Jehovah’s dappere leger van volle-tijdstrijders

„[Wees] een goede soldaat van Christus Jezus. In het leger laat geen enkele soldaat zich in met de zaken van het burgerlijke leven, omdat hij beschikbaar moet zijn voor de man die hem heeft ingelijfd.” — 2 Tim. 2:3, 4, The Jerusalem Bible.

1, 2. Welke oproep om predikers werd er honderd jaar geleden gedaan, en met welk resultaat?

„GEVRAAGD: DUIZEND PREDIKERS.” Deze kop verscheen ongeveer honderd jaar geleden in een publikatie, maar deze ongewone aankondiging maakte geen deel uit van een advertentie in de ’wordt gevraagd’-rubriek van een krant. Bovendien werd er zo geweldig op gereageerd dat dit alle verwachtingen van de uitgever te boven ging. Wie deed die oproep en wie reageerden erop? En hoe bent u er in deze tijd bij betrokken?

² De bezielende oproep om predikers verscheen in een aflevering van de tweede jaargang van het tijdschrift dat nu over de gehele wereld bekendstaat als De Wachttoren. Maar door middel van deze oproep werd niet gezocht naar geestelijken die vanaf kerkkansels zouden prediken. De bijbel geeft een andere beschrijving van degenen die als predikers van Gods boodschap dienst zouden doen. Neen, de uitgevers van De Wachttoren waren in 1881 op zoek naar personen die bereid waren om, „overeenkomstig [hun] vermogen, als colporteurs of evangelisten naar grote of kleine steden te gaan”. De oproep was bestemd voor degenen die bereid en in staat waren om al hun tijd aan de prediking van de bijbelse waarheid te besteden. Degenen die gehoor gaven aan deze oproep, begonnen als een klein groepje te werken, enkelen hier en enkelen daar, totdat zij in 1885 het aantal van driehonderd hadden bereikt. Hun aantal is nu echter toegenomen tot duizenden, ja tienduizenden, zelfs tot een gemiddelde van 151.180 in het jaar 1981.

3. Welke andere benaming wordt er nu voor zulke predikers gebruikt?

³ Jehovah’s Getuigen noemen zulke volle-tijdpredikers niet langer „colporteurs”, een Frans woord waarin de nadruk werd gelegd op slechts één aspect van hun werk, het verspreiden van bijbels en verwante lectuur. Deze activiteit is slechts een voortvloeisel van hun belangrijkste activiteit. Er is een ander woord waardoor het werk van dit geestelijke leger van evangelisten, die het „goede nieuws” brengen, beter wordt omschreven (2 Tim. 2:3, 4; Luk. 8:1; 10:1). Dit woord luidt „pionier”.

Pionierstrijders in een geestelijk leger

4. Wat is de achtergrond en betekenis van het woord „pionier”?

⁴ Waarom is „pionier” een passende aanduiding voor Jehovah’s Getuigen die volle-tijdpredikers kunnen zijn? Het woord had oorspronkelijk een militaire betekenis en had betrekking op een soldaat, alhoewel niet op een gewone soldaat te voet ofte wel infanterist. Het had betrekking op een geniesoldaat, iemand die vóór het eigenlijke leger uit ging en bruggen, wegen en loopgraven bouwde. „Pionieren” kreeg derhalve de betekenis van de weg bereiden of openen, en een „pionier” was iemand die de leiding nam, die ondanks een overmacht of tegenstand baanbrekend werk deed, zoals de vroege kolonisten van het Noordamerikaanse Westen. De term doet denken aan iemand die onverschrokken is, iemand die vooruitrukt totdat hij zijn doel heeft bereikt. Wat een passende beschrijving voor degenen die er al hun tijd aan besteden als zelfopofferende „soldaten” van Christus Jezus dienst te doen!a

5. Waarom kunnen christenen „soldaten” worden genoemd? (Filem. 2; Fil. 2:25)

⁵ Alle ware christenen kunnen vergeleken worden met soldaten die in een geestelijke oorlog gewikkeld zijn (1 Tim. 6:12; 2 Tim. 4:7; Jud. 3). Wij hebben een gemeenschappelijke vijand die op onze vernietiging uit is — Satan. Hij heeft al zijn onzichtbare demonenkrachten, te zamen met zijn zichtbare goddeloze samenstel van dingen, in een reusachtig leger bijeengebracht om de ware discipelen van Christus tegen te staan. Toch gehoorzamen over de gehele aarde ongeveer 2.300.000 christenen het geïnspireerde gebod: „Neemt uw standpunt tegen [de Duivel] in, vast in het geloof” (1 Petr. 5:9). Dit zijn Jehovah’s Getuigen, die, hoewel zij van nature zwak en onbeduidend zijn, in de geestelijke oorlogvoering tegen hun geduchte vijand succes hebben. — Jak. 4:7, 8, 10.

6. Hoe is het woord „soldaat” verder nog een passende uitdrukking ter aanduiding van christenen?

⁶ Een soldaat die in de strijd gewikkeld is, denkt alleen maar aan de strijd die gevoerd moet worden. Hij kan het zich niet veroorloven zich door minder belangrijke dingen te laten afleiden. De apostel Paulus zei tot een jongere christelijke metgezel, Timótheüs: „Draag uw deel van de last, als een goed soldaat van Christus Jezus. Een militair in actieve dienst laat zich niet in met de zaken van het burgerlijk leven, als hij tenminste zijn meerderen tevreden wil stellen” (2 Tim. 2:3, 4, Willibrordvertaling). Paulus en Timótheüs waren vanzelfsprekend geen militairen die voor de een of andere natie of voor een werelds rijk streden. In W. E. Vine’s An Expository Dictionary of New Testament Words (Een verklarend woordenboek van Nieuwtestamentische woorden) wordt gezegd dat „soldaat” hier „in overdrachtelijke zin” betrekking heeft op „iemand die moeilijkheden verduurt voor de zaak van Christus”.

7. Welke taak hebben pioniers in het christelijke leger van geestelijke strijders vervuld?

⁷ Onder deze miljoenen succesvolle, christelijke strijders bevindt zich een vooruitgeschoven korps, de volle-tijdbedienaren. Velen van hen hebben werkelijk „gepionierd” in de betekenis dat zij vóór de grote groep zijn uitgegaan en de weg hebben gebaand. Pioniers zijn vaak naar gebieden getrokken waar het goede nieuws van Gods opgerichte koninkrijk nog nooit was gepredikt. Sommige pionierzendelingen zijn naar vreemde landen gegaan, waar zij eigenaardige gewoonten en moeilijke talen hebben moeten leren en aan ongemakken, ziekten en demonische religies het hoofd hebben moeten bieden. Zij hebben al deze barrières overwonnen, terwijl zij met geestelijke wapens invallen hebben gedaan en „bruggehoofden” hebben gevormd die zich tot krachtige gemeenten hebben ontwikkeld. Zij hebben de weg gebaand naar gebieden waar nu, enkele jaren later, een heel leger van christelijke strijders Christus’ boodschap van geestelijke bevrijding predikt. — Jes. 60:22.

8. Welk voordeel heeft het dat dit geestelijke leger uit vrijwilligers bestaat? (Recht. 7:3)

⁸ Vorig jaar waren er elke maand gemiddeld 151.180 van deze volle-tijdstrijders in het wereldomvattende veld. Allen zijn vrijwilligers en er zijn geen huurlingen (Ps. 110:3). Dat is passend, want soldaten die tegen hun wil in een leger zijn ingelijfd of die uit winstbejag dienst verrichten, blijken in het heetst van de strijd vaak besluiteloos te zijn. Zij verliezen de moed en capituleren of deserteren. Maar waarom zouden de pioniers, als zij vrijwilligers zijn, zonder tastbare beloningen, eigenlijk al hun tijd aan Gods dienst wijden terwijl miljoenen toegewijde christenen dit niet doen? Betekent dit dat zij pionieren omdat zij in de toekomst een grotere beloning verwachten dan degenen die op grond van hun omstandigheden slechts ongeveer tien, twintig of dertig uur per maand aan de bediening kunnen besteden? Neen, oprechte pioniers spannen zich aldus in als een weerspiegeling van hun van ganser harte geschonken toewijding aan Jehovah God. Evenals in het geval van iedere werkelijk opgedragen christen, willen zij alles doen wat in hun vermogen ligt om onze liefdevolle God te dienen. Wie kunnen en dienen derhalve te pionieren? Het zou goed zijn uw eigen situatie en zienswijze te beschouwen.

De kosten berekenen

9. Waarom zullen sommige christenen niet kunnen pionieren?

⁹ Wanneer iemand nagaat of hij een pionierbedienaar zou kunnen of moeten zijn, moet hij een aantal factoren beschouwen. Zijn persoonlijke omstandigheden in het leven zullen er vanzelfsprekend invloed op uitoefenen. Er zijn verplichtingen die de voorrang genieten boven volle-tijdprediking (Deut. 24:5). De apostel Paulus schreef dat een christen die niet in de materiële noodzakelijke behoeften voor zijn huisgezin voorziet, ’het geloof heeft verloochend en erger is dan een ongelovige’ (1 Tim. 5:8). Gezinsverplichtingen kunnen het voor sommigen derhalve op het ogenblik onmogelijk maken te pionieren. Verder zijn er ook omstandigheden die met onze gezondheid en leeftijd te maken hebben. Deze moeten in aanmerking worden genomen, hoewel velen met een slechte gezondheid, alsook ouderen, als pioniers dienst verrichten.

10. Hoe is voor pionieren geloof vereist?

¹⁰ Ook moet de pioniersoldaat een krachtig geloof hebben, want het is niet gemakkelijk in die hoedanigheid dienst te verrichten. Paulus brengt zulk een geloof en de door een christen gedane openbare bekendmaking van de waarheid rechtstreeks met elkaar in verband door te schrijven: „Strijd de voortreffelijke strijd van het geloof, grijp het eeuwige leven stevig vast, waartoe gij werdt geroepen en waarvan gij ten overstaan van vele getuigen de voortreffelijke openbare bekendmaking hebt afgelegd” (1 Tim. 6:12). Hoewel allen in Gods leger geloof moeten hebben, maakt het wel degelijk veel uit of men alleen maar af en toe geloof ten toon spreidt in het predikingswerk of dit vele uren per dag doet. Er kan echter wel worden gezegd dat wanneer iemand er vaak mee bezig is de waarheid tot anderen te spreken, dit zijn geloof kan doen toenemen. — 2 Thess. 1:3.

11. (a) Wat voor offer brengen alle christenen? (b) Welk extra offer kan er worden verlangd van degenen die pionieren?

¹¹ Ook is er de kwestie van het brengen van offers. In een zekere zin kan alle dienst die in zuiverheid en oprechtheid voor God wordt verricht, als het brengen van een slachtoffer aan hem worden beschouwd (Hebr. 13:15). Pionieren met de juiste beweegreden — om God te loven en andere mensen te helpen de slavernij aan Satans samenstel te ontvluchten, is daarom beslist een voortreffelijk offer. Toch is bij pionieren ook van een ander standpunt uit bezien sprake van het brengen van een offer. Tijd die een christen eens voor meer persoonlijke bezigheden gebruikte, moet, wanneer hij pionier wordt, gebruikt worden voor de prediking en het geven van onderwijs. Tijd die eerst werd gebruikt om materiële dingen te verwerven en te betalen, zal nu misschien beknot moeten worden. Ja, pionieren gaat met zelfopoffering gepaard. Duizenden pioniers zijn er tevreden mee hun economische en materiële mogelijkheden te beperken, zodat zij één, twee of misschien drie dagen per week werelds werk verrichten om in hun levensonderhoud te voorzien, terwijl zij toch nog voldoende tijd overhouden voor hun bediening. — 2 Tim. 2:4.

Meer doen — net zoals de nazireeërs

12. Waarom pionieren sommigen, en hoe waren bepaalde Israëlieten uit de oudheid in staat meer te doen in hun aanbidding?

¹² Velen die de pioniersdienst op zich hebben genomen, zijn aangespoord door het verlangen meer te doen. Zij willen niet uit een geest van wedijver of trots meer doen dan hun christelijke broeders en zusters, maar zij willen in ruimere mate liefde voor Jehovah en hun naasten ten toon spreiden (Matth. 22:37-39). Wij hebben een interessant bijbels voorbeeld in de nazireeërs. Israëlitische mannen en vrouwen uit de oudheid konden vrijwillig nazireeërs worden, welke naam is afgeleid van het Hebreeuwse woord nazir, dat opgedragen, afgezonderd, apart gezet betekent. Om een nazireeër te worden, moest men een gelofte doen, maar wij moeten niet proberen dit te vergelijken met de beslissing van een christen om te gaan pionieren, want daarbij is geen gelofte betrokken met daaruit voortvloeiende ernstige verplichtingen. Toch kunnen wij bepaalde leerzame overeenkomsten tussen de nazireeërs en de pioniers beschouwen.

13, 14. (a) Leg uit wat een van de beperkende bepalingen van nazireeërs was. (b) Welke overeenkomst bestaat er met pioniers?

¹³ Een Israëliet die zich vrijwillig aanbood om als nazireeër dienst te verrichten, aanvaardde bepaalde beperkende bepalingen die goed deden uitkomen dat hij zich voor de aanbidding van Jehovah had ’afgezonderd’ of ’apart gezet’. Eén restrictie hield verband met voedsel en drank, zoals in Numeri 6:3, 4 wordt uitgelegd. Het was een nazireeër niet toegestaan bedwelmende dranken te drinken of de produkten van de wijnstok te nuttigen (Ps. 104:15). Hoewel er een mate van zelfverloochening om de hoek kwam kijken, werd geen noodzakelijk voedsel verboden. Deze beperkende bepaling betekende dus niet dat de betrokkene vanwege zijn beslissing lijden moest ondergaan.

¹⁴ Succesvolle pioniers bouwen hun leven niet op rond materiële dingen, zoals voedsel of luxueuze bezittingen, maar rond hun dienst tot eer van God. Dit is een essentieel kenmerk van een diepgevoelde en blijvende vreugde waar veel mensen die ogenschijnlijk, van een materieel standpunt uit bezien, een „beter” leven leiden, jaloers op zijn. (Vergelijk Lukas 12:16-21.) Een eenvoudiger leven leiden of in materieel opzicht met minder genoegen nemen, kan ook voordelen afwerpen die gemakkelijk over het hoofd worden gezien. Gezondheidsexperts maken melding van de veelzijdige gevaren van een dieet met veel vette spijzen en drank. Maar een pionier, die normaliter eenvoudige, maar niettemin evenwichtige en voedzame maaltijden gebruikt en die daarbij ook nog veel wandelt in zijn van-huis-tot-huisprediking, zal naar alle waarschijnlijkheid een betere gezondheid genieten. Mensen met een groot huis, de laatste snufjes op het gebied van mechanische of elektronische uitvindingen en vele andere bezittingen, weten dat deze dingen steeds weer terugkerende moeilijkheden of problemen met zich meebrengen. De overeenkomsten tussen Numeri 6:3, 4 en pionieren zijn het beslist waard goed door ons beschouwd te worden.

15. Welk patroon valt ons op in de beperkende bepaling met betrekking tot het haar van nazireeërs?

¹⁵ De tweede beperkende bepaling voor nazireeërs was dat zij hun hoofdhaar niet mochten afknippen (Num. 6:5). Hun lange haar was een bekronend teken waaraan anderen hen konden herkennen. Paulus legde later uit dat het lange haar van een christelijke vrouw een herinnering vormde aan haar situatie met betrekking tot onderworpenheid (1 Kor. 11:3-15). Wanneer wij het lange haar van de nazireeër in gedachten hebben, kunnen wij het er dan niet mee eens zijn dat een christelijke broeder of zuster die zich vrijwillig aanbiedt om te pionieren, in een aanzienlijke mate onderworpenheid aan Jehovah God ten toon spreidt? Vele persoonlijke belangen worden opzijgezet of op de tweede plaats gesteld opdat de bediening de volle aandacht kan ontvangen. De pionier leert zich op God te verlaten en zich aan God te onderwerpen.

16. Wat kunnen wij opmaken uit de situatie van nazireeërs met betrekking tot een dood lichaam?

¹⁶ Een laatste vereiste voor nazireeërs was dat zij geen dood lichaam mochten aanraken, zelfs niet als een intieme bloedverwant, zoals een ouder, was gestorven (Num. 6:6, 7). Een nazireeër moest dus heilig en rein, onbesmet, blijven. (Vergelijk het vereiste voor de hogepriester in Leviticus 21:10, 11.) In deze tijd wordt het geen enkele christen, met inbegrip van welke pionier maar ook, verboden regelingen te treffen voor de begrafenis van een intieme bloedverwant of deze begrafenis te bezoeken. Maar evenals in het geval van de nazireeërs moeten pioniers elke twijfelachtige praktijk of handelwijze die hen zou diskwalificeren, vermijden. Zij moeten zich voorbeeldig gedragen. En als een pionier, die zijn familieleden liefheeft, zich in een verre toewijzing bevindt en daardoor niet in staat is hen zo vaak te bezoeken als anders mogelijk zou zijn geweest, heeft hij de voldoening te weten dat Jehovah zijn offer waardeert.

17. Waarom was het nazireeërschap niet louter het in acht nemen van een ritueel? Hoe staat het met pionieren?

¹⁷ De bijbel toont aan dat een Israëliet die een nazireeër werd, niet het een of andere religieuze ritueel in acht nam. Hij volgde veeleer een belangrijke, voldoeningschenkende levenswijze, want God sprak over zo’n man als iemand die ’als nazireeër voor Jehovah leefde’ (Num. 6:2). Evenzo is de pioniersdienst in deze tijd een levenswijze, ja, een bijzonder aangename levenswijze!

’Kan ik pionieren?’

18. Welke vraag dienen wij onszelf allemaal te stellen? Waarom?

¹⁸ Alle christenen zijn verenigd in de aanbidding van God. Wij vormen een exclusief leger van strijders voor de waarheid. Wij moeten het verlangen hebben in die strijd alles te doen wat wij kunnen. Het is werkelijk ons verlangen alles te doen wat in ons vermogen ligt. Daarom kan een ieder van ons zich terecht de vraag stellen: ’Kan ik als pionier dienst verrichten?’ Het volgende artikel zal u bij uw overwegingen helpen in te zien hoe Jehovah u kan schragen wanneer u in staat bent de pioniersbediening op u te nemen.

[Voetnoten]

HEBT U GOED IN UW GEEST GEGRIFT . . .

□ Waarom volle-tijdbedienaren terecht pioniers worden genoemd?

□ Waarom de bijbel christenen met soldaten vergelijkt?

□ Welke factoren u in aanmerking moet nemen wanneer u pionier wilt worden?

□ Hoe nazireeërs een voorbeeld verschaften met betrekking tot pioniers?

[Illustratie op blz. 17]

Waarom worden christenen op passende wijze met dappere soldaten vergeleken?

[Illustratie op blz. 19]

Hoe kan de pioniersdienst tot geluk en een goede gezondheid bijdragen?