भविष्यवाणी २. अनिकाल
“अनिकाल पर्नेछ।”—मर्कुस १३:८.
● एक जना मानिसले नाइजरको क्वाराटाजि गाउँमा शरण लिए। ती मानिसका आफन्त, दाजुभाइ र दिदीबहिनी पनि भोकमरीबाट बच्न त्यस देशको भित्री भूभागबाट त्यहाँ आएका थिए। तैपनि ती मानिस भुईँमा गुन्द्री ओछ्याएर एक्लै पल्टिरहेका थिए। तिनी किन एक्लै पल्टिरहेका थिए? सिडि नाम गरेको त्यस गाउँको मुखियाले यसो भने: “तिनले आफ्नो परिवारको लागि खानेकुरा जुटाउन सकेनन् अनि लाचार महसुस गरेकोले उनीहरूसित आँखा जुधाउन पनि सकेनन्।”
तथ्याङ्कले के देखाउँछ? संसारभरि प्रत्येक दिन लगभग ७ जनामध्ये १ जनाले पुग्दो खानेकुरा पाउँदैन। सहारा मरुभूमिको दक्षिणतिर पर्ने देशहरूको अवस्था अझै नाजुक छ। त्यहाँ ३ जनामध्ये १ जना चरम भोकमरीको चपेटामा परेको छ। यो तथ्याङ्कलाई सजिलै बुझ्न बुबा, आमा र एउटा बच्चा भएको परिवार कल्पना गर्नुहोस्। यदि दुई जनालाई मात्र पुग्ने खानेकुरा छ भने को भोकै बस्ने? बुबा? आमा? कि बच्चा? त्यस्ता गरिब परिवारहरूले हरेक दिन यस्तो छनौट गर्नुपर्छ।
धेरैले कस्तो असहमति जनाउँछन्? पृथ्वीले सबैको लागि प्रशस्तै खानेकुरा उब्जाउँछ। पृथ्वीको स्रोतसाधनलाई सही तरिकामा व्यवस्थापन गरियो भने यो समस्या समाधान हुन्छ।
के त्यस्तो असहमति तार्किक छ? हुनत हो, किसानहरूलाई उब्जनी गर्न र त्यसको ढुवानी गर्न अहिलेजति सजिलो पहिला कहिल्यै भएको थिएन। मानव सरकारहरूले भोकमरी समस्याको समाधान गर्न पृथ्वीको उब्जनीको राम्ररी व्यवस्थापन गर्न सक्नुपर्ने हो। तर त्यसो गर्न वर्षौँदेखि कोसिस गरे तापनि तिनीहरू सफल हुन सकेका छैनन्।
तपाईँलाई कस्तो लाग्छ? के मर्कुस १३:८ को भविष्यवाणी पूरा भइरहेको छ? प्रविधिमा जति नै उन्नति भए तापनि के अनिकालले पूरै संसारलाई गाँजेको छ?
भूकम्प र अनिकालले अर्को समस्या पनि निम्त्याउँछ, जुन अन्तको दिनको अर्को चिन्ह हो।
[पृष्ठ ५-मा भएको ठूलो अक्षरको क्याप्सन]
“बालबालिका कुपोषणको सिकार नहुने हो भने निमोनिया, झाडापखाला र अन्य रोग लागिहाले तापनि एक तिहाइभन्दा बढी बालबालिकाको ज्यान जोगाउन सकिन्थ्यो।”—एन एम. भेनम्यान, संयुक्त राष्ट्र सङ्घको बालबालिका कोषको भूतपूर्व कार्यकारी निर्देशक
[पृष्ठ ५-मा भएको चित्रको स्रोत]
© Paul Lowe/Panos Pictures