ଜଣେ ବିଧବାଙ୍କ ପୁଅକୁ ପୁଣିଜୀବିତ କରାଗଲା

ମରୁଡ଼ି ସମୟରେ ଯିହୋବା ଏଲୀୟଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ତମେ ସାରିଫତ୍‌ ନଗରକୁ ଯାଅ । ସେଠାରେ ଜଣେ ବିଧବା ତମକୁ ଖାଇବାକୁ ଦେବେ ।’ ଯେବେ ସେ ନଗର ଫାଟକକୁ ପହଞ୍ଚିଲେ ତେବେ ସେ ଦେଖିଲେ ଯେ ଜଣେ ଗରିବ ବିଧବା କାଠ ସଂଗ୍ରହ କରୁଛନ୍ତି । ଏଲୀୟ ତାଙ୍କୁ ପିଇବା ପାଇଁ ପାଣି ମାଗିଲେ । ଯେବେ ସେ ପାଣି ନେବା ପାଇଁ ଯାଉଥିଲେ, ତେବେ ଏଲୀୟ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ମୋ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ରୁଟି ଖାଇବା ପାଇଁ ଆଣ ।’ କିନ୍ତୁ ବିଧବା କହିଲେ, ‘ମୋ ପାଖରେ ଆପଣଙ୍କୁ ଦେବା ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ବି ରୁଟି ନାହିଁ । ମୋ ପାଖରେ କେବଳ ଏତିକି ମଇଦା ଓ ତେଲ ଅଛି ଯେତିକିରେ ମୁଁ ମୋ ପାଇଁ ଓ ମୋ ପୁଅ ପାଇଁ ଟିକିଏ ଖାଦ୍ୟ ତିଆରି କରିପାରିବି ।’ ଏଲୀୟ ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ଯିହୋବା ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଛନ୍ତି ଯେ ଯଦି ତମେ ମୋତେ ରୁଟି ଖାଇବା ପାଇଁ ଦେବ, ତାହେଲେ ବର୍ଷା ନ ହେବା ଯାଏ ତମ ମଇଦା ଓ ତେଲ ଶେଷ ହେବ ନାହିଁ ।’

ତେବେ ବିଧବା ଘରକୁ ଗଲେ ଏବଂ ସେ ଯିହୋବାଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟଦ୍‌ବକ୍ତାଙ୍କ ପାଇଁ ରୁଟି କଲେ । ଯେପରି ଯିହୋବା ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିଲେ, ମରୁଡ଼ି ଶେଷ ହେବା ଯାଏ ସେହି ବିଧବା ଓ ତାଙ୍କ ପୁଅର ଖାଇବାର କୌଣସି ଅଭାବ ହେଲା ନାହିଁ । ସେମାନଙ୍କ ମାଠିଆର ମଇଦା ଓ ତେଲ ସବୁବେଳେ ଭରି ରହିଲା ।

ଏହାପରେ ଏକ ଅଘଟଣ ଘଟିଲା । ବିଧବାଙ୍କ ପୁଅ ରୋଗରେ ପୀଡ଼ିତ ହୋଇଗଲା ଏବଂ ଏହି ରୋଗ ଏତେ ଗମ୍ଭୀର ହୋଇଗଲା ଯେ ପରେ ତାʼର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଗଲା । ବିଧବା ଏଲୀୟଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ବିନତି କଲେ । ଏଲୀୟ ପିଲାକୁ ଧରି ଉପରେ ନିଜ କୋଠରିକୁ ନେଇଗଲେ । ସେ ତାକୁ ନିଜ ବିଛଣାରେ ଶୁଆଇଲେ ଏବଂ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି କହିଲେ, ‘ହେ ଯିହୋବା, ଏହି ପିଲାକୁ ପୁଣିଥରେ ଜୀବିତ କରିଦିଅନ୍ତୁ ।’ କʼଣ ଆପଣ ଜାଣନ୍ତି, ଯଦି ଯିହୋବା ତାକୁ ଜୀବିତ କରିଦିଅନ୍ତେ ତାହେଲେ ଏହା କାହିଁକି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କଥା ହୁଅନ୍ତା ? କାରଣ ଏହା ପୂର୍ବରୁ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିବା କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ପୁଣିଜୀବିତ କରାଯାଇ ନ ଥିଲା । ତାʼସହ ଏହି ବିଧବା ଓ ତାଙ୍କ ପୁଅ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ମଧ୍ୟ ନ ଥିଲେ ।

ତଥାପି ଯିହୋବା ପିଲାକୁ ଜୀବିତ କଲେ ଏବଂ ସେ ପୁଣି ନିଃଶ୍ୱାସ ନେବାକୁ ଲାଗିଲା । ଏଲୀୟ ବିଧବାଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ଦେଖ, ତମର ପୁଅ ପୁଣିଜୀବିତ ହୋଇଯାଇଛି ।’ ଏହା ଦେଖି ତାଙ୍କ ଖୁସିର ସୀମା ରହିଲା ନାହିଁ ଏବଂ ସେ ଏଲୀୟଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ଆପଣ ନିଶ୍ଚୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବକ ଅଟନ୍ତି । ଏହା ମୁଁ ଏଥିପାଇଁ କହିପାରୁଛି କାରଣ ଆପଣ ତାହା ହିଁ କହନ୍ତି ଯାହା ଯିହୋବା ଆପଣଙ୍କୁ କହନ୍ତି ।’