ଆମ ଖୁସିର କାରଣ

୧. ଅପାର ଖୁସିର କାରଣ,

ପାଉ ସୃଷ୍ଟିରୁ ପ୍ରମାଣ,

ଦେଖୁ ଯେ ସୁନ୍ଦର ଏ ଜନ

ସୃଜିଲ ପିତା ଭୁବନ ।

ମିଳେ ନାହିଁ ଖୁସି ସଂସାରେ,

ମିଳେ ଖୁସି ଯେ ଶାସ୍ତ୍ରରେ;

ନିତି ତୋ ଶିକ୍ଷା ନେଉ ଯେବେ,

ବିଶ୍ୱାସରେ ବଢ଼ୁ ତେବେ ।

ଦୁଃଖ ଭରା ଏ ଦୁନିଆରେ,

ହାରି ନ ଯାଉ ପ୍ରାଣରେ;

ଶାନ୍ତି ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଦିଅ ହେ ପିତା,

ସହିଯିବି ସବୁ ବ୍ୟଥା ।

୨. ଦେଖୁ ପିତା ତୁମ ରଚନା,

ନାଚି ଉଠେ ମୋ ଭାବନା;

ଅଦ୍ଭୁତ ଏ ସୃଷ୍ଟି ତୁମର!

ଗଢ଼ିଛ ଯେ ଭୂ-ସାଗର,

ହେଲେ ଯୀଶୁ ସ୍ୱର୍ଗର ରାଜା,

ଜୟ୍‌-ଜୟ୍‌-କାର ଶୁଭେ ଧ୍ୱଜା;

ଚୁପ୍‌ ରହିବା ଯେ କଷ୍ଟକର

ବାର୍ତ୍ତା ଯେ ଜଣାଇବାର

ନୂଆ ରାଜ୍ୟ, ନୂଆ ଶାସନ,

ଅପେକ୍ଷା କରୁ ସେ ଦିନ;

ନ ଥିବ ଦୁଃଖ ଅବସାଦ,

ବୋହେ ତରଙ୍ଗ ଖୁସିର !