ईयोब

 ३ त्या खाली वाकून पिल्लांना जन्म देतात

आणि प्रसूतीच्या वेदनांतून मुक्‍त होतात.

 ४ त्यांची पिल्लं मोकळ्या रानात वाढतात आणि धष्टपुष्ट होतात;

ती निघून जातात आणि त्यांच्याकडे परत येत नाहीत.

 ६ मी वाळवंटाला त्याचं घर केलं आहे;

खाऱ्‍या जमिनीवर त्याला राहायला जागा दिली आहे.

 ८ ते टेकड्यांवर गवतासाठी भटकत राहतं

आणि हिरवी झुडपं शोधत फिरतं.

११ त्याच्याजवळ प्रचंड ताकद आहे,

म्हणून तू त्याच्याकडून कष्टाची कामं करून घेऊ शकतोस का?

१२ तो शेतातून पीक* गोळा करून,

तुझ्या खळ्यामध्ये* आणून टाकेल का?

१३ शहामृगी आपले पंख आनंदाने फडफडवते,

पण तिच्या पंखांची आणि पिसाऱ्‍याची तुलना,

करकोच्याच्या पंखांशी होऊ शकते का?+

१४ ती तर आपली अंडी जमिनीवर टाकून जाते,

आणि त्यांना मातीतच उबू देते.

१५ कुणाचा पाय पडून ती फुटतील;

किंवा एखादा प्राणी त्यांना पायाखाली तुडवेल, याचंही तिला भान नसतं.

१७ कारण देवाने तिला बुद्धी दिली नाही;

त्याने तिला समजशक्‍तीचं वरदान दिलं नाही.

१८ पण जेव्हा ती उठून आपले पंख फडफडवते,

तेव्हा ती घोड्यावर आणि त्याच्या स्वारावर हसते.

२१ तो खोऱ्‍यात जमिनीवर टापा आपटतो आणि जोराने उसळ्या मारतो;+

तो झेप घेऊन लढाईच्या मैदानाकडे धावत सुटतो.*+

२३ भात्यातले बाण त्याच्या पाठीवर खणखणतात,

स्वाराच्या हातात भाला आणि बरची लकाकत असते.

२५ शिंगाचा नाद ऐकून तो मोठ्याने खिंकाळतो;

त्याला दुरूनच लढाईचा वास येतो.

२६ ससाणा आकाशात झेप घेतो

आणि दक्षिणेकडे जायला पंख पसरतो, ते काय तुझ्या बुद्धीच्या जोरावर?

२८ तो डोंगराच्या कड्यावर रात्र घालवतो

आणि पर्वताच्या सुळक्यावर* आपला गड बनवतो.

२९ तिथून तो अन्‍न शोधतो;+

त्याची नजर दूरपर्यंत जाते.

३० त्याची पिल्लं रक्‍त पितात;

जिथे प्रेतं असतील, तिथे तो असतो.”+