utpat
4 hun adam ne apni patni havvah naal sareerak sambandh banaye atey oh garbhvati hoi.+ jado os ne kaain+ nu janam ditta, taa os ne keha: “mai yahovah di madad naal ik munde nu janam ditta hai.” 2 baad vich os ne kaain de bhra habal+ nu janam ditta.
habal vadda ho ke bheda-bakkriya da charvaha banya, par kaain kisan banya. 3 kujh same baad kaain zameen di paidavar vicho yahovah nu bhet charhaun layi kujh lai ke aaya. 4 par habal apne ijjarr vicho kujh palethe lele atey ohna di charbi lai ke aaya.+ yahovah habal to khush si atey os ne os di bhet saveekar keeti,+ 5 par oh kaain to khush nahi si atey os ne os di bhet saveekar nahi keeti. is karke kaain gusse naal lal-peela ho gaya atey os da muh uttar gaya. 6 fir yahovah ne kaain nu keha: “tu inne gusse vich kyo hai atey tera muh kyo uttrya hoya hai? 7 je tu apne aap nu badal ke change kamm kare, taa kee tere te meher nahi keeti javegi?* par je tu apne aap nu badal ke change kamm nahi karda, taa paap tera shikar karan layi darvaze te ghaat la ke baitha hoya hai. is layi tu paap utte havi ho.”
8 baad vich kaain ne apne bhra habal nu keha: “chal aapa khet nu chaliye.” fir jado oh khet vich san, taa kaain ne apne bhra habal te hamla kar ke os nu jano maar ditta.+ 9 baad vich yahovah ne kaain nu puchhya: “tera bhra habal kithe hai?” os ne javab ditta: “mainu kee pata? kee mai apne bhra da rakhvala ha?” 10 eh sunn ke parmeshwar ne keha: “tu eh kee keeta? sunn! zameen to tere bhra da khoon mere agge insaaf layi duhayi de reha hai.+ 11 hun tu saraapi hai atey tainu os zameen to kaddhya janda hai jithe tere hatho tere bhra da khoon dullya hai.+ 12 jado tu zameen vahenga, taa eh tainu paidavar nahi devegi. tu dharti utte bhagaurra bann ke bhatakda firenga.” 13 eh sunn ke kaain ne yahovah nu keha: “mere layi apni galti di saza sehni bahut mushkal hai. 14 ajj tu mainu is ilake to kadd reha hai atey apnia nazra to door kar reha hai; mai dharti utte bhagaurra bann ke bhatakda firanga. atey jis ne vi mainu dekh lya, oh pakka mainu jano maar devega.” 15 is layi yahovah ne os nu keha: “kaain da katal karan vale nu satt guna ziada saza milegi.”
yahovah ne kaain layi ik nishani thehrayi taaki jehrra vi os nu dekhe, oh kaain nu jano na maar deve. 16 fir kaain yahovah de samneyo chala gaya atey adan de purab+ val nod* naa de ilake vich rehen lagg pya.
17 is to baad kaain ne apni patni+ naal sareerak sambandh banaye atey oh garbhvati hoi atey os ne hanok nu janam ditta. fir os ne ik sheher banauna shuru keeta atey os da naa apne puttar de naa te rakhya. 18 baad vich hanok to eerad paida hoya. eerad to mahooyael paida hoya atey mahooyael to mathooshael paida hoya atey mathooshael to lamak paida hoya.
19 lamak ne do aurta naal viah karaya. pehli da naa aadah si atey doosri da naa zillah si. 20 aadah to yabal paida hoya. oh pehla insaan si jis ne tambuaa vich rehna atey pashu palane shuru keete. 21 os de bhra da naa joobal si jo rabaab atey bansri vajaun valya da poorvaj si. 22 zillah to tubal-kaain paida hoya jehrra tambe atey lohe to har kisam de auzar banaunda si. tubal-kaain di bhen da naa namah si. 23 fir lamak ne apnia patniya aadah atey zillah layi eh kavita likhi:
“he lamak diyo patniyo, meri avaaz suno;
meri gall val dhyaan dyo:
mai os aadmi nu maar suttya jis ne mainu zakhmi keeta,
ha, ik javaan aadmi nu jis ne mere te hamla keeta.
24 je kaain da katal karan vale nu 7 guna saza ditti javegi,+
taa fir lamak da katal karan vale nu 77 guna saza ditti javegi.”
25 adam ne dobara apni patni naal sareerak sambandh banaye atey os ne ik puttar nu janam ditta. os ne os da naa seth*+ rakhya kyoki os ne keha: “parmeshwar ne mainu habal de badle ik hor puttar* ditta hai kyoki kaain ne os nu jano maar ditta si.”+ 26 fir seth de vi ik puttar hoya atey os ne os da naa anosh+ rakhya. os same to lokaa ne yahovah da naa laina shuru keeta.