“ဒါဝိဒ် ၏ အမျိုးအနွယ်”—အဖြစ်မှန်လော၊ ထွင်လုံးလော

ဂီတပညာရှင်၊ ကဗျာဆရာ၊ စစ်သား၊ ပရောဖက်နှင့် ဘုရင်ဖြစ်လာသော သိုးကျောင်းသားလေး ဒါဝိဒ်သည် ကျမ်းစာထဲမှ ထင်ရှားကျော်ကြားသော အကျော်အမော်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူ၏နာမည်ကို ၁,၁၃၈ ကြိမ်ဖော်ပြထားသည်; “ဒါဝိဒ်၏အမျိုးအနွယ်”—ဒါဝိဒ်၏မင်းဆက်ကို ရည်ညွှန်းလေ့ရှိသည်—ကို ၂၅ ကြိမ်အသုံးပြုထားသည်။ (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၀:၁၆) ဘုရင်ဒါဝိဒ်နှင့် သူ၏မင်းဆက်သည် ထွင်လုံးမျှသာဖြစ်သလော။ ရှေးဟောင်းသုတေသနက မည်သည့်အရာကို ဖော်ပြသနည်း။ ဒါဝိဒ်နှင့် သူ့မင်းဆက်၏ သမိုင်းဖြစ်ရပ်မှန်ကို ထောက်ခံရန် ဂါလိလဲမြောက်ပိုင်းရှိ တယ်လ်ဒန်မြို့မြေနေရာ၌ ရှေးဟောင်းသုတေသနတူးဖော်မှုတစ်ခုတွင် မကြာသေးမီက ထူးထူးခြားခြားတွေ့ရှိမှုကို တင်ပြလိုက်သည်။

၁၉၉၃ ခုနှစ် နွေရာသီတွင် ပါမောက္ခ အဗရမ် ဘီရန်ဦးစီးသော ရှေးဟောင်းသုတေသနအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့သည် ဒန်မြို့ဟောင်းအပြင်ဂိတ်၏ အပြင်ဘက်နေရာကို ရှင်းလင်းခဲ့ကြသည်။ ကျောက်ခင်းထားသော ရင်ပြင်တစ်ခုကို တွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။ မြေပြင်မှ ထိုးထွက်နေသည့် အနက်ရောင်ဗဆော့ကျောက်တုံးတစ်တုံးကို လွယ်လွယ်ကူကူရွှေ့ခဲ့ကြသည်။ ထိုကျောက်တုံးကို မွန်းလွဲနေရောင်ဘက်သို့ လှည့်လိုက်သောအခါ စာလုံးများကို အထင်အရှားတွေ့ရပါတော့သည်။ “အမလေး၊ ဘုရားရေ၊ ကမ္ပည်းစာတစ်ခုကို တို့ရလိုက်ပါပကောလား!” ဟု ပါမောက္ခ ဘီရန် အံ့သြတကြီးဆိုလိုက်သည်။

ဂျေရုဆလင်မြို့ရှိ ဟီဗရူးတက္ကသိုလ်မှ ပါမောက္ခ ဘီရန်နှင့် သူ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ပါမောက္ခ ယိုစက်ဖ် နာဗဲတို့သည် ကမ္ပည်းစာနှင့်ပတ်သက်၍ သိပ္ပံဆိုင်ရာသတင်းလွှာတစ်ပုဒ်ကို မြန်မြန်ဆန်ဆန်ရေးလိုက်ကြသည်။ ဤသတင်းလွှာပေါ်တွင် အခြေခံကာ ၁၉၉၄ မတ်/ဧပြီလထုတ် Biblical Archaeology Review မဂ္ဂဇင်းပါ ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်က “ရှေးဟောင်းသုတေသနတွေ့ရှိချက်တစ်ခုကို (Time မဂ္ဂဇင်းကိုမဆိုဘဲ) New York Times ၏မျက်နှာဖုံးတွင် ဖော်ပြလိုက်ခြင်းမှာ ဖြစ်လေ့ရှိသောအရာမဟုတ်ပေ။ သို့ပါသော်လည်း ယင်းကား လွန်ခဲ့သည့်နွေရာသီကအဖြစ်အပျက်ဖြစ်သည့် ဂျော်ဒန်မြစ်ဖျားတစ်ခုကမ်းဘေး ဟာမန်တောင်ခြေရှိ ဂယ်လီလီမြောက်ပိုင်း လှပသောကုန်းပြင်မြင့်တစ်ခုဖြစ်သော တယ်လ်ဒန်မြို့၌ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုပင်ဖြစ်သည်” ဟုဖော်ပြသည်။

“အဗရမ် ဘီရန်နှင့် သူ၏ရှေးဟောင်းသုတေသနပညာရှင်အဖွဲ့သည် ‘ဒါဝိဒ်၏အမျိုးအနွယ်’ ကိုကော ‘ဣသရေလရှင်ဘုရင်’ ကိုပါ ရည်ညွှန်းဖော်ပြသည့် ဘီ.စီ.အီး. နဝမရာစုမှ ထူးထူးခြားခြားကမ္ပည်းစာတစ်ခုကို တွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။ ကျမ်းစာအပြင်ဘက် ရှေးကမ္ပည်းစာတစ်ခုတွင် ဒါဝိဒ်အမည်ကို တွေ့ရခြင်းမှာ ဤတစ်ကြိမ်သည် ဦးဆုံးဖြစ်သည်။ အဆိုပါကမ္ပည်းစာသည် ‘ဒါဝိဒ်’ တစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုသာမကဘဲ ဒါဝိဒ်၏အမျိုးအနွယ်ဖြစ်သော ကြီးမြတ်သည့် ဣသရေလဘုရင်၏မင်းဆက်ကိုပါ ရည်ညွှန်းဖော်ပြခြင်းသည် သာ၍ပင်ထူးခြားသည်။

“‘ဣသရေလရှင်ဘုရင်’ ဟူသည့် ဝေါဟာရကို ကျမ်းစာထဲတွင်၊ အထူးသဖြင် ဓမ္မရာဇဝင် တတိယနှင့် စတုတ္ထစောင်တို့တွင် အကြိမ်ကြိမ်တွေ့ရှိရသည်။ သို့ရာတွင် ယင်းသည် ဆီးမိုက်လက်ရေးစာမူဖြင့် ဣသရေလနိုင်ငံကိုကိုးကားသည့် ရှေးအကျဆုံး ကျမ်းစာပြင်ပ အကိုးအကားဖြစ်နိုင်သည်။ ဤကမ္ပည်းစာက တစ်စုံတစ်ခုကို သက်သေထူလျှင် ယင်းသည် ကျမ်းစာကို ဝေဖန်ရှုတ်ချသည် ပညာရှင်တချို့၏ အဆိုများနှင့် ဆန့်ကျင်၍ ဣသရေလနိုင်ငံကော ယုဒနိုင်ငံပါ ထိုခေတ်ထိုအခါက အရေးပါသောနိုင်ငံများဖြစ်ခဲ့ကြောင်း ပြသသည်။”

နေ့စွဲသတ်မှတ်ခြင်းကို လက်ရေးစာလုံးပုံစံ၊ ကျောက်အပိုင်းအစအနီးတွင်တွေ့ရသည့် မြေထည်ပစ္စည်းများကို ဆန်းစစ်ခြင်းနှင့် ကမ္ပည်းစာပါအကြောင်းအရာတို့ပေါ်တွင် အခြေခံသည်။ နည်းသုံးနည်းစလုံးက တစ်ခုတည်းသောအချိန်ကာလဖြစ်သော ဘုရင်ဒါဝိဒ်နောက်ပိုင်း အနှစ်တစ်ရာကျော်ခန့်ဖြစ်သည့် ဘီ.စီ.အီး. နဝမရာစုကို ထောက်ပြနေသည်။ ဤကမ္ပည်းစာသည် “ဣသရေလရှင်ဘုရင်” နှင့် “ဒါဝိဒ်အမျိုးအနွယ် [၏ဘုရင်]” နှစ်ပါးစလုံး၏ရန်သူဖြစ်သော အာရမေးယန်းစစ်တပ်တစ်တပ်က ဒန်မြို့တွင်စိုက်ထူခဲ့သည့် အောင်ပွဲအထိမ်းအမှတ်တိုင်၏ အပိုင်းအစတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ကျမ်းပညာရှင်များက ယုံကြည်လက်ခံထားကြသည်။ အာရမေးယန်းလူမျိုးတို့သည် မုန်တိုင်းနတ်ဘုရား ဟာဒက်အား ကိုးကွယ်ကြသူများဖြစ်ပြီး အရှေ့ဘက်တွင် နေထိုင်သူများဖြစ်သည်။

၁၉၉၄ ခုနှစ် နွေရာသီအတွင်း ဤကျောက်စာ၏ အပိုင်းအစနှစ်ခုကို ထပ်တွေ့ရပြန်သည်။ ပါမောက္ခ ဘီရန်က “ဤအပိုင်းအစနှစ်ခုတွင် အာရမေးယန်း နတ်ဘုရား ဟာဒက်၏နာမပါသည့်အပြင် ဣသရေလလူမျိုးတို့နှင့် အာရမေးယန်းလူမျိုးတို့ဖြစ်သည့် တိုက်ပွဲအကြောင်း ရည်ညွှန်းဖော်ပြထားသည်” ဟု တင်ပြထားသည်။

၁၉၉၃ ခုနှစ်တွင် တွေ့ရှိခဲ့သော ပင်မအပိုင်းအစ၌ ရှေးဟေဗြဲအက္ခရာဖြင့် ရေးသားထားသည့် တစ်ဝက်တစ်ပျက်မြင်နိုင်သော စာကြောင်း ၁၃ ကြောင်းပါရှိသည်။ ထိုခေတ်ထိုအခါက စကားလုံးခွဲသည့်အရာအဖြစ် အစက်များကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် “ဒါဝိဒ်၏အမျိုးအနွယ်” ကိုမူ “ဒဝ” (ဒါဝိဒ်) အစက်တစ်စက်ပြီးနောက် “အမအန” ဟုရေးမည့်အစား “ဒဝအမအန” (မြန်မာအက္ခရာများသို့ လှယ်ယူထားသည်) ဟူသည့် အက္ခရာများဖြင့် စကားလုံးတစ်လုံးတည်း ရေးသားထားသည်။ “ဒဝအမအန” ကို အနက်ဖွင့်ဆိုခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ မေးခွန်းများပေါ်လာခဲ့ကြောင်း နားလည်နိုင်ပါသည်။

ဘာသာဗေဒ ကျွမ်းကျင်အဆင့်ပါမောက္ခ အဲန်စန်ရေးနီးက “ယိုစက်ဖ် နာဗဲနှင့် အဗရမ် ဘီရန်တို့သည် ဤကမ္ပည်းစာအကြောင်း အသေးစိတ်မရှင်းပြခဲ့ပါ၊ သူတို့သည် ဤဝါကျတွင်ပါဝင်သည့် တွဲလျက်စကားလုံးနှစ်လုံးကြား၌ စကားလုံးခွဲသည့်အရာတစ်ခု ချန်လှပ်ထားခဲ့လေ့ရှိသည်ကို စာရှုသူများ သိရှိကြလိမ့်မည်ဟု ယူဆထားပုံရသည်။ အထူးသဖြင့် စကားလုံးတွဲများသည် ကာလကြာမြင့်စွာတည်ရှိလာခဲ့သည့် တစ်ဦးတည်းပိုင် အမည်နာမတစ်ခုဖြစ်လျှင် ဤသို့ချန်လှပ်ထားလေ့ရှိသည်။ ‘ဒါဝိဒ်၏အမျိုးအနွယ်’ ဟူသည် ဘီ.စီ.အီး နဝမရာစုနှစ်ဝက်အတွင်းက နိုင်ငံရေးနှင့် ပထဝီဆိုင်ရာ တစ်ဦးတည်းပိုင် အမည်နာမမျိုးဖြစ်သည်မှာ သေချာသည်” ဟုရေးသားထားသည်။

နောက်ထပ် ရှေးဟောင်းသုတေသနအထောက်အထား

ထိုရှာဖွေတွေ့ရှိမှုနောက်တွင် မေရှာကျောက်စာ (မောဘကျောက်တုံးဟုလည်းခေါ်) တွင်ကျွမ်းကျင်သူ ပါမောက္ခ အန္ဒြေလမဲရ်က ယင်းသည်လည်း “ဒါဝိဒ်၏အမျိုးအနွယ်”aကိုရည်ညွှန်းဖော်ပြကြောင်း တင်ပြခဲ့သည်။ ၁၈၆၈ ခုနှစ်တွင် ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သော မေရှာကျောက်စာသည် တယ်လ်ဒန်ကျောက်စာနှင့် တူညီသည့်အချက်များစွာရှိသည်။ ယင်းတို့နှစ်ခုစလုံးသည် ဘီ.စီ.အီး. နဝမရာစုက ကျောက်စာများဖြစ်ကြပြီး ဒြပ်ဝတ္ထုတစ်မျိုးတည်းဖြင့်ပြုလုပ်ထားသည်။ အရွယ်အစားတူပြီး တစ်ထေရာတည်းနီးပါး တူညီသော ဆီးမိုက်အက္ခရာဖြင့် ရေးသားထားသည်။

မေရှာကျောက်စာတွင် ပျက်စီးသွားသော စာကြောင်းများကို အသစ်ပြန်ရေးခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ပါမောက္ခ လမဲရ်က ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “တယ်လ်ဒန်အပိုင်းအစကို မတွေ့ရှိမီ နှစ်နှစ်နီးပါးက မေရှာကျောက်စာတွင် ‘ဒါဝိဒ်၏အမျိုးအနွယ်’ ကို ရည်ညွှန်းဖော်ပြချက်တစ်ခုပါကြောင်း ကျွန်ုပ်ကောက်ချက်ချသည်။ . . . ‘ဒါဝိဒ်၏အမျိုးအနွယ်’ အား ရည်ညွှန်းဖော်ပြခြင်းကို ယခင့်ယခင်က တစ်ခါမျှ မသိရှိခဲ့ဖူးရသည့်အကြောင်းရင်းမှာ မေရှာကျောက်စာသည် သင့်လျော်သော အေဒီတီယို ပရင်ကက်ပ်ဇ် [ကနဦးတည်းဖြတ်] တစ်ခါမျှမရှိခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်တန်ရာသည်။ မေရှာကျောက်စာကို ကျွန်ုပ်ပြင်ဆင်တည်းဖြတ်နေခြင်းမှာ ယင်းကိုရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး ၁၂၅ နှစ်အကြာမှဖြစ်သည်။”

ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါး၊ ယေရှုကိုယ်တော်တိုင်၊ ကိုယ်တော်တပည့်တော်များနှင့် သာမန်လူများက ဒါဝိဒ်၏သမိုင်းဖြစ်ရပ်မှန်ကို သက်သေခံခဲ့ကြသောကြောင့် အဆိုပါရှေးဟောင်းသုတေသနအချက်အလက်သည် စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာဖြစ်သည်။ (မဿဲ ၁:၁; ၁၂:၃; ၂၁:၉; လုကာ ၁:၃၂; တမန်တော် ၂:၂၉) သူနှင့်သူ၏မင်းဆက်ဖြစ်သော “ဒါဝိဒ်၏အမျိုးအနွယ်” သည် ဖြစ်ရပ်မှန်ဖြစ်ပြီး ထွင်လုံးမဟုတ်ကြောင်း ရှေးဟောင်းသုတေသနတွေ့ရှိချက်များက အထင်အရှားလက်ခံသဘောတူပါသည်။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]

[စာမျက်နှာ ၃၁ ပါ ရုပ်ပုံ]

တယ်လ်ဒန်အပိုင်းအစကိုb ၁၉၉၃ ခုနှစ်၌ ဂယ်လီလီမြောက်ဘက်ရှိ ကျမ်းစာပါ ဒန်မြို့၌ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]