ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਕਿਤਾਬ

14 ਅਤੇ ਮੈਂ ਸੀਓਨ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਲੇਲੇ ਨੂੰ ਖੜ੍ਹਾ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ 1,44,000 ਲੋਕ ਖੜ੍ਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੱਥਿਆਂ ਉੱਤੇ ਲੇਲੇ ਦਾ ਨਾਂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਂ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। 2 ਅਤੇ ਮੈਂ ਸਵਰਗੋਂ ਇਕ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ ਜੋ ਤੇਜ਼ ਪਾਣੀ ਵਗਣ ਅਤੇ ਉੱਚੀ ਗਰਜ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਰਗੀ ਸੀ; ਇਹ ਆਵਾਜ਼ ਇਵੇਂ ਲੱਗਦੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਗਾਇਕ ਆਪਣੇ ਰਬਾਬ ਵਜਾ ਕੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਗਾਉਂਦੇ ਹੋਣ। 3 ਉਹ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ, ਚਾਰ ਕਰੂਬੀਆਂ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਅਤੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਇਕ ਗੀਤ ਗਾ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਹੜਾ ਨਵਾਂ ਲੱਗਦਾ ਸੀ; ਅਤੇ ਇਸ ਗੀਤ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਉੱਤੋਂ ਮੁੱਲ ਲਏ ਗਏ ਇਨ੍ਹਾਂ 1,44,000 ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਸਿਵਾਇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਵੀ ਗਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਸਿੱਖ ਸਕਿਆ। 4 ਇਹ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤੀਵੀਆਂ ਨਾਲ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ; ਅਸਲ ਵਿਚ ਇਹ ਸ਼ੁੱਧ* ਹਨ। ਲੇਲਾ ਭਾਵੇਂ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਵੇ, ਇਹ ਲੇਲੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਲੇਲੇ ਵਾਸਤੇ ਪਹਿਲੇ ਫਲਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਵਿੱਚੋਂ ਮੁੱਲ ਲਏ ਗਏ ਹਨ, 5 ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਬਾਨ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਇਹ ਬੇਦਾਗ਼ ਹਨ।

6 ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਨੂੰ ਆਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਉਡਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਜਿਸ ਕੋਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ਬਰੀ ਸੀ। ਉਹ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਯਾਨੀ ਹਰ ਕੌਮ, ਹਰ ਕਬੀਲੇ, ਹਰ ਬੋਲੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਹਰ ਨਸਲ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਖ਼ਬਰੀ ਸੁਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ 7 ਅਤੇ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ: “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਡਰੋ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਨਿਆਂ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰੋ ਜਿਸ ਨੇ ਆਕਾਸ਼, ਧਰਤੀ, ਸਮੁੰਦਰ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸੋਮਿਆਂ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।”

8 ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੂਸਰਾ ਦੂਤ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਢਹਿ ਗਿਆ ਹੈ! ਹਾਂ, ਮਹਾਂ ਬਾਬਲ* ਢਹਿ ਗਿਆ ਹੈ! ਇਸ ਨੇ ਇਕ ਬਦਚਲਣ ਤੀਵੀਂ ਵਾਂਗ ਆਪਣੀ ਹਰਾਮਕਾਰੀ* ਦੀ ਹਵਸ ਦਾ ਦਾਖਰਸ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਨੂੰ ਪਿਲਾਇਆ ਸੀ।”

9 ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੀਸਰਾ ਦੂਤ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਕਿਹਾ: “ਜੇ ਕੋਈ ਉਸ ਵਹਿਸ਼ੀ ਦਰਿੰਦੇ ਜਾਂ ਉਸ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ਜਾਂ ਹੱਥ ਉੱਤੇ ਲਗਵਾਉਂਦਾ ਹੈ, 10 ਤਾਂ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦਾ ਖਾਲਸ ਦਾਖਰਸ ਪੀਵੇਗਾ ਜੋ ਉਸ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੇ ਪਿਆਲੇ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਦੂਤਾਂ ਅਤੇ ਲੇਲੇ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਅੱਗ ਅਤੇ ਗੰਧਕ* ਨਾਲ ਤੜਫਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ। 11 ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਵਹਿਸ਼ੀ ਦਰਿੰਦੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਦੇ ਨਾਂ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲਗਵਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੜਫਾਉਣ ਵਾਲੀ ਅੱਗ ਦਾ ਧੂੰਆਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉੱਪਰ ਉੱਠਦਾ ਰਹੇਗਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਰੁਕੇ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਤੜਫਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ। 12 ਇਸ ਕਰਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਹੁਕਮ ਮੰਨਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਉੱਤੇ ਨਿਹਚਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸੇਵਕਾਂ ਵਾਸਤੇ ਧੀਰਜ ਰੱਖਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।”

13 ਅਤੇ ਮੈਂ ਸਵਰਗੋਂ ਇਕ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ ਜਿਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਲਿਖ, ਖ਼ੁਸ਼ ਹਨ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਏਕਤਾ ਵਿਚ ਬੱਝੇ ਹੋਏ ਮਰਦੇ ਹਨ। ਜੀ ਹਾਂ, ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਕਤੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਦਿਓ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਣਗੇ।”

14 ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਕ ਚਿੱਟਾ ਬੱਦਲ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਬੱਦਲ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਵਰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਸੋਨੇ ਦਾ ਮੁਕਟ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਇਕ ਤਿੱਖੀ ਦਾਤੀ ਸੀ।

15 ਅਤੇ ਇਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਮੰਦਰ* ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਿਆ ਅਤੇ ਜਿਹੜਾ ਬੱਦਲ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੂਤ ਨੇ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਕਿਹਾ: “ਆਪਣੀ ਦਾਤੀ ਚਲਾ ਅਤੇ ਵੱਢ ਕਿਉਂਕਿ ਧਰਤੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੱਕ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਵੱਢਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ।” 16 ਅਤੇ ਜਿਹੜਾ ਬੱਦਲ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਦਾਤੀ ਚਲਾਈ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਵੱਢ ਲਈ।

17 ਅਤੇ ਇਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਸਵਰਗ ਵਿਚ ਮੰਦਰ* ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਿਆ, ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਵੀ ਇਕ ਤਿੱਖੀ ਦਾਤੀ ਸੀ।

18 ਅਤੇ ਇਕ ਹੋਰ ਦੂਤ ਵੇਦੀ ਵੱਲੋਂ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਕੋਲ ਅੱਗ ਉੱਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਦੂਤ ਨੂੰ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਜਿਸ ਕੋਲ ਤਿੱਖੀ ਦਾਤੀ ਸੀ: “ਆਪਣੀ ਦਾਤੀ ਚਲਾ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦੀ ਵੇਲ ਤੋਂ ਗੁੱਛੇ ਵੱਢ ਕੇ ਇਕੱਠੇ ਕਰ ਕਿਉਂਕਿ ਅੰਗੂਰ ਪੱਕ ਗਏ ਹਨ।” 19 ਅਤੇ ਉਸ ਦੂਤ ਨੇ ਆਪਣੀ ਦਾਤੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਚਲਾਈ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੋਂ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦੇ ਗੁੱਛੇ ਵੱਢ ਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੇ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਚੁਬੱਚੇ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ। 20 ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਬਾਹਰ ਚੁਬੱਚੇ ਵਿਚ ਅੰਗੂਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿੱਧਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਚੁਬੱਚੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੰਨਾ ਖ਼ੂਨ ਨਿਕਲਿਆ ਕਿ ਇਹ ਘੋੜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਗਾਮਾਂ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਲਗਭਗ 300 ਕਿਲੋਮੀਟਰ* ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਫੈਲ ਗਿਆ।