ယေဟောဝါသက်သေတွေ သခင့်ညစာစားပွဲကျင်းပပုံက တခြားဘာသာရေးအဖွဲ့တွေကျင်းပပုံနဲ့ ဘာကြောင့် မတူတာလဲ

“သခင့်ညစာ၊” နောက်ဆုံးညစာ၊ ယေရှုရဲ့သေခြင်းကို အောက်မေ့သတိရတဲ့ပွဲလို့ သိထားကြတဲ့ သခင့်ညစာစားပွဲကို ကျမ်းစာထဲမှာဖော်ပြထားတဲ့အတိုင်း ယေဟောဝါသက်သေတွေ အတိအကျ ကျင်းပကြတယ်။ (၁ ကောရိန္သု ၁၁:၂၀; ဂျိမ်းစ်ဘုရင်ဘာသာပြန်ကျမ်း) ဒါပေမဲ့ ဒီပွဲနဲ့ပတ်သက်ပြီး တခြားဂိုဏ်းဂဏတွေရဲ့ ယုံကြည်ချက်၊ ပွဲကျင်းပပုံတွေကတော့ ကျမ်းစာပြောသလို မဟုတ်ဘူး။

ရည်ရွယ်ချက်

သခင့်ညစာစားပွဲကျင်းပရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ယေရှုကို အမှတ်ရဖို့၊ ကျွန်ုပ်တို့အကျိုးအတွက် အသက်ပေးဆက်သွားတဲ့ ကိုယ်တော့်ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်းဖော်ပြဖို့ ဖြစ်တယ်။ (မဿဲ ၂၀:၂၈; ၁ ကောရိန္သု ၁၁:၂၄) ဒီပွဲဟာ ပွဲတော်မင်္ဂလာ ဒါမှမဟုတ် ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းခြင်း၊ အပြစ်ခွင့်လွှတ်ခံရခြင်းa စတဲ့ကောင်းမှုကို ဖော်ပြတဲ့ ဘာသာရေးဓလေ့ထုံးစံတစ်ခု မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်ုပ်တို့အပြစ်တွေ ခွင့်လွှတ်ခံရတာက ဘာသာရေးဓလေ့ထုံးစံတစ်ခုကြောင့်မဟုတ်ဘဲ ယေရှုကို ယုံကြည်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်တယ်ဆိုပြီး ကျမ်းစာမှာ သွန်သင်ထားပါတယ်။​—ရောမ ၃:၂၅; ၁ ယောဟန် ၂:၁၊ ၂။

ဘယ်နှစ်ကြိမ်ကျင်းပရမလဲ

ယေရှုက တပည့်တွေကို သခင့်ညစာစားပွဲကျင်းပဖို့ မိန့်မှာခဲ့ပေမဲ့ ဘယ်နှစ်ကြိမ်ကျင်းပပါဆိုပြီး အတိအကျ မပြောခဲ့ဘူး။ (လုကာ ၂၂:၁၉) တချို့က လစဉ်ကျင်းပသင့်တယ်လို့ ပြောကြပြီး တချို့ကျတော့ အပတ်စဉ်၊ နေ့စဉ် အခေါက်ပေါင်းများစွာ ဒါမှမဟုတ် သင့်တော်တဲ့အခါတိုင်းb ကျင်းပသင့်တယ်လို့ ပြောကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ သုံးသပ်သင့်တဲ့အချက်တချို့ကို အောက်မှာဖော်ပြပေးထားပါတယ်။

ယေရှုက ဂျူးတွေရဲ့ပသခါပွဲကျင်းပတဲ့နေ့မှာ သခင့်ညစာစားပွဲကို အစပြုကျင်းပပေးခဲ့ပြီး အဲဒီနေ့နောက်ပိုင်းမှာပဲ ကိုယ်တော်သေဆုံးခဲ့တယ်။ (မဿဲ ၂၆:၁၊ ၂) ဒါဟာ တိုက်ဆိုင်မှု လုံးဝမဟုတ်ဘူး။ ကျမ်းစာမှာ ယေရှုရဲ့ပူဇော်ရာယဇ်ကို ပသခါသိုးသငယ်နဲ့ နှိုင်းယှဉ်ထားပါတယ်။ (၁ ကောရိန္သု ၅:၇၊ ၈) ပဿခါပွဲကို တစ်နှစ်မှာတစ်ကြိမ်သာ ကျင်းပခဲ့ကြတယ်။ (ထွက်မြောက်ရာ ၁၂:၁–၆; ဝတ်ပြုရာ ၂၃:၅) အလားတူ အစောပိုင်းခရစ်ယာန်တွေဟာ ယေရှုရဲ့သေခြင်းကို သတိရအောက်မေ့တဲ့ပွဲကို တစ်နှစ်တစ်ကြိမ်ကျင်းပခဲ့ကြပြီးc ယေဟောဝါသက်သေတွေလည်း အဲဒီပုံစံအတိုင်း လုပ်ဆောင်ကြပါတယ်။

နေ့ရက်နဲ့ အချိန်

ဒီပွဲကို ယေရှုလုပ်သွားတဲ့ပုံစံက အောက်မေ့ရာပွဲကျင်းပရမယ့် အကြိမ်အရေအတွက်ကိုသာမက ဘယ်နေ့ရက်၊ ဘယ်အချိန်နာရီမှာ ကျင်းပရမယ်ဆိုတာကိုပါ သိရှိစေတယ်။ လကိုအခြေခံပြီးတွက်ချက်ထားတဲ့ ကျမ်းစာပြက္ခဒိန်အရ အေဒီ ၃၃၊ နိသန်လ ၁၄ ရက် နေဝင်ပြီးနောက်မှာ ဒီပွဲကို ကိုယ်တော်ကျင်းပခဲ့တယ်။ (မဿဲ ၂၆:၁၈–၂၀၊ ၂၆) ကျွန်ုပ်တို့ဟာ အစောပိုင်းခရစ်ယာန်တွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း နှစ်စဉ် အဲဒီနေ့မှာ အောက်မေ့ရာပွဲကို ကျင်းပကြပါတယ်။d

အေဒီ ၃၃၊ နိသန်လ ၁၄ ရက်ဟာ သောကြာနေ့မှာကျပေမဲ့ အဲဒီရက်စွဲကျရောက်တဲ့နေ့ဟာ တစ်နှစ်နဲ့တစ်နှစ် မတူဘူး။ နှစ်စဉ် နိသန်လ ၁၄ ရက်ကျရောက်တဲ့နေ့ကို သတ်မှတ်ရာမှာ ခေတ်သစ်ဂျူးပြက္ခဒိန်ကိုမသုံးဘဲ ယေရှုခေတ်က အသုံးပြုခဲ့တဲ့နည်းကိုသုံးပြီး တွက်ချက်တယ်။e

မုန့်နဲ့ ဝိုင်

ယေရှုဟာ ပသခါပွဲကကျန်တဲ့ တဆေးမဲ့မုန့်နဲ့ ဝိုင်နီကိုသုံးပြီး ဒီပွဲအသစ်ကို ကျင်းပခဲ့ပါတယ်။ (မဿဲ ၂၆:၂၆–၂၈) အဲဒီပုံနမူနာအတိုင်း ယေဟောဝါသက်သေတွေက တဆေးနဲ့ တခြားပစ္စည်းတွေမရောထားတဲ့မုန့်၊ အနီရောင်ဝိုင်စစ်စစ်ကို သုံးတယ်။ စပျစ်အချိုရည်၊ အချို၊ အရသာ၊ အမွှေးအကြိုင်ပါတဲ့ဝိုင်ကို မသုံးဘူး။

တချို့ဂိုဏ်းဂဏတွေက တဆေးပါတဲ့ ပေါင်မုန့်ကိုအသုံးပြုကြတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျမ်းစာမှာ တဆေးကို အပြစ်၊ ဖောက်ပြန်ယိုယွင်းမှုကို ပုံဆောင်ဖို့အတွက် အသုံးပြုတယ်။ (လုကာ ၁၂:၁; ၁ ကောရိန္သု ၅:၆–၈; ဂလာတိ ၅:၇–၉) ဒါကြောင့် တဆေးနဲ့ တခြားပစ္စည်းတွေမရောထားတဲ့ မုန့်ကသာ ခရစ်တော်ရဲ့ အပြစ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ပုံဆောင်ဖို့ သင့်တော်ပါတယ်။ (၁ ပေတရု ၂:၂၂) ကျမ်းစာသွန်သင်ချက်မဟုတ်တဲ့ ထုံးစံတစ်ခုကတော့ အချဉ်မဖောက်ထားတဲ့ စပျစ်ဖျော်ရည်ကို ဝိုင်နေရာမှာ အစားထိုးခြင်း ဖြစ်တယ်။ တချို့ချာ့ချ်တွေက အဲဒီအတိုင်းလုပ်ကြတယ်။ အကြောင်းကတော့ အရက်ယမကာသောက်ခြင်းကို သူတို့သဘောနဲ့သူတို့ တားမြစ်ထားတဲ့အတွက်ကြောင့်ပဲ။​—၁ တိမောသေ ၅:၂၃။

အထိမ်းအမှတ်တွေဟာ တကယ့်အသွေး၊ အသားမဟုတ်

အောက်မေ့ရာပွဲမှာ အသုံးပြုတဲ့ တဆေးမဲ့မုန့်နဲ့ ဝိုင်နီဟာ ခရစ်တော်ရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ သွေးကို ပုံဆောင်တဲ့ အထိမ်းအမှတ်တွေဖြစ်တယ်။ တချို့သူတွေယုံကြည်သလို အဲဒီအထိမ်းအမှတ်တွေဟာ ယေရှုရဲ့ တကယ့်အသွေး၊ အသားအဖြစ် အံ့ဖွယ်နည်းနဲ့ ပြောင်းလဲသွားတာ၊ ရောပြွမ်းသွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒီအချက်ကိုနားလည်နိုင်မယ့် ကျမ်းစာရှင်းပြချက်တွေကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ။

• ယေရှုက နောက်လိုက်တပည့်တွေကို သူ့သွေးကိုသောက်ဖို့ မိန့်မှာခဲ့တယ်ဆိုရင် ဒါက သွေးအသုံးပြုခြင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဘုရားသခင့်ပညတ်ကို ချိုးဖောက်ဖို့ တိုက်တွန်းရာရောက်ပါလိမ့်မယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၉:၄; တမန်တော် ၁၅:၂၈၊ ၂၉) ဒါဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ သွေးရဲ့မြင့်မြတ်မှုနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဘုရားသခင့်ပညတ်ကိုချိုးဖောက်ဖို့ တခြားသူတွေကို ယေရှု ဘယ်တုန်းကမှ မသွန်သင်ခဲ့ဘူး။​—ယောဟန် ၈:၂၈၊ ၂၉။

• တမန်တော်တွေသာ ယေရှုရဲ့ပကတိသွေးကို သောက်ခဲ့ကြတယ်ဆိုရင် ပေးဆက်တော့မယ့် ပူဇော်ရာယဇ်အကြောင်း ကိုယ်တော်ပြောတဲ့အခါ “သွန်းလောင်းမည့်” သွေးဆိုပြီး ပြောနိုင်မှာမဟုတ်တော့ဘူး။​—မဿဲ ၂၆:၂၈။

• ယေရှုရဲ့ပူဇော်ရာယဇ်က “တစ်ကြိမ်တည်းအပြီး” ပူဇော်ခဲ့တာဖြစ်တယ်။ (ဟေဗြဲ ၉:၂၅၊ ၂၆) ဒါပေမဲ့ မုန့်နဲ့ဝိုင်ဟာ သခင့်ညစာစားပွဲအတွင်း ကိုယ်တော့်အသွေး၊ အသားအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့တယ်ဆိုရင် ယေရှုက ပူဇော်ရာယဇ်ကို အကြိမ်ကြိမ်ပူဇော်တဲ့သဘော ဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်။

• “ငါ့ကိုယဇ်အနေနဲ့ ပူဇော်ဖို့ ဤသို့ပြုလျက်နေကြလော့” ဆိုပြီး မပြောဘဲ “ငါ့ကိုအောက်မေ့ရန် ဤသို့ပြုလျက်နေကြလော့” လို့သာ ယေရှုပြောခဲ့တယ်။​—၁ ကောရိန္သု ၁၁:၂၄။

ပွဲတော်မုန့်နဲ့ ဝိုင်ဟာ ခရစ်တော်ရဲ့ ပကတိအသွေးအသားအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားတယ်ဆိုပြီး လက်ခံသူတွေက သူတို့ရဲ့ယုံကြည်ချက်ဟာ ကျမ်းချက်တချို့မှာပါတဲ့ စကားလုံးတွေအပေါ် အခြေခံထားတာလို့ ဆိုကြတယ်။ ဥပမာ၊ ဘာသာပြန်ကျမ်းအတော်များများမှာ ယေရှုက ဝိုင်နဲ့ပတ်သက်ပြီး “ငါ၏အသွေးဖြစ်၏” လို့ပြောတယ်ဆိုပြီး ဖော်ပြထားတယ်။ (မဿဲ ၂၆:၂၈) ဒါပေမဲ့ ယေရှုရဲ့စကားကို “ဒါက ငါ့ရဲ့သွေးကို ရည်ညွှန်းတာ၊” “ဒါက ငါ့ရဲ့သွေးကို ကိုယ်စားပြုတယ်၊” “ဒါက ငါ့ရဲ့သွေးဆိုတဲ့ သဘောမျိုးပဲ” လို့လည်း ပြန်ဆိုနိုင်ပါတယ်။f ယေရှုဟာ သူမကြာခဏ လုပ်ဆောင်လေ့ရှိတဲ့အတိုင်း ပုံဥပမာသုံးပြီး သွန်သင်ပေးနေတာဖြစ်တယ်။​—မဿဲ ၁၃:၃၄၊ ၃၅။

ဘယ်သူတွေ စားသုံးကြသလဲ

ယေဟောဝါသက်သေတွေ သခင့်ညစာစားပွဲကျင်းပတဲ့အခါ လူအနည်းစုကပဲ မုန့်နဲ့ဝိုင်ကို သုံးဆောင်ကြတယ်။ ဘာကြောင့်များလဲ။

ယေရှုသွန်းလောင်းခဲ့တဲ့သွေးက ယေဟောဝါနဲ့ ရှေးခေတ်အစ္စရေးလူမျိုးဖွဲ့ခဲ့တဲ့ ပဋိညာဉ်နေရာမှာ အစားထိုးမယ့် “ပဋိညာဉ်သစ်” ကို အတည်ပြုပေးတယ်။ (ဟေဗြဲ ၈:၁၀–၁၃) ပဋိညာဉ်သစ်မှာပါဝင်သူတွေက အောက်မေ့ရာပွဲအထိမ်းအမှတ်တွေကို စားသုံးကြတယ်။ အဲဒီလိုစားသုံးသူတွေဟာ ခရစ်ယာန်အားလုံးမဟုတ်ဘဲ အထူးနည်းလမ်းနဲ့ ဘုရားသခင့် “ခေါ်တော်မူခြင်းခံရသူတို့” သာ ဖြစ်တယ်။ (ဟေဗြဲ ၉:၁၅; လုကာ ၂၂:၂၀) သူတို့တွေဟာ ခရစ်တော်နဲ့အတူ ကောင်းကင်မှာအုပ်ချုပ်မှာဖြစ်ပြီး ဒီအခွင့်ထူးကို လူ ၁၄၄,၀၀၀ ပဲရရှိမယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း ကျမ်းစာမှာ ဖော်ပြထားတယ်။​—လုကာ ၂၂:၂၈–၃၀; ဗျာဒိတ် ၅:၉၊ ၁၀; ၁၄:၁၊ ၃။

“သိုးစုငယ်” အဖြစ် ခေါ်ဆိုခံရတဲ့ သူတို့ဟာ ခရစ်တော်နဲ့အတူတွဲဖက်အုပ်ချုပ်မှာဖြစ်ပြီး ယေဟောဝါသက်သေအများစုကတော့ မြေကြီးပေါ်ထာဝစဉ်အသက်ရှင်ခွင့်ရမယ့် “လူအုပ်ကြီး” အဝင်ဖြစ်ဖို့ မျှော်လင့်ကြတယ်။ (လုကာ ၁၂:၃၂; ဗျာဒိတ် ၇:၉၊ ၁၀) မြေကြီးပေါ်အသက်ရှင်ဖို့ မျှော်လင့်ချက်ရှိတဲ့ ကျွန်ုပ်တို့ဟာ အောက်မေ့ရာပွဲအထိမ်းအမှတ်တွေကို မစားသုံးကြပေမဲ့လည်း အတူတူတက်ရောက်ခြင်းအားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ယေရှု စွန့်လွှတ်ခဲ့တဲ့ပူဇော်ရာယဇ်ကို ကျေးဇူးတင်လေးမြတ်ကြောင်း ဖော်ပြကြတယ်။​—၁ ယောဟန် ၂:၂။