မျက်မှောက်ခေတ်ဝတ်ပြုရေး၌ တေးဂီတ၏ကဏ္ဍ

တးသီချင်းသီဆိုခြင်းဟူသည် ဘုရားသခင့်ထံတော်မှ ဆုလာဘ်တစ်ခုဖြစ်၏။ အသံကိုလွှင့်၍ တေးသီဆိုခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့နှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ဖန်ဆင်းရှင်ကို ပျော်မွေ့စေနိုင်၏။ ဝမ်းနည်းမှု၊ ပျော်ရွှင်မှုစသော ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်ခံစားမှုများကို အဆိုပါနည်းအားဖြင့် ဖွင့်ဟနိုင်သည်။ ထို့အပြင် တေးသီချင်း၏အစပြုရှင်၊ ယေဟောဝါအား ကျွန်ုပ်တို့၏မေတ္တာ၊ ချစ်မြတ်နိုးမှုနှင့် ချီးမွမ်းမှုတို့ကို အသံဖြင့်ဖော်ပြနိုင်ပေသည်။

တေးသီချင်းနှင့်စပ်လျဉ်းသော ကျမ်းစာရည်ညွှန်းကိုးကားချက်သုံးရာကျော်အနက်မှ အများစုသည် ယေဟောဝါ၏ဝတ်ပြုရေးနှင့်ဆိုင်သည်။ တေးသီချင်းသီဆိုခြင်းသည် သီဆိုသူများ၏ရွှင်လန်းမှုနှင့်သာမက ယေဟောဝါဘက်မှ ရွှင်လန်းမှုနှင့်လည်း ဆက်နွှယ်လေသည်။ ဆာလံဆရာက “ထောမနာသီချင်းဆိုကြစေ။ အကြောင်းမူကား၊ ထာဝရဘုရားသည် မိမိလူစုကိုနှစ်သက်တော်မူ၏” ဟုရေးသားထားလေသည်။—ဆာလံ ၁၄၉:၃၊ ၄။

သို့သော် မျက်မှောက်ခေတ်ဝတ်ပြုရေးတွင် တေးသီချင်းသီဆိုခြင်းသည် မည်မျှအရေးကြီးသနည်း။ ယနေ့ခေတ်ရှိ ယေဟောဝါ၏လူမျိုးတော်သည် သူတို့၏အသံများကိုလွှင့်၍ တေးသီချင်းသီဆိုခြင်းအားဖြင့် ကိုယ်တော်ကို မည်သို့နှစ်သက်စေနိုင်သနည်း။ စစ်မှန်သောဝတ်ပြုရေးတွင် တေးဂီတသည် အဘယ်ကဏ္ဍ၌ ရှိသင့်သနည်း။ ဝတ်ပြုရေးရှိ တေးဂီတ၏သမိုင်းကြောင်းကို စူးစမ်းလေ့လာခြင်းက အဆိုပါမေးခွန်းများကို ဖြေဆိုရန် အကူအညီဖြစ်စေပါလိမ့်မည်။

ဝတ်ပြုရေး၌ တေးဂီတ၏သမိုင်းဝင်ကဏ္ဍ

တေးဂီတနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ပထမဦးဆုံးသော ကျမ်းအကိုးအကားက ယေဟောဝါ၏ဝတ်ပြုရေးနှင့်ဆက်စပ်မှုရှိကြောင်း တိတိကျကျဖော်ပြထားခြင်းမရှိပေ။ ကမ္ဘာဦး ၄:၂၁ ၌ ယုဗလသည် ပထမဦးဆုံးသော တူရိယာတီထွင်သူ သို့မဟုတ် တေးဂီတအတတ်ပညာတစ်ခုခုကို အစပြုတည်ထောင်သူအဖြစ် ယူမှတ်ခံခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း လူသားများကို မဖန်ဆင်းမီကပင် တေးဂီတသည် ယေဟောဝါဝတ်ပြုရေး၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ ကျမ်းစာဘာသာပြန်အတော်များများက ကောင်းကင်တမန်များသီချင်းဆိုကြောင်း ဖော်ပြကြသည်။ ယောဘ ၃၈:၇ က ကောင်းကင်တမန်များ ဝမ်းမြောက်စွာ အသံလွှင့်၍“ကြွေးကြော်ကြ” ကြောင်း ဖော်ပြထားလေသည်။ ထို့ကြောင့် ယေဟောဝါအား ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ရာ၌ တေးသီချင်းသီဆိုခြင်းသည် လူသားများမပေါ်မရှိမီ ကြာမြင့်စွာကတည်းက အလေ့အထတစ်ခုပင်ဖြစ်ကြောင်း ယုံကြည်ရန် ကျမ်းစာအကြောင်းတရားရှိလေသည်။

အချို့သမိုင်းပညာရှင်များက ရှေးဟေဗြဲတေးဂီတသည် လိုက်ဖက်သံမပါသောတေးသွားများဖြစ်သည်ဟု စောဒကတက်ကြလေသည်။ သို့ရာတွင် သမ္မာကျမ်းစာထဲ၌ အဓိကဖော်ပြခြင်းခံရသည့် တူရိယာတစ်မျိုးဖြစ်သော စောင်းကို တစ်ချိန်တည်း၌ အသံတစ်သံထက်မက တီးခတ်နိုင်သည်။ စောင်းသမားများသည် တူရိယာ၌ အသံများကိုပေါင်းစပ်ပေးခြင်းဖြင့်ထွက်ပေါ်နိုင်သည့် လိုက်ဖက်သံစုံကို သတိပြုမိကြပေမည်။ သူတို့၏တေးဂီတသည် ရိုးစင်းမည့်အစား အတော်အတန်အဆင့်မြင့်သည်မှာ သံသယဖြစ်ဖွယ်မရှိပါ။ ထို့ပြင် ဟေဗြဲကျမ်းစာစောင်များပါ ကဗျာလင်္ကာနှင့် စကားပြေများကို ဆန်းစစ်ဝေဖန်ကြည့်ရာတွင် ဣသရေလလူမျိုးများ၏တေးဂီတသည် အရည်အသွေးမြင့်မားကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ယူဆနိုင်သည်။ တေးဂီတသီကုံးမှုများအတွက် လှုံ့ဆော်မှုရင်းမြစ်သည် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများအပေါ်လှုံ့ဆော်မှုထက် ပို၍မြင့်မြတ်သည်မှာ သေချာပေသည်။

ရှေးဗိမာန်တော်အစီအစဉ်တွင် ဗိမာန်တော်ဝတ်ပြုရေး၌ တူရိယာတီးမှုတ်မှုနှင့် သီဆိုမှုများအတွက် အစိတ်အပိုင်းများစွာပါဝင်သော အစီအစဉ်များကို ပြင်ဆင်ပေးထားသည်။ ထိုတွင် “စီစဉ်ညွှန်ကြားသူများ၊” ‘ကျွမ်းကျင်လေ့ကျက်သူများ၊’ ‘သင်သားများ’ နှင့် ‘သီချင်းသည်တို့တွင်အကြီးအကဲဖြစ်သူများ’ ရှိကြသည်။ (၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၁၅:၂၁; ၂၅:၇၊ ၈; နေဟမိ ၁၂:၄၆) သူတို့၏အဆင့်မြင့်သောတေးဂီတကျွမ်းကျင်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ ကောက်ချက်ချရာတွင် သမိုင်းပညာရှင် ကာ့တ်စာ့ချ်က ဤသို့ရေးသည်– “ယေရုရှလင်မြို့ရှိဗိမာန်တော်နှင့်ဆက်စပ်နေသော သီချင်းသည်အဖွဲ့နှင့်တီးဝိုင်းအဖွဲ့များသည် တေးဂီတနှင့်ဆိုင်သောပညာရပ်၊ ကျွမ်းကျင်မှုနှင့်အသိပညာတို့၏ အဆင့်အတန်းမြင့်မားမှုကို ဖော်ပြသည်။ ရှေးဂီတသည် မည်သို့သံစဉ်ရှိသည်ကို ကျွန်ုပ်တို့မသိရသော်လည်း ယင်းတို့၏အစွမ်းသတ္တိ၊ ခန့်ညားထည်ဝါမှု၊ တစ်ဖက်ကမ်းခတ်အောင်ကျွမ်းကျင်မှုတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ လုံလောက်သောသက်သေရရှိထားပါသည်။” (The Rise of Music in the Ancient World: East and West, ၁၉၄၃ ခုနှစ်ထုတ်၊ စာမျက်နှာ ၄၈၊ ၁၀၁-၂ ရှု။) ရှောလမုန်သီချင်းသည် ဟေဗြဲရေးစပ်သီကုံးမှုများ၏ ဖန်တီးနိုင်စွမ်းနှင့်အရည်အသွေးဆိုင်ရာစံနမူနာတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် ပြဇာတ်တစ်ခု၏ဇာတ်သီချင်းစာအုပ်ကဲ့သို့ သီချင်း သို့မဟုတ် စာသားအသွင်ဖြင့်ရေးစပ်ထားသည့် ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်သည်။ ဤသီချင်းကို ဟေဗြဲကျမ်းတွင် အကောင်းဆုံးသီချင်းဖြစ်သည့် “သီချင်းတကာတို့တွင်အထွတ်ဖြစ်သောသီချင်း” ဟုခေါ်ဆိုကြသည်။ ရှေးဟေဗြဲလူမျိုးများအတွက် သီချင်းဆိုခြင်းသည် ဝတ်ပြုရေး၏အရေးပါသောအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ယင်းက ယေဟောဝါကိုချီးမွမ်းရာတွင် သူတို့၏အပြုသဘောရှိစိတ်ခံစားချက်ကိုဖော်ပြခွင့်ရစေသည်။

ပထမရာစုခရစ်ယာန်များ၏ သီချင်းသီဆိုခြင်း

တေးဂီတသည် ကနဦးခရစ်ယာန်များအလယ်တွင် ဝတ်ပြုရေး၏ ပုံမှန်အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုအဖြစ် ဆက်ရှိခဲ့သည်။ မှုတ်သွင်းခံဆာလံကျမ်းအပြင် ဝတ်ပြုရေးအတွက် တေးဂီတနှင့်စာသားများကို သူတို့ကိုယ်တိုင်ရေးစပ်သီကုံးခဲ့ဖွယ်ရှိပြီး မျက်မှောက်ခေတ် ခရစ်ယာန်သီချင်းရေးစပ်သီကုံးခြင်းအတွက် အစဉ်အလာချမှတ်ပေးသည်။ (ဧဖက် ၅:၁၉) ဝဲလ်ဒိုစဲလ်ဒင်ပရက်တ်ရေးသော တေးဂီတသမိုင်းကြောင်းစာအုပ်တွင် ဤသို့ရှင်းပြထားသည်– “လူအများနှင့်ဝတ်ပြုခြင်းနှင့် တစ်ဦးတည်းဝတ်ပြုရာတွင် သီချင်းဆိုခြင်းသည် ကနဦးခရစ်ယာန်များအတွက် အလေ့အထတစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ ဂျူးလူမျိုးဘာသာပြောင်းသူများအတွက် ယင်းသည် တရားဇရပ်ထုံးစံဓလေ့များကို ဆက်ခံခြင်းဖြစ်သည် . . . ယုံကြည်ခြင်းအသစ်က ဟေဗြဲဆာလံကျမ်းအပြင် . . . ရက်ပ်ဆိုဒီအသွင်ဖြင့်အစပိုင်းတွင်ထင်ရှားသော ဓမ္မသီချင်းသစ်များပေါ်ထွက်လာရန် အမြဲတစေပျိုးထောင်ပေးခဲ့သည်။”a

သခင့်ညစာစားပွဲကို ယေရှုကျင်းပခဲ့ချိန်တွင် သီချင်းဆိုခြင်း၏တန်ဖိုးကိုပေါ်လွင်စေသည့်အနေနှင့် ကိုယ်တော်နှင့်တမန်တော်များသည် ဟာလဲလ်သီချင်းများကို သီဆိုခဲ့ခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ (မဿဲ ၂၆:၂၆-၃၀) ယင်းတို့သည် ဆာလံကျမ်းတွင်မှတ်တမ်းတင်ထားသော ယေဟောဝါကိုချီးမွမ်းကျူးဧသည့်သီချင်းများဖြစ်ကာ ပသခါပွဲနှင့်ဆက်စပ်၍သီဆိုသောသီချင်းများဖြစ်သည်။—ဆာလံ ၁၁၃-၁၁၈။

မှားယွင်းသောဝတ်ပြုရေး၏သြဇာလွှမ်းမိုးမှု

အမှောင်လွှမ်းသောခေတ်ဟုခေါ်ကြသောအချိန်က ဘာသာရေးဆိုင်ရာတေးဂီတသည် ညည်းချင်းအဖြစ်သို့ရောက်ရှိခဲ့သည်။ စီ.အီး. ၂၀၀ ခန့်က အလက်ဇန္ဒရီးယားမြို့မှ ကလီးမင့်က ဤသို့ဆိုသည်– “ကျွန်ုပ်တို့သည် တူရိယာတစ်ခုလိုအပ်သည်– စောင်း၊ ဗုံ၊ ပလွေ၊ ခရာများမဟုတ်ဘဲ သာယာငြိမ့်ညောင်းသည့်အသံဖြစ်သည်။” ကန့်သတ်ချက်များကို ပြဋ္ဌာန်းကာ ချာ့ချ်တေးဂီတကို သီဆိုခြင်းအဖြစ်ကန့်သတ်ခဲ့သည်။ ဤပုံစံကို အတီးမပါအဆိုသက်သက်သီချင်းအဖြစ် သိရှိလာကြသည်။ “ကွန်စတန်တီနိုပယ်မြို့တော်ကိုတည်ထောင်ပြီး နှစ်ပေါင်းလေးဆယ်နီးပါးတွင် လောဒိကိကောင်စီ (အေ.ဒီ. ၃၆၇) က ဝတ်ပြုအခမ်းအနားများတွင် တူရိယာများနှင့် စုဝေးမှုများပါဝင်ခြင်းကို ပိတ်ပင်တားမြစ်ခဲ့သည်။ ဩသဒေါက်စ်တေးဂီတတွင် အဆိုသက်သက်ဖြစ်သည်” ဟု ကျွန်ုပ်တို့၏ဂီတအမွေအနှစ်စာအုပ်တွင် ဖော်ပြထားသည်။ (ကျွန်ုပ်တို့စာလုံးစောင်းထား။) ဤကန့်သတ်ချက်များသည် ကနဦးခရစ်ယာန်ဘာသာမှ မြစ်ဖျားခံခြင်းမဟုတ်ပါ။

အမှောင်လွှမ်းသည့်ခေတ်အတွင်းတွင် သမ္မာကျမ်းစာသည် သာမန်လူများအတွက် ပိတ်ပင်ခံထားရသည့်စာအုပ်ဖြစ်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာကိုပိုင်ဆိုင်ဖို့ သို့မဟုတ် ဖတ်ဖို့သတ္တိရှိသောခရစ်ယာန်များသည် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခြင်းနှင့်အသေသတ်ခြင်းကိုပင်ခံခဲ့ကြရသည်။ သို့ဖြစ်၍ ထိုအမှောင်လွှမ်းသောခေတ်အတွင်း ဘုရားသခင်အား ချီးမွမ်းသီဆိုခြင်းအလေ့အထ များစွာပျောက်ကွယ်သွားခြင်းသည် အံ့ဩစရာမဟုတ်ပါ။ အမှန်ဆိုရလျှင် သာမန်လူများသည် ကျမ်းစာကိုအသုံးပြုခွင့်မရပါက ကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံး၏ဆယ်ပုံတစ်ပုံသည် သီချင်းဖြစ်ကြောင်း မည်သို့သိနိုင်ပါမည်နည်း။ “ထာဝရဘုရားရှေ့တော်၌ အသစ်သောသီချင်းကိုဆို၍၊ သန့်ရှင်းသူတို့စည်းဝေးရာ၌ ဂုဏ်တော်ကိုချီးမွမ်းကြ” ရန် မိမိကိုဝတ်ပြုသူများအား ဘုရားသခင့်မိန့်မှာချက်ကို သူတို့အားမည်သူပြောကြားမည်နည်း။—ဆာလံ ၁၄၉:၁။

ဝတ်ပြုရေးတွင် တေးဂီတကိုနေရာမှန်သို့ပြန်လည်ရောက်ရှိစေခြင်း

ယေဟောဝါ၏အဖွဲ့အစည်းသည် ဝတ်ပြုရေးတွင် တေးဂီတနှင့်သီချင်းဆိုခြင်းကို နေရာမှန်ပြန်ရောက်ရှိရန် များစွာလုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ဥပမာ၊ ဖေဖော်ဝါရီ ၁ ရက်၊ ၁၈၉၆ ခုနှစ်ထုတ် ဇိအုန်ကင်းမျှော်စင်တွင် သီချင်းများသာပါရှိသည်။ ယင်းတွင် “ဇိအုန်၏ဝမ်းမြောက်ဖွယ်အရုဏ်ဦးသီချင်းများ” ဟူ၍ခေါင်းစဉ်တပ်ထားသည်။

၁၉၃၈ ခုနှစ်တွင် အသင်းတော်စည်းဝေးများ၌ များသောအားဖြင့်သီချင်းမဆိုကြပါ။ သို့သော် မကြာမီမှာပင် နောက်တော်လိုက်တမန်တော်များ၏ ပုံသက်သေနှင့်လမ်းပြမှုဆိုင်ရာဉာဏ်ပညာသည် နေရာအနှံ့ပျံ့နှံ့လာခဲ့သည်။ ၁၉၄၄ ခုနှစ်တွင်ကျင်းပသော ခရိုင်စည်းဝေးကြီး၌ အက်ဖ်. ဒဗ္ဗလျူ. ဖရန့်ဇ်က “ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်လုပ်ငန်းအတွက်သီချင်း” ဟူသည့်ဟောပြောချက်ကိုပေးခဲ့သည်။ ယေဟောဝါအားချီးမွမ်းသည့်သီချင်းများကို လူကိုမဖန်ဆင်းမီကြာမြင့်စွာကတည်းက ဘုရားသခင့်ကောင်းကင်သတ္တဝါများသီဆိုခဲ့ကြကြောင်းတင်ပြကာ ဤသို့ဆိုသည်– “မိမိ၏မြေကြီးဆိုင်ရာကျေးကျွန်များ စာသားသီချင်းကိုအသံမြှင့်၍သီဆိုခြင်းသည် တင့်တယ်လျောက်ပတ်ပြီး ဘုရားသခင်ကိုနှစ်ထောင်းအားရဖြစ်စေသည်။”ဝတ်ပြုရေးတွင် သီချင်းဆိုရခြင်း၏အကြောင်းရင်းကို အကျယ်တဝင့်ဖော်ပြပြီးနောက် ပတ်စဉ်လုပ်ငန်းတော်စည်းဝေးများတွင်အသုံးပြုရန် ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်လုပ်ငန်းသီချင်းစာအုပ်ကိုထုတ်ဝေကြောင်း ကြေညာသည်။b ထိုအချိန်မှာပင် ဒီဇင်ဘာ၊ ၁၉၄၄ ခုနှစ်ထုတ် သတင်းပေးသူ (ယခု ကျွန်ုပ်တို့၏နိုင်ငံတော်ဓမ္မအမှု) စာစောင်က အခြားအစည်းအဝေးများတွင်လည်း အဖွင့်နှင့်အပိတ်သီချင်းများပါဝင်ရမည်ဟု ကြေညာလိုက်သည်။ သီချင်းဆိုခြင်းသည် ယေဟောဝါဝတ်ပြုရေး၏အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု တစ်ဖန်ပြန်ဖြစ်လာခဲ့သည်။

‘ယေဟောဝါအား ကျွန်ုပ်တို့၏နှလုံးထဲမှလှိုက်လှိုက်လှဲလှဲသီဆိုခြင်း’

နှလုံးမှလှိုက်လှိုက်လှဲလှဲသီဆိုခြင်း၏တန်ဖိုးကို နှစ်ပေါင်းများစွာဆင်းရဲဒုက္ခနှင့် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခံရသော အရှေ့ဥရောပနှင့်အာဖရိကရှိ ကျွန်ုပ်တို့၏ညီအစ်ကိုများတင်ပြကြသည်။ လိုတာဝါဂ်နာသည် ခုနစ်နှစ်ကြာတိုက်ပိတ်ခံရသည်။ သူ မည်သို့ ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်ခဲ့သနည်း။ “ရက်သတ္တပတ်ပေါင်းများစွာအတွင်း ကျွန်တော်ဟာ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်သီချင်းများကို ပြန်မှတ်မိအောင်လုပ်ဖို့ အာရုံစိုက်ခဲ့ပါတယ်။ စာသားကိုအတိအကျမသိတော့တဲ့အခါ တစ်ပိုဒ် သို့မဟုတ် နှစ်ပိုဒ်လောက် ရေးစပ်သီကုံးပါတယ် . . . ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်သီချင်းတွေမှာ အားရှိစရာနဲ့ တည်ဆောက်မှုဖြစ်စရာ အလျှံပယ်ပါပဲ!”—၁၉၇၄ ယေဟောဝါသက်သေတို့၏နှစ်ချုပ်စာအုပ် စာမျက်နှာ ၂၂၆-၈။ [လိပ်]

သစ္စာရှိရှိရပ်တည်မှုကြောင့် ငါးနှစ်ကြာတိုက်ပိတ်ခံရချိန်အတွင်း ဟယ်ရာလ်ဒ်ကင်းသည် ယေဟောဝါအားချီးမွမ်းသီချင်းကို ရေးစပ်သီကုံးပြီးသီဆိုခြင်းတို့မှ နှစ်သိမ့်မှုရရှိခဲ့သည်။ ယခုအခါ သူရေးစပ်သီကုံးခဲ့ရာများစွာကို ယေဟောဝါသက်သေတို့၏ဝတ်ပြုရေးတွင် အသုံးပြုလျက်ရှိသည်။ သီချင်းဆိုခြင်းနှင့်ဆက်နွှယ်နေသောရွှင်လန်းမှုသည် အားတက်စရာဖြစ်စေသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်အားချီးမွမ်းကျူးဧခြင်း၏တန်ဖိုးကို ကျွန်ုပ်တို့ယုံကြည်လက်ခံရန် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခံရဖို့မလိုပါ။

ယေဟောဝါ၏လူမျိုးတော်အားလုံး သီချင်းမှရွှင်လန်းမှုရရှိနိုင်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ခံစားချက်များကို နှုတ်ဖြင့်ဖွင့်ဟရာတွင် အဟန့်အတားအချို့ရှိနိုင်သော်လည်း ယင်းတို့ကို သီချင်းအဖြစ်သီဆိုသောအခါ ယေဟောဝါထံလွတ်လပ်စွာဖွင့်ဟနိုင်သည်။ တမန်တော်ပေါလုက “ဆာလံသီချင်းမှစသော ဓမ္မသီချင်းအမျိုးမျိုးတို့ကို အချင်းချင်းပြောဆိုဖတ်ရွတ်၍၊ နူးညွတ်သောစိတ်နှင့် သခင်ဘုရား၏ရှေ့တော်၌ ကျူးဧ၍သီချင်းဆိုကြ” ရန်ခရစ်ယာန်များအား သတိပေးဆုံးမချိန်တွင် ချီးမွမ်းသီဆိုခြင်းမှ ရွှင်လန်းမှုမည်သို့ရရှိနိုင်ကြောင်း ညွှန်ပြခဲ့သည်။ (ဧဖက် ၅:၁၉) ကျွန်ုပ်တို့၏နှလုံးသည် ဝိညာဉ်ရေးရာများဖြင့်ပြည့်နေသောအခါ အားကြီးသည့်ခံစားချက်ကို သီချင်းအဖြစ်တင်ပြနိုင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် သီဆိုခြင်းကိုတိုးတက်စေရန်အတွက်သော့ချက်မှာ စိတ်ရင်းမှန်ရှိခြင်းဖြစ်သည်။

ယေဟောဝါနှင့်ကောင်းသောဆက်ဆံရေးရှိခြင်းသည် ရွှင်လန်းသောစိတ်သဘောရှိစေပြီး ယေဟောဝါ၏ဂုဏ်တော်များကို ပြောဆိုသီဆိုရန်၊ ကြွေးကြော်ရန် လှုံ့ဆော်မှုဖြစ်စေသည်။ (ဆာလံ ၁၄၆:၂၊ ၅) ကျွန်ုပ်တို့သည် မိမိတို့နှစ်သက်သည့်အကြောင်းများကို အားပါးတရသီဆိုတတ်ကြသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သီချင်း သို့မဟုတ် သီချင်း၏ခံစားချက်ကို နှစ်သက်ပါက တကယ့်ခံစားချက်ဖြင့်အလွန်နှစ်လိုစဖွယ်သီဆိုပေမည်။

ခံစားချက်ဖြင့်သီချင်းဆိုရန် အသံကျယ်စရာ မလိုပါ။ အသံကျယ်ကျယ်သီဆိုတိုင်း ကောင်းမွန်သောသီဆိုခြင်းဖြစ်မည်မဟုတ်ပါ; မကြားရပါကလည်း ကောင်းသောသီဆိုခြင်းမဖြစ်နိုင်။ ညင်သာသောအသံဖြင့်သီဆိုသော်လည်း ပင်ကိုအသံသြဇာရှိသည့်အသံအချို့သည် ထင်ပေါ်နိုင်သည်။ အုပ်စုတစ်ခုတွင် ကောင်းကောင်းသီချင်းဆိုဖို့ စိန်ခေါ်ချက်ဖြစ်စေသည့်အပိုင်းမှာ အတူစုပေါင်းသီဆိုတတ်ဖို့သင်ယူရခြင်းဖြစ်သည်။ သင်သည် သံစုံသီဆိုသည်ဖြစ်စေ၊ သံပြိုင်သီဆိုရသည်ဖြစ်စေ သင့်အနားရှိသူ၏အသံပမာဏနှင့်ညှိပြီးသီဆိုသောအခါ နှစ်လိုဖွယ်ဖြစ်ပြီး သီချင်းကိုတစ်စုတစ်စည်းတည်းဖြစ်စေသည်။ ခရစ်ယာန်ဣန္ဒြေရှိပြီး အကင်းပါးသောနားက အားရပါးရသီဆိုရာတွင် ဟန်ချက်ညီစေသည်။ သို့သော်လည်း သီဆိုရာတွင်ကျွမ်းကျင်သူ သို့မဟုတ် အလွန်အသံကောင်းသူသည် မည်သည့်အခါမျှ ကျယ်လောင်စွာသီဆိုခြင်းဖြင့် အခြားသူအား စိတ်ပျက်အားလျော့မှုမဖြစ်စေသင့်ပါ။ သာယာငြိမ့်ညောင်းသည့်အသံသည်အသင်းတော်တစ်ခုအတွက် ယေဟောဝါကိုချီးမွမ်းကျူးဧရာတွင် ထိရောက်သောအထောက်အကူဖြစ်စေသည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏စည်းဝေးများတွင်သီချင်းဆိုခြင်းသည်လည်း တေးသံသာများကို လိုက်ဖက်သံများဖြင့်သီဆိုရန် သင့်လျော်သည့်အစီအစဉ်တစ်ခုကိုဖြစ်စေသည်။ နားထောင်ခြင်းဖြင့် လိုက်ဖက်သံကိုသီဆိုတတ်သူ သို့မဟုတ် သီချင်းစာအုပ်ပါ လိုက်ဖက်သံပါသည့်ဂီတသင်္ကေတလိုင်းများကိုဖတ်ပြီး သီဆိုနိုင်သူများသည် သီချင်းဆိုရာတွင် အတူပူးပေါင်းပြီး တေးဂီတကို ပို၍သာယာငြိမ့်ညောင်းအောင်သီဆိုကြဖို့ တိုက်တွန်းခံရကြသည်။c

တချို့သူများက ‘ကျွန်တော် သံစဉ်မှန်အောင်မဆိုတတ်ဖူး’ သို့မဟုတ် ‘ကျွန်တော်အသံမကောင်းဘူး; အသံမြှင့်လိုက်ရင် အသံပြာသွားတယ်’ ဟုဆိုပေမည်။ ဤသို့ဖြင့် သူတို့သည် နိုင်ငံတော်ခန်းမ၌သီဆိုရာတွင်ပင် ရှက်ကြောက်တတ်ကြသည်။ အမှန်တရားမှာ ယေဟောဝါအားချီးမွမ်းသီဆိုသည့်မည်သည့်အသံကိုမဆို “မကောင်းပါ” ဟုကိုယ်တော်မယူမှတ်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ လေ့ကျင့်ခြင်းနှင့် သီအိုကရက်တစ်ဓမ္မအမှုကျောင်းတွင်ရရှိသော အကူအညီဖြစ်သည့်အကြံပြုချက်များကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် လူတစ်ဦး၏စကားပြောဆိုသံကို တိုးတက်စေနိုင်သကဲ့သို့ သီချင်းဆိုခြင်းကိုလည်း တိုးတက်စေနိုင်သည်။ တချို့သူတို့သည် အိမ်မှုကိစ္စလုပ်ဆောင်နေစဉ် သီချင်းညည်းနေရုံမျှဖြင့် သူတို့၏အသံကို တိုးတက်ကောင်းမွန်စေသည်။ သီချင်းညည်းခြင်းက အသံကိုပြေပြစ်စွာထွက်နိုင်ရန် အကူအညီဖြစ်စေသည်။ တစ်ဦးတည်းရှိနေစဉ် သို့မဟုတ် အခြားသူများအတွက် အနှောင့်အယှက်မဖြစ်မည့်နေရာတွင်အလုပ်လုပ်နေစဉ် သင့်လျော်သည့်အချိန်တွင် ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်တေးသံသာကိုသီဆိုခြင်းသည် အသံအတွက် အကောင်းဆုံးလေ့ကျင့်မှုဖြစ်စေပြီး ရွှင်လန်းမှုနှင့် စိတ်လက်သက်သောင့်သက်သာရှိစေသည်။

အတူတကွတွေ့ဆုံစုရုံးရာတွင်လည်း ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်သီချင်းအနည်းငယ်သီဆိုရန် ကျွန်ုပ်တို့ အားပေးနိုင်ပါသည်။ ဂီတာ၊ စန္ဒရားကဲ့သို့သောတူရိယာ သို့မဟုတ် အသင်းမ၏စန္ဒရားတီးလုံးတိတ်ခွေများနှင့် တွဲဖက်သီဆိုခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့၏တွေ့ဆုံစုရုံးခြင်းကို ဝိညာဏအသိုင်းအဝိုင်းဖြစ်စေသည်။ ယင်းက သီချင်းများရရန်နှင့် အသင်းတော်အစည်းအဝေးများတွင် ကောင်းကောင်းသီဆိုနိုင်ရန် အကူအညီဖြစ်စေသည်။

အစည်းအဝေးများတွင် အားတက်သရောသီဆိုဖို့ အကူအညီဖြစ်စေရန် အသင်းမသည် သီချင်းတိတ်ခွေများကို အသံသွင်းပေးထားသည်။ ယင်းတို့ကိုဖွင့်သည့်အခါ ဖွင့်ပေးသူသည် အသံအတိုးအကျယ်ကိုကောင်းကောင်းသတိပြုသင့်သည်။ အသံတိုးပါက အသင်းတော်သည် သီဆိုရခြင်းကိုရှက်ကြောက်ပေမည်။ ဖွင့်ပေးသည့်ညီအစ်ကိုသည် အသင်းတော်နှင့်အတူသီဆိုစဉ် သီချင်းတီးလုံးသည် အထောက်အကူဖြစ်၊ မဖြစ်ဆုံးဖြတ်နိုင်ပေမည်။

ယေဟောဝါကိုထောမနာပြုသီချင်းဆိုလော့

သီချင်းဆိုခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဖန်ဆင်းရှင်ထံ မိမိတို့၏ခံစားချက်များကို ဖွင့်ဟခွင့်ရစေသည်။ (ဆာလံ ၁၄၉:၁၊ ၃) ယင်းသည် စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့်ပွင့်အံထွက်လာခြင်းမျှမဟုတ်ဘဲ အထိန်းအချုပ်ရှိသော၊ အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်ရှိသော၊ ရွှင်လန်းဖွယ်ဖြစ်သောဖွင့်ဟချက်ဖြင့်ချီးမွမ်းခြင်းဖြစ်သည်။ အသင်းတော်တွင်သီဆိုခြင်း၌ အာရုံစိုက်နေခြင်းသည် ယေဟောဝါ၏ဝတ်ပြုရေးတွင် နောက်ဆက်လာမည့်အစီအစဉ်အတွက် သင့်လျော်သည့်စိတ်နှလုံးသဘောထားကိုရရှိကာ ပို၍ပါဝင်ရန် လှုံ့ဆော်မှုဖြစ်စေနိုင်သည်။ သီချင်းဆိုခြင်းသည် စိတ်ကိုအလွန်ထိမိစွဲငြိစေကာမူ စကားလုံးများသည်လည်း ကျွန်ုပ်တို့ကိုသွန်သင်ပေးနိုင်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယင်းသို့သံပြိုင်နှင့်သံစုံသီဆိုကာဖွင့်ဟခြင်းဖြင့် အုပ်စုလိုက်အနေနှင့် အတူတကွသင်ယူတတ်စေရန် ကျွန်ုပ်တို့၏နှလုံးကို နူးညံ့သိမ်မွေ့နှိမ့်ချစွာပြင်ဆင်ရာရောက်သည်။—ဆာလံ ၁၀:၁၇ နှိုင်းယှဉ်။

သီချင်းဆိုခြင်းသည် အစဉ်ပင် ယေဟောဝါ၏ဝတ်ပြုမှုအစိတ်အပိုင်းဖြစ်နေမည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့တွင် ဆာလံဆရာ၏စိတ်သဘောထားကို အစဉ်ထာဝရရရှိရန်အလားအလာရှိပါသည်– “ငါသည် အသက်ရှင်စဉ်အခါ၊ ထာဝရဘုရားကို ချီးမွမ်းမည်။ ငါဖြစ်စဉ်ကာလပတ်လုံး ငါ၏ဘုရားသခင်ကို ထောမနာသီချင်းဆိုမည်။”—ဆာလံ ၁၄၆:၂။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]

[စာမျက်နှာ ၂၇ ပါ လေးထောင့်ကွက်]

သာ၍ကောင်းသောသီဆိုခြင်းဖြစ်ရန်အကြံပြုချက်အချို့

၁။ သီချင်းဆိုစဉ် သီချင်းစာအုပ်ကို မြင့်မြင့်ကိုင်ထားပါ။ ယင်းက ပို၍သဘာဝကျကျ အသက်ရှူနိုင်ရန် အထောက်အကူဖြစ်စေသည်။

၂။ တေးသွားတစ်ကန့်စတိုင်း အသက်ဝဝရှူပါ။

၃။ အစပိုင်းတွင် ပါးစပ်ကို သက်သောင့်သက်သာရှိသည်ဟုထင်ရသည့်အနေအထားထက် အနည်းငယ်ပိုဟခြင်းသည် အသံပမာဏနှင့် အသံသြဇာကို သဘာဝကျကျတိုးမြှင့်စေနိုင်မည်။

၄။ ထို့ထက်ကား ဆိုနေသည့်သီချင်း၏ခံစားချက်ကို အာရုံစိုက်ပါ။