^१ सारा मानवजातिले लेखा दिनुपर्ने समय नजीकै छ। बाइबलले त्यसलाई “परमप्रभुको दिन” भन्छ। त्यही समयमा नै दुष्टमाथि ईश्‍वरीय न्याय कार्यान्वयन गरिनेछ। यो धर्मीहरूका लागि छुटकाराको समय पनि हो। त्यतिखेर जीवित्‌ सम्पूर्ण मानिसहरूले आफ्नो जीवन जसरी बिताएका थिए, त्यसको लेखा दिनुपर्नेछ। त्यसलाई मनमा राख्दै पत्रुस यस जटिल प्रश्‍न गर्छन्‌: “तिमीहरू कस्तो किसिमका मानिस हुनुपर्छ”? तिनी ‘पवित्र आचरण, ईश्‍वरीय भक्‍तिका कामहरू र यहोवाको त्यस दिनको बाटो हेर्नुपर्ने’ महत्त्वको साथै ‘शान्तिसाथ निष्खोट र निष्कलंक’ हुनुपर्ने आवश्‍यकतामाथि जोड दिन्छन्‌।—२ पत्रु. ३:११-१४.

^५ शान्तिसाथ निष्खोट र निष्कलंक: ठूलो भीडको भागको हैसियतमा हामीले ‘आफ्ना आफ्ना लुगाहरू थुमाको रगतमा धोएर सेता बनाएका’ छौं। (प्रका. ७:१४) त्यसोभए, “निष्खोट” हुनुको अर्थ, हाम्रो स्वच्छ, समर्पित जीवनलाई संसारका अशुद्धताहरूद्वारा कलंकित नपार्न दृढतापूर्वक जोगिनैपर्छ। अधर्मी, भौतिकवादी इच्छाहरूले हाम्रो मसीही व्यक्‍तित्वलाई विकृत पार्नसक्छ। त्यसो हुन इन्कार गरेर हामीले आफूलाई “निष्कलंक” राख्छौं। (याकू. १:२७; १ यूह. २:१५-१७) अरूसित व्यवहार गर्दा “परमेश्‍वरको शान्ति” प्रतिबिम्बित गर्दै हामी “शान्तिसाथ” बाँचिरहेका छौं भनेर प्रदर्शित गर्छौं।—फिलि. ४:७; रोमी १२:१८; १४:१९.