12 ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਏਸਾਓ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਚੱਲ ਆਪਾਂ ਇੱਥੋਂ ਚੱਲਦੇ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ-ਅੱਗੇ ਚੱਲਦਾ ਹਾਂ।” 13 ਪਰ ਯਾਕੂਬ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ ਛੋਟੇ ਹਨ+ ਅਤੇ ਕਈ ਭੇਡਾਂ-ਬੱਕਰੀਆਂ ਤੇ ਗਾਂਵਾਂ ਸੂਈਆਂ ਹਨ। ਜੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਦਿਨ ਤੇਜ਼-ਤੇਜ਼ ਹੱਕਾਂਗਾ, ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰ ਮਰ-ਮੁੱਕ ਜਾਣਗੇ। 14 ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਤੋਰ ਮੁਤਾਬਕ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਤੁਰ ਕੇ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਆਪਣੇ ਸੇਵਕ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੇਈਰ ਨੂੰ ਚਲਾ ਜਾਵੇ ਤੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਉੱਥੇ ਮਿਲਾਂਗਾ।”+

12 “ਤੂੰ ਛੇ ਦਿਨ ਕੰਮ ਕਰੀਂ; ਪਰ ਸੱਤਵੇਂ ਦਿਨ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰੀਂ ਤਾਂਕਿ ਤੇਰਾ ਬਲਦ ਅਤੇ ਗਧਾ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਤੇਰੀ ਦਾਸੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਪਰਦੇਸੀ ਤਰੋ-ਤਾਜ਼ਾ ਹੋਣ।+

4 “ਜੇ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੇ ਗਧੇ ਜਾਂ ਬਲਦ ਨੂੰ ਸੜਕ ʼਤੇ ਡਿਗਿਆ ਹੋਇਆ ਦੇਖੇਂ, ਤਾਂ ਤੂੰ ਜਾਣ-ਬੁੱਝ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਨਾ ਕਰੀਂ। ਤੂੰ ਉਸ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰ ਮਦਦ ਕਰੀਂ।+

10 “ਤੂੰ ਖੇਤ ਵਾਹੁਣ ਲਈ ਬਲਦ ਅਤੇ ਗਧੇ ਨੂੰ ਇੱਕੋ ਜੂਲੇ ਹੇਠ ਨਾ ਜੋਤੀਂ।+

4 “ਤੂੰ ਗਹਾਈ ਕਰ ਰਹੇ ਬਲਦ ਦੇ ਮੂੰਹ ʼਤੇ ਛਿੱਕਲੀ ਨਾ ਚਾੜ੍ਹ।+

11 ਤਾਂ ਫਿਰ, ਕੀ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨੀਨਵਾਹ+ ਉੱਤੇ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜਿੱਥੇ 1,20,000 ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਇਨਸਾਨ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਸਹੀ ਅਤੇ ਗ਼ਲਤ ਵਿਚ ਫ਼ਰਕ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ* ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰ ਵੀ ਹਨ?”+