နက်ရှ်ကျူစာ၏တန်ဖိုး

ရှေးဟောင်းဟေဗြဲကျမ်းစာ လက်ရေးစာမူတစ်ခုကို တိကျမှန်ကန်စွာ မည်သို့ရက်စွဲသတ်မှတ်မည်နည်း။ ဒေါက်တာဂျောန် ချီ၊ ထရဲဗာသည် ၁၉၄၈ ခုနှစ်ကဟေရှာယပင်လယ်သေကျမ်းလိပ်ကို တွေ့ရှိသောအခါ ဤပြဿနာကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ ဟေဗြဲအက္ခရာများ၏ပုံစံသည် သူ၏စူးစမ်းလိုစိတ်ကို နှိုးဆွပေးခဲ့သည်။ ယင်းအက္ခရာများသည် ယင်း၏သက်တမ်းကိုဖော်ပြကြောင်း သူသိရှိပါသည်။ သို့သော် အဘယ်အရာနှင့်နှိုင်းယှဉ်ကြည့်မည်နည်း။ မှန်ကန်စွာဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ နက်ရှ်ကျူစာ လက်ရေးစာမူနှင့်နှိုင်းယှဉ်ကြည့်မည်ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ဤလက်ရေးစာမူကား အဘယ်နည်း။ ယင်းကို အဘယ်မှရရှိထားသနည်း။

နက်ရှ်ကျူစာဟူသည် ဟေဗြဲကျမ်းမူ၏ ၂၄ ကြောင်းမျှသာပါသော အပိုင်းအစလေးခုမျှဖြစ်၍ ယင်းတို့သည် သုံးလက်မမှ ငါးလက်မအရွယ်မျှရှိသည်။ ယင်းကို ကျမ်းစာဆိုင်ရာ ရှေးဟောင်းသုတေသနအဖွဲ့၏ အတွင်းရေးမှူး ဒဘလျူ၊ အဲလ်၊ နက်ရှ် အမည်ဖြင့်မှည့်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းကို အီဂျစ်ကုန်သည်တစ်ဦးထံမှ ၁၉၀၂ ခုနှစ်က နက်ရှ်ဝယ်ယူခဲ့ပါသည်။ နောက်တစ်နှစ် ထိုအဖွဲ့၏ Proceedings ဟူသောစာပေတွင် အက်စ်၊ အေ၊ ကွတ်ခ်ဖော်ပြထုတ်ဝေခဲ့ပြီး အင်္ဂလန်နိုင်ငံ၊ ကေးမ်ဘရစ်ချ်တက္ကသိုလ်ထံ အပ်ပေးခဲ့ရာ ထိုတွင်ရှိနေပါသည်။ ဤကျူစာ အပိုင်းအစ၏တန်ဖိုးသည် ယင်း၏သက်တမ်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ပညာရှင်များက ယင်းသည် ဘီစီအီး ဒုတိယ၊ သို့မဟုတ် ပထမရာစုမှဖြစ်ကြောင်း၊ ထို့အတွက် တွေ့ရှိခဲ့သမျှ အစောပိုင်းကာလမှ ဟေဗြဲလက်ရေးစာမူများတွင် ရှေးအကျဆုံးဖြစ်ကြောင်း ဆိုကြသည်။

ဒေါက်တာထရဲဗာသည် မိမိရှေ့ရှိကျမ်းလိပ်နှင့် နက်ရှ်ကျူစာ၏ရောင်စုံစလိုက်ဓာတ်ပုံတစ်ခုကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ချိန်တွင် အက္ခရာတစ်လုံးစီ၏ပုံစံနှင့် အရွယ်အစားကို အသေအချာကြည့်ရှုခဲ့ပါသည်။ ယင်းတို့မှာ အလွန်တူညီကြောင်း သံသယရှိစရာမလိုခဲ့ပါ။ သို့ဖြစ်၍ပင် ဤတွေ့ရှိစ ကြီးမားသောလက်ရေးစာမူသည် နက်ရှ်ကျူစာနှင့် တစ်ခေတ်တည်းဖြစ်နိုင်ခြင်းကို မယုံစရာပင်ဖြစ်ပုံရှိသည်။ သို့သော် အချိန်တန်လေသော် သူ၏ထင်မြင်ယူဆချက်သည် မှန်ကန်နေကြောင်း ထင်ရှားလာသည်။ ဟေရှာယပင်လယ်သေကျမ်းလိပ်သည် ဘီစီအီး ဒုတိယရာစုမှ အမှန်ပင်ဖြစ်ပါသည်။

နက်ရှ်ကျူစာတွင်ပါသည့်အရာများ

နက်ရှ်ကျူစာကို အသေးစိတ်လေ့လာကြည့်သော် ယင်း၌ပါသည့် ၂၄ ကြောင်းစလုံးသည် မပြည့်မစုံဘဲ အကြောင်းတိုင်း၏အစနှင့်အဆုံးတွင် စကားလုံးတစ်လုံး၊ သို့မဟုတ် အက္ခရာများ ပျောက်နေကြောင်း တွေ့ရှိကြသည်။ ထွက်မြောက်ရာအခန်းကြီး ၂၀ ပါပညတ်တော်ဆယ်ပါးမှ ပညတ်အချို့ပါဝင်သည်။ တရားဟောရာ အခန်းကြီး ၅ နှင့် ၆ မှအခန်းငယ်အချို့ ပါရှိသည်။ ထိုကြောင့် ယင်းသည် ပုံမှန်ကျမ်းစာလက်ရေးစာမူမဟုတ်ဘဲ အထူးရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုအတွက်ဖြစ်သည့် ရောပြွမ်းထားသော လက်ရေးစာမူဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်အတွက်ပြုရမည့်တာဝန်ကို ဂျူးတစ်ဦးအား သတိပေးရန် သွန်သင်ချက်နှင့်ဆိုင်သော စာစုတစ်စုအဝင်ဖြစ်ပုံရှိသည်။ ရှီမာဟုခေါ်သည့် တရားဟောရာ ၆:၄ နှင့်စသောကျမ်းပိုဒ်တစ်ပိုဒ်ကို မကြာခဏထပ်ကျော့ထားသည်ကို တွေ့ရှိရသည်။ ထိုအခန်းငယ်က ဤသို့ဆိုသည်။ “အိုဣသရေလအမျိုး၊ နားထောင်လော့။ ငါတို့၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရား [ယေဟောဝါ၊ ကဘ] သည်တစ်ဆူတည်းသောထာဝရဘုရား [ယေဟောဝါ၊ ကဘ] ဖြစ်တော်မူ၏။”

ဤအခန်းငယ်ပါ တက်တြာဂရမ်မီတန်ဖြစ်သည့် ယဟဝဟ “ယေဟောဝါ” ကို ကျူစာ၏နောက်ဆုံးစာကြောင်းတွင် နှစ်ကြိမ်တွေ့ရှိရ၍ အခြားငါးနေရာတွင်လည်း ပါသည်။ ယင်းမှ ပထမအက္ခရာ ပျက်လျက်လည်းတစ်ကြိမ်ပါရှိသည်။

ရှီမာသည် အထူးသဖြင့် “ဘုရားသခင်၏တစ်ပါးတည်းသောအဖြစ်” ကိုအလေးအနက်ဖော်ပြလို၍ဖြစ်သည်။ (ဒဘလျူ၊ အို၊ အီး၊ အယ်စတလီနှင့် ဂျီ၊ အိပ်ချ်၊ ဘောက်စ်) ဂျူးတယ်လ်မုဒ် (ဘဲရကော့သ်၊ ၁၉က) အရ နိဂုံးစကားလုံး ‘အီခဲဒ်’ (“တစ်ပါးတည်း”)၊ ကို “အသံထွက်ဆိုစဉ် အက္ခရာတစ်ခုစီကိုဆွဲထားခြင်းဖြင့် အထူးအလေးအနက်တင်ပြသင့်ပါသည်။” ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ ဤသို့အသံထွက်ဆွဲဆိုသည့် ‘အီခဲဒ်’ သည် ကိုယ်တော်၏တစ်ဦးတည်းသောအဖြစ်ကိုလည်း ကြေညာပေးသည်။

ယနေ့နက်ရှ်ကျူစာနှင့်သက်တမ်းတူသော စာလိပ်များစွာကိုတွေ့ရှိထားပြီ။ ယင်းတို့ကို ကွမ်ရန်မြို့အနီး ပင်လယ်သေကမ်းခြေတစ်လျှောက်ရှိ ဂူများမှတွေ့ရှိခဲ့ပါသည်။ ဤလက်ရေးစာမူများစွာတို့သည် ဘီစီအီး ပထမနှင့်ဒုတိယရာစုမှဖြစ်ကြောင်း အသေးစိတ်စစ်ဆေးကြည့်ချက်တို့က တင်ပြပါသည်။aနက်ရှ်ကျူစာသည် ယခုတွေ့ရှိထားသည့် ဟေဗြဲလက်ရေးစာမူများတွင် ရှေးအကျဆုံးစာမူမဟုတ်တော့သည်မှန်သော်လည်း ယင်းသည် စိတ်ဝင်စားဖွယ်ဖြစ်လျက်သာရှိသည်။ ဤရှေးအကျဆုံးဟေဗြဲလက်ရေးစာမူကျမ်း တစ်ခုတည်းကိုသာ အီဂျစ်တွင်တွေ့ရှိခဲ့ရပါသေးသည်။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]