ကျန်းမာ ကြံ့ခိုင်ခြင်း

နာတာရှည်ရောဂါ၊ မသန်မစွမ်းဖြစ်ခြင်းက ဘဝအပေါ် အကြီးအကျယ် ထိခိုက်နိုင်တယ်။ လေဖြတ်သွားတဲ့နောက် တစ်ချိန်က တက်ကြွဖျတ်လတ်ခဲ့တဲ့ အုဖ် ဒီလိုပြောတယ်- “စိတ်ဓာတ် အရမ်းကျလာတယ်။ ခွန်အားတွေ၊ သတ္တိတွေ ပျောက်ဆုံးသွားတယ်။ . . . ‘ဘဝဆုံးပြီ’ လို့ခံစားရတယ်။”

ဘယ်သူမှ ကိုယ့်ကျန်းမာရေးကို အပြည့်အဝ မထိန်းချုပ်နိုင်ဘူးဆိုတာ အုဖ်ရဲ့ အတွေ့အကြုံက ဖော်ပြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျန်းမာရေး မထိခိုက်အောင် အတော်အတန် ကာကွယ်နိုင်ပါတယ်။ ကျန်းမာရေး ယိုယွင်းလာရင်ကော။ မပျော်ရွှင်နိုင်တော့ဘူးလား။ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျန်းမာရေး ကောင်းမွန်စေတဲ့ အခြေခံမူတချို့ကို အရင်ဆုံး သုံးသပ်ကြည့်ရအောင်။

“ပြုမူကျင့်ကြံပုံ အစွန်းမရောက်” ပါနဲ့။ (၁ တိမောသေ ၃:၂၊ ၁၁) စားကြူးသောက်ကြူးတဲ့အကျင့် ရှိမယ်ဆိုရင် ကျန်းမာရေးကော ငွေကြေးပါ ထိခိုက်တတ်တယ်။ “စပျစ်ဝိုင် သောက်ကြူးသူတွေ၊ အသားကို ငမ်းငမ်းတက်စားသူတွေထဲမှာ မင်း မပါစေနဲ့။ အရက်သမားတွေ၊ စားကြူးသူတွေဟာ ဆင်းရဲသွားလိမ့်မယ်။ ငိုက်မျဉ်းနေသူတွေဟာ အဝတ်စုတ်ပဲ ဝတ်ရလိမ့်မယ်။”—ပညာအလိမ္မာ ၂၃:၂၀၊ ၂၁။

ကိုယ်ခန္ဓာကို မညစ်ညူးစေနဲ့။ “ကိုယ်စိတ်နှစ်ပါးကို ညစ်ညူးစေတဲ့အရာ ရှိသမျှနဲ့ ကင်းစင်နေကြစို့။” (၂ ကောရိန္သု ၇:၁) ဆေးရွက်ကြီး ငုံတာ၊ ဆေးလိပ် သောက်တာ၊ အရက်နဲ့ မူးယစ်ဆေး တလွဲသုံးတာတွေက ကိုယ်ခန္ဓာကို ညစ်ညူးစေတယ်။ ဥပမာ၊ ဆေးလိပ်သောက်ခြင်းက “ရောဂါ ရစေတယ်၊ မသန်မစွမ်း ဖြစ်စေတယ်၊ ကိုယ်အင်္ဂါ အစိတ်အပိုင်း အားလုံးနီးပါးကို ထိခိုက်စေတယ်” လို့ အမေရိကန် ရောဂါထိန်းချုပ်ရေးနဲ့ ကာကွယ်ရေးဌာနက ဖော်ပြတယ်။

ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ အသက်ကို အဖိုးတန်လက်ဆောင်လို့ သဘောထားပါ။ “ဘုရားသခင်ကြောင့်သာ ကျွန်တော်တို့ ဖြစ်တည်နေတာ၊ အသက်ရှင်ပြီး သွားလာလှုပ်ရှားနေတာပါ။” (တမန်တော် ၁၇:၂၈) အဲဒီလိုသဘောထားရင် လုပ်ငန်းခွင်မှာဖြစ်စေ၊ ယာဉ်မောင်းနှင်ချိန်မှာဖြစ်စေ၊ အပန်းဖြေတဲ့အခါဖြစ်စေ မလိုအပ်ဘဲ စွန့်စားတာမျိုးကို ရှောင်ကြပါမယ်။ ခဏတာ စိတ်လှုပ်ရှားရင်ခုန်မှုအတွက် တစ်ဘဝစာ မရင်းပါနဲ့။

အပျက်သဘောထားတွေကို ထိန်းချုပ်ပါ။ စိတ်နဲ့ ခန္ဓာဟာ ဆက်စပ်နေတယ်။ အစိုးရိမ်လွန်ခြင်း၊ ဒေါသမထိန်းနိုင်ခြင်း၊ ငြူစူခြင်း၊ တခြားအပျက်သဘောထားတွေကို ရှောင်ပါ။ ဆာလံ ၃၇:၈ မှာ “အမျက်မထွက်နဲ့။ ဒေါသူပုန်မထနဲ့” လို့ ဆိုထားတယ်။ “နေ့ရက်တိုင်းဟာ သူ့စိုးရိမ်စရာနဲ့သူ ရှိနေမှာဆိုတော့ မနက်ဖြန်အတွက် ဘယ်တော့မှ မစိုးရိမ်ပါနဲ့။”—မဿဲ ၆:၃၄။

အပြုသဘောဆောင်တဲ့အရာတွေကို အာရုံစိုက်ပါ။ ပညာအလိမ္မာ ၁၄:၃၀ မှာ “တည်ငြိမ်တဲ့စိတ်ဟာ ကိုယ်ခန္ဓာကို ကျန်းမာစေတယ်” လို့ ဆိုထားတယ်။ “ရွှင်လန်းတဲ့စိတ်ဟာ ဆေးစွမ်းကောင်းတစ်လက်ပဲ” လို့လည်း ဖော်ပြထားတယ်။ (ပညာအလိမ္မာ ၁၇:၂၂) အဲဒါဟာ သိပ္ပံပညာနဲ့ ကိုက်ညီတဲ့ အကြံပြုချက်ကောင်းပဲ။ “ပျော်နေရင် မပျော်တဲ့သူတွေလောက် ကျန်းမာရေးပြဿနာ ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး” လို့ စကော့တလန်က ဆရာဝန်တစ်ယောက် ပြောတယ်။

ကြံ့ခိုင်အောင် ကြိုးစားပါ။ အစပိုင်းမှာပါတဲ့ အုဖ်လိုပဲ ကျွန်တော်တို့မှာ ရွေးချယ်စရာ မရှိဘဲ စမ်းသပ်မှု ခံရပ်နေရတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်လို ရင်ဆိုင်ခံရပ်မလဲဆိုတာကိုတော့ ရွေးချယ်နိုင်တယ်။ တချို့က အကြီးအကျယ် စိတ်ဓာတ်ကျပြီး အခြေအနေကို ပိုဆိုးသွားစေနိုင်တယ်။ “ဒုက္ခရောက်ချိန်မှာ စိတ်ဓာတ်ကျနေရင် အားလျော့သွားလိမ့်မယ်” လို့ ပညာအလိမ္မာ ၂၄:၁၀ မှာ ဖော်ပြထားတယ်။

တချို့ကတော့ အစပိုင်းမှာ စိတ်ဓာတ်ကျပေမဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ အလိုက်သင့်နေတတ်လာကြတယ်။ ဖြေရှင်းနည်းတွေ တွေ့လာကြတယ်။ အုဖ်လည်း အဲဒီလိုပဲ။ များများဆုတောင်းခြင်း၊ အားရှိစေတဲ့ ကျမ်းစကားတွေကို တွေးတောဆင်ခြင်ခြင်းကြောင့် “အတားအဆီးတွေကို မဟုတ်ဘဲ အခွင့်အလမ်းတွေကို စမြင်လာတယ်” လို့ပြောတယ်။ ဒုက္ခကြီးကြီးမားမား ကြုံဖူးတဲ့သူတွေလိုပဲ အုဖ်လည်း သနားတတ်လာတယ်၊ ကိုယ်ချင်းစာတတ်လာတယ်၊ တခြားသူတွေကို ကျမ်းစာပါ နှစ်သိမ့်စကားတွေ ပြောပြတတ်လာတယ်။

အကြီးအကျယ် ဒုက္ခရောက်ဖူးသူ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ စတိဖ်ပါ။ အသက် ၁၅ နှစ်မှာ မတော်တဆမှုကြောင့် လည်ပင်းအောက်ပိုင်း လှုပ်ရှားလို့ မရတော့ဘူး။ အသက် ၁၈ နှစ်မှာ လက်တွေကို အသုံးပြုလာနိုင်တယ်။ တက္ကသိုလ် တက်ပြီး မူးယစ်ဆေး၊ အရက် စွဲပြီး အကျင့်ယိုယွင်းခဲ့တယ်။ မျှော်လင့်ချက် မဲ့လာတယ်။ ကျမ်းစာ လေ့လာတဲ့အခါ ဘဝအမြင် ပြောင်းလဲလာပြီး အကျင့်ဆိုးတွေ ဖြတ်လာနိုင်တယ်။ “အတော်ကြာတဲ့အထိ ဘဝဟာ ဘာအနှစ်သာရမှ မရှိ ဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ အခုတော့ စိတ်ချမ်းသာမှု၊ ပျော်ရွှင်မှု၊ ရောင့်ရဲမှုတို့နဲ့ ပြည့်နေပါပြီ” လို့ စတိဖ် ပြောတယ်။

စတိဖ်နဲ့ အုဖ်ရဲ့ စကားတွေက ဆာလံ ၁၉:၇၊ ၈ မှာပါတဲ့ ကျမ်းစကားတွေကို သတိရစေတယ်– “ယေဟောဝါရဲ့ ပညတ်ဟာ ပြည့်ဝစုံလင်တယ်။ လူကို အစွမ်းခွန်အား ပြည့်စေတယ်။ . . . ယေဟောဝါရဲ့ မိန့်မှာချက်တွေဟာ ဖြောင့်မတ်တယ်။ စိတ်နှလုံးကို ရွှင်လန်းစေတယ်။ ယေဟောဝါရဲ့ ပညတ်ချက်ဟာ သန့်စင်တယ်။ မျက်စိကို လင်းစေတယ်။”