५ अनि मानिसहरूले परमेश्‍वर र मोसाविरुद्ध यसरी गनगन गर्न थाले:+ “तपाईँले हामीलाई मिश्रबाट निकालेर किन यस निर्जनभूमिमा मार्न ल्याउनुभयो? यहाँ न खानेकुरा छ न त पिउने पानी छ;+ यो तुच्छ रोटी खाँदा-खाँदा हामीलाई वाक्कै लागिसक्यो।”+

१४ तब तिमीहरू घमन्डले नफुल्नू+ अनि यहोवा तिमीहरूका परमेश्‍वरलाई नभुल्नू। किनभने उहाँले तिमीहरूलाई दासत्वको घर—मिश्रबाट छुटाएर ल्याउनुभयो।+

१६ अनि तिमीहरूलाई मन्‍न खुवाउनुभयो,+ जसबारे तिमीहरूका पितापुर्खालाई थाहै थिएन। तिमीहरूको परीक्षा गर्न र तिमीहरूलाई नम्र बनाउन उहाँले यसो गर्नुभएको थियो,+ जसले गर्दा पछि तिमीहरूकै भलो हुने थियो।+

११ निस्तार चाडको भोलिपल्टदेखि तिनीहरूले त्यस ठाउँको उब्जनी खान थाले। त्यो दिन तिनीहरूले खमिर* नहालेको रोटी+ र भुटेको अन्‍न खाए। १२ तिनीहरूले त्यस देशको अन्‍न खान थालेको दिनदेखि मन्‍न* पाइन छोड्‌यो। त्यसपछि इस्राएलीहरूले कहिल्यै मन्‍न पाएनन्‌।+ त्यस वर्षदेखि तिनीहरूले कनान देशको उब्जनी खान थाले।+

३१ हाम्रा पुर्खाहरूले निर्जनभूमिमा मन्‍न खाए,+ जस्तो लेखिएको छ, ‘उहाँले तिनीहरूलाई स्वर्गबाट खानेकुरा दिनुभयो।’”+ ३२ तब येसुले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो: “म तिमीहरूलाई साँचो-साँचो भन्छु, मोसाले तिमीहरूलाई स्वर्गबाट रोटी दिएनन्‌ तर मेरो बुबाले तिमीहरूलाई स्वर्गबाट साँचो रोटी दिनुहुन्छ।

५८ स्वर्गबाट ओर्लेर आउने रोटी यही हो। यो त्यस्तो रोटी होइन, जुन तिमीहरूका पुर्खाहरूले खाए तैपनि मरे। जसले यो रोटी खान्छ, ऊ सधैँभरि बाँच्नेछ।”+

१० हे भाइ हो, तिमीहरूले यो कुरा थाह पाओ भन्‍ने म चाहन्छु, हाम्रा पुर्खाहरू सबै जना बादलमुनि थिए+ र सबै जना समुद्रको बीचबाट भएर गए+

३ सबैले परमेश्‍वरले दिनुभएको एउटै भोजन खाए+