-
यहोवा पूरा मनतनको सेवाको कदर गर्नुहुन्छप्रहरीधरहरा—१९९७ | अक्टोबर १५
-
-
१६. (क) गरिब विधवाको चन्दातिर येशूको कसरी ध्यान गयो? (ख) विधवाको पैसाको मोल कति थियो?
१६ केही दिनपछिको कुरा हो, नीसान ११ तारिखका दिन येशूले दिनभरिजसो मन्दिरमा बिताउनुभयो। यसै बेला उहाँको अख्तियारमाथि प्रश्न उठाइएको थियो र उहाँले कर, पुनरुत्थान तथा अन्य विषयहरूसम्बन्धी जटिल प्रश्नहरू सोध्नुभयो। उहाँले थुप्रै कुराहरूका लागि फरिसीहरूको भर्त्सना गर्नुभयो। त्यसमध्ये एक, तिनीहरूले ‘विधवाहरूका घर लुटेका’ थिए। (मर्कूस १२:४०) त्यसपछि, येशू स्त्रीहरूको चोकमा बस्नुभयो र यहूदी चलनअनुसार त्यहाँ १३ वटा ढुकुटी राखिएको थियो। उहाँ त्यहाँ एकछिन बस्नुभयो र मानिसहरूले चन्दा खसालेको हेरिरहनुभयो। त्यहाँ थुप्रै धनीमानीहरू आए। कतिपय आत्मधर्मी देखिन चाहन्थे भने, कतिपय चाहिं अचाक्ली आडम्बरी पनि थिए। (मत्ती ६:२ तुलना गर्नुहोस्।) येशूले एउटी स्त्रीलाई विशेष चासोका साथ एक टक लाएर हेर्नुभयो। साधारणतया, मानिसहरूलाई यस स्त्री वा तिनको उपहार खास महत्त्वपूर्ण लाग्ने थिएन होला। तर येशूले अरूको हृदयको कुरा बुझ्न सक्नुहुन्थ्यो। त्यसकारण, उहाँलाई तिनी “गरिब विधवा” हुन् भनेर थाह थियो। तिनले ढुकुटीमा कति खसालिन्, त्यो पनि उहाँलाई थाह थियो। तिनले “दुइ माइट, अर्थात् आधा पैसा जति चढ़ाई।”b—मर्कूस १२:४१, ४२.
-
-
यहोवा पूरा मनतनको सेवाको कदर गर्नुहुन्छप्रहरीधरहरा—१९९७ | अक्टोबर १५
-
-
b यो त्यतिबेला यहूदीहरूले चलाउने सबैभन्दा सानो परिमाणको खुद्रा पैसा अर्थात् लेप्टन थियो। दुई लेप्टा बराबर दिनभरिको ज्यालाको १/६४ हुन्थ्यो। मत्ती १०:२९ अनुसार एउटा असारियन सिक्काले (आठ लेप्टा बराबर) दुइटा भंगेरा किन्न सकिन्थ्यो। भंगेरा भनेको गरिबहरूले किन्नसक्ने सबैभन्दा सस्तो भोजन थियो। अतः, यस विधवा साँच्चै गरिब थिइन् किनभने तिनीसित एउटा भंगेरा किन्न पुग्ने पैसासमेत थिएन। भनौं भने, एकछाक भोजनलाई पनि नपुग्ने।
-