१० हन्‍ना अत्यन्तै लाचार भएकी थिइन्‌; त्यसैले धुरुधुरु रुँदै उनले यहोवा परमेश्‍वरलाई प्रार्थना गर्न थालिन्‌।+ ११ अनि उनले यस्तो भाकल गरिन्‌: “हे सेनाहरूका यहोवा, यदि तपाईँले आफ्नी दासीको पीडा बुझेर मतर्फ ध्यान दिनुभयो र मेरो बिन्ती सुनेर मलाई एउटा छोरा दिनुभयो भने+ हे यहोवा, म मेरो छोरा तपाईँलाई अर्पण गर्नेछु र उसले जिन्दगीभर तपाईँको सेवा गर्नेछ। अनि उसको कपाल कहिल्यै काटिनेछैन।”+

११ त्यसपछि दाउदले अबिसै र आफ्ना सबै सेवकलाई भने: “आज मेरो आफ्नै छोराले, मेरै रगतले मेरो ज्यान लिन खोज्दै छ।+ यो बिन्यामिनीबाट+ त झन्‌ के आस गर्न सक्छु र? उसलाई छोडिदेओ, उसले मलाई सरापोस्‌ किनकि यहोवा परमेश्‍वरले नै उसलाई यसो गर्न लगाउनुभएको हो। १२ सायद यहोवा परमेश्‍वरले मेरो दुःख देख्नुहुनेछ+ र आज उसले मलाई दिएको सरापको साटो यहोवा परमेश्‍वरले मलाई आशिष्‌ दिनुहुनेछ।”+

९ यहुदाका राजा हिजकियाहले आफू बिरामी पर्दा र निको हुँदा लेखेका शब्दहरू: