करिंथकर यांना पहिलं पत्र
८ आता, मूर्तींना दाखवलेल्या नैवेद्याबद्दल:+ या बाबतीत, खरंतर आपल्या सर्वांनाच ज्ञान आहे.+ ज्ञानामुळे गर्व येतो, पण प्रेम प्रोत्साहन देतं.+ २ आपल्याला ज्ञान आहे असं जर कोणाला वाटत असेल, तर त्याला त्या गोष्टीबद्दल अजूनही म्हणावं तसं ज्ञान नाही. ३ पण जर कोणी देवावर प्रेम करत असेल, तर देव त्याला ओळखतो.
४ आता, मूर्तींना दाखवलेला नैवेद्य खाण्याबद्दल आपल्याला हे माहीत आहे, की या जगात मूर्ती काहीच नाही+ आणि देव फक्‍त एकच आहे.+ ५ कारण ज्यांना देव समजलं जातं, अशी स्वर्गात आणि पृथ्वीवर दैवतं असली,+ आणि लोकांच्या मते अशी पुष्कळ “दैवतं” आणि असे पुष्कळ “प्रभू” असले, ६ तरी आपल्यासाठी खरंतर फक्‍त एकच देव,+ म्हणजे पिता आहे.+ त्याच्यापासूनच सगळ्या गोष्टी आहेत आणि आपण त्याच्यासाठी आहोत;+ आणि फक्‍त एकच प्रभू आहे, म्हणजे येशू ख्रिस्त. त्याच्याचद्वारे सगळ्या गोष्टी आहेत+ आणि आपणही त्याच्याद्वारे आहोत.
७ पण सर्वांनाच हे ज्ञान आहे, असं नाही.+ कारण काही जण पूर्वी मूर्तींशी संबंध असल्यामुळे आजही अन्‍न खाताना तो मूर्तीला वाहिलेला नैवेद्य आहे, असं मानतात.+ आणि त्यांचा विवेक कमजोर असल्यामुळे तो दूषित होतो.+ ८ पण अन्‍न आपल्याला देवाच्या जवळ आणू शकत नाही;+ ते खाल्लं नाही तर आपलं काही नुकसान होत नाही, आणि खाल्लं तरी काही फायदा होत नाही.+ ९ पण निवड करायचा तुमचा अधिकार, कमजोर विवेक असलेल्या लोकांसाठी एक अडखळण बनणार नाही याची नेहमी काळजी घ्या.+ १० कारण, ज्ञान असलेल्या तुझ्यासारख्या व्यक्‍तीला जर एखाद्याने मूर्तीच्या मंदिरात जेवताना पाहिलं, तर कमजोर विवेक असलेल्या त्या व्यक्‍तीलाही मूर्तींना दाखवलेला नैवेद्य खायचं धाडस होणार नाही का? ११ अशा रितीने, तुझ्या ज्ञानामुळे कमजोर विवेक असलेल्या माणसाचा नाश होईल, म्हणजेच तुझ्या भावाचा, ज्याच्यासाठी ख्रिस्त मरण पावला.+ १२ आपल्या भावांविरुद्ध अशा प्रकारे पाप करून तुम्ही त्यांच्या कमजोर विवेकाला दुखावता,+ तेव्हा तुम्ही ख्रिस्ताविरुद्ध पाप करत असता. १३ म्हणून, मी जे खातो त्यामुळे जर माझ्या भावाला अडखळण होत असेल, तर मी पुन्हा कधीच मांस खाणार नाही. म्हणजे, माझ्यामुळे माझ्या भावाला अडखळण होणार नाही.+