23 Toen Jezus bij het huis van de leider kwam, zag hij fluitspelers en een grote groep luid huilende mensen.+ 24 Hij zei: ‘Ga allemaal weg, want het meisje is niet gestorven, ze slaapt.’+ Maar ze lachten hem uit. 25 Nadat de menigte was weggestuurd, ging hij naar binnen. Hij pakte de hand van het meisje+ en ze stond op.+ 26 Natuurlijk werd dat verhaal in het hele gebied bekend.

38 Ze kwamen bij het huis van de synagogebestuurder, en Jezus zag mensen in grote opschudding, die luid huilden en jammerden.+ 39 Toen hij naar binnen was gegaan, zei hij tegen ze: ‘Waarom huilen en jammeren jullie zo? Het kind is niet gestorven, het slaapt.’+ 40 Maar ze lachten hem uit. Nadat hij iedereen had weggestuurd, ging hij met de vader en moeder van het kind en degenen die bij hem waren de kamer in waar het kind was. 41 Hij pakte de hand van het kind en zei tegen haar: ‘Talitha koemi.’ Dat betekent: ‘Meisje, ik zeg je: sta op!’+ 42 Het meisje stond direct op en begon te lopen. (Ze was 12 jaar.) Meteen waren ze buiten zichzelf van blijdschap. 43 Maar hij zei meerdere keren* dat ze het aan niemand mochten vertellen.+ Ook zei hij dat ze haar iets te eten moesten geven.

11 Nadat hij dat had gezegd, zei hij: ‘Lazarus, onze vriend, slaapt,+ maar ik ga erheen om hem wakker te maken.’

60 Hij viel op zijn knieën en riep met luide stem: ‘Jehovah, reken hun deze zonde niet aan.’+ Nadat hij dat had gezegd, stierf hij.

36 David heeft in zijn tijd* dienst voor God gedaan en is gestorven* en bij zijn voorvaders gelegd. Hij is wél tot ontbinding overgegaan.+