ഗീതം 139
എല്ലാം പുതുതാക്കുമ്പോൾ നിങ്ങളും അവിടെ!
1. ഉൾമിഴിയാൽ കാൺമിൻ നമ്മെ
പുതിയലോകത്തിൻ പൂവനിയിൽ.
സന്തോഷത്തിൽ, സ്വതന്ത്രരായ്‌,
ജീവിക്കും നാം പ്രിയരോടൊത്തായ്‌.
ദുഷ്ടരില്ല ദ്രോഹം ചെയ്യാൻ,
യഹോവ തൻ മകൻ വാഴുമ്പോൾ.
പാരിൽ വിടരും പുതുലോകത്തിലായ്‌,
ഒന്നായ്‌ പാടും നാം സ്‌തുതി
ഹൃദയാനന്ദാൽ:
(കോറസ്‌)
“യഹോവേ നാഥാ, എല്ലാം നവ്യമായ്‌!
നിൻ മകന്റെ ധന്യമാം വാഴ്‌ചയാൽ!
ആദരനിറവിൽ ഞങ്ങൾ പാടുന്നിതാ
നന്ദി, സ്‌തുതി, നിൻ മഹത്ത്വം എന്നേക്കുമായ്‌.”
2. ഉൾമിഴിയാൽ കാൺമിൻ നമ്മെ
പുതിയസുന്ദര ഭൂമിയിലായ്‌.
കാൺമതൊന്നും കേൾപ്പതൊന്നും
നാം ഭയന്നീടുക വേണ്ടിനി.
യഹോവ തൻ കൂടാരമോ
മനുഷ്യരാം നമ്മളോടൊത്തായ്‌.
താതൻ മൃതരെ എഴുന്നേൽപ്പിക്കുമ്പോൾ
നമ്മോടൊത്തവർ പാടും
സ്‌തുതി യാഹിന്നായ്‌:
(കോറസ്‌)
“യഹോവേ നാഥാ, എല്ലാം നവ്യമായ്‌!
നിൻ മകന്റെ ധന്യമാം വാഴ്‌ചയാൽ!
ആദരനിറവിൽ ഞങ്ങൾ പാടുന്നിതാ
നന്ദി, സ്‌തുതി, നിൻ മഹത്ത്വം എന്നേക്കുമായ്‌.”
(സങ്കീ. 37:10, 11; യശ. 65:17; യോഹ. 5:28; 2 പത്രോ. 3:13 കൂടെ കാണുക.)