တိုင်းတစ်ပါး လယ်ကွင်းတွင် သင်အမှုဆောင်နိုင်မည်လော

“[ခရစ်ယာန်] သာသနာပြုတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ ကျွန်တော်အမြဲဆန္ဒရှိခဲ့တယ်။ လူလွတ်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ကျွန်တော်ဟာ ဟောပြောသူအတော့်ကိုလိုအပ်နေတဲ့ ယူ.အက်စ်.အေ. တက္ကဆက်ပြည်နယ်မှာ အမှုဆောင်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်အိမ်ထောင်ကျပြီးတဲ့နောက် ကျွန်တော့်ဇနီးက ကျွန်တော်နဲ့အတူ အဲဒီကိုလိုက်နေခဲ့တယ်။ သမီးရလာတဲ့အခါ [ခရစ်ယာန်]‘သာသနာပြုလုပ်ငန်းကိုစွန့်လွှတ်ရတော့မယ်’ လို့ကျွန်တော်ထင်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ဆန္ဒတွေ အထူးသဖြင့် ယေဟောဝါရဲ့အလိုတော်နဲ့ကိုက်ညီတဲ့အရာတွေ တကယ်ဖြစ်လာအောင် ကိုယ်တော်လုပ်ပေးခဲ့တယ်။”—ဇနီး၊ သားသမီးသုံးယောက်နှင့်အတူ အီကွေဒေါတွင် အမှုဆောင်လျက်ရှိသောဂျက်စီ။

“ဂိလဒ်သာသနာပြုကျောင်းမတက်ဘဲနဲ့ တိုင်းတစ်ပါးမှာ အမှုဆောင်နိုင်မယ်လို့ ကျွန်မတစ်ခါမှမထင်ခဲ့ဘူး။ ကျွန်မရဲ့ကျမ်းစာသင်သားတစ်ယောက် ဟောပြောချက်ပေးတာ ဒါမှမဟုတ် ဟောပြောတာတွေကို မြင်ခဲ့ရတဲ့အခါမှာ ကျွန်မကျေနပ်ပီတိဖြာခဲ့တဲ့အပြင် ကျွန်မကို ဒီအခွင့်အရေးပေးခဲ့တဲ့ ယေဟောဝါကိုကျေးဇူးတင်တယ်။”—တောင်အမေရိကတွင် ရှစ်နှစ်တိုင်ရှေ့ဆောင်ခဲ့သော တစ်ကိုယ်ရေကဲရင်န်။

“အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုမှာ ၁၃ နှစ်တိုင် အချိန်ပြည့်ဟောပြောပြီးတဲ့နောက် ကျွန်တော့်ဇနီးနဲ့ကျွန်တော်ဟာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာလုပ်ငန်းသစ်တစ်ခုလုပ်ကိုင်ဖို့လိုပြီလို့ခံစားခဲ့ရတယ်။ အရင်ကထက် အခု ကျွန်တော်တို့ပိုပြီးပျော်ရွှင်လာကြတယ်; တကယ်ပျော်စရာကောင်းတဲ့ဘဝပဲ။”—အမေဇုန်ဒေသတွင် ဇနီးဖြစ်သူလင်ဒါနှင့်အတူ ရှေ့ဆောင်သောတောမ်။

အဆိုပါအားရကျေနပ်စရာဖော်ပြချက်များမှာ အခြေအနေများကြောင့် ဂိလဒ်ကင်းမျှော်စင်ကျမ်းစာကျောင်းတက်ခွင့်မရခဲ့ကြသူများမှဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့သည် တိုင်းတစ်ပါးလုပ်ငန်းတော်၏ ပျော်ရွှင်မှုနှင့်စိန်ခေါ်ချက်များကို ကြုံတွေ့ခဲ့ကြရ၏။ ဤအခွင့်အရေးမည်သို့ရခဲ့ကြသနည်း။ ဤလုပ်ငန်းတော်ကို သင်ကောလုပ်ကိုင်နိုင်မည်လော။

ရည်ရွယ်ချက်မှန်များလိုအပ်

တိုင်းတစ်ပါးလယ်ကွင်းတွင် အောင်မြင်ရန် စွန့်စားလိုသောစိတ်ဓာတ်ရှိဖို့ထက်မက လိုအပ်သည်။ စွဲမြဲစွာအမှုဆောင်ခဲ့ကြသူများသည် ရည်ရွယ်ချက်မှန်များဖြင့် ထိုသို့လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြသည်။ တမန်တော်ပေါလုနည်းတူ သူတို့သည် ဘုရားသခင်ကိုသာမက လူတို့ကိုလည်း အကြွေးတင်နေသည်ဟု သူတို့ယူမှတ်ကြ၏။ (ရောမ ၁:၁၄) သူတို့၏ဇာတိနယ်မြေ၌ ခရစ်ယာန်ဓမ္မအမှုတွင်ပါဝင်ခြင်းအားဖြင့် ဟောပြောရမည်ဟူသော ဘုရားသခင်ပေးမိန့်မှာချက်ကို နာခံနိုင်ကြပါသည်။ (မဿဲ ၂၄:၁၄) သို့သော် သူတို့အကြွေးတင်နေသည်ဟုခံစားကြရပြီး သတင်းကောင်းကြားရခဲသူများထံ သွားရောက်ကူညီပေးရန် စေ့ဆော်ခံခဲ့ကြရသည်။

ပို၍အကျိုးဖြစ်ထွန်းသောရပ်ကွက်တွင် အမှုဆောင်လိုစိတ်ရှိခြင်းသည် ရှိသင့်ရှိအပ်သော ရည်ရွယ်ချက်နောက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ အခြားတံငါသည်တစ်ဦးသည် အလွန်အောင်မြင်နေသည်ကိုတွေ့ရှိ၍ သူရှိရာရေကန်ဘက်သို့ မပြောင်းရွှေ့ဘဲနေမည့်သူ အဘယ်သူရှိသနည်း။ ထိုနည်းတူစွာ တခြားတိုင်းပြည်များမှ ထူးခြားစွာတိုးတက်ကြောင်း အားရှိစရာသတင်းများကိုကြား၍ “အလွန်များစွာသောငါး” ရှိရာအရပ်သို့ပြောင်းရွှေ့ရန် များစွာသောသူတို့သည် အားပေးတိုက်တွန်းခံခဲ့ကြရသည်။—လုကာ ၅:၄-၁၀။

ကုန်ကျစရိတ်တွက်ချက်ပါလေ

တိုင်းပြည်များစွာတို့သည် တိုင်းတစ်ပါးဘာသာရေးစေတနာ့ဝန်ထမ်းများကို ဝမ်းစာရှာအလုပ်လုပ်ခွင့်မပေးကြချေ။ ထို့ကြောင့် တိုင်းတစ်ပါးတွင် အမှုဆောင်လိုသူများသည် အများအားဖြင့် ငွေရေးကြေးရေးပြည့်စုံသူများဖြစ်ကြရမည်။ ဤစီးပွားရေးစိန်ခေါ်ချက်ကို မည်သို့ရင်ဆိုင်ခဲ့ကြသနည်း။ လူအများသည် လိုအပ်သောငွေရရှိရန် သူတို့၏အိမ်များကို ရောင်းခဲ့သည် သို့မဟုတ် ငှားရမ်းခဲ့သည်။ တခြားသူများသည် သူတို့၏လုပ်ငန်းကို ရောင်းခဲ့သည်။ အချို့သည် သူတို့၏ပန်းတိုင်အတွက် စုဆောင်းခဲ့သည်။ အခြားသူများမှာမူ တိုင်းတစ်ပါးတွင် တစ်နှစ်၊ နှစ်နှစ်အမှုဆောင်ပြီးနောက် သူတို့၏နေရင်းတိုင်းပြည်သို့ပြန်သွားကာ အလုပ်လုပ်၍ ငွေစုဆောင်းပြီးနောက် ဆက်အမှုဆောင်ရန်ပြန်သွားကြသည်။

ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံသည် ဖွံ့ဖြိုးပြီးနိုင်ငံထက် အများအားဖြင့် လူနေမှုစရိတ်အတော်အတန်နည်းသည့်အတွက် တစ်ပန်းသာသည်။ ယင်းကြောင့် တော်သင့်သောပင်စင်လစာနှင့် လောက်ငစွာနေထိုင်နိုင်စေခဲ့၏။ လူတစ်ဦး၏စရိတ်သည် သူရွေးချယ်လိုက်သော လူနေမှုအဆင့်အတန်းအပေါ် အမှန်ပင်များစွာမူတည်မည်။ ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံများ၌ပင် အလွန်ဇိမ်ရှိသော စရိတ်စကများသည့် တည်းခိုခန်းများရှိသည်။

ထို့ကြောင့် မပြောင်းရွှေ့မီ စရိတ်စကကို တွက်ချက်ရမည်မှာ ထင်ရှားပါသည်။ သို့တိုင် ကုန်ကျစရိတ်ကို တွက်ချက်ခြင်းထက်မကပါဝင်၏။ တောင်အမေရိကတွင် အမှုဆောင်ခဲ့ကြသူအချို့၏ ပြောကြားချက်များမှ သိနိုင်ဖွယ်ရှိပေမည်။

အကြီးမားဆုံးအခက်အခဲ

ဖင်လန်နိုင်ငံမှ မာရ်ခူးသည် ဤသို့အမှတ်ရကာပြောသည်– “စပိန်ဘာသာစကားသင်ရတာ ကျွန်တော့်အတွက် တကယ့်ကိုခက်ခဲခဲ့တယ်။ ဒီဘာသာစကားကို မတတ်တဲ့အတွက် ခရစ်ယာန်ဓမ္မအမှုဆောင်တစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူးလို့ ကျွန်တော်ထင်ခဲ့တယ်။ နှစ်လလောက်လည်းကြာရော ကျွန်တော့်ကို စာအုပ်ကြီးသင်တန်း ဦးဆောင်ဖို့ပြောတော့ အံ့ဩသွားတယ်! အရှက်တကွဲဖြစ်ခဲ့ရတဲ့အချိန်တွေလည်းရှိခဲ့တယ်။ အထူးသဖြင့် နာမည်တွေခေါ်တဲ့အခါမှာဖြစ်တယ်။ တစ်နေ့ ညီအစ်ကို ဆာန်ချိုကို ‘ညီအစ်ကိုချာန်ချို (ဝက်)’ ဆိုပြီးခေါ်မိခဲ့တယ်။ နောက်တော့ ညီအစ်မဆာလာမက်အာကို ‘မာလာစက်အာ (ယုတ်မာသူ)’ လို့ခေါ်လိုက်တာကို ကျွန်တော်ဘယ်တော့မှ မေ့မှာမဟုတ်တော့ဘူး။ ညီအစ်ကို၊ ညီအစ်မတွေက အရမ်းသည်းခံတတ်လို့ တော်သေးတယ်။” နောက်ဆုံး၌ မာရ်ခူးသည် သူ၏ဇနီးစီလီနာနှင့်အတူ ထိုနိုင်ငံ၌ တိုက်နယ်ကြီးကြပ်မှူးအဖြစ် ရှစ်နှစ်ကြာအမှုဆောင်ခဲ့၏။

အစပိုင်းတွင်ကိုးကားခဲ့သော ဂျက်စီ၏ဇနီးခရစ္စသည် ဤသို့ဖော်ပြသည်– “အဲဒီကို ကျွန်မတို့ရောက်ပြီး သုံးလလောက်မှာ တိုက်နယ်ကြီးကြပ်မှူးရဲ့ပထမဆုံးလည်ပတ်မှုကို ကျွန်မမှတ်မိတယ်။ အဲဒီညီအစ်ကိုက ကျွန်မတို့ရဲ့နှလုံးကိုထိမိဖို့ ပုံဥပမာတွေသုံးပြီး နှစ်သက်ဖွယ်စကားတွေပြောနေတယ်ဆိုတာတော့ ကျွန်မပြောနိုင်ပေမဲ့ သူ့စကားကို ကျွန်မနားမလည်ခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ့ခန်းမထဲမှာပဲ ကျွန်မချုံးပွဲချငိုချလိုက်တယ်။ မျက်ရည်ကျရုံမဟုတ်ဘဲ ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုချခဲ့တာ။ စည်းဝေးပြီးတော့ တိုက်နယ်ကြီးကြပ်မှူးကို ကျွန်မအပြုအမူအကြောင်း ကြိုးစားရှင်းပြခဲ့တယ်။ သူက အရမ်းကြင်နာတတ်ပြီး အခြားသူတွေ ကျွန်မကိုတစ်ချိန်လုံးပြောတဲ့အတိုင်းပဲ ‘တဲန် ပါရှီယဲန်ရှာ၊ အီရ်မာနား’ (‘စိတ်ရှည်ပါ၊ ညီအစ်မ’) လို့ပြောခဲ့တယ်။ နောက်နှစ်နှစ်၊ သုံးနှစ်ကြာတော့ ကျွန်မတို့ပြန်ဆုံကြတဲ့အခါ ၄၅ မိနစ်ကြာ အပြန်အလှန်စကားပြောဆိုနိုင်ခဲ့ကြလို့ ပျော်လိုက်ကြတာ။”

“လေ့လာမှု မရှိမဖြစ်လိုတယ်။ ဘာသာစကားကို လေ့လာလေလေ ဆက်သွယ်မှုတိုးတက်လာလေလေပဲ” ဟုအခြားညီအစ်ကိုတစ်ဦးကဖော်ပြသည်။

ဤသို့ကြိုးစားအားထုတ်မှုများသည် အကျိုးများစွာဖြစ်ထွန်းကြောင်း အားလုံးလက်ခံကြသည်။ ဘာသာစကားအသစ်ကို ကြိုးစားသင်ယူသောအခါ နှိမ့်ချမှု၊ စိတ်ရှည်မှုနှင့် စွဲမြဲမှုတို့ကို တတ်လာသည်။ အခြားသူများကို သတင်းကောင်းဟောပြောရန် အခွင့်အရေးတံခါးကြီးပွင့်လျက်ရှိသည်။ ဥပမာ၊ စပိန်ဘာသာစကားသင်ယူခြင်းသည် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိ သန်းပေါင်း ၄၀၀ ထက်မကသောသူများပြောဆိုနေသည့် ဘာသာစကားဖြင့် ဆက်သွယ်စေသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် မိမိတို့၏နေရင်းတိုင်းပြည်သို့ ပြန်သွားကြရသူများစွာတို့သည် မိခင်ဘာသာစကားဖြစ်သည့် စပိန်ဘာသာစကားပြောဆိုကြသူများကိုကူညီပေးရန် သူတို့တတ်ခဲ့သည့်ဘာသာစကားကို ပိုင်နိုင်စွာအသုံးပြုနိုင်ခဲ့ကြသည်။

အိမ်ကိုလွမ်းခြင်းကော အသို့နည်း

“၁၉၈၉ မှာအီကွေဒေါကို ကျွန်မတို့ရောက်ခါစ အိမ်ကိုအရမ်းလွမ်းတာပဲ။ အသင်းတော်က ညီအစ်ကို၊ ညီအစ်မတွေကိုပိုအားကိုးဖို့ ကျွန်မသိခဲ့တယ်။ အခု သူတို့ဟာ ကျွန်မမိသားစုလိုဖြစ်လာခဲ့တယ်” ဟူ၍ ခင်ပွန်းဖြစ်သူဂဲရီးနှင့်အတူ အမေဇုန်ဒေသတွင် အမှုဆောင်ခဲ့သူ ဒယ်ဘရာကပြောပြသည်။

အစပိုင်းတွင်ဖော်ပြထားသော ကဲရင်န်က ဤသို့ပြောသည်– “နေ့တိုင်း အမှုဆောင်မှာပါဝင်ခြင်းဖြင့် အိမ်ကိုလွမ်းတဲ့စိတ်ကို ကျွန်မဖြေဖျောက်ခဲ့တယ်။ ဒီတော့ အိမ်ကို ကျွန်မတမ်းတမနေတော့ဘူး။ တိုင်းတစ်ပါးလယ်ကွင်းမှာ ကျွန်မလုပ်နေတဲ့အလုပ်ကို အိမ်ကမိဘတွေဂုဏ်ယူနေတယ်ဆိုတာကိုလည်း စွဲမှတ်ခဲ့တယ်။ ‘သမီးကို အမေကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်နိုင်တာထက် ယေဟောဝါပိုပြီးကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်နိုင်တယ်’ ဆိုတဲ့စကားတွေနဲ့ ကျွန်မကို အမေအမြဲအားပေးခဲ့တယ်။”

ဂျပန်မှမာခီကိုသည် ဟာသလုပ်ကာ ဤသို့ထပ်ပြောသည်– “လယ်ကွင်းလုပ်ငန်းမှာ တစ်နေကုန်ပါဝင်ပြီးတဲ့နောက် ကျွန်မဟာ အတော်လေးကိုမောနေပြီ။ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး မိဘအိမ်ကိုစလွမ်းတာနဲ့အိပ်မောကျသွားတော့တာပဲ။ ဒါကြောင့် အိမ်ကိုလွမ်းတဲ့စိတ်က ခဏပဲကြာတယ်။”

သားသမီးများအတွက်ကော အသို့နည်း

သားသမီးရှိလျှင် သူတို့၏ပညာရေးအစရှိသော သူတို့၏လိုအပ်ရာများကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရမည်ဖြစ်သည်။ ယင်းကိစ္စနှင့်စပ်လျဉ်း၍ အချို့သူများသည် ဒေသခံကျောင်းများတွင် ကျောင်းအပ်ခဲ့ကြသော်လည်း အခြားသူတို့မှာမူ အိမ်တွင်ပညာသင်ပေးရန် ရွေးချယ်ခဲ့ကြသည်။

အဲလ်သည် သူ၏ဇနီး၊ ကလေးနှစ်ယောက်၊ မိခင်နှင့်အတူ တောင်အမေရိကသို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သည်။ သူကဤသို့ဖော်ပြသည်– “ကလေးတွေကို ကျောင်းထားတာ ဘာသာစကားကို မြန်မြန်တတ်လာစေခဲ့တယ်။ သုံးလနဲ့ပဲ သူတို့လေးတွေ အတော်တတ်နေရော။” အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ၊ မိုက်ခ်နှင့်ကယ်ရီတို့၏ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် သားနှစ်ယောက်သည် တရားဝင်ဖွင့်ထားသော အဝေးသင်ကျောင်းပညာကို သင်ကြားခဲ့ကြ၏။ မိဘများက ဤသို့ပြောသည်– “ဒီလိုပညာသင်ကြားခြင်းမျိုးကို ကလေးတွေအပေါ် လုံးလုံးလျားလျားလွှဲထားလို့ မဖြစ်ဘူးဆိုတာကိုတွေ့ခဲ့ရတယ်။ အဲဒီသင်တန်းမှာ ကျွန်တော်တို့လည်းပါဝင်ပြီး ပြဋ္ဌာန်းထားတဲ့သင်ရိုးညွှန်းတမ်းကို သားတွေလိုက်မီဖို့ သေချာစေရတယ်။”

ဩစတြေးလျနိုင်ငံမှ ဒေးဗစ်နှင့်ဂျာနီတာတို့သည် သူတို့၏သားများနှင့်ပတ်သက်သောခံစားချက်ကို ဤသို့ဖော်ပြသည်– “တခြားလူတွေ ဘယ်လိုနေထိုင်ကြတယ်ဆိုတာ သားတွေကို ကိုယ်တိုင်မြင်စေချင်ခဲ့တယ်။ ကိုယ်ကြီးပြင်းလာတဲ့ ဘဝပုံစံဟာ စံဖြစ်တယ်လို့ အလွယ်တကူထင်ရပေမဲ့ တကယ်တော့ ကျွန်တော်တို့ကလူနည်းစုပဲ။ နောက်ပြီးတော့လည်း ဘယ်နိုင်ငံ၊ ဘယ်ယဉ်ကျေးမှုမှာပဲဖြစ်ဖြစ် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှာ သီအိုကရက်တစ်မူတွေ ဘယ်လိုအကျိုးသက်ရောက်တယ်ဆိုတာကိုလည်း သူတို့တွေ့မြင်ခဲ့ကြပြီ။”

ကဲန်က ဤသို့ပြောင်းပြန်သတိရသည်– “၁၉၆၉ မှာကျွန်တော်တို့မိသားစု အင်္ဂလန်ကနေပြောင်းခဲ့တုန်းက ကျွန်တော့်အသက် လေးနှစ်ပဲရှိသေးတယ်။ ကျွန်တော်ထင်သလို သက်ငယ်ခေါင်မိုးမိုးထားတဲ့ ရွှံ့အိမ်မှာ မနေခဲ့ရတဲ့အတွက်စိတ်ပျက်ခဲ့ပေမဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ကလေးဘဝဟာ စိတ်တက်ကြွစရာအကောင်းဆုံးပဲလို့ ခံစားခဲ့ရတယ်။ ဒီလိုအခွင့်အရေးမရတဲ့ တခြားကလေးတွေကိုသနားတယ်! သာသနာပြုတွေ၊ အထူးရှေ့ဆောင်တွေနဲ့ ပေါင်းသင်းမှုကောင်းကောင်းရခဲ့လို့ အသက်ကိုးနှစ်မှာ ကျွန်တော်အရန်ရှေ့ဆောင်စလုပ်ဆောင်ခဲ့တယ်။” ကဲန်သည် ယခု နယ်လှည့်ကြီးကြပ်မှူးတစ်ဦးဖြစ်နေပေပြီ။

“အခုဆိုရင် အီကွေဒေါဟာ ကျွန်မတို့ရဲ့နေရင်းတိုင်းပြည်လိုပဲ” ဟုဂျက်စီ၏သမီး ဂါဘရီအဲလာကထောက်ပြောခဲ့သည်။ “ဒီကိုလာနေဖို့ ကျွန်မမိဘတွေ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာကို ကျွန်မအရမ်းဝမ်းသာတယ်။”

အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ၊ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် လိုက်လျောညီထွေမနေနိုင်ခဲ့သော သားသမီးများကြောင့် နေရင်းတိုင်းပြည်သို့ ပြန်သွားခဲ့ရသည့် မိသားစုများရှိသည်။ ထို့ကြောင့် တိုင်းတစ်ပါးသို့မပြောင်းရွှေ့မီ သွားရောက်လည်ပတ်ခြင်းသည် သင့်လျော်၏။ ဤနည်းဖြင့် ကိုယ်တိုင်ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့်အချက်အလက်အပေါ်မူတည်၍ ဆုံးဖြတ်ချက်များချနိုင်သည်။

ပြောင်းရွှေ့ခြင်း၏ကောင်းချီးများ

တိုင်းတစ်ပါးလယ်ကွင်းသို့ ပြောင်းရွှေ့ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ အခက်အခဲများနှင့် ကိုယ်ကျိုးစွန့်မှုများစွာရှိမည်မှာအမှန်ပင်။ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ကြသူများအတွက် အကျိုးရှိခဲ့ပါသလော။ သူတို့ကိုယ်တိုင်ပြောကြပါလေစေ။

ဂျက်စီ– “အမ္ဘာတိုမြို့မှာ ကျွန်တော်တို့နေခဲ့တဲ့ဆယ်နှစ်အတွင်းမှာ အသင်းတော် ၂ ခုကနေ ၁၁ ခုအထိတိုးတက်ခဲ့တာကို မြင်တွေ့ခဲ့တယ်။ အဲဒီအသင်းတော်တွေထဲက ငါးခုကို ကျွန်တော်တို့စတည်ထောင်ခွင့်ရရှိခဲ့ပြီး ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ခန်းမနှစ်ခု ဆောက်လုပ်ရာမှာလည်း ပါဝင်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ တစ်နှစ်ကို ပျမ်းမျှကျမ်းစာသင်သားနှစ်ယောက်နှစ်ခြင်းခံဖို့ ကူညီပေးရတဲ့အတွက်လည်း ကျွန်တော်တို့ပျော်ရွှင်ခဲ့ကြရတယ်။ ကျွန်တော်ဝမ်းနည်းမိတာတစ်ခုပဲရှိတယ်—ဆယ်နှစ်လောက် စောပြီးမလာခဲ့မိလို့ပဲ။”

လင်ဒါ– “သတင်းကောင်းကိုရော၊ ကျွန်မတို့ရဲ့ကြိုးစားအားထုတ်မှုတွေကိုရော လူတွေတန်ဖိုးထားကြပုံက ကျွန်မတို့အတွက် တကယ့်ကိုအားပေးမှုဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဥပမာ၊ တောမြို့လေးတစ်မြို့က ကျမ်းစာသင်သားအာလ်ဖွန်စိုဟာ သူရဲ့ဒေသမှာ လူထုဟောပြောပွဲကျင်းပပေးမယ်ဆိုရင် ဘယ်လောက်အကျိုးရှိမယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်ခဲ့တယ်။ ရွာထဲက သစ်သားအိမ်အနည်းငယ်ထဲမှ တစ်လုံးဖြစ်တဲ့ သူ့ရဲ့ဆောက်ပြီးခါစအိမ်သစ်ကို ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခါစရှိသေးတယ်။ မြို့ထဲတွင် သူ့ရဲ့နေအိမ်သာ ယေဟောဝါနဲ့ထိုက်တန်တယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး သက်ငယ်တဲဟောင်းဆီ ပြန်ပြောင်းရွှေ့ပြီး သူ့ရဲ့အိမ်ကို ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ခန်းမအဖြစ် အသုံးပြုဖို့ ညီအစ်ကိုတွေကိုပေးခဲ့တယ်။”

ဂျင်မ်– “အမှုဆောင်မှာ လူတွေနဲ့စကားပြောရတဲ့အချိန်က အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုမှာထက် ဆယ်ဆပိုများတယ်။ ဒီအပြင် ဒီကဘဝပုံစံဟာ ပိုပြီးအေးဆေးတယ်။ လေ့လာမှုနဲ့လယ်ကွင်းလုပ်ငန်းအတွက် အချိန်ပိုရတာအမှန်ပဲ။”

ဆန်ဒရာ– “ကျွန်မကို အကြီးအကျယ်ကျေနပ်မှုပေးတာကတော့ ကျမ်းစာအမှန်တရားဟာ လူတွေကိုပြောင်းလဲစေနိုင်တာကို မြင်ခဲ့ရလို့ပဲ။ တစ်ခါတုန်းက ကုန်စုံဆိုင်ငယ်တစ်ဆိုင်ရဲ့ပိုင်ရှင် ၆၉ နှစ်အရွယ်ရှိတဲ့ အမ်အာဒါနဲ့ကျမ်းစာသင်အံမှုလုပ်ခဲ့တယ်။ သူဟာ နွားနို့ဆယ်ဆထဲ ရေနှစ်ဆရောတတ်တယ်။ အဲဒီအပြင် သူ့ရဲ့ဖောက်သည်တွေကို ဒီရေရောထားတဲ့နို့ကို ခွက်မပြည့်ဘဲလိမ်ရောင်းတတ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ထာဝရအသက်ရစေသောအသိပညာ စာအုပ်ရဲ့အခန်း ၁၃ က ‘ရိုးသားလျှင် ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့၏’ ခေါင်းစဉ်ငယ်ကို လေ့လာပြီးတဲ့နောက်မှာ အမ်အာဒါဟာ အဲဒီမှားယွင်းတဲ့အကျင့်တွေကို မလုပ်တော့ဘူး။ အဲဒီနောက် မကြာခင်မှာ သူနှစ်ခြင်းယူခဲ့တာကိုတွေ့ရတာ ဝမ်းသာစရာပဲ။”

ကဲရင်န်– “တစ်ခါမှ ယေဟောဝါကို ကျွန်မဒီလောက်ထိ အားမကိုးခဲ့ဖူးဘူး၊ ဒီနေရာမှာလို တစ်ခါမှ အသုံးတော်လည်းမခံခဲ့ရဖူးဘူး။ ယေဟောဝါနဲ့ကျွန်မရဲ့ခင်မင်မှုဟာ ပိုပြီးနက်ရှိုင်းပြီး ခိုင်ခံ့လာခဲ့တယ်။”

အသင်ကော

နှစ်များတစ်လျှောက်တွင် ပြည်ပ၌ အမှုဆောင်ရန် သက်သေခံထောင်ချီ၍ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ကြပြီ။ အချို့သည် တစ်နှစ်၊ နှစ်နှစ်နေကြ၏။ အခြားသူများမူ အကန့်အသတ်မရှိနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ တိုင်းတစ်ပါးလယ်ကွင်းတွင် ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်အကျိုးစီးပွား ပို၍တိုးတက်စေရန်ပန်းတိုင်ဖြင့် သူတို့၏အတွေ့အကြုံ၊ ဝိညာဉ်ရေးရာရင့်ကျက်မှု၊ ငွေကြေးအင်အားဓနတို့နှင့် သူတို့ရောက်လာကြသည်။ ဝမ်းစာရှာအလုပ်ရှားပါးမှုကြောင့် ဒေသခံဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ကြေညာသူများ အမှုမဆောင်နိုင်ကြသည့်ဒေသများတွင် သူတို့အမှုဆောင်နိုင်ခဲ့ကြသည်။ များစွာသောသူတို့သည် လမ်းမပေါက်သောရပ်ကွက်သို့ရောက်ရှိရန် လေးဘီးမောင်းယာဉ်များကို ဝယ်ခဲ့ကြ၏။ အခြားသူများမှာမူ မြို့နေဘဝကိုနှစ်သက်ကြရာ အကြီးအကဲနည်းသော အသင်းတော်ကြီးများတွင် အားကိုးစရာဖြစ်လာခဲ့ကြသည်။ တစ်ဦးမကျန်အားလုံးက သူတို့ပေးခဲ့သည်ထက် ဝိညာဉ်ရေးကောင်းချီးများ သာ၍ခံစားခဲ့ကြရသည်ဟု အခိုင်အမာပြောကြ၏။

တိုင်းတစ်ပါးလယ်ကွင်း၌ အမှုဆောင်ရခြင်းအခွင့်အရေးတွင် သင်ပါဝင်နိုင်သလော။ သင့်အခြေအနေများက ခွင့်ပြုလျှင် ဤသို့ပြောင်းရွှေ့နိုင်ခြေကို ဆန်းစစ်ကြည့်ပါ။ ဦးဆုံးနှင့်မဖြစ်မနေလုပ်ရမည့်အဆင့်မှာ သင်အမှုဆောင်ရန်စဉ်းစားနေသည့် တိုင်းပြည်ရှိအသင်းမ၏ဌာနခွဲရုံးသို့ စာရေးရန်ဖြစ်သည်။ သင်ရရှိသော အသေးစိတ်အချက်အလက်သည် အောင်မြင်ခြင်း၏အခွင့်အလမ်းများကို အဆုံးအဖြတ်ပေးရန် ထောက်ကူပါလိမ့်မည်။ ထို့ပြင် လက်တွေ့ကျအကြံဉာဏ်များကို ဩဂုတ် ၁၅၊ ၁၉၈၈ ခုနှစ်ထုတ် ကင်းမျှော်စင် [လိပ်] “သင့်ပြည်နှင့်ဆွေမျိုးများထဲက ထွက်သွားလော့” ဆောင်းပါးတွင် တွေ့နိုင်သည်။ သင့်တော်မှန်ကန်သောအစီအစဉ်နှင့် ယေဟောဝါ၏ကောင်းချီးဖြင့် အသင်လည်း တိုင်းတစ်ပါးလယ်ကွင်း၌ အမှုဆောင်ရခြင်း၏ပျော်ရွှင်မှုကို တွေ့ကြုံခံစားနိုင်ပေသည်။

[စာမျက်နှာ ၂၄ ပါ ရုပ်ပုံ]

ဝေးခေါင်သောတောလမ်းပေါ်မှ ရှာဝါရ်အိန္ဒိယရပ်ကွက်သို့သွားနေသော တောမ်နှင့်လင်ဒါ

[စာမျက်နှာ ၂၅ ပါ ရုပ်ပုံ]

အီကွေဒေါနိုင်ငံ၏မြို့တော်ကွီတိုတွင်များစွာသောသူတို့ အမှုဆောင်ကြ

[စာမျက်နှာ ၂၅ ပါ ရုပ်ပုံ]

အန်ဒီတောင်ပေါ်တွင် မာခီကိုဟောပြောနေခြင်း

[စာမျက်နှာ ၂၆ ပါ ရုပ်ပုံ]

ဟီလ်ဘစ်မိသားစုသည် လွန်ခဲ့သောငါးနှစ်လုံးလုံးအီကွေဒေါတွင် အမှုဆောင်ခဲ့ကြပြီ