28 “ਇੱਥੇ ਗੱਲ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਦਾਨੀਏਲ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਡਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਰੰਗ ਪੀਲ਼ਾ ਪੈ ਗਿਆ,* ਪਰ ਮੈਂ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹੀ ਰੱਖੀਆਂ।”

27 ਮੈਂ ਦਾਨੀਏਲ ਬਹੁਤ ਥੱਕ ਗਿਆ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਦਿਨਾਂ ਤਕ ਬੀਮਾਰ ਰਿਹਾ।+ ਫਿਰ ਮੈਂ ਉੱਠਿਆ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਕੰਮ-ਕਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।+ ਪਰ ਮੈਂ ਜੋ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਸੁੰਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕੋਈ ਇਸ ਦਰਸ਼ਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਸੀ।+