သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ လူတချို့ရဲ့နာမည်ကို ဘာကြောင့် မဖော်ပြထားတာလဲ

ရုသဝတ္ထုကျမ်းထဲမှာ မောရှေပညတ်အရ ကိုယ့်တာဝန်ကိုမထမ်းဆောင်ခဲ့တဲ့ လူတစ်ယောက်အကြောင်း ဖော်ပြထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့နာမည်ကိုတော့ မဖော်ပြထားပါဘူး။ (ရုသ ၄:၁-၁၂) ဒါကြောင့် ကျမ်းစာထဲမှာ နာမည်မဖော်ပြခံရတဲ့လူတွေဟာ ဆိုးညစ်တဲ့သူ ဒါမှမဟုတ် အရေးမပါတဲ့သူလို့ ကျွန်ုပ်တို့ ကောက်ချက်ချသင့်သလား။

မချသင့်ပါဘူး။ ဥပမာနောက်တစ်ခုကို သုံးသပ်ကြည့်ရအောင်။ ယေရှုဟာ နောက်ဆုံးပသခါပွဲကိုကျင်းပဖို့ တပည့်တွေကို “ဤမည်သောသူထံသို့ သွားပြီး” သူ့အိမ်မှာ ပြင်ဆင်ပါလို့ မိန့်မှာခဲ့တယ်။ (မဿဲ ၂၆:၁၈) အဲဒီကျမ်းချက်မှာ “ဤမည်သောသူ” ဆိုပြီး ရည်ညွှန်းခေါ်ဆိုထားတဲ့သူဟာ ဆိုးညစ်တဲ့သူဖြစ်တယ် ဒါမှမဟုတ် နာမည်ဖော်ပြစရာမလိုတဲ့ အရေးမပါသူဖြစ်တယ်လို့ ယူဆရမှာလား။ ယူဆလို့ မရပါဘူး။ ဒီမှာဖော်ပြထားတဲ့ “ဤမည်သောသူ” ဟာ ယေရှုရဲ့ တပည့်တစ်ယောက်ဖြစ်မယ်ဆိုတာ သေချာပါတယ်။ ဒီမှတ်တမ်းမှာ သူ့နာမည်ဖော်ပြဖို့ အရေးမကြီးတဲ့အတွက် ချန်လှပ်ထားခဲ့တာပါ။

သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ နာမည်ဖော်ပြထားတဲ့ ဆိုးညစ်သူတွေရှိသလို နာမည်မဖော်ပြထားတဲ့ သစ္စာရှိတဲ့သူတွေလည်းရှိတယ်။ ဥပမာ၊ ဧဝဆိုတဲ့ ပထမဆုံးလူမိန်းမရဲ့နာမည်ကို လူအများသိကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဧဝရဲ့ တစ်ကိုယ်ကောင်းစိတ်နဲ့ မနာခံမှုကြောင့် အာဒံ အပြစ်လုပ်မိခဲ့ပြီး လူသားတွေအားလုံး ကြောက်မက်ဖွယ်ဆိုးကျိုးကို ခံစားခဲ့ရတယ်။ (ရောမ ၅:၁၂) နောဧဇနီးရဲ့ နာမည်ကိုတော့ ကျမ်းစာထဲမှာ မဖော်ပြထားပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူဟာ ခင်ပွန်းရဲ့ အရေးကြီးတဲ့အလုပ်မှာ ကိုယ်ကျိုးစွန့်စိတ်ဓာတ်၊ နာခံမှုစိတ်ဓာတ်နဲ့ ကူညီပေးခဲ့တယ်။ သူ့နာမည်ကို ကျမ်းစာမှာ မဖော်ပြထားတဲ့အတွက် သူဟာ အရေးမပါတဲ့သူ ဒါမှမဟုတ် ယေဟောဝါဘုရားသခင်ရဲ့ကောင်းချီး မခံစားရတဲ့သူဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်မသက်ရောက်ပါဘူး။

သမ္မာကျမ်းစာမှာ နာမည်ဖော်ပြမထားတဲ့သူတချို့ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်မြောက်ဖို့ အရေးပါတဲ့အခန်းကဏ္ဍကနေ သတ္တိရှိရှိ လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြတယ်။ ဆီးရီးယားဗိုလ်ချုပ် နေမန်ရဲ့အိမ်မှာ အစေခံလုပ်ခဲ့တဲ့ အစ္စရေးမိန်းမငယ်လေးရဲ့အကြောင်းကို စဉ်းစားကြည့်ပါ။ သူဟာ နေမန်ရဲ့ဇနီးဖြစ်တဲ့သခင်မကို အစ္စရေးပြည်မှာရှိတဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ပရောဖက်အကြောင်း ရဲရဲဝံ့ဝံ့ပြောဆိုခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့်လည်း အံ့ဖွယ်အမှုကြီး ဖြစ်ပျက်ခဲ့တယ်။ (၄ ဓမ္မရာဇဝင် ၅:၁-၁၄) အစ္စရေးတရားသူကြီး ယေဖသရဲ့သမီးလည်း ယုံကြည်ခြင်းစံနမူနာကောင်းကို ပြသခဲ့တယ်။ ဖခင်ရဲ့ကတိသစ္စာ တည်ဖို့အတွက် သူဟာ အိမ်ထောင်ပြုပြီး ကလေးမွေးနိုင်တဲ့အခွင့်အရေးကို စိတ်လိုကိုယ်လျောက် စွန့်လွှတ်ခဲ့တယ်။ (တရားသူကြီး ၁၁:၃၀-၄၀) အလားတူပါပဲ၊ ဆာလံသီချင်း ၄၀ ကျော်ကို ရေးစပ်သီကုံးခဲ့သူတွေရဲ့ နာမည်တွေအပြင် အရေးပါတဲ့တာဝန်တွေကို သစ္စာရှိရှိထမ်းဆောင်ခဲ့ကြတဲ့ ပရောဖက်တွေရဲ့နာမည်တွေကိုလည်း သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ မဖော်ပြထားပါဘူး။—၃ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၀:၃၇-၄၃။

သစ္စာရှိတဲ့ ကောင်းကင်တမန်တွေရဲ့ စံနမူနာက ပိုပြီးစွဲမှတ်စရာ ကောင်းပါလိမ့်မယ်။ ကောင်းကင်တမန်တွေ သန်းပေါင်းရာနဲ့ချီရှိပေမဲ့လည်း သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ ဂါဗြေလနဲ့ မိက္ခေလဆိုတဲ့ ကောင်းကင်တမန်နှစ်ပါးရဲ့အမည်ကိုပဲ ဖော်ပြထားတယ်။ (ဒံယေလ ၇:၁၀; လုကာ ၁:၁၉; ယုဒ ၉) ကျန်တဲ့ကောင်းကင်တမန်တွေရဲ့နာမည်ကိုတော့ မဖော်ပြထားပါဘူး။ ဥပမာ၊ ရှံဆုန်ရဲ့အဖေ မာနော်က “ကိုယ်တော်စကား ပြည့်စုံသောအခါ အကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်တော်ကို ချီးမွမ်းရမည်အကြောင်း ကိုယ်တော်၏အမည်ကား အဘယ်သို့နည်း” လို့ မေးတဲ့အခါ ကောင်းကင်တမန်က “ငါ့အမည်ကို အဘယ်ကြောင့်မေးသနည်း” လို့ ပြန်ဖြေခဲ့တယ်။ အဲဒီကောင်းကင်တမန်က ယေဟောဝါဘုရားသခင်သာ ရထိုက်တဲ့ ချီးမွမ်းမှုကို ကျိုးနွံစွာ ငြင်းပယ်ခဲ့တယ်။—တရားသူကြီး ၁၃:၁၇၊ ၁၈။

တချို့နာမည်တွေ ဖော်ပြထားပြီး တချို့နာမည်တွေ မဖော်ပြထားရတဲ့ အကြောင်းရင်းတွေကို သမ္မာကျမ်းစာမှာ အသေးစိတ်မရှင်းပြထားပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ထင်ပေါ်ကျော်ကြားလိုစိတ်မရှိဘဲ ဘုရားသခင့်အမှုတော်ကို ထမ်းဆောင်ခဲ့ကြတဲ့သူတွေဆီကနေ ကျွန်ုပ်တို့ သင်ယူနိုင်စရာ များစွာရှိပါတယ်။