്റെ മരണം അടു​ത്തെന്ന്‌ ഇതിൽനിന്ന്‌ വ്യക്തമാണ്‌.

പെസഹ ആചരണ​ത്തി​നി​ടെ അസാധാ​ര​ണ​മായ ഒരു കാര്യം യേശു ചെയ്യുന്നു. തന്റെ പുറങ്കു​പ്പാ​യം അഴിച്ചു​വെച്ച്‌ ഒരു തോർത്ത്‌ എടുത്ത്‌ അരയിൽ ചുറ്റുന്നു. എന്നിട്ട്‌ ഒരു പാത്ര​ത്തിൽ വെള്ളം എടുക്കു​ന്നു. വിരു​ന്നു​കാ​രു​ടെ കാലുകൾ കഴുകി സ്വീക​രി​ക്കുന്ന ഒരു രീതി അന്നുണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒരുപക്ഷേ വേലക്കാ​ര​നാ​യി​രി​ക്കും അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌. (ലൂക്കോസ്‌ 7:44) എന്നാൽ ഇവിടെ ഇപ്പോൾ ഒരു ആതി​ഥേയൻ ഇല്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ ഈ സേവനം യേശു​തന്നെ ചെയ്യുന്നു. അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രിൽ ആർക്കു​വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും ഇതു ചെയ്യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ ആരും ഇതു ചെയ്യു​ന്നില്ല. ശിഷ്യ​ന്മാർക്ക്‌ ഇടയിൽ എന്തെങ്കി​ലും ശത്രു​ത​യു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണോ? കാര്യം എന്തായാ​ലും, യേശു അവരുടെ കാലുകൾ കഴുകാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ അവർക്കു നാണ​ക്കേടു തോന്നി.

യേശു പത്രോ​സി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വന്നപ്പോൾ യേശു​വി​നെ തടഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ “അങ്ങ്‌ എന്റെ കാലു കഴുകാൻ ഞാൻ ഒരിക്ക​ലും സമ്മതി​ക്കില്ല” എന്നു പത്രോസ്‌ പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ യേശു, “കാലു കഴുകാൻ സമ്മതി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നമ്മൾ തമ്മിൽ ഇനി ഒരു ബന്ധവു​മില്ല” എന്നു പറഞ്ഞു. ഇതു കേട്ട പത്രോസ്‌ വികാ​ര​ഭ​രി​ത​നാ​യി യേശു​വി​നോട്‌ “കർത്താവേ, എന്റെ കാലു മാത്രമല്ല, എന്റെ കൈയും തലയും കൂടെ കഴുകി​ക്കോ” എന്നു പറഞ്ഞു. “കുളി കഴിഞ്ഞ​യാ​ളു​ടെ കാലു മാത്രം കഴുകി​യാൽ മതി. അയാൾ മുഴു​വ​നും ശുദ്ധി​യു​ള്ള​യാ​ളാണ്‌. നിങ്ങൾ ശുദ്ധി​യു​ള്ള​വ​രാണ്‌. എന്നാൽ എല്ലാവ​രു​മല്ല” എന്ന്‌ യേശു പറഞ്ഞു. ഈ മറുപടി കേട്ട്‌ പത്രോസ്‌ അതിശ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കി​ല്ലേ?​—യോഹ​ന്നാൻ 13:8-10.

യേശു യൂദാസ്‌ ഈസ്‌ക​ര്യോത്ത്‌ ഉൾപ്പെടെ 12 ശിഷ്യ​ന്മാ​രു​ടെ​യും കാലുകൾ കഴുകു​ന്നു. പുറങ്കു​പ്പാ​യം ഇട്ട്‌ വീണ്ടും മേശയ്‌ക്ക​രി​കിൽ ഇരിക്കുന്ന യേശു അവരോ​ടു ചോദി​ക്കു​ന്നു: “ഞാൻ എന്താണു ചെയ്‌ത​തെന്നു നിങ്ങൾക്കു മനസ്സി​ലാ​യോ? നിങ്ങൾ എന്നെ ‘ഗുരു’ എന്നും ‘കർത്താവ്‌ ’ എന്നും വിളി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. അതു ശരിയാണ്‌. കാരണം ഞാൻ നിങ്ങളു​ടെ ഗുരു​വും കർത്താ​വും ആണ്‌. കർത്താ​വും ഗുരു​വും ആയ ഞാൻ നിങ്ങളു​ടെ കാലു കഴുകി​യെ​ങ്കിൽ നിങ്ങളും തമ്മിൽത്ത​മ്മിൽ കാലു കഴുകണം. ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ നിങ്ങളും ചെയ്യാൻവേണ്ടി ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു മാതൃക കാണി​ച്ചു​ത​ന്ന​താണ്‌. സത്യം​സ​ത്യ​മാ​യി ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു: അടിമ യജമാ​ന​നെ​ക്കാൾ വലിയ​വനല്ല. അയയ്‌ക്ക​പ്പെ​ട്ടവൻ അയച്ചവ​നെ​ക്കാൾ വലിയ​വ​നു​മല്ല. ഈ കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ നിങ്ങൾ അതനു​സ​രിച്ച്‌ പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​കൂ​ടെ ചെയ്‌താൽ സന്തോ​ഷ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കും.”​—യോഹ​ന്നാൻ 13:12-17.

എളിയ സേവന​ത്തി​ന്റെ എത്ര മനോ​ഹ​ര​മായ പാഠം! യേശു​വി​ന്റെ അനുഗാ​മി​കൾ തങ്ങൾ പ്രാധാ​ന്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​ണെ​ന്നും മറ്റുള്ളവർ തങ്ങളെ പരിച​രി​ക്കേ​ണ്ട​വ​രാ​ണെ​ന്നും ചിന്തി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഒന്നാമ​നാ​കാൻ ആഗ്രഹി​ക്ക​രുത്‌. പകരം യേശു​വി​ന്റെ മാതൃക അവർ അനുക​രി​ക്കണം. അത്‌ കാലു കഴുകി​ക്കൊ​ണ്ടല്ല, മറിച്ച്‌ താഴ്‌മ​യോ​ടെ, പക്ഷപാതം കൂടാതെ മറ്റുള്ള​വർക്കു​വേണ്ടി മനസ്സോ​ടെ സേവനം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കണം.

അന്നു വൈകു​ന്നേരം യേശു അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ അവരുടെ കാലുകൾ കഴുകി​ക്കൊണ്ട്‌ താഴ്‌മ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ഒരു പാഠം പഠിപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഇപ്പോൾ പെസഹാ​ഭ​ക്ഷണം കഴിഞ്ഞി​രി​ക്കണം. യേശു ദാവീ​ദി​ന്റെ ഈ വാക്കുകൾ ഉദ്ധരി​ക്കു​ന്നു: “എന്നോടു സമാധാ​ന​ത്തി​ലാ​യി​രുന്ന, ഞാൻ വിശ്വ​സിച്ച, എന്റെ അപ്പം തിന്നി​രുന്ന മനുഷ്യൻ . . . എനിക്ക്‌ എതിരെ തിരി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.” എന്നിട്ട്‌ യേശു ഇങ്ങനെ വ്യക്തമാ​യി പറയുന്നു: “നിങ്ങളിൽ ഒരാൾ എന്നെ ഒറ്റി​ക്കൊ​ടു​ക്കും.”​—സങ്കീർത്തനം 41:9; യോഹ​ന്നാൻ 13:18, 21.

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ പരസ്‌പരം നോക്കി​യിട്ട്‌ “കർത്താവേ, അതു ഞാനല്ല​ല്ലോ, അല്ലേ” എന്നു ചോദി​ക്കാൻതു​ടങ്ങി. യൂദാസ്‌ ഈസ്‌ക​ര്യോ​ത്തു​പോ​ലും അങ്ങനെ ചോദി​ച്ചു. അത്‌ ആരാ​ണെന്ന്‌ ചോദിച്ച്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ യേശു​വി​ന്റെ അടുത്തി​രുന്ന യോഹ​ന്നാ​നോട്‌ പത്രോസ്‌ പറയുന്നു. അപ്പോൾ യോഹ​ന്നാൻ യേശു​വി​ന്റെ അടുക്ക​ലേക്കു ചാഞ്ഞ്‌, “കർത്താവേ, അത്‌ ആരാണ്‌ ” എന്നു ചോദി​ച്ചു.​—മത്തായി 26:22; യോഹ​ന്നാൻ 13:25.

യേശു പറയുന്നു: “ഞാൻ അപ്പക്കഷണം മുക്കി ആർക്കു കൊടു​ക്കു​ന്നോ, അവൻതന്നെ.” മേശപ്പു​റ​ത്തി​രി​ക്കുന്ന പാത്ര​ത്തിൽ അപ്പക്കഷണം മുക്കി യേശു യൂദാ​സി​നു കൊടു​ത്തിട്ട്‌ പറയുന്നു: “എഴുതി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ പോകു​ന്നു സത്യം. എന്നാൽ മനുഷ്യ​പു​ത്രനെ ഒറ്റി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​വന്റെ കാര്യം കഷ്ടം! ജനിക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ആ മനുഷ്യ​നു നല്ലത്‌.” (യോഹ​ന്നാൻ 13:26; മത്തായി 26:24) സാത്താൻ യൂദാ​സിൽ കടന്നു. യൂദാ​സിൽ മുമ്പേ​തന്നെ നേരി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഇപ്പോൾ പിശാ​ചി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യാൻ തന്നെത്തന്നെ വിട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ ‘നാശപു​ത്ര​നാ​യി​ത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.’​—യോഹ​ന്നാൻ 6:64, 70; 12:4; 17:12.

യേശു യൂദാ​സി​നോ​ടു പറയുന്നു: “നീ ചെയ്യു​ന്നതു കുറച്ചു​കൂ​ടെ പെട്ടെന്നു ചെയ്‌തു​തീർക്കുക.” പണപ്പെട്ടി യൂദാ​സി​ന്റെ കൈയി​ലാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌, “‘ഉത്സവത്തി​നു വേണ്ടതു വാങ്ങുക’ എന്നോ ദരി​ദ്രർക്ക്‌ എന്തെങ്കി​ലും കൊടു​ക്കണം എന്നോ മറ്റോ ആയിരി​ക്കും” യേശു പറഞ്ഞ​തെ​ന്നാ​ണു മറ്റ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ വിചാ​രി​ച്ചത്‌. (യോഹ​ന്നാൻ 13:27-30) എന്നാൽ യൂദാസ്‌ പോയ​തോ യേശു​വി​നെ ഒറ്റി​ക്കൊ​ടു​ക്കാൻ!

പെസഹാ​ഭ​ക്ഷ​ണം കഴിച്ച ആ വൈകു​ന്നേ​രം​തന്നെ യേശു തികച്ചും വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ പുതി​യൊ​രു ആചരണം ഏർപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. യേശു ഒരു അപ്പം എടുത്ത്‌ നന്ദി പറഞ്ഞ​ശേഷം നുറുക്കി അവർക്കു കഴിക്കാ​നാ​യി കൊടു​ത്തിട്ട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഇതു നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി നൽകാ​നി​രി​ക്കുന്ന എന്റെ ശരീര​ത്തി​ന്റെ പ്രതീ​ക​മാണ്‌. എന്റെ ഓർമ​യ്‌ക്കു​വേണ്ടി ഇതു തുടർന്നും ചെയ്യുക.”(ലൂക്കോസ്‌ 22:19) അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ അത്‌ കഴിച്ചു.

യേശു പാനപാ​ത്രം എടുത്ത്‌ നന്ദി പറഞ്ഞതി​നു ശേഷം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്കു കൈമാ​റി. അവർ ഓരോ​രു​ത്ത​രും അതിൽനിന്ന്‌ കുടിച്ചു. അപ്പോൾ യേശു പറഞ്ഞു: “ഈ പാനപാ​ത്രം നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ചൊരി​യാൻപോ​കുന്ന എന്റെ രക്തത്തിന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തി​ലുള്ള പുതിയ ഉടമ്പടി​യു​ടെ പ്രതീ​ക​മാണ്‌.”​—ലൂക്കോസ്‌ 22:20.

അങ്ങനെ നീസാൻ 14-ാം തീയതി തന്റെ മരണത്തെ ഓർമി​ക്കാ​നുള്ള ആചരണം യേശു ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി. എല്ലാ വർഷവും അതേ തീയതി​യിൽ തന്റെ അനുഗാ​മി​കൾ അത്‌ ആചരി​ക്കാൻ യേശു പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചു. യേശു​വും പിതാ​വായ ദൈവ​വും വിശ്വ​സ്‌ത​രായ മനുഷ്യ​രെ പാപത്തിൽനി​ന്നും മരണത്തിൽനി​ന്നും രക്ഷിക്കാ​നാ​യി ചെയ്‌ത ക്രമീ​ക​ര​ണ​ങ്ങളെ ഈ ആചരണം നമ്മുടെ മനസ്സി​ലേക്ക്‌ കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നു. ജൂതന്മാർ ആചരി​ച്ചി​രുന്ന പെസഹ​യെ​ക്കാൾ വിശേ​ഷ​പ്പെട്ട ഒന്നാണ്‌ ഈ ആചരണം. വിശ്വ​സ്‌ത​രായ മനുഷ്യർക്ക്‌ ഇത്‌ യഥാർഥ​വി​ടു​തൽ നൽകും.

യേശു തന്റെ രക്തത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ഇതു പാപ​മോ​ച​ന​ത്തി​നാ​യി അനേകർക്കു​വേണ്ടി ഞാൻ ചൊരി​യാൻപോ​കുന്ന” രക്തമാണ്‌. അത്തരം പാപ​മോ​ചനം നേടു​ന്നത്‌ തന്റെ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും മറ്റു ശിഷ്യ​ന്മാ​രും ആണ്‌. അവരാ​യി​രി​ക്കും പിതാ​വി​ന്റെ രാജ്യ​ത്തിൽ യേശു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ന്നത്‌.​—മത്തായി 26:28, 29.

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും ഒത്തുള്ള അവസാ​നത്തെ രാത്രി​യിൽ അവരുടെ കാലുകൾ കഴുകി​ക്കൊണ്ട്‌ എളിയ സേവന​ത്തി​ന്റെ ഒരു നല്ല പാഠം യേശു അവരെ പഠിപ്പി​ച്ചു. അത്‌ ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? അവരുടെ ബലഹീ​ന​ത​യാ​യി​രു​ന്നു അതിനു കാരണം. അവർ ദൈവ​ത്തിന്‌ അർപ്പി​ത​രാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിലും, ആരാണ്‌ വലിയവൻ എന്ന വിഷയം അവരെ അലട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. (മർക്കോസ്‌ 9:33, 34; 10:35-37) ആ പ്രശ്‌നം വീണ്ടും തലപൊ​ക്കു​ന്നു.

‘ആരാണു വലിയവൻ എന്നതി​നെ​പ്പറ്റി ചൂടു​പി​ടിച്ച ഒരു തർക്കം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്കി​ട​യിൽ ഉണ്ടായി.’ (ലൂക്കോസ്‌ 22:24) അവർ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ ഇതെക്കു​റിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ തർക്കി​ക്കു​ന്നത്‌ യേശു​വി​നെ എന്തുമാ​ത്രം വിഷമി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കും! യേശു ഇപ്പോൾ എന്തു ചെയ്യുന്നു?

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ പെരു​മാ​റ്റ​ത്തെ​യും മനോ​ഭാ​വ​ത്തെ​യും കുറിച്ച്‌ വഴക്കു പറയു​ന്ന​തി​നു പകരം യേശു ക്ഷമയോ​ടെ അവരോ​ടു ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്യുന്നു: “ജനതക​ളു​ടെ മേൽ അവരുടെ രാജാ​ക്ക​ന്മാർ ആധിപ​ത്യം നടത്തുന്നു. അവരുടെ മേൽ അധികാ​രം പ്രയോ​ഗി​ക്കു​ന്നവർ സാമൂ​ഹ്യ​സേ​വകർ എന്നു പേരെ​ടു​ക്കു​ന്നു. നിങ്ങളോ അങ്ങനെ​യാ​യി​രി​ക്ക​രുത്‌. . . . ആരാണു വലിയവൻ? ഭക്ഷണത്തിന്‌ ഇരിക്കു​ന്ന​വ​നോ വിളമ്പി​ക്കൊ​ടു​ക്കാൻ നിൽക്കു​ന്ന​വ​നോ?” എന്നിട്ട്‌ യേശു വെച്ച മാതൃക ഓർമി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “എന്നാൽ ഞാൻ നിങ്ങളു​ടെ ഇടയിൽ വിളമ്പി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​വ​നെ​പ്പോ​ലെ​യാണ്‌.”​—ലൂക്കോസ്‌ 22:25-27.

ഇങ്ങനെ അവർക്ക്‌ കുറെ കുറവു​ക​ളൊ​ക്കെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ബുദ്ധി​മു​ട്ടേ​റിയ പല സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും യേശു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ നിന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “എന്റെ പിതാവ്‌ എന്നോട്‌ ഒരു ഉടമ്പടി ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഞാനും നിങ്ങ​ളോട്‌ ഒരു ഉടമ്പടി ചെയ്യുന്നു, രാജ്യ​ത്തി​നാ​യുള്ള ഒരു ഉടമ്പടി.” (ലൂക്കോസ്‌ 22:29) അവരെ​ല്ലാം യേശു​വി​ന്റെ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ അനുഗാ​മി​ക​ളാണ്‌. യേശു​വും അവരും തമ്മിലുള്ള ഒരു ഉടമ്പടി​യി​ലൂ​ടെ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിൽ രാജാ​ക്ക​ന്മാ​രാ​യി ഭരിക്കാ​നുള്ള പദവി അവർക്കും ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​മെന്നു യേശു ഉറപ്പു കൊടു​ക്കു​ന്നു.

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്ക്‌ ഈ അവിസ്‌മ​ര​ണീ​യ​മായ അനു​ഗ്ര​ഹ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അവർ ഇപ്പോ​ഴും മാംസ​ശ​രീ​ര​മു​ള്ള​വ​രാണ്‌, കുറവു​ക​ളും ഉള്ളവരാണ്‌. യേശു അവരോ​ടു പറയുന്നു: “സാത്താൻ നിങ്ങ​ളെ​യെ​ല്ലാം ഗോതമ്പു പാറ്റു​ന്ന​തു​പോ​ലെ പാറ്റാൻ അനുവാ​ദം ചോദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.” (ലൂക്കോസ്‌ 22:31) യേശു അവർക്ക്‌ ഇങ്ങനെ​യും മുന്നറി​യി​പ്പു കൊടു​ക്കു​ന്നു: “ഈ രാത്രി നിങ്ങൾ എല്ലാവ​രും എന്നെ ഉപേക്ഷി​ക്കും. കാരണം, ‘ഞാൻ ഇടയനെ വെട്ടും; ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​ലെ ആടുകൾ ചിതറി​പ്പോ​കും’ എന്ന്‌ എഴുതി​യി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ.”​—മത്തായി 26:31; സെഖര്യ 13:7.

പത്രോസ്‌ വളരെ ആത്മവി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ യേശു​വി​നോട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “മറ്റെല്ലാ​വ​രും അങ്ങയെ ഉപേക്ഷി​ച്ചാ​ലും ഒരിക്ക​ലും ഞാൻ അങ്ങയെ ഉപേക്ഷി​ക്കില്ല.” (മത്തായി 26:33) ഒരു കോഴി ആ രാത്രി രണ്ടു പ്രാവ​ശ്യം കൂകു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ പത്രോസ്‌ തന്നെ തള്ളിപ്പ​റ​യു​മെന്ന്‌ യേശു പറയുന്നു. എന്നാലും യേശു ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “നിന്റെ വിശ്വാ​സം നഷ്ടപ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്കാൻ ഞാൻ നിനക്കു​വേണ്ടി പ്രാർഥി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. നീ തിരി​ഞ്ഞു​വ​ന്ന​ശേഷം നിന്റെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ ബലപ്പെ​ടു​ത്തണം.” (ലൂക്കോസ്‌ 22:32) എന്നാൽ പത്രോസ്‌ പിന്നെ​യും ഉറച്ച ബോധ്യ​ത്തോ​ടെ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു, “അങ്ങയു​ടെ​കൂ​ടെ മരി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നാ​ലും ശരി ഞാൻ ഒരിക്ക​ലും അങ്ങയെ തള്ളിപ്പ​റ​യില്ല.” (മത്തായി 26:35) മറ്റ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും അതുതന്നെ പറയുന്നു.

യേശു തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രോ​ടു പറയുന്നു: “ഞാൻ ഇനി അൽപ്പസ​മയം മാത്രമേ നിങ്ങളു​ടെ​കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കൂ. നിങ്ങൾ എന്നെ അന്വേ​ഷി​ക്കും. എന്നാൽ, ‘ഞാൻ പോകു​ന്നി​ട​ത്തേക്കു വരാൻ നിങ്ങൾക്കു കഴിയില്ല’ എന്നു ഞാൻ ജൂതന്മാ​രോ​ടു പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ ഇപ്പോൾ നിങ്ങ​ളോ​ടും പറയുന്നു. നിങ്ങൾ തമ്മിൽത്ത​മ്മിൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കണം എന്ന ഒരു പുതിയ കല്‌പന ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു തരുക​യാണ്‌. ഞാൻ നിങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ച​തു​പോ​ലെ​തന്നെ നിങ്ങളും തമ്മിൽത്ത​മ്മിൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കണം. നിങ്ങളു​ടെ ഇടയിൽ സ്‌നേ​ഹ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, നിങ്ങൾ എന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രാ​ണെന്ന്‌ എല്ലാവ​രും അറിയും.”​—യോഹ​ന്നാൻ 13:33-35.

താൻ ഇനി അൽപ്പസ​മയം മാത്രമേ അവരു​ടെ​കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കൂ എന്നു യേശു പറയു​ന്നത്‌ കേട്ട പത്രോസ്‌, “കർത്താവേ, അങ്ങ്‌ എവി​ടേ​ക്കാ​ണു പോകു​ന്നത്‌ ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. യേശു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ പോകു​ന്നി​ട​ത്തേക്ക്‌ എന്റെ പിന്നാലെ വരാൻ ഇപ്പോൾ നിനക്കു കഴിയില്ല. എന്നാൽ പിന്നീടു നീ വരും.” കാര്യം പിടി​കി​ട്ടാ​തെ പത്രോസ്‌ യേശു​വി​നോ​ടു ചോദി​ക്കു​ന്നു: “കർത്താവേ, ഇപ്പോൾ എനിക്ക്‌ അങ്ങയുടെ പിന്നാലെ വരാൻ പറ്റാത്തത്‌ എന്താണ്‌? അങ്ങയ്‌ക്കു​വേണ്ടി ഞാൻ എന്റെ ജീവൻപോ​ലും കൊടു​ക്കും.”​—യോഹ​ന്നാൻ 13:36, 37.

തന്റെ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ ഗലീല​യിൽ സുവി​ശേ​ഷ​ഘോ​ഷ​ണ​ത്തി​നു വിട്ട​പ്പോൾ പണസ്സഞ്ചി​യോ ഭക്ഷണസ​ഞ്ചി​യോ എടുക്കാ​തെ പോകണം എന്ന്‌ യേശു പറഞ്ഞി​രു​ന്നു. ആ കാര്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ വീണ്ടും യേശു ഇപ്പോൾ പരാമർശി​ക്കു​ന്നു. (മത്തായി 10:5, 9, 10) യേശു അവരോട്‌, “നിങ്ങൾക്കു വല്ല കുറവും വന്നോ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. “ഇല്ല” എന്ന്‌ അവർ പറഞ്ഞു. എന്നാൽ ഇനി വരാൻ പോകുന്ന ദിവസ​ങ്ങ​ളിൽ അവർ എന്തു ചെയ്യണം? യേശു അവർക്ക്‌ ഇങ്ങനെ നിർദേശം കൊടു​ക്കു​ന്നു: “പണസ്സഞ്ചി​യു​ള്ളവൻ അത്‌ എടുക്കട്ടെ. ഭക്ഷണസ​ഞ്ചി​യു​ള്ളവൻ അതും എടുക്കട്ടെ. വാളി​ല്ലാ​ത്തവൻ പുറങ്കു​പ്പാ​യം വിറ്റ്‌ ഒരെണ്ണം വാങ്ങട്ടെ. കാരണം, ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു, ‘അവനെ നിയമ​ലം​ഘ​ക​രു​ടെ കൂട്ടത്തിൽ എണ്ണി’ എന്ന്‌ എഴുതി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്നിൽ നിറ​വേ​റണം. എന്നെക്കു​റിച്ച്‌ എഴുതി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഇപ്പോൾ സംഭവി​ക്കു​ക​യാണ്‌.”​—ലൂക്കോസ്‌ 22:35-37.

താൻ ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കാ​രോ​ടും നിയമ​ലം​ഘ​ക​രോ​ടും ഒപ്പം സ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ തറയ്‌ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന സമയ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യേശു പറയുന്നു. അതിനു ശേഷം തന്റെ അനുഗാ​മി​കൾ കടുത്ത ഉപദ്രവം നേരി​ടും എന്നും യേശു പറയുന്നു. എന്നാൽ അതൊക്കെ നേരി​ടാൻ തങ്ങൾ തയ്യാറാ​ണെന്ന്‌ ശിഷ്യ​ന്മാർക്കു തോന്നി. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവർ ഇങ്ങനെ പറയു​ന്നത്‌: “കർത്താവേ, ഇതാ ഇവിടെ രണ്ടു വാളുണ്ട്‌.” “അതു മതി” എന്നു യേശു പറയുന്നു. (ലൂക്കോസ്‌ 22:38) രണ്ടു വാൾ അവരുടെ കൈയി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌ മറ്റൊരു പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട പാഠം അവരെ പഠിപ്പി​ക്കാ​നുള്ള അവസരം യേശു​വി​നു നൽകുന്നു.

സ്‌മാ​ര​കാ​ച​ര​ണ​ത്തി​നു ശേഷം യേശു​വും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും ഇപ്പോ​ഴും മുകളി​ലത്തെ മുറി​യിൽത്ത​ന്നെ​യാണ്‌. “നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയം അസ്വസ്ഥ​മാ​ക​രുത്‌. ദൈവ​ത്തിൽ വിശ്വ​സി​ക്കുക. എന്നിലും വിശ്വ​സി​ക്കുക” എന്നു പറഞ്ഞ്‌ യേശു അവരെ ധൈര്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.​—യോഹ​ന്നാൻ 13:36; 14:1.

താൻ പോകു​ന്ന​തിൽ അസ്വസ്ഥ​രാ​കാ​തി​രി​ക്കാൻ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രോട്‌ യേശു ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “എന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ ഭവനത്തിൽ അനേകം താമസ​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളുണ്ട്‌ . . . ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു സ്ഥലം ഒരുക്കാ​നാ​ണു പോകു​ന്നത്‌. ഞാൻ പോയി നിങ്ങൾക്കു സ്ഥലം ഒരുക്കി​യിട്ട്‌ വീണ്ടും വരുക​യും ഞാനു​ള്ളി​ടത്ത്‌ നിങ്ങളു​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ നിങ്ങളെ എന്റെ വീട്ടിൽ സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും.” യേശു സ്വർഗ​ത്തിൽ പോകു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചാണ്‌ സംസാ​രി​ച്ചത്‌ എന്ന കാര്യം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ ഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല. ഇപ്പോൾ തോമസ്‌ ചോദി​ക്കു​ന്നു: “കർത്താവേ, അങ്ങ്‌ എവി​ടേ​ക്കാ​ണു പോകു​ന്ന​തെന്നു ഞങ്ങൾക്ക്‌ അറിഞ്ഞു​കൂ​ടാ. പിന്നെ എങ്ങനെ വഴി അറിയും?”​—യോഹ​ന്നാൻ 14:2-5.

“ഞാൻത​ന്നെ​യാ​ണു വഴിയും സത്യവും ജീവനും” എന്ന്‌ യേശു പറയുന്നു. യേശു​വി​നെ സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും യേശു​വി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലും ജീവി​ത​ഗ​തി​യും പിൻപ​റ്റു​ക​യും ചെയ്‌താൽ മാത്രമേ ഒരാൾക്കു പിതാ​വി​ന്റെ സ്വർഗീ​യ​ഭ​വ​ന​ത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കാൻ കഴിയൂ. യേശു പറയുന്നു: “എന്നിലൂ​ടെ​യ​ല്ലാ​തെ ആരും പിതാ​വി​ന്റെ അടു​ത്തേക്കു വരുന്നില്ല.”​—യോഹ​ന്നാൻ 14:6.

ശ്രദ്ധ​യോ​ടെ കേട്ടി​രുന്ന ഫിലി​പ്പോസ്‌ ഇങ്ങനെ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു: “കർത്താവേ, ഞങ്ങൾക്കു പിതാ​വി​നെ കാണി​ച്ചു​ത​രണേ. അതു മാത്രം മതി.” മോശ, ഏലിയ, യശയ്യ എന്നിവർക്കു ലഭിച്ച ദർശന​ങ്ങ​ളിൽ അവർ ദൈവത്തെ കണ്ടതു​പോ​ലെ സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ഫിലി​പ്പോ​സും ഇപ്പോൾ ദൈവത്തെ കാണാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്ക്‌ അതിലും മെച്ചമാ​യ​തുണ്ട്‌. ഈ കാര്യം എടുത്തു​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ യേശു പറയുന്നു: “ഞാൻ ഇത്രയും കാലം നിങ്ങളു​ടെ​കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും ഫിലി​പ്പോ​സേ, നിനക്ക്‌ എന്നെ അറിയി​ല്ലേ? എന്നെ കണ്ടിട്ടു​ള്ളവൻ പിതാ​വി​നെ​യും കണ്ടിരി​ക്കു​ന്നു.” തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ വ്യക്തി​ത്വം യേശു പൂർണ​മാ​യി പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. യേശു​വി​നെ നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ക​യും യേശു​വി​ന്റെ​കൂ​ടെ ജീവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നത്‌ പിതാ​വി​നെ കാണു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യാണ്‌. തീർച്ച​യാ​യും പിതാവ്‌ പുത്ര​നെ​ക്കാൾ വലിയ​വ​നാണ്‌. യേശു ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു സംസാ​രി​ക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ സ്വന്തമാ​യി പറയു​ന്നതല്ല.” (യോഹ​ന്നാൻ 14:8-10) യേശു തന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​ന്റെ എല്ലാ മഹത്ത്വ​വും തന്റെ പിതാ​വി​നു കൊടു​ക്കു​ന്നത്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്ക്‌ കാണാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു.

യേശു അത്ഭുത​ക​ര​മായ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ ചെയ്യു​ന്ന​തും ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സന്തോ​ഷ​വാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ കാണു​ക​യും കേൾക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. ഇപ്പോൾ യേശു അവരോട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “എന്നെ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നവൻ ഞാൻ ചെയ്യുന്ന പ്രവൃ​ത്തി​കൾ ചെയ്യും. . . . അതിലും വലിയ​തും അവൻ ചെയ്യും.” (യോഹ​ന്നാൻ 14:12) യേശു ചെയ്‌ത​തി​നെ​ക്കാൾ വലിയ അത്ഭുതങ്ങൾ ചെയ്യു​മെന്നല്ല യേശു പറയു​ന്നത്‌. പകരം അവർ കൂടുതൽ സമയം ശുശ്രൂഷ ചെയ്യും, വളരെ വിസ്‌തൃ​ത​മായ പ്രദേശം പ്രവർത്തി​ച്ചു​തീർക്കും, കൂടുതൽ ആളുക​ളു​ടെ അടുത്ത്‌ സുവി​ശേഷം എത്തിക്കും എന്നാണ്‌ യേശു ഉദ്ദേശി​ച്ചത്‌.

യേശു പോയ​തി​നു ശേഷം അവർ ഒറ്റയ്‌ക്കാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. കാരണം യേശു ഇങ്ങനെ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​രു​ന്നു: “നിങ്ങൾ എന്റെ നാമത്തിൽ ചോദി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തും ഞാൻ ചെയ്‌തു​ത​രും. ഞാൻ പിതാ​വി​നോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കു​മ്പോൾ പിതാവ്‌ മറ്റൊരു സഹായി​യെ നിങ്ങൾക്കു തരും. അത്‌ എന്നും നിങ്ങളു​ടെ​കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും. ആ സഹായി സത്യത്തി​ന്റെ ആത്മാവാണ്‌.” (യോഹ​ന്നാൻ 14:14, 16, 17) പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ എന്ന സഹായി​യെ അവർക്കു ലഭിക്കു​മെന്ന്‌ യേശു ഉറപ്പു കൊടു​ക്കു​ന്നു. പെന്തി​ക്കോ​സ്‌ത്‌ ദിവസം അവർക്ക്‌ ആ സഹായം ലഭിക്കു​ന്നു.

യേശു പറയുന്നു: “അൽപ്പം​കൂ​ടെ കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ലോകം എന്നെ കാണില്ല. എന്നാൽ നിങ്ങൾ എന്നെ കാണും. കാരണം, ഞാൻ ജീവി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങളും ജീവി​ക്കും.” (യോഹ​ന്നാൻ 14:19) പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​നു ശേഷം യേശു സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്കു പോകു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ ശിഷ്യ​ന്മാർ യേശു​വി​നെ കാണും. പിന്നീട്‌ ശിഷ്യ​ന്മാ​രും യേശു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം സ്വർഗ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കും.

ഇപ്പോൾ യേശു ലളിത​മായ ഒരു സത്യം പറയുന്നു: “എന്റെ കല്‌പ​നകൾ സ്വീക​രിച്ച്‌ അവ അനുസ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​നാണ്‌ എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നവൻ. എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വനെ എന്റെ പിതാ​വും സ്‌നേ​ഹി​ക്കും. ഞാനും അവനെ സ്‌നേ​ഹിച്ച്‌ എന്നെ അവനു വ്യക്തമാ​യി കാണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കും.” ഈ സമയത്ത്‌ തദ്ദായി എന്നുകൂ​ടി അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യൂദാസ്‌ ചോദി​ക്കു​ന്നു: “കർത്താവേ, അങ്ങ്‌ ലോക​ത്തി​നല്ല മറിച്ച്‌ ഞങ്ങൾക്ക്‌ അങ്ങയെ വ്യക്തമാ​യി കാണി​ച്ചു​ത​രാൻ ഉദ്ദേശി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌?” യേശു മറുപടി പറഞ്ഞത്‌: “എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നവൻ എന്റെ വചനം അനുസ​രി​ക്കും. എന്റെ പിതാവ്‌ അവനെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കും. . . . എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാ​ത്തവൻ എന്റെ വചനം അനുസ​രി​ക്കില്ല.” (യോഹ​ന്നാൻ 14:21-24) തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളിൽനിന്ന്‌ വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി യേശു​വാ​ണു വഴിയും സത്യവും ജീവനും എന്ന കാര്യം ലോക​ത്തി​ലു​ള്ളവർ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നില്ല.

യേശു ഇപ്പോൾ പോകു​ക​യാണ്‌. അപ്പോൾ എങ്ങനെ​യാ​ണു യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർക്കു യേശു പഠിപ്പിച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഓർത്തെ​ടു​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നത്‌? യേശു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “പിതാവ്‌ എന്റെ നാമത്തിൽ അയയ്‌ക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ എന്ന സഹായി നിങ്ങളെ എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറഞ്ഞ​തൊ​ക്കെ നിങ്ങളെ ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും.” പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വിന്‌ എത്ര ശക്തമായി പ്രവർത്തി​ക്കാൻ കഴിയു​മെന്ന കാര്യം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ കണ്ടിട്ടുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ ഈ ഉറപ്പ്‌ അവർക്കു വലി​യൊ​രു ആശ്വാ​സ​മാണ്‌. യേശു കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “സമാധാ​നം ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു തന്നിട്ടു​പോ​കു​ന്നു. എന്റെ സമാധാ​നം ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു തരുന്നു. . . . നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയം അസ്വസ്ഥ​മാ​ക​രുത്‌, ഭയപ്പെ​ടു​ക​യു​മ​രുത്‌.” (യോഹ​ന്നാൻ 14:26, 27) ശിഷ്യ​ന്മാർ അസ്വസ്ഥ​രാ​ക​രു​തെന്ന കാര്യ​വും യേശു അവരോ​ടു പറയുന്നു. അവർക്ക്‌ യേശു​വി​ന്റെ പിതാ​വിൽനിന്ന്‌ വേണ്ട നിർദേ​ശ​വും സംരക്ഷ​ണ​വും ലഭിക്കും.

ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സംരക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ തെളി​വു​കൾ അവർക്കു പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ കാണാൻ കഴിയും. യേശു പറയുന്നു: “ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭരണാ​ധി​കാ​രി വരുന്നു. അയാൾക്ക്‌ എന്റെ മേൽ ഒരു അധികാ​ര​വു​മില്ല.” (യോഹ​ന്നാൻ 14:30) പിശാ​ചിന്‌ യൂദാ​സിൽ കടക്കാ​നും യൂദാ​സി​നെ സ്വാധീ​നി​ക്കാ​നും സാധിച്ചു. എന്നാൽ യേശു​വി​ന്റെ കാര്യ​ത്തി​ലാ​കട്ടെ, ദൈവ​ത്തി​നെ​തി​രെ തിരി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന ഏതെങ്കി​ലും ഒരു ബലഹീനത യേശു​വിൽ കണ്ടെത്താൻ സാത്താനു കഴിഞ്ഞില്ല. യേശു​വി​നെ മരണത്തി​ന്റെ പിടി​യിൽ ഒതുക്കി​നി​റു​ത്താ​നും സാത്താനു കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്തു​കൊണ്ട്‌? കാരണം യേശു പറയുന്നു, “പിതാവ്‌ എന്നോടു കല്‌പി​ച്ച​തെ​ല്ലാം ഞാൻ അങ്ങനെ​തന്നെ ചെയ്യു​ക​യാണ്‌.” തന്റെ പിതാവ്‌ തന്നെ ഉയിർപ്പി​ക്കു​മെന്നു യേശു​വിന്‌ ഉറച്ച ബോധ്യ​മുണ്ട്‌.​—യോഹ​ന്നാൻ 14:31.

ഹൃദയം തുറന്ന്‌ സംസാ​രി​ക്കാൻ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ യേശു പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. സമയം അർധരാ​ത്രി കഴിഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടാ​കണം. യേശു ഇപ്പോൾ പ്രചോ​ദ​നാ​ത്മ​ക​മായ ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം പറയുന്നു:

“ഞാൻ ശരിക്കുള്ള മുന്തി​രി​ച്ചെ​ടി​യും എന്റെ പിതാവ്‌ കൃഷി​ക്കാ​ര​നും ആണ്‌ ” എന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ യേശു തുടങ്ങു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 15:1) ഈ ദൃഷ്ടാന്തം ഒരു കാര്യം നമ്മുടെ ഓർമ​യി​ലേക്കു കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നു, ഇസ്രാ​യേൽ ജനതയെ നൂറ്റാ​ണ്ടു​കൾക്കു മുമ്പ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ മുന്തി​രി​ച്ചെടി എന്നു വിളി​ച്ചത്‌. (യിരെമ്യ 2:21; ഹോശേയ 10:1, 2) എന്നാൽ യഹോവ ആ ജനത്തെ ഉപേക്ഷി​ച്ചു. (മത്തായി 23:37, 38) അതു​കൊണ്ട്‌, യേശു ഇവിടെ മറ്റൊരു കാര്യ​മാ​ണു പറയു​ന്നത്‌. പിതാവ്‌ നട്ടുവ​ളർത്തുന്ന ഒരു മുന്തി​രി​ച്ചെ​ടി​യോട്‌ യേശു തന്നെത്തന്നെ ഉപമി​ക്കു​ന്നു. എ.ഡി. 29-ൽ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നാൽ യേശു​വി​നെ അഭി​ഷേകം ചെയ്‌ത​പ്പോൾ പിതാവ്‌ ആ മുന്തി​രി​ച്ചെടി നട്ടു. എന്നാൽ ഈ മുന്തി​രി​ച്ചെടി തന്നെ മാത്രമല്ല പ്രതി​നി​ധാ​നം ചെയ്യു​ന്നത്‌ എന്ന്‌ യേശു പറയുന്നു.

“എന്നിലുള്ള കായ്‌ക്കാത്ത ശാഖക​ളെ​ല്ലാം (എന്റെ) പിതാവ്‌ മുറി​ച്ചു​ക​ള​യു​ന്നു. കായ്‌ക്കു​ന്ന​വ​യൊ​ക്കെ കൂടുതൽ ഫലം കായ്‌ക്കാൻ വെട്ടി​വെ​ടി​പ്പാ​ക്കി നിറു​ത്തു​ന്നു. . . . മുന്തി​രി​ച്ചെ​ടി​യിൽനിന്ന്‌ വേർപെട്ട ശാഖകൾക്കു ഫലം കായ്‌ക്കാൻ കഴിയില്ല. അതു​പോ​ലെ, എന്നോടു യോജി​പ്പി​ല​ല്ലെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾക്കും ഫലം കായ്‌ക്കാൻ കഴിയില്ല. ഞാൻ മുന്തി​രി​ച്ചെ​ടി​യും നിങ്ങൾ ശാഖക​ളും ആണ്‌.”​—യോഹ​ന്നാൻ 15:2-5.

താൻ പോയ​ശേഷം ഒരു സഹായി​യെ, അതായത്‌ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നെ, വിശ്വ​സ്‌ത​രായ ശിഷ്യ​ന്മാർക്കു കൊടു​ക്കു​മെന്നു യേശു ഉറപ്പു നൽകി​യി​രു​ന്നു. 51 ദിവസ​ത്തി​നു ശേഷം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്കും മറ്റുള്ള​വർക്കും പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വു ലഭിക്കു​മ്പോൾ അവർ മുന്തി​രി​ച്ചെ​ടി​യു​ടെ ശാഖക​ളാ​യി​ത്തീ​രും. “ശാഖക​ളെ​ല്ലാം” യേശു​വി​നോ​ടു യോജി​ച്ചു​നിൽക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. അത്‌ എന്തിനാണ്‌?

“ഒരാൾ എന്നോ​ടും ഞാൻ അയാ​ളോ​ടും യോജി​പ്പി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ അയാൾ ധാരാളം ഫലം കായ്‌ക്കും. കാരണം എന്നെക്കൂ​ടാ​തെ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല” എന്ന്‌ യേശു പറയുന്നു. ഈ ‘ശാഖകൾ,’ അതായത്‌ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ അനുഗാ​മി​കൾ, ധാരാളം ഫലം കായ്‌ക്കു​ന്നു. യേശു​വി​ന്റെ ഗുണങ്ങൾ പകർത്തി​ക്കൊ​ണ്ടും ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു സജീവ​മാ​യി സംസാ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും ആണ്‌ അവർ അത്‌ ചെയ്യു​ന്നത്‌. അതിലൂ​ടെ കൂടുതൽ പേരെ അവർക്ക്‌ ശിഷ്യ​രാ​ക്കാ​നും കഴിയു​ന്നു. എന്നാൽ ഒരാൾ യേശു​വി​നോ​ടു യോജി​ച്ചു​നിൽക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക​യും ഫലം കായ്‌ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌താ​ലോ? യേശു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “എന്നോടു യോജി​ച്ചു​നിൽക്കാ​ത്ത​യാൾ, മുറി​ച്ചു​മാ​റ്റിയ ശാഖ​പോ​ലെ ഉണങ്ങി​പ്പോ​കും.” എന്നാൽ മറ്റൊരു കാര്യം​കൂ​ടി യേശു പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ എന്നോടു യോജി​പ്പി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും എന്റെ വചനങ്ങൾ നിങ്ങളിൽ നിലനിൽക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തും ചോദി​ച്ചു​കൊ​ള്ളുക. അതു നിങ്ങൾക്കു കിട്ടും.”​—യോഹ​ന്നാൻ 15:5-7.

തന്റെ കല്‌പ​നകൾ അനുസ​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യേശു മുമ്പ്‌ രണ്ടു തവണ പറഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഇപ്പോൾ വീണ്ടും യേശു അതെക്കു​റിച്ച്‌ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 14:15, 21) “ഞാൻ പിതാ​വി​ന്റെ കല്‌പ​നകൾ അനുസ​രിച്ച്‌ പിതാ​വി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തിൽ നിലനിൽക്കു​ന്നു. അതു​പോ​ലെ, നിങ്ങളും എന്റെ കല്‌പ​നകൾ അനുസ​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്റെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തിൽ നിലനിൽക്കും” എന്ന്‌ യേശു പറയുന്നു. എന്നാൽ ദൈവ​മായ യഹോ​വ​യെ​യും പുത്ര​നെ​യും സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും അധികം കാര്യങ്ങൾ അതിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നുണ്ട്‌. അതിൽ മറ്റുള്ള​വരെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു​—​അവർക്കു​വേണ്ടി ജീവൻ കൊടു​ക്കാൻപോ​ലും തയ്യാറാ​കുന്ന വിധത്തിൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നത്‌. യേശു പറയുന്നു: “ഇതാണ്‌ എന്റെ കല്‌പന: ഞാൻ നിങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ച​തു​പോ​ലെ​തന്നെ നിങ്ങളും തമ്മിൽത്ത​മ്മിൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കണം. സ്‌നേ​ഹി​തർക്കു​വേണ്ടി സ്വന്തം ജീവൻ കൊടു​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ വലിയ സ്‌നേ​ഹ​മില്ല. ഞാൻ കല്‌പി​ക്കു​ന്നതു നിങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾ എന്റെ സ്‌നേ​ഹി​ത​രാണ്‌.”​—യോഹ​ന്നാൻ 15:10-14.

തന്നിൽ വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന എല്ലാവർക്കും​വേണ്ടി തന്റെ ജീവൻ കൊടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ ഏതാനും മണിക്കൂ​റു​കൾക്കു​ള്ളിൽ യേശു ഈ രീതി​യി​ലുള്ള സ്‌നേഹം കാണി​ക്കും. യേശു​വി​ന്റെ ആ മാതൃക തന്റെ അനുഗാ​മി​കളെ അത്തരം ആത്മത്യാ​ഗ​സ്‌നേഹം തമ്മിൽത്ത​മ്മിൽ കാണി​ക്കാൻ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. യേശു മുമ്പു പറഞ്ഞതു​പോ​ലെ അത്തരം സ്‌നേഹം അവരെ തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കും. “നിങ്ങളു​ടെ ഇടയിൽ സ്‌നേ​ഹ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, നിങ്ങൾ എന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രാ​ണെന്ന്‌ എല്ലാവ​രും അറിയും.”​—യോഹ​ന്നാൻ 13:35.

യേശു അവരെ “സ്‌നേ​ഹി​തർ” എന്നു വിളിച്ച കാര്യം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ ശ്രദ്ധി​ച്ചു​കാ​ണു​മോ? അങ്ങനെ വിളി​ച്ച​തി​ന്റെ കാരണം യേശു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “ഞാൻ നിങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ത​ന്മാർ എന്നു വിളി​ക്കു​ന്നു. കാരണം എന്റെ പിതാ​വിൽനിന്ന്‌ കേട്ടതു മുഴുവൻ ഞാൻ നിങ്ങളെ അറിയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.” യേശു​വി​ന്റെ ഉറ്റ സ്‌നേ​ഹി​ത​രാ​കാ​നും പിതാവ്‌ യേശു​വി​നോ​ടു പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ അറിയാ​നും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്കു കഴിയു​ന്നു. എത്ര അമൂല്യ​മായ ഒരു ബന്ധമാണ്‌ അവർക്കു​ള്ളത്‌! ഇത്തരത്തി​ലുള്ള ഒരു ബന്ധം ആസ്വദി​ക്കാൻ അവർ ‘ഫലം കായ്‌ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.’ അങ്ങനെ ചെയ്‌താൽ, “എന്റെ നാമത്തിൽ പിതാ​വി​നോട്‌ എന്തു ചോദി​ച്ചാ​ലും പിതാവ്‌ അതു നിങ്ങൾക്കു തരും” എന്ന്‌ യേശു പറയുന്നു.—യോഹ​ന്നാൻ 15:15, 16.

വരാൻപോ​കുന്ന പ്രതി​സ​ന്ധി​കൾ സഹിച്ചു​നിൽക്കാൻ ഈ ‘ശാഖകളെ,’ അതായത്‌ യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ, സഹായി​ക്കു​ന്നത്‌ അവർക്കി​ട​യി​ലെ സ്‌നേ​ഹ​ബ​ന്ധ​മാ​യി​രു​ന്നു. ലോകം അവരെ വെറു​ക്കും എന്ന മുന്നറി​യി​പ്പും യേശു അവർക്കു നൽകുന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും ഇങ്ങനെ ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ യേശു പറയുന്നു: “ലോകം നിങ്ങളെ വെറു​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതു നിങ്ങൾക്കു മുമ്പേ എന്നെ വെറു​ത്തെന്ന്‌ ഓർത്തു​കൊ​ള്ളുക. നിങ്ങൾ ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ലോകം നിങ്ങളെ സ്വന്ത​മെന്നു കരുതി സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ . . . നിങ്ങൾ ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമല്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ ലോകം നിങ്ങളെ വെറു​ക്കു​ന്നു.”​—യോഹ​ന്നാൻ 15:18, 19.

ലോകം ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ വെറു​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യേശു കൂടു​ത​ലാ​യി വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “എന്നെ അയച്ച വ്യക്തിയെ അറിയാ​ത്ത​തു​കൊണ്ട്‌ അവർ എന്റെ പേര്‌ നിമിത്തം ഇതൊക്കെ നിങ്ങ​ളോ​ടു ചെയ്യും.” യേശു​വി​ന്റെ അത്ഭുത​ക​ര​മായ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ ഒരർഥ​ത്തിൽ യേശു​വി​നെ വെറു​ക്കു​ന്ന​വരെ കുറ്റക്കാ​രാ​ക്കു​ന്നു എന്നു യേശു പറയുന്നു: “മറ്റാരും ചെയ്യാത്ത കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ അവരുടെ ഇടയിൽ ചെയ്‌തി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ അവർക്കു പാപമു​ണ്ടാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ അവർ എന്നെ കണ്ടിട്ടും എന്നെയും എന്റെ പിതാ​വി​നെ​യും വെറു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു.” വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അവർ കാണിച്ച വെറു​പ്പി​ലൂ​ടെ പ്രവചനം നിവൃ​ത്തി​യേ​റു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​—യോഹ​ന്നാൻ 15:21, 24, 25; സങ്കീർത്തനം 35:19; 69:4.

പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ എന്ന സഹായി​യെ അയയ്‌ക്കു​മെന്ന ഉറപ്പ്‌ യേശു അവർക്കു വീണ്ടും കൊടു​ക്കു​ന്നു. തന്റെ അനുഗാ​മി​കൾക്കെ​ല്ലാം ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള ഈ ശക്തി ലഭിക്കും. ഫലം കായ്‌ക്കാ​നും യേശു​വി​നു​വേണ്ടി ‘സാക്ഷി പറയാ​നും’ അത്‌ അവരെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കും.​—യോഹ​ന്നാൻ 15:27.

യേശു​വും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും പെസഹ ആഘോ​ഷിച്ച ആ മുറി​യിൽനിന്ന്‌ താഴേക്ക്‌ ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങു​ക​യാണ്‌. പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ചില മുന്നറി​യി​പ്പു​കൾ കൊടു​ത്ത​ശേഷം യേശു ഇങ്ങനെ​യും പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ വീണു​പോ​കാ​തി​രി​ക്കാ​നാ​ണു ഞാൻ ഇക്കാര്യ​ങ്ങൾ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറഞ്ഞത്‌.” അത്തരം ഒരു മുന്നറി​യിപ്പ്‌ ഉചിത​മാ​യി​രു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌? യേശു അവരോ​ടു പറയുന്നു: “ആളുകൾ നിങ്ങളെ സിന​ഗോ​ഗിൽനിന്ന്‌ പുറത്താ​ക്കും. നിങ്ങളെ കൊല്ലു​ന്നവർ, ദൈവ​ത്തി​നു​വേണ്ടി ഒരു പുണ്യ​പ്ര​വൃ​ത്തി ചെയ്യു​ക​യാ​ണെന്നു കരുതുന്ന സമയം വരുന്നു.”​—യോഹ​ന്നാൻ 16:1, 2.

യേശു​വി​ന്റെ ഈ വാക്കുകൾ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ അസ്വസ്ഥ​രാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും. ലോകം അവരെ വെറു​ക്കു​മെന്നു യേശു പറഞ്ഞി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അവർ കൊല്ല​പ്പെ​ടു​മെന്നു യേശു അവരോ​ടു നേരിട്ടു പറഞ്ഞി​രു​ന്നില്ല. എന്തു​കൊണ്ട്‌? യേശു പറയുന്നു: “ഞാൻ നിങ്ങളു​ടെ​കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു തുടക്ക​ത്തിൽ ഈ കാര്യങ്ങൾ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയാ​തി​രു​ന്നത്‌.” (യോഹ​ന്നാൻ 16:4) എന്നാൽ ഇപ്പോൾ പോകു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ ചില മുന്നറി​യി​പ്പു​കൾകൂ​ടി യേശു കൊടു​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌ വീണു​പോ​കാ​തി​രി​ക്കാൻ ഇത്‌ അവരെ സഹായി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.

യേശു തുടരു​ന്നു: “ഇപ്പോൾ ഞാൻ എന്നെ അയച്ച വ്യക്തി​യു​ടെ അടു​ത്തേക്കു പോകു​ന്നു. പക്ഷേ നിങ്ങൾ ആരും എന്നോട്‌, ‘അങ്ങ്‌ എവി​ടേക്കു പോകു​ന്നു’ എന്നു ചോദി​ക്കു​ന്നില്ല.” എന്നാൽ യേശു എവി​ടേ​ക്കാ​ണു പോകു​ന്ന​തെന്ന്‌ അന്നു വൈകു​ന്നേരം അവർ ചോദി​ച്ചി​രു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 13:36; 14:5; 16:5) പക്ഷേ ഇപ്പോൾ, അവർ നേരി​ടാൻപോ​കുന്ന ഉപദ്ര​വ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യേശു പറഞ്ഞ കാര്യ​ങ്ങ​ളാണ്‌ അവരുടെ മനസ്സിൽ. ഇതെക്കു​റിച്ച്‌ ഓർത്ത്‌ അവർ ആകെ വിഷമി​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു​വി​നു ലഭിക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന മഹത്ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചോ സത്യാ​രാ​ധ​കർക്കു​ണ്ടാ​കുന്ന പ്രയോ​ജ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചോ കൂടു​ത​ലൊ​ന്നും അവർക്കു ചോദി​ക്കാ​നാ​കു​ന്നില്ല. അതു മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ യേശു പറയുന്നു: “ഞാൻ ഇക്കാര്യ​ങ്ങൾ പറഞ്ഞതു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയ​ത്തിൽ ദുഃഖം നിറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.”​—യോഹ​ന്നാൻ 16:6.

അപ്പോൾ യേശു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “നിങ്ങളു​ടെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നാ​ണു ഞാൻ പോകു​ന്നത്‌. ഞാൻ പോയി​ല്ലെ​ങ്കിൽ സഹായി നിങ്ങളു​ടെ അടുത്ത്‌ വരില്ല. പോയാ​ലോ ഞാൻ സഹായി​യെ നിങ്ങളു​ടെ അടു​ത്തേക്ക്‌ അയയ്‌ക്കും.” (യോഹ​ന്നാൻ 16:7) യേശു മരിച്ച്‌ സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്കു പോയാൽ മാത്രമേ യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർക്ക്‌ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ ലഭിക്കു​ക​യു​ള്ളൂ. ഭൂമി​യിൽ എവി​ടെ​യും ഉള്ള തന്റെ ജനത്തിനു പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നെ നൽകി യേശു​വിന്‌ അവരെ സഹായി​ക്കാ​നാ​കും.

പരിശുദ്ധാത്മാവ്‌  “പാപ​ത്തെ​യും നീതി​യെ​യും ന്യായ​വി​ധി​യെ​യും കുറിച്ച്‌ ലോക​ത്തി​നു ബോധ്യം വരുത്തും.” (യോഹ​ന്നാൻ 16:8) അതെ, ദൈവ​പു​ത്ര​നിൽ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ പരാജ​യ​പ്പെട്ട ലോകത്തെ അതു തുറന്നു​കാ​ട്ടും. യേശു ഉയിർത്തെ​ഴു​ന്നേറ്റ്‌ സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്കു പോകു​ന്നതു യേശു നീതി​മാ​നാ​ണെന്ന കാര്യ​ത്തി​നു ശക്തമായ ഒരു തെളി​വാ​യി​രി​ക്കും. കൂടാതെ, ‘ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭരണാ​ധി​കാ​രി​യായ’ സാത്താൻ ന്യായ​വി​ധിക്ക്‌ അർഹനാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നും അതു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തും.​—യോഹ​ന്നാൻ 16:11.

“ഇനിയും ഒരുപാ​ടു കാര്യങ്ങൾ എനിക്കു നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയാ​നുണ്ട്‌ ” എന്ന്‌ യേശു പറയുന്നു. എന്നിട്ട്‌ ഇങ്ങനെ തുടരു​ന്നു: “പക്ഷേ ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക്‌ അതൊ​ന്നും ഉൾക്കൊ​ള്ളാൻ പറ്റില്ല.” യേശു പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നെ കൊടു​ക്കു​മ്പോൾ അത്‌ അവരെ വഴിന​യി​ക്കും, അങ്ങനെ “സത്യം മുഴു​വ​നാ​യി” മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ അവർക്കാ​കും. കൂടാതെ ആ സത്യത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ ജീവി​ക്കാ​നും അവർ പ്രാപ്‌ത​രാ​കും.​—യോഹ​ന്നാൻ 16:12, 13.

യേശു​വി​ന്റെ തുടർന്നുള്ള പ്രസ്‌താ​വന അവരെ ആശയക്കു​ഴ​പ്പ​ത്തി​ലാ​ക്കി. “കുറച്ച്‌ കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ നിങ്ങൾ എന്നെ കാണില്ല. എന്നാൽ പിന്നെ​യും കുറച്ച്‌ കഴിയു​മ്പോൾ നിങ്ങൾ എന്നെ കാണും.” യേശു പറഞ്ഞതി​ന്റെ അർഥം എന്താ​ണെന്ന്‌ അവർ തമ്മിൽത്ത​മ്മിൽ ചോദി​ക്കു​ന്നു. അവർ അതെക്കു​റിച്ച്‌ തന്നോടു ചോദി​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ യേശു അവരോ​ടു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “സത്യം​സ​ത്യ​മാ​യി ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു: നിങ്ങൾ കരഞ്ഞു​വി​ല​പി​ക്കും, പക്ഷേ ലോകം സന്തോ​ഷി​ക്കും. നിങ്ങൾ ദുഃഖി​ക്കും, എന്നാൽ നിങ്ങളു​ടെ ദുഃഖം ആനന്ദമാ​യി മാറും.” (യോഹ​ന്നാൻ 16:16, 20) പിറ്റേന്ന്‌ ഉച്ചകഴിഞ്ഞ്‌ യേശു കൊല്ല​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ മതനേ​താ​ക്കൾ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു, പക്ഷേ യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർ കരഞ്ഞു​വി​ല​പി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ യേശു ഉയിർത്തെ​ഴു​ന്നേൽക്കു​ക​യും അവരുടെ മേൽ പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​നെ പകരു​ക​യും ചെയ്‌ത​തോ​ടെ അവരുടെ ദുഃഖം ആനന്ദമാ​യി മാറി!

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ സാഹച​ര്യ​ത്തെ പ്രസവ​വേദന അനുഭ​വി​ക്കുന്ന ഒരു സ്‌ത്രീ​യോട്‌ താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ യേശു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “പ്രസവ​സ​മ​യ​മാ​കു​മ്പോൾ ഒരു സ്‌ത്രീ അവളുടെ വേദന ഓർത്ത്‌ ദുഃഖി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവി​ച്ചു​ക​ഴി​യു​മ്പോൾ, ഒരു മനുഷ്യൻ ലോക​ത്തിൽ പിറന്നു​വീ​ണ​തു​കൊ​ണ്ടുള്ള സന്തോഷം കാരണം അവൾ അനുഭ​വിച്ച കഷ്ടം പിന്നെ ഓർക്കില്ല.” ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ യേശു ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: “നിങ്ങൾക്കും ഇപ്പോൾ ദുഃഖ​മുണ്ട്‌. എന്നാൽ ഞാൻ നിങ്ങളെ വീണ്ടും കാണും. അപ്പോൾ നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയം സന്തോ​ഷി​ക്കും. നിങ്ങളു​ടെ സന്തോഷം ആരും കവർന്നു​ക​ള​യില്ല.”​—യോഹ​ന്നാൻ 16:21, 22.

ഇതുവരെ, അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ യേശു​വി​ന്റെ നാമത്തിൽ ഒന്നും അപേക്ഷി​ച്ചി​ട്ടില്ല. ഇപ്പോൾ യേശു പറയുന്നു: “അന്ന്‌ എന്റെ നാമത്തിൽ നിങ്ങൾ പിതാ​വി​നോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കും.” എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവർ അങ്ങനെ ചെയ്യേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നത്‌? പിതാവ്‌ അവരുടെ അപേക്ഷകൾ കേൾക്കാ​തി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടല്ല. യേശു പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടും ഞാൻ പിതാ​വി​ന്റെ പ്രതി​നി​ധി​യാ​യി വന്നെന്നു വിശ്വ​സി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടും പിതാ​വു​തന്നെ നിങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ.”​—യോഹ​ന്നാൻ 16:26, 27.

യേശു​വി​ന്റെ ഈ വാക്കുകൾ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും. അവർ ഉറപ്പോ​ടെ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “അതു​കൊണ്ട്‌ അങ്ങ്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അടുത്തു​നിന്ന്‌ വന്നതാ​ണെന്നു ഞങ്ങൾ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു.” എന്നാൽ അവരുടെ ആ ബോധ്യം ഉടൻതന്നെ പരി​ശോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്താണ്‌ സംഭവി​ക്കാൻ പോകു​ന്ന​തെന്ന്‌ യേശു വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “എന്നാൽ ഇതാ, നിങ്ങ​ളെ​ല്ലാം എന്നെ തനിച്ചാ​ക്കി​യിട്ട്‌ സ്വന്തം വീടു​ക​ളി​ലേക്ക്‌ ഓടി​പ്പോ​കുന്ന സമയം വരുന്നു. അത്‌ ഇപ്പോൾത്തന്നെ വന്നുക​ഴി​ഞ്ഞു.” എങ്കിലും യേശു അവർക്ക്‌ ഉറപ്പു കൊടു​ക്കു​ന്നു: “ഞാൻ മുഖാ​ന്തരം നിങ്ങൾക്കു സമാധാ​ന​മു​ണ്ടാ​കാ​നാണ്‌ ഈ കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറഞ്ഞത്‌. ഈ ലോക​ത്തിൽ നിങ്ങൾക്കു കഷ്ടതക​ളു​ണ്ടാ​കും. എങ്കിലും ധൈര്യ​മാ​യി​രി​ക്കുക! ഞാൻ ലോകത്തെ കീഴട​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.” (യോഹ​ന്നാൻ 16:30-33) യേശു ഇപ്പോൾ അവരുടെ അടുക്കൽനിന്ന്‌ പോകു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും തുടർന്നും അവരെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. സാത്താ​നും അവന്റെ ലോക​വും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ വിശ്വ​സ്‌ത​തയെ തകർക്കാൻ ശ്രമി​ക്കും. എങ്കിലും വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ അവർക്കും തന്നെ​പ്പോ​ലെ​തന്നെ ലോകത്തെ കീഴട​ക്കാ​നാ​കു​മെന്ന്‌ യേശു​വിന്‌ ഉറപ്പാ​യി​രു​ന്നു.

അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രോ​ടുള്ള ആഴമായ സ്‌നേ​ഹം​കൊണ്ട്‌, അവരെ വിട്ടു​പി​രി​യു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ യേശു അവരെ ഒരുക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഇപ്പോൾ യേശു ആകാശ​ത്തേക്കു നോക്കി തന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു: “പുത്രൻ അങ്ങയെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ അങ്ങ്‌ പുത്രനെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണമേ. അങ്ങ്‌ അവനു നൽകി​യി​ട്ടു​ള്ള​വർക്കെ​ല്ലാം അവൻ നിത്യ​ജീ​വൻ കൊടു​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ എല്ലാ മനുഷ്യ​രു​ടെ മേലും അങ്ങ്‌ പുത്രന്‌ അധികാ​രം കൊടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ.”​—യോഹ​ന്നാൻ 17:1, 2.

ദൈവ​ത്തി​നു മഹത്ത്വം കൊടു​ക്കു​ന്ന​താ​ണു പരമ​പ്ര​ധാ​ന​മായ സംഗതി​യെന്നു യേശു വ്യക്തമാ​ക്കി. എന്നാൽ അതോ​ടൊ​പ്പം മനുഷ്യർക്കു നിത്യ​ജീ​വൻ നേടാ​നാ​കും എന്ന കാര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും യേശു പറയുന്നു. ‘എല്ലാ മനുഷ്യ​രു​ടെ മേലും പുത്രന്‌ അധികാ​രം’ ലഭിച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ എല്ലാവർക്കും മോച​ന​വി​ല​യു​ടെ പ്രയോ​ജനം യേശു വെച്ചു​നീ​ട്ടു​ന്നു. എന്നാൽ ചിലർക്കു മാത്രമേ ആ വലിയ അനു​ഗ്രഹം ലഭിക്കു​ക​യു​ള്ളൂ. എന്തു​കൊണ്ട്‌? കാരണം, യേശു പ്രാർഥ​ന​യിൽ ഇങ്ങനെ​യാണ്‌ പറഞ്ഞത്‌: “ഏകസത്യ​ദൈ​വ​മായ അങ്ങയെ​യും അങ്ങ്‌ അയച്ച യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നെ​യും അവർ അറിയു​ന്ന​താ​ണു നിത്യ​ജീ​വൻ.” (യോഹ​ന്നാൻ 17:3) ഇതിനു ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു മാത്ര​മാണ്‌ മോച​ന​വി​ല​യു​ടെ പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ യേശു കൊടു​ക്കുക.

ഒരു വ്യക്തി പിതാ​വി​നെ​യും പുത്ര​നെ​യും അടുത്ത്‌ അറിയണം, അവരു​മാ​യി ഒരു ഉറ്റ ബന്ധം സ്ഥാപി​ക്കണം. ഓരോ കാര്യ​ത്തി​ലും അവരുടെ അതേ മനോ​ഭാ​വം ആ വ്യക്തി​ക്കും ഉണ്ടാകണം. മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടുള്ള ഇടപെ​ട​ലിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ​യും പുത്ര​ന്റെ​യും ഗുണങ്ങൾ പകർത്താൻ ആ വ്യക്തി കഠിന​ശ്രമം ചെയ്യണം. ദൈവത്തെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​താണ്‌ പരമ​പ്ര​ധാ​നം, മനുഷ്യർക്ക്‌ ലഭിക്കുന്ന നിത്യ​ജീ​വൻ അത്‌ കഴിഞ്ഞി​ട്ടേ ഉള്ളൂ എന്ന കാര്യ​വും അദ്ദേഹം മനസ്സിൽപ്പി​ടി​ക്കണം. യേശു വീണ്ടും വിഷയ​ത്തി​ലേക്കു വരുന്നു:

“അങ്ങ്‌ ഏൽപ്പിച്ച ജോലി ചെയ്‌തു​തീർത്ത ഞാൻ ഭൂമി​യിൽ അങ്ങയെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ പിതാവേ, ഇപ്പോൾ അങ്ങയുടെ അടുത്ത്‌ എന്നെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണമേ. ലോകം ഉണ്ടാകു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, ഞാൻ അങ്ങയുടെ അടുത്താ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ഴു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന മഹത്ത്വം വീണ്ടും തരേണമേ.” (യോഹ​ന്നാൻ 17:4, 5) അതെ, പുനരു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ വീണ്ടും തനിക്കു സ്വർഗീ​യ​മ​ഹ​ത്ത്വം നൽകാൻ യേശു പിതാ​വി​നോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു.

എന്നാൽ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ യേശു​വി​നു ചെയ്യാ​നായ കാര്യങ്ങൾ യേശു മറന്നില്ല. യേശു ഇങ്ങനെ പ്രാർഥി​ച്ചു: “ലോക​ത്തിൽനിന്ന്‌ അങ്ങ്‌ എനിക്കു തന്നിട്ടു​ള്ള​വർക്കു ഞാൻ അങ്ങയുടെ പേര്‌ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അവർ അങ്ങയു​ടേ​താ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങ്‌ അവരെ എനിക്കു തന്നു. അവർ അങ്ങയുടെ വചനം അനുസ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.” (യോഹ​ന്നാൻ 17:6) ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ, യഹോവ എന്ന പേര്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും അധികം കാര്യങ്ങൾ യേശു ചെയ്‌തു. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഗുണങ്ങൾ, മനുഷ്യ​രോ​ടുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇടപെടൽ എന്നിവ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ യേശു തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ സഹായി​ച്ചു.

യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും പുത്രൻ എന്ന നിലയിൽ യേശു​വി​നുള്ള പങ്കി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്കു ശരിക്കും മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. യേശു പഠിപ്പിച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ളും അവർക്കു വ്യക്തമാ​യി. യേശു താഴ്‌മ​യോ​ടെ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “അങ്ങ്‌ എനിക്കു തന്ന വചനങ്ങ​ളാ​ണു ഞാൻ അവർക്കു കൊടു​ത്തത്‌. അതെല്ലാം സ്വീക​രിച്ച അവർ, ഞാൻ അങ്ങയുടെ പ്രതി​നി​ധി​യാ​യി​ട്ടാ​ണു വന്നതെന്നു വ്യക്തമാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ക​യും അങ്ങാണ്‌ എന്നെ അയച്ച​തെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.”​—യോഹ​ന്നാൻ 17:8.

തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളും ലോക​ത്തി​ലെ ആളുക​ളും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാ​സം യേശു തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നു: “അവർക്കു​വേണ്ടി ഞാൻ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു. ഞാൻ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നതു ലോക​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യല്ല, അങ്ങ്‌ എനിക്കു തന്നിട്ടു​ള്ള​വർക്കു​വേ​ണ്ടി​യാണ്‌. കാരണം അവർ അങ്ങയു​ടേ​താണ്‌. . . . പരിശു​ദ്ധ​പി​താ​വേ, നമ്മൾ ഒന്നായി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അവരും ഒന്നായി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ അങ്ങ്‌ എനിക്കു തന്നിരി​ക്കുന്ന അങ്ങയുടെ പേര്‌ ഓർത്ത്‌ അവരെ കാത്തു​കൊ​ള്ളേ​ണമേ. . . . ഞാൻ അവരെ സംരക്ഷി​ച്ചു. ആ നാശപു​ത്ര​ന​ല്ലാ​തെ അവരിൽ ആരും നശിച്ചു​പോ​യി​ട്ടില്ല.” ഈ നാശപു​ത്രൻ യേശു​വി​നെ വഞ്ചിച്ച യൂദാസ്‌ ഈസ്‌ക​ര്യോ​ത്ത​യാണ്‌.​—യോഹ​ന്നാൻ 17:9-12.

യേശു പ്രാർഥന തുടരു​ന്നു, “ലോകം അവരെ വെറു​ക്കു​ന്നു. ‘അവരെ ഈ ലോക​ത്തു​നിന്ന്‌ കൊണ്ടു​പോ​ക​ണ​മെന്നല്ല, ദുഷ്ടനാ​യ​വ​നിൽനിന്ന്‌ അവരെ കാത്തു​കൊ​ള്ള​ണ​മെ​ന്നാ​ണു ഞാൻ അങ്ങയോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌. ഞാൻ ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമ​ല്ലാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ​തന്നെ അവരും ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമല്ല.’” (യോഹ​ന്നാൻ 17:14-16) സാത്താന്റെ നിയ​ന്ത്ര​ണ​ത്തി​ലുള്ള ഒരു മനുഷ്യ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലാണ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും മറ്റു ശിഷ്യ​ന്മാ​രും ജീവി​ക്കു​ന്നത്‌. പക്ഷേ, അവർ ആ ലോക​ത്തി​ന്റെ വഷളത്ത​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ മാറി​നിൽക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. അതിന്‌ എങ്ങനെ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു?

ദൈവത്തെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി അവരെ​ത്തന്നെ വിശു​ദ്ധ​രാ​യി നിലനി​റു​ത്ത​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. എബ്രാ​യ​തി​രു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ അവർ കണ്ടെത്തിയ സത്യങ്ങ​ളും യേശു പഠിപ്പിച്ച സത്യങ്ങ​ളും അനുസ​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവർക്ക്‌ അതു സാധി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. യേശു ഇങ്ങനെ പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു: “സത്യത്താൽ അവരെ വിശു​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കേ​ണമേ. അങ്ങയുടെ വചനം സത്യമാണ്‌.” (യോഹ​ന്നാൻ 17:17) പിന്നീട്‌, ചില അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ “സത്യത്തി​ന്റെ” ഭാഗമാ​യി​ത്തീ​രുന്ന ദൈവ​പ്ര​ചോ​ദിത പുസ്‌ത​കങ്ങൾ എഴുതി. അത്‌ ഒരു വ്യക്തിയെ ശുദ്ധീ​ക​രി​ക്കാൻ സഹായി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.

കാലം കടന്നു​പോ​കു​മ്പോൾ മറ്റുള്ള​വ​രും ‘സത്യം’ സ്വീക​രി​ക്കും. അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു “അവർക്കു​വേണ്ടി (അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വർക്ക്‌) മാത്രമല്ല, അവരുടെ വചനം കേട്ട്‌ (യേശു​വിൽ) വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു​വേ​ണ്ടി​യും” കൂടി പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു. അവർക്കെ​ല്ലാം വേണ്ടി യേശു എന്താണ്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌? “പിതാവേ, അങ്ങ്‌ എന്നോ​ടും ഞാൻ അങ്ങയോ​ടും യോജി​പ്പി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അവർ എല്ലാവ​രും ഒന്നായി​രി​ക്കാ​നും അവരും നമ്മളോ​ടു യോജി​പ്പി​ലാ​യി​രി​ക്കാ​നും വേണ്ടി ഞാൻ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നു.” (യോഹ​ന്നാൻ 17:20, 21) യേശു​വും പിതാ​വും ഒരു വ്യക്തിയല്ല. എന്നാൽ എല്ലാ കാര്യ​ത്തി​ലും യോജി​പ്പിൽ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവർ ഒന്നായി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളും അതേ യോജിപ്പ്‌ ആസ്വദി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ യേശു പ്രാർഥി​ച്ചു.

ഇതിന്‌ തൊട്ടു​മുമ്പ്‌ യേശു പത്രോ​സി​നോ​ടും മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടും, അവർക്കു​വേണ്ടി സ്വർഗ​ത്തിൽ സ്ഥലം ഒരുക്കാൻ പോകു​ക​യാ​ണെന്നു പറഞ്ഞു. (യോഹ​ന്നാൻ 14:2, 3) ഇക്കാര്യം യേശു തന്റെ പ്രാർഥ​ന​യിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. “പിതാവേ, ലോകാ​രം​ഭ​ത്തി​നു മുമ്പു​തന്നെ അങ്ങ്‌ എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ എന്നെ മഹത്ത്വം അണിയി​ച്ച​ല്ലോ. അങ്ങ്‌ എനിക്കു തന്നവർ അതു കാണേ​ണ്ട​തിന്‌ അവർ ഞാനു​ള്ളി​ടത്ത്‌ എന്റെകൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കണം എന്നാണു ഞാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌.” (യോഹ​ന്നാൻ 17:24) ഒരുപാട്‌ കാലങ്ങൾക്കു മുമ്പു​മു​തൽ, അതായത്‌ ആദാമി​നും ഹവ്വയ്‌ക്കും കുട്ടി​ക​ളു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു​മു​തൽ, ദൈവം തന്റെ ഏകജാ​ത​നായ പുത്രനെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌ എന്നു യേശു പറയു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

തന്റെ പ്രാർഥന ഉപസം​ഹ​രി​ക്കു​മ്പോൾ, പിതാ​വി​ന്റെ പേരും, അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രോ​ടും ‘സത്യം’ ഇതുവരെ സ്വീക​രി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാത്ത മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടും ഉള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​വും യേശു എടുത്തു​പ​റ​യു​ന്നു. യേശു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ അങ്ങയുടെ പേര്‌ ഇവരെ അറിയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു, ഇനിയും അറിയി​ക്കും. അങ്ങനെ, അങ്ങ്‌ എന്നോടു കാണിച്ച സ്‌നേഹം ഇവരി​ലും നിറയും. ഞാൻ ഇവരോ​ടു യോജി​പ്പി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും.”​—യോഹ​ന്നാൻ 17:26.

വിശ്വ​സ്‌ത​രായ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രോ​ടൊ​പ്പം യേശു പ്രാർഥി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു. തുടർന്ന്‌ “സ്‌തു​തി​ഗീ​തങ്ങൾ പാടി​യിട്ട്‌ അവർ ഒലിവു​മ​ല​യി​ലേക്കു പോയി.” (മർക്കോസ്‌ 14:26) കിഴക്ക്‌ ഗത്ത്‌ശെമന തോട്ടം ലക്ഷ്യമാ​ക്കി​യാണ്‌ അവർ നടന്നു​നീ​ങ്ങു​ന്നത്‌. യേശു എപ്പോ​ഴും അവിടെ പോകാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

ഒലിവ്‌ മരങ്ങൾക്കി​ട​യി​ലെ പ്രശാ​ന്ത​മായ ആ സ്ഥലത്തെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ എട്ട്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ അവിടെ ആക്കിയിട്ട്‌ യേശു മുന്നോ​ട്ടു നീങ്ങി. അതു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും യേശു അവരോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്‌: “ഞാൻ അവിടെ പോയി ഒന്നു പ്രാർഥി​ച്ചിട്ട്‌ വരാം. നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഇരിക്ക്‌.” ഈ ശിഷ്യ​ന്മാർ അധികം ഉള്ളി​ലേക്കു പോയി​ക്കാ​ണില്ല. എന്നാൽ യേശു അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രായ പത്രോ​സി​നെ​യും യാക്കോ​ബി​നെ​യും യോഹ​ന്നാ​നെ​യും കൂട്ടി​ക്കൊണ്ട്‌ തോട്ട​ത്തി​ന്റെ ഉള്ളി​ലേക്കു പോയി. യേശു​വി​ന്റെ ഉള്ളിൽ ദുഃഖം നിറഞ്ഞ്‌ മനസ്സു വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥ​മാ​കാൻ തുടങ്ങി. യേശു അവരോ​ടു പറഞ്ഞു: “എന്റെ ഉള്ളിലെ വേദന മരണ​വേ​ദ​ന​പോ​ലെ അതിക​ഠി​ന​മാണ്‌. ഇവിടെ എന്നോ​ടൊ​പ്പം ഉണർന്നി​രി​ക്കൂ.”​—മത്തായി 26:36-38.

അവരുടെ അടുത്തു​നിന്ന്‌ കുറച്ച്‌ മാറി, ‘യേശു കമിഴ്‌ന്നു​വീണ്‌, പ്രാർഥി​ച്ചു.’ ഈ നിർണാ​യ​ക​നി​മി​ഷ​ത്തിൽ ദൈവ​ത്തോട്‌ എന്താണ്‌ യേശു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നത്‌? “പിതാവേ, അങ്ങയ്‌ക്ക്‌ എല്ലാം സാധ്യ​മാണ്‌. ഈ പാനപാ​ത്രം എന്നിൽനിന്ന്‌ നീക്കേ​ണമേ. എങ്കിലും എന്റെ ഇഷ്ടമല്ല, അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടം നടക്കട്ടെ” എന്നായി​രു​ന്നു. (മർക്കോസ്‌ 14:35, 36) യേശു എന്താണ്‌ അർഥമാ​ക്കി​യത്‌? മോച​ന​വില നൽകുക എന്ന ദൗത്യ​ത്തിൽനിന്ന്‌ യേശു പിന്മാ​റു​ക​യാ​ണോ? ഒരിക്ക​ലു​മല്ല!

ആളുകളെ വധിക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ റോമാ​ക്കാർ അവരെ ക്രൂര​മാ​യി പീഡി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ യേശു സ്വർഗ​ത്തിൽനിന്ന്‌ കണ്ടിട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ, സാധാ​ര​ണ​മ​നു​ഷ്യർക്കു തോന്നുന്ന വേദന​യും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യും എല്ലാം യേശു​വി​നും തോന്നും. കാരണം യേശു​വും ഒരു മനുഷ്യ​നാ​ണ​ല്ലോ. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ യേശു​വി​ന്റെ ചിന്ത താൻ നേരി​ടാൻ പോകുന്ന ആ വേദന​ക​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ മാത്രമല്ല, അതിലും പ്രധാ​ന​മാ​യി താനൊ​രു നിന്ദ്യ​നായ കുറ്റവാ​ളി​യാ​യി മരിക്കു​ന്നതു പിതാ​വി​ന്റെ പേരിനു നിന്ദ വരുത്തി​യേ​ക്കു​മോ എന്നതാണ്‌. ഏതാനും മണിക്കൂ​റു​കൾക്കു​ള്ളിൽ ഒരു ദൈവ​നി​ന്ദ​ക​നെ​പ്പോ​ലെ യേശു​വി​നെ സ്‌തം​ഭ​ത്തിൽ തൂക്കും.

ദീർഘ​നേരം പ്രാർഥി​ച്ച​തി​നു ശേഷം യേശു അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ അടു​ത്തേക്ക്‌ മടങ്ങി​പ്പോ​കു​ന്നു. അപ്പോൾ യേശു കണ്ടത്‌ മൂന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും ഉറങ്ങു​ന്ന​താണ്‌. യേശു പത്രോ​സി​നോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്റെകൂ​ടെ ഒരു മണിക്കൂ​റു​പോ​ലും ഉണർന്നി​രി​ക്കാൻ പറ്റില്ലേ? പ്രലോ​ഭ​ന​ത്തിൽ അകപ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്കാൻ എപ്പോ​ഴും ഉണർന്നി​രുന്ന്‌ പ്രാർഥി​ക്കണം.” അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും വല്ലാത്ത മാനസി​ക​സ​മ്മർദ​ത്തി​ലാ​ണെന്ന്‌ യേശു​വിന്‌ അറിയാം. മാത്രമല്ല, സമയം ഏറെ വൈകി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. യേശു ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ആത്മാവ്‌ തയ്യാറാ​ണെ​ങ്കി​ലും ശരീരം ബലഹീ​ന​മാണ്‌, അല്ലേ?”​—മത്തായി 26:40, 41.

യേശു രണ്ടാമ​തും പോയി ദൈവ​ത്തോട്‌, “ഈ പാനപാ​ത്രം” നീക്കേ​ണമേ എന്നു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു. തിരി​ച്ചു​വ​രു​മ്പോൾ ആ മൂന്നു പേരും വീണ്ടും ഉറങ്ങു​ന്ന​താണ്‌ കാണു​ന്നത്‌. പ്രലോ​ഭ​ന​ത്തിൽ അകപ്പെ​ടാ​തെ ഉണർന്നി​രുന്ന്‌ പ്രാർഥി​ക്കേണ്ട സമയത്താണ്‌ അവർ ഉറങ്ങി​യത്‌. യേശു അതെക്കു​റിച്ച്‌ അവരോ​ടു സംസാ​രി​ച്ച​പ്പോൾ, “എന്തു പറയണ​മെന്ന്‌ അവർക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.” (മർക്കോസ്‌ 14:40) മൂന്നാം തവണയും യേശു പോകു​ന്നു. മുട്ടു​കു​ത്തി​നിന്ന്‌ പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു.

ഒരു കുറ്റവാ​ളി​യാ​യി മരിക്കു​ന്നത്‌ പിതാ​വി​ന്റെ പേരിനു നിന്ദ വരുത്തു​മെന്ന ചിന്ത യേശു​വി​നെ വളരെ അസ്വസ്ഥ​നാ​ക്കു​ന്നു. യേശു​വി​ന്റെ പ്രാർഥന യഹോവ കേൾക്കു​ന്നുണ്ട്‌. ഒരു അവസര​ത്തിൽ ദൈവം ഒരു ദൂതനെ വിട്ട്‌ യേശു​വി​നെ ബലപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. എന്നിട്ടും പിതാ​വി​നോട്‌ അപേക്ഷി​ക്കു​ന്നത്‌ യേശു നിറു​ത്തി​യില്ല, “കൂടുതൽ തീവ്ര​ത​യോ​ടെ പ്രാർഥി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.” യേശു​വി​ന്റെ വേദന അതിക​ഠി​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. യേശു​വി​നു നിറ​വേ​റ്റാ​നു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം അത്ര വലുതാണ്‌! യേശു​വി​ന്റെ നിത്യ​ജീ​വ​നും യേശു​വിൽ വിശ്വാ​സം അർപ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ നിത്യ​ജീ​വ​നും ഇപ്പോൾ യേശു​വി​ന്റെ കൈക​ളി​ലാണ്‌. അതു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം “യേശു​വി​ന്റെ വിയർപ്പു രക്തത്തു​ള്ളി​കൾപോ​ലെ​യാ​യി” നിലത്തു വീണത്‌.​—ലൂക്കോസ്‌ 22:44.

യേശു മൂന്നാം തവണ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ അടുത്ത്‌ വന്നപ്പോ​ഴും അവർ ഉറങ്ങു​ന്ന​താ​ണു കണ്ടത്‌. യേശു അവരോ​ടു പറയുന്നു: “ഇങ്ങനെ​യുള്ള ഒരു സമയത്താ​ണോ നിങ്ങൾ ഉറങ്ങി വിശ്ര​മി​ക്കു​ന്നത്‌? ഇതാ, മനുഷ്യ​പു​ത്രനെ പാപി​കൾക്ക്‌ ഒറ്റി​ക്കൊ​ടുത്ത്‌ അവരുടെ കൈയിൽ ഏൽപ്പി​ക്കാ​നുള്ള സമയം അടുത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. എഴു​ന്നേൽക്ക്‌, നമുക്കു പോകാം. ഇതാ, എന്നെ ഒറ്റി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്നവൻ അടുത്ത്‌ എത്തിയി​രി​ക്കു​ന്നു.”​—മത്തായി 26:45, 46.

സമയം അർധരാ​ത്രി കഴിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. യേശു​വി​നെ ഒറ്റി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു പുരോ​ഹി​ത​ന്മാർ 30 വെള്ളി​നാ​ണയം യൂദാ​സിന്‌ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ഇപ്പോൾ യൂദാസ്‌ മുഖ്യ​പു​രോ​ഹി​ത​ന്മാ​രും പരീശ​ന്മാ​രും അടങ്ങിയ വലിയ ജനക്കൂ​ട്ട​വു​മാ​യി യേശു​വി​നെ തേടി​പ്പി​ടി​ക്കാൻ ഇറങ്ങി. ഒരു സൈന്യാ​ധി​പ​നോ​ടൊ​പ്പം ആയുധ​ധാ​രി​ക​ളായ പടയാ​ളി​ക​ളും അവരു​ടെ​കൂ​ടെ​യുണ്ട്‌.

പെസഹ കഴിഞ്ഞ്‌ യേശു യൂദാ​സി​നെ പറഞ്ഞു​വി​ട്ട​പ്പോൾ, യൂദാസ്‌ നേരെ പോയത്‌ മുഖ്യ​പു​രോ​ഹി​ത​ന്മാ​രു​ടെ അടുക്ക​ലേ​ക്കാ​യി​രി​ക്കാം. (യോഹ​ന്നാൻ 13:27) അവർ അവരുടെ ഭടന്മാ​രെ​യും ഒരു കൂട്ടം പടയാ​ളി​ക​ളെ​യും കൂട്ടി​വ​രു​ത്തി. യൂദാസ്‌ അവരെ​യും കൂട്ടി യേശു​വും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും പെസഹ ആഘോ​ഷിച്ച മുറി​യി​ലേക്കു പോയി​ക്കാ​ണും. എന്നാൽ അവരെ അവിടെ കാണാ​ത്ത​തു​കൊണ്ട്‌ അവർ കി​ദ്രോൻ താഴ്‌വര താണ്ടി തോട്ട​ത്തി​ലേക്കു നീങ്ങു​ക​യാണ്‌. ആയുധ​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം തീപ്പന്ത​ങ്ങ​ളും വിളക്കു​ക​ളും അവർ കരുതി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. യേശു​വി​നെ കണ്ടുപി​ടി​ച്ചി​ട്ടു​തന്നെ കാര്യം എന്ന മട്ടിലാണ്‌ അവർ.

ഒലിവു​മ​ല​യി​ലേക്ക്‌ ആ വലിയ ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തെ​യും​കൊണ്ട്‌ നീങ്ങുന്ന യൂദാ​സി​നെ കണ്ടാൽ യേശു എവി​ടെ​യാ​ണെന്ന കാര്യം യൂദാ​സി​നു നല്ല നിശ്ചയ​മു​ള്ള​തു​പോ​ലെ തോന്നും. യേശു​വും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും ബഥാന്യ​യി​ലാണ്‌ താമസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. ഒട്ടുമിക്ക ദിവസ​വും യരുശ​ലേ​മി​ലേക്കു പോയി​രുന്ന അവർ ഗത്ത്‌ശെമന തോട്ട​ത്തിൽ വിശ്ര​മി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇപ്പോൾ രാത്രി ഏറെ ഇരുട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒലിവു​മ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ നിഴൽ കാരണം അവരെ​യൊ​ന്നും അത്ര വ്യക്തമാ​യി കാണാൻ കഴിയു​ന്നില്ല. യേശു​വി​നെ ഇതുവരെ കണ്ട്‌ പരിച​യ​മി​ല്ലാത്ത പടയാ​ളി​കൾക്കു യേശു​വി​നെ തിരി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിയു​മോ? അവരെ സഹായി​ക്കാൻ യൂദാസ്‌ ഒരു അടയാളം പറഞ്ഞൊ​ക്കു​ന്നു. യൂദാസ്‌ പറയുന്നു: “ഞാൻ ആരെയാ​ണോ ചുംബി​ക്കു​ന്നത്‌, അയാളാ​ണു നിങ്ങൾ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്നവൻ. അയാളെ പിടിച്ച്‌ കൊണ്ടു​പൊ​യ്‌ക്കൊ​ള്ളൂ, രക്ഷപ്പെ​ടാ​തെ നോക്കണം.”​—മർക്കോസ്‌ 14:44.

ജനക്കൂ​ട്ട​വു​മാ​യി തോട്ട​ത്തിൽ എത്തിയ യൂദാസ്‌ യേശു​വി​നെ​യും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ​യും കണ്ടിട്ട്‌ നേരെ അങ്ങോട്ടു ചെല്ലുന്നു. എന്നിട്ട്‌ “റബ്ബീ, നമസ്‌കാ​രം” എന്നു പറഞ്ഞ്‌ വളരെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ യേശു​വി​നെ ചുംബി ക്കുന്നു. യേശു ചോദി​ച്ചു: “സ്‌നേ​ഹി​താ, നീ എന്തിനാ​ണു വന്നത്‌?” (മത്തായി 26:49, 50) ആ ചോദ്യ​ത്തി​നു മറുപ​ടി​യും യേശു​തന്നെ പറയുന്നു: “യൂദാസേ, നീ മനുഷ്യ​പു​ത്രനെ ഒരു ചുംബ​നം​കൊണ്ട്‌ ഒറ്റി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണോ?” (ലൂക്കോസ്‌ 22:48) യൂദാ​സി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ കൂടു​ത​ലൊ​ന്നും യേശു പറയാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചില്ല!

യേശു ഇപ്പോൾ വെളി​ച്ച​ത്തേക്കു മാറി​നി​ന്നിട്ട്‌ ചോദി​ക്കു​ന്നു: “നിങ്ങൾ ആരെയാണ്‌ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്നത്‌?” “നസറെ​ത്തു​കാ​ര​നായ യേശു​വി​നെ” എന്നു ജനക്കൂട്ടം പറയുന്നു. യേശു ധൈര്യ​ത്തോ​ടെ അവരോട്‌, “അതു ഞാനാണ്‌ ” എന്നു പറഞ്ഞു. (യോഹ​ന്നാൻ 18:4, 5) അടുത്ത​താ​യി എന്താണു സംഭവി​ക്കുക എന്നു പേടിച്ച്‌ ആ പുരു​ഷ​ന്മാർ നില​ത്തേക്കു വീഴുന്നു.

ഈ അവസരം മുതലാ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ രാത്രി​യു​ടെ ഇരുളി​ലേക്ക്‌ ഓടി​മ​റ​യാൻ യേശു തുനി​ഞ്ഞില്ല. പകരം അവർ ആരെയാണ്‌ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്നു യേശു വീണ്ടും ചോദി​ക്കു​ന്നു. “നസറെ​ത്തു​കാ​ര​നായ യേശു​വി​നെ” എന്ന്‌ അവർ പറഞ്ഞ​പ്പോൾ ശാന്തമാ​യി യേശു അവരോ​ടു പറഞ്ഞു: “അതു ഞാനാ​ണെന്നു പറഞ്ഞല്ലോ. എന്നെയാ​ണു നിങ്ങൾ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ ഇവരെ വിട്ടേക്ക്‌.” ആരും നഷ്ടമാ​കാ​തെ നോക്കു​മെന്നു താൻ മുമ്പ്‌ പറഞ്ഞ കാര്യം ഈ നിർണാ​യ​ക​സ​മ​യ​ത്തു​പോ​ലും യേശു ഓർക്കു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 6:39; 17:12) യേശു തന്റെ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ കാത്തു​സം​ര​ക്ഷി​ച്ചു. യൂദാസ്‌ എന്ന “നാശപു​ത്ര​ന​ല്ലാ​തെ” ആരും നഷ്ടപ്പെ​ട്ടു​പോ​യില്ല. (യോഹ​ന്നാൻ 18:7-9) തന്റെ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ അനുഗാ​മി​കളെ പോകാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ യേശു ഇപ്പോൾ അവരോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു.

പടയാ​ളി​കൾ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ യേശു​വി​നെ പിടി​ക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തിൽ യേശു​വി​ന്റെ അടു​ത്തേക്കു വരുന്നത്‌ കണ്ടപ്പോ​ഴാണ്‌ സംഭവി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്താ​ണെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർക്ക്‌ മനസ്സി​ലാ​കു​ന്നത്‌. “കർത്താവേ, ഞങ്ങൾ വാൾ എടുത്ത്‌ വെട്ടട്ടേ” എന്ന്‌ അവർ ചോദി​ച്ചു. (ലൂക്കോസ്‌ 22:49) യേശു മറുപടി പറയു​ന്ന​തി​നു മുമ്പേ പത്രോസ്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ കൈയി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന രണ്ടു വാളു​ക​ളിൽ ഒന്നെടുത്ത്‌ മഹാപു​രോ​ഹി​തന്റെ ദാസനായ മൽക്കൊ​സി​ന്റെ വലത്‌ ചെവി വെട്ടി.

യേശു മൽക്കൊ​സി​ന്റെ ചെവി സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. എന്നിട്ട്‌ വളരെ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ഒരു പാഠം പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. പത്രോ​സി​നോട്‌ യേശു ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “വാൾ ഉറയിൽ ഇടുക; വാൾ എടുക്കു​ന്ന​വ​രെ​ല്ലാം വാളിന്‌ ഇരയാ​കും.” യേശു അറസ്റ്റു ചെയ്യ​പ്പെ​ടാൻ തയ്യാറാണ്‌. കാരണം അങ്ങനെ സംഭവി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കിൽ “ഇതു​പോ​ലെ സംഭവി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നുള്ള തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ എങ്ങനെ നിറ​വേ​റും” എന്ന്‌ യേശു ചോദി​ക്കു​ന്നു. (മത്തായി 26:52, 54) യേശു ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “പിതാവ്‌ എനിക്കു തന്നിരി​ക്കുന്ന പാനപാ​ത്രം ഞാൻ കുടി​ക്കേ​ണ്ട​തല്ലേ?” (യോഹ​ന്നാൻ 18:11) തന്നെക്കു​റി​ച്ചുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം നടന്നു​കാ​ണാൻ യേശു ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. മരിക്കാൻപോ​ലും യേശു തയ്യാറാണ്‌.

യേശു ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടു ചോദി​ക്കു​ന്നു: “നിങ്ങൾ എന്താ ഒരു കള്ളനെ പിടി​ക്കാൻ വരുന്ന​തു​പോ​ലെ വാളും വടിക​ളും ഒക്കെയാ​യി എന്നെ പിടി​ക്കാൻ വന്നിരി​ക്കു​ന്നത്‌? ഞാൻ ദിവസ​വും ദേവാ​ല​യ​ത്തിൽ പഠിപ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നി​ട്ടും നിങ്ങൾ എന്നെ പിടി​ച്ചില്ല. എന്നാൽ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാർ എഴുതി​യതു നിറ​വേ​റേ​ണ്ട​തി​നാണ്‌ ഇതൊക്കെ ഇങ്ങനെ സംഭവി​ച്ചത്‌.”​—മത്തായി 26:55, 56.

പടയാ​ളി​ക​ളു​ടെ സംഘവും സൈന്യാ​ധി​പ​നും ജൂതന്മാ​രു​ടെ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​രും യേശു​വി​നെ പിടി​ച്ചു​കെ​ട്ടു​ന്നു. ഇതു കണ്ട്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ​ല്ലാം ഓടി​പ്പോ​കു​ന്നു. എന്നാൽ “ഒരു യുവാവ്‌,” ഒരുപക്ഷേ അത്‌ ശിഷ്യ​നായ മർക്കോസ്‌ ആയിരു​ന്നി​രി​ക്കണം, യേശു​വി​ന്റെ പിന്നാലെ പോകാ​നാ​യി ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തോ​ടൊ​പ്പം നിൽക്കു​ന്നു. (മർക്കോസ്‌ 14:51) പക്ഷേ ആ യുവാ​വി​നെ ജനക്കൂട്ടം തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. അവർ അയാളെ പിടി​ക്കാൻ ശ്രമി​ച്ച​പ്പോൾ ധരിച്ചി​രുന്ന ലിനൻ വസ്‌ത്രം വിട്ടിട്ട്‌ അയാൾ ഓടി​പ്പോ​കു​ന്നു.

ഒരു കുറ്റവാ​ളി​യെ​പ്പോ​ലെ യേശു​വി​നെ പിടിച്ച്‌ അന്നാസി​ന്റെ അടു​ത്തേക്കു കൊണ്ടു​പോ​കു​ന്നു. ചെറു​പ്പ​ത്തിൽ ദേവാ​ല​യ​ത്തിൽവെച്ച്‌ ഉപദേ​ഷ്ടാ​ക്ക​ന്മാ​രെ യേശു വിസ്‌മ​യി​പ്പി​ച്ച​പ്പോൾ ഈ അന്നാസാ​യി​രു​ന്നു മഹാപു​രോ​ഹി​തൻ. (ലൂക്കോസ്‌ 2:42, 47) അന്നാസി​ന്റെ മക്കളിൽ ചിലർ പിന്നീട്‌ മഹാപു​രോ​ഹി​ത​ന്മാ​രാ​യി. ഇപ്പോൾ മരുമ​ക​നായ കയ്യഫയാണ്‌ ആ സ്ഥാനത്ത്‌.

അന്നാസ്‌ യേശുവിനെ ചോദ്യംചെയ്യുന്ന സമയത്ത്‌ കയ്യഫ സൻഹെ​ദ്രിൻ വിളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടു​ന്നു. 71 അംഗങ്ങ​ളുള്ള ഈ കോട​തി​യിൽ മഹാപു​രോ​ഹി​ത​നും മുമ്പ്‌ ഈ സ്ഥാനം വഹിച്ച​വ​രും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.

അന്നാസ്‌ “യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ​പ്പ​റ്റി​യും യേശു പഠിപ്പിച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി​യും” യേശു​വി​നോ​ടു ചോദി​ക്കു​ന്നു. യേശു അതിന്‌ ഇങ്ങനെ മറുപടി പറയുന്നു: “ഞാൻ ലോക​ത്തോ​ടു പരസ്യ​മാ​യി​ട്ടാ​ണു സംസാ​രി​ച്ചത്‌. ജൂതന്മാ​രെ​ല്ലാം ഒരുമി​ച്ചു​കൂ​ടാ​റുള്ള സിന​ഗോ​ഗി​ലും ദേവാ​ല​യ​ത്തി​ലും ആണ്‌ ഞാൻ പഠിപ്പി​ച്ചു​പോ​ന്നത്‌. ഞാൻ രഹസ്യ​മാ​യി ഒന്നും സംസാ​രി​ച്ചി​ട്ടില്ല. പിന്നെ എന്തിനാണ്‌ എന്നെ ചോദ്യം ചെയ്യു​ന്നത്‌? ഞാൻ സംസാ​രി​ച്ച​തൊ​ക്കെ കേട്ടി​ട്ടു​ള്ള​വ​രോ​ടു ചോദി​ച്ചു​നോ​ക്കൂ.”​—യോഹ​ന്നാൻ 18:19-21.

ഇതു കേട്ട്‌ അരികെ നിന്നി​രുന്ന ഭടന്മാ​രിൽ ഒരാൾ യേശു​വി​ന്റെ മുഖത്ത്‌ അടിച്ചിട്ട്‌, “ഇങ്ങനെ​യാ​ണോ മുഖ്യ​പു​രോ​ഹി​ത​നോട്‌ ഉത്തരം പറയു​ന്നത്‌ ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. എന്നാൽ താൻ ചെയ്‌ത​തിൽ ഒരു തെറ്റും ഇല്ലെന്ന്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന യേശു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ പറഞ്ഞതു തെറ്റാ​ണെ​ങ്കിൽ അതു തെളി​യി​ക്കുക. ശരിയാ​ണു പറഞ്ഞ​തെ​ങ്കിൽ എന്നെ അടിക്കു​ന്നത്‌ എന്തിനാണ്‌?” (യോഹ​ന്നാൻ 18:22, 23) തുടർന്ന്‌ അന്നാസ്‌ യേശു​വി​നെ മരുമ​ക​നായ കയ്യഫയു​ടെ അടു​ത്തേക്ക്‌ വിടുന്നു.

സൻഹെ​ദ്രിൻ അംഗങ്ങ​ളായ ഇപ്പോ​ഴത്തെ മഹാപു​രോ​ഹി​തൻ, മൂപ്പന്മാർ, ശാസ്‌ത്രി​മാർ ഇവരെ​ല്ലാം ഇപ്പോൾ കയ്യഫയു​ടെ വീട്ടിൽ കൂടി​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. പെസഹാ​രാ​ത്രി ഇതു​പോ​ലൊ​രു വിചാരണ ശരിക്കും നിയമ​വി​രു​ദ്ധ​മാണ്‌. എങ്കിലും അതൊ​ന്നും അവരുടെ ദുഷ്ടപ​ദ്ധതി നടപ്പി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ അവരെ പിന്തി​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നില്ല.

അവിടെ കൂടി​വ​ന്നവർ ഒരു കാര്യം തീരു​മാ​നിച്ച്‌ ഉറച്ചു​ത​ന്നെ​യാ​ണു വന്നിരി​ക്കു​ന്നത്‌, യേശു​വി​നെ കൊല്ലാൻ. യേശു ലാസറി​നെ ഉയിർപ്പി​ച്ച​പ്പോൾ സൻഹെ​ദ്രിൻ ഒരു ഉറച്ച തീരു​മാ​നം എടുത്തി​രു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 11:47-53) കൂടാതെ ഏതാനും ദിവസ​ങ്ങൾക്കു മുമ്പാ​യി​രു​ന്നു മതാധി​കാ​രി​കൾ യേശു​വി​നെ കൊല്ലാൻ ഗൂഢാ​ലോ​ചന നടത്തി​യത്‌. (മത്തായി 26:3, 4) വിചാരണ തുടങ്ങു​ന്ന​തി​നു മുമ്പേ​തന്നെ യേശു​വി​നെ വധിക്കാൻ അവർ തീരു​മാ​നി​ച്ചി​രു​ന്നു!

അന്യാ​യ​മാ​യി കൂടി​വ​ന്നതു കൂടാതെ മുഖ്യ​പു​രോ​ഹി​ത​ന്മാ​രും സൻഹെ​ദ്രി​നി​ലെ മറ്റ്‌ അംഗങ്ങ​ളും യേശു​വിന്‌ എതിരെ കള്ളസാക്ഷി പറയാൻ ആളെ അന്വേ​ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. അവർ പലരെ​യും കണ്ടെത്തി, പക്ഷേ അവരുടെ മൊഴി​ക​ളിൽ വൈരു​ദ്ധ്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒടുവിൽ രണ്ടു പേർ മുന്നോ​ട്ടു വന്ന്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “‘കൈ​കൊണ്ട്‌ പണിത ഈ ദേവാ​ലയം ഇടിച്ചു​ക​ളഞ്ഞ്‌ കൈ​കൊ​ണ്ട​ല്ലാ​തെ മറ്റൊന്നു മൂന്നു ദിവസ​ത്തി​നകം ഞാൻ പണിയും’ എന്ന്‌ ഇവൻ പറയു​ന്നതു ഞങ്ങൾ കേട്ടു.” (മർക്കോസ്‌ 14:58) എന്നാൽ ഇവരുടെ മൊഴി​ക​ളി​ലും ചേർച്ച​ക്കു​റ​വു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

കയ്യഫ യേശു​വി​നോട്‌ ഇങ്ങനെ ചോദി​ക്കു​ന്നു: “നിനക്കു മറുപടി ഒന്നും പറയാ​നി​ല്ലേ? നിനക്ക്‌ എതി​രെ​യുള്ള ഇവരുടെ മൊഴി നീ കേൾക്കു​ന്നി​ല്ലേ?” (മർക്കോസ്‌ 14:60) സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ പരസ്‌പ​ര​വി​രു​ദ്ധ​മായ കഥകളും വ്യാജാ​രോ​പ​ണ​ങ്ങ​ളും കേട്ട്‌ യേശു നിശ്ശബ്ദ​നാ​യി നിന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ മഹാപു​രോ​ഹി​തൻ കയ്യഫ ഇപ്പോൾ മറ്റൊരു തന്ത്രം പ്രയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു.

ആരെങ്കി​ലും താൻ ദൈവ​പു​ത്ര​നാ​ണെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെ​ട്ടാൽ ജൂതന്മാർ പ്രകോ​പി​ത​രാ​കു​മെന്നു കയ്യഫയ്‌ക്ക്‌ അറിയാം. മുമ്പൊ​രി​ക്കൽ യേശു ദൈവത്തെ തന്റെ പിതാ​വെന്ന്‌ വിളി​ച്ച​പ്പോൾ ജൂതന്മാർ യേശു​വി​നെ കൊല്ലാൻ ഒരുങ്ങി​യ​താണ്‌. കാരണം യേശു ‘തന്നെത്തന്നെ ദൈവ​തു​ല്യ​നാ​ക്കു​ന്നെന്ന്‌ ’ അവർ വിചാ​രി​ച്ചു. (യോഹ​ന്നാൻ 5:17, 18; 10:31-39) ഇത്‌ അറിയാ​വുന്ന കയ്യഫ വളരെ വിദഗ്‌ധ​മാ​യി യേശു​വി​നോട്‌ ഇങ്ങനെ ചോദി​ക്കു​ന്നു: “നീ ദൈവ​പു​ത്ര​നായ ക്രിസ്‌തു​വാ​ണോ എന്നു ജീവനുള്ള ദൈവ​ത്തെ​ച്ചൊ​ല്ലി ഞങ്ങളോട്‌ ആണയിട്ട്‌ പറയാൻ ഞാൻ നിന്നോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യാണ്‌.” (മത്തായി 26:63) താൻ ദൈവ​പു​ത്ര​നാ​ണെന്ന കാര്യം യേശു ഇതിനു മുമ്പ്‌ പറഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. (യോഹ​ന്നാൻ 3:18; 5:25; 11:4) പക്ഷേ ഇപ്പോൾ യേശു അങ്ങനെ പറയാൻ വിസമ്മ​തി​ച്ചാൽ താൻ ദൈവ​പു​ത്ര​നും ക്രിസ്‌തു​വും ആണെന്ന കാര്യം യേശു​തന്നെ നിഷേ​ധി​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും. അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു പറയുന്നു: “അതെ. മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ ശക്തനാ​യ​വന്റെ വലതു​ഭാ​ഗത്ത്‌ ഇരിക്കു​ന്ന​തും ആകാശ​മേ​ഘ​ങ്ങ​ളോ​ടെ വരുന്ന​തും നിങ്ങൾ കാണും.”​—മർക്കോസ്‌ 14:62.

ഇതു കേട്ട​പ്പോൾ കയ്യഫ തന്റെ പുറങ്കു​പ്പാ​യം കീറി​ക്കൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു: “ഇവൻ ഈ പറഞ്ഞതു ദൈവ​നി​ന്ദ​യാണ്‌! ഇനി എന്തിനാ​ണു വേറെ സാക്ഷികൾ? നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ദൈവ​നിന്ദ നേരിട്ട്‌ കേട്ടല്ലോ. നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്തു തോന്നു​ന്നു?” സൻഹെ​ദ്രിൻ ഇപ്പോൾ അന്യാ​യ​മാ​യി ഇങ്ങനെ വിധി​ക്കു​ന്നു: “ഇവൻ മരിക്കണം.”​—മത്തായി 26:65, 66.

തുടർന്ന്‌ അവർ യേശു​വി​നെ കളിയാ​ക്കാ​നും കൈ ചുരുട്ടി ഇടിക്കാ​നും തുടങ്ങി. മറ്റുള്ളവർ യേശു​വി​ന്റെ മുഖത്ത്‌ അടിക്കു​ക​യും തുപ്പു​ക​യും ചെയ്‌തു. പിന്നെ അവർ യേശു​വി​ന്റെ മുഖം മൂടി​യിട്ട്‌, പരിഹാ​സ​ത്തോ​ടെ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “നിന്നെ അടിച്ചത്‌ ആരാ​ണെന്നു പ്രവചിക്ക്‌.” (ലൂക്കോസ്‌ 22:64) അങ്ങനെ അന്നു രാത്രി നടന്ന ആ അന്യാ​യ​മായ വിചാ​ര​ണ​യിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പുത്രൻ മോശ​മായ പെരു​മാ​റ്റ​ത്തിന്‌ ഇരയാ​കു​ന്നു!

ഗത്ത്‌ശെമന തോട്ട​ത്തിൽവെച്ച്‌ യേശു അറസ്റ്റി​ലാ​യ​പ്പോൾ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ യേശു​വി​നെ ഉപേക്ഷിച്ച്‌ ഓടി​പ്പോ​യി. അവർ വല്ലാതെ ഭയന്നാണ്‌ അവിടം വിട്ട്‌ പോകു​ന്നത്‌. എന്നാൽ അവരിൽ രണ്ടു പേർ വീണ്ടും യേശു​വി​ന്റെ പിന്നാലെ ചെല്ലുന്നു. അത്‌ പത്രോ​സും സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ‘മറ്റൊരു ശിഷ്യ​നായ’ യോഹ​ന്നാൻ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നും ആണ്‌. (യോഹ​ന്നാൻ 18:15; 19:35; 21:24) അന്നാസി​ന്റെ അടുത്തേക്ക്‌ യേശു​വി​നെ കൊണ്ടു​വ​ന്ന​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അവരും അവിടെ എത്തിക്കാ​ണും. അന്നാസ്‌ യേശു​വി​നെ മഹാപു​രോ​ഹി​ത​നായ കയ്യഫയു​ടെ അടു​ത്തേക്ക്‌ അയയ്‌ക്കു​മ്പോൾ പത്രോ​സും യോഹ​ന്നാ​നും കുറച്ച്‌ അകലം പാലിച്ച്‌ യേശു​വി​ന്റെ പിന്നാലെ പോകു​ന്നു. കാരണം തങ്ങളുടെ ജീവൻ അപകട​ത്തി​ലാ​കു​മെന്ന്‌ അവർ ഭയപ്പെ​ടു​ന്നു. എന്നാൽ യേശു​വിന്‌ എന്തു സംഭവി​ക്കു​മെന്ന്‌ അറിയ​ണ​മെ​ന്നും അവർക്കുണ്ട്‌.

മഹാപു​രോ​ഹി​തന്‌ അറിയാ​വുന്ന ആളായി​രു​ന്നു യോഹ​ന്നാൻ. അതു​കൊണ്ട്‌ യോഹ​ന്നാന്‌ കയ്യഫയു​ടെ വീടിന്റെ നടുമു​റ്റത്ത്‌ പ്രവേ​ശി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. പക്ഷേ പത്രോ​സിന്‌ അകത്തേക്കു കടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. യോഹ​ന്നാൻ മടങ്ങി​വന്ന്‌ വാതിൽക്കാ​വൽക്കാ​രി​യാ​യി നിൽക്കുന്ന ദാസി​പ്പെൺകു​ട്ടി​യോട്‌ സംസാ​രിച്ച്‌ പത്രോ​സി​നെ​യും അകത്തു കയറ്റുന്നു.

രാത്രി നല്ല തണുപ്പാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ നടുമു​റ്റത്ത്‌ ആളുകൾ തീ കായു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. യേശു​വി​ന്റെ വിചാ​ര​ണ​യിൽ “എന്തു സംഭവി​ക്കു​മെന്ന്‌ അറിയാൻ” പത്രോ​സും അവി​ടെ​യി​രു​ന്നു. (മത്തായി 26:58) അകത്തേക്കു പ്രവേ​ശി​ക്കാൻ പത്രോ​സി​നെ അനുവ​ദിച്ച വാതിൽക്കാ​വൽക്കാ​രി ഇപ്പോ​ഴാണ്‌ തീയുടെ വെളി​ച്ച​ത്തിൽ പത്രോ​സി​നെ ശരിക്കും കാണു​ന്നത്‌. “താങ്കളും ഈ മനുഷ്യ​ന്റെ ഒരു ശിഷ്യ​നല്ലേ” എന്ന്‌ അവൾ ചോദി​ക്കു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 18:17) അവൾ മാത്രമല്ല മറ്റുള്ള​വ​രും പത്രോ​സി​നെ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. യേശു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം പത്രോ​സും ഉണ്ടായി​രു​ന്നെന്ന്‌ പറഞ്ഞ്‌ അവരും പത്രോ​സി​നെ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.​—മത്തായി 26:69, 71-73; മർക്കോസ്‌ 14:70.

ഇത്‌ പത്രോ​സി​നെ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥ​നാ​ക്കി. അതു​കൊണ്ട്‌ താൻ യേശു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം ആയിരു​ന്നെന്ന കാര്യം പത്രോസ്‌ നിഷേ​ധി​ക്കു​ന്നു. ഒരു അവസര​ത്തിൽ “എനിക്ക്‌ അയാളെ അറിയില്ല. നീ പറയു​ന്നത്‌ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​കു​ന്നില്ല” എന്നുവരെ പത്രോസ്‌ ആണയിട്ട്‌ പറഞ്ഞു. (മർക്കോസ്‌ 14:67, 68) താൻ പറഞ്ഞ കാര്യം സത്യമ​ല്ലെ​ങ്കിൽ അതിന്റെ ഭവിഷ്യ​ത്തു​കൾ അനുഭ​വി​ക്കാൻ തയ്യാറാ​ണെന്ന്‌ സൂചി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പത്രോസ്‌ ‘സ്വയം പ്രാകു​ക​യും’ ചെയ്‌തു.​—മത്തായി 26:74.

ഇതിനി​ട​യിൽ യേശു​വി​ന്റെ വിചാരണ നടന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ കയ്യഫയു​ടെ വീടിന്റെ മുകളി​ലത്തെ നിലയി​ലെ ഒരു മുറി​യിൽവെ​ച്ചാണ്‌ വിചാരണ നടക്കു​ന്നത്‌. സാക്ഷി പറയാ​നാ​യി വന്നു​പോ​കു​ന്ന​വരെ നടുമു​റ്റ​ത്തുള്ള പത്രോ​സും കൂടെ​യു​ള്ള​വ​രും കാണു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം.

പത്രോസ്‌ ഗലീല​ക്കാ​ര​നാ​ണെന്നു സംസാ​ര​രീ​തി​യിൽനിന്ന്‌ അവർക്ക്‌ വ്യക്തമാ​യി​രു​ന്നു. കൂടാതെ അവിടെ കൂടി​യി​രു​ന്ന​വ​രിൽ ഒരാൾ പത്രോസ്‌ ചെവി മുറിച്ച മൽക്കൊ​സി​ന്റെ ബന്ധുവാ​യി​രു​ന്നു. അയാളും പത്രോ​സിന്‌ എതിരെ തിരി​യു​ന്നു. അയാൾ പറയുന്നു: “ഞാൻ നിന്നെ അയാളു​ടെ​കൂ​ടെ തോട്ട​ത്തിൽവെച്ച്‌ കണ്ടല്ലോ.” എന്നാൽ പത്രോസ്‌ അത്‌ നിഷേ​ധി​ക്കു​ന്നു, ഇത്‌ മൂന്നാം പ്രാവ​ശ്യ​മാണ്‌. മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ​തന്നെ മൂന്നാം പ്രാവ​ശ്യം പത്രോസ്‌ ഇക്കാര്യം നിഷേ​ധി​ക്കു​മ്പോൾ, കോഴി കൂകുന്നു.​—യോഹ​ന്നാൻ 13:38; 18:26, 27.

ആ സമയത്ത്‌ യേശു, നടുമു​റ്റം കാണാൻ കഴിയുന്ന ഒരു ഭാഗത്താ​യി​രി​ക്കാം നിന്നി​രു​ന്നത്‌. കർത്താവ്‌ ഇപ്പോൾ പത്രോ​സി​നെ നോക്കു​ന്നു. ആ നോട്ടം പത്രോ​സി​ന്റെ ഹൃദയം തകർത്തി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും. ഏതാനും മണിക്കൂ​റു​കൾക്കു മുമ്പ്‌ യേശു പറഞ്ഞ കാര്യം ഇപ്പോൾ പത്രോസ്‌ ഓർക്കു​ന്നു. താൻ ചെയ്‌ത​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഓർത്ത​പ്പോൾ പത്രോസ്‌ ആകെ തകർന്നു​പോ​യി! പത്രോസ്‌ പുറത്തു​പോ​യി പൊട്ടി​ക്ക​ര​യു​ന്നു.​—ലൂക്കോസ്‌ 22:61, 62.

അങ്ങനെ സംഭവി​ക്കാൻ എന്തായി​രി​ക്കും കാരണം? തന്റെ ആത്മീയ​ബ​ല​ത്തെ​യും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യെ​യും കുറിച്ച്‌ നല്ല ആത്മവി​ശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന പത്രോ​സിന്‌ എങ്ങനെ തന്റെ യജമാ​നനെ തള്ളിപ്പ​റ​യാൻ കഴിഞ്ഞു? നിഷ്‌ക​ള​ങ്ക​നായ യേശു​വി​നോ​ടൊ​പ്പം പത്രോ​സിന്‌ നിൽക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ പത്രോസ്‌ “നിത്യ​ജീ​വന്റെ വചനങ്ങൾ” ഉള്ള യേശു​വിന്‌ പുറം​തി​രി​ഞ്ഞു. കാരണം യേശു ഇപ്പോൾ ഒരു നിന്ദ്യ​നായ കുറ്റവാ​ളി​യാണ്‌. സത്യം വളച്ചൊ​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.​—യോഹ​ന്നാൻ 6:68.

അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി വരുന്ന പരി​ശോ​ധ​ന​ക​ളും പ്രലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളും നേരി​ടാൻ വേണ്ടവി​ധ​ത്തിൽ ഒരു വ്യക്തി തയ്യാറാ​യി​രി​ക്കണം. ഇല്ലെങ്കിൽ എത്ര നല്ല വിശ്വാ​സ​വും ഭക്തിയും ഉണ്ടെങ്കി​ലും അയാളു​ടെ സമനില തെറ്റി​പ്പോ​യേ​ക്കാം എന്നാണു പത്രോ​സി​ന്റെ അനുഭവം കാണി​ക്കു​ന്നത്‌. പത്രോ​സി​ന്റെ ഈ അനുഭവം എല്ലാ ദൈവ​ദാ​സ​ന്മാർക്കും ഒരു മുന്നറി​യി​പ്പാണ്‌.