ਕਹਾਉਤਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਉਸ ਦੇ ਪਹਿਲਿਆਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਸਮਝਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ: “ਦਾਊਦ ਦੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੀਆਂ ਕਹਾਉਤਾਂ,—ਬੁੱਧ ਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਜਾਣਨ ਲਈ, ਅਤੇ ਸਮਝ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਬੁੱਝਣ ਲਈ, ਚਤਰਾਈ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਨਾਲੇ ਧਰਮ, ਨਿਆਉਂ, ਤੇ ਇਨਸਾਫ਼ ਵੀ, ਭੋਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਆਣਪ, ਅਤੇ ਜੁਆਨਾਂ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਤੇ ਮੱਤ ਦੇਣ ਲਈ।”—ਕਹਾਉਤਾਂ 1:1-4.

ਸਿਆਣਪ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਭੋਲੇ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਸੂਝਵਾਨ ਹਨ। (ਕਹਾਉਤਾਂ 14:15) ਉਹ ਬੁਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜਾਣ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬੁੱਧ ਸਾਨੂੰ ਚੰਗੇ ਸੋਚ-ਵਿਚਾਰ ਰੱਖਣ ਦੀ ਮਦਦ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਅਰਥਪੂਰਣ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਬਾਈਬਲ ਦੀਆਂ ਕਹਾਵਤਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨਾ ਸੱਚ-ਮੁੱਚ ਫ਼ਾਇਦੇਮੰਦ ਹੈ। ਇਹ ਕਹਾਵਤਾਂ ਇਸ ਲਈ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਬੁੱਧ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕੀਏ। ਕਹਾਵਤਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੁਆਰਾ ‘ਭੋਲੇ’ ਵੀ ਸਿਆਣੇ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ‘ਜੁਆਨ’ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਤੇ ਮੱਤ ਮਿਲ ਸਕਦੀ ਹੈ।