7, 8. ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਆਕੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਕਿਵੇਂ ਭੜਕਾਇਆ ਸੀ?

⁷ ਜ਼ਿੱਦੀ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭੈੜੇ ਚਾਲ-ਚਲਣ ਨਾਲ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਭੜਕਾਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੈੜੇ ਕੰਮਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ: “ਇੱਕ ਪਰਜਾ ਜਿਹ ਦੇ ਲੋਕ ਮੈਨੂੰ ਨਿੱਤ ਆਹਮੋ ਸਾਹਮਣੇ ਅਕਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਹੜੇ ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਬਲੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇੱਟਾਂ ਉੱਤੇ ਧੂਪ ਧੁਖਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਹੜੇ ਕਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਗੁੱਝਿਆਂ ਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਰਾਤ ਕੱਟਦੇ ਹਨ, ਜਿਹੜੇ ਸੂਰ ਦਾ ਮਾਸ ਖਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਗੰਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਸ਼ੋਰਾ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਭਾਂਡਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜਿਹੜੇ ਆਖਦੇ ਹਨ, ਤੂੰ ਇਕੱਲਾ ਰਹੁ, ਮੇਰੇ ਨੇੜੇ ਨਾ ਆ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਹਾਂ। ਏਹ ਮੇਰੇ ਨੱਕ ਵਿੱਚ ਧੂੰਆਂ ਹਨ, ਇੱਕ ਅੱਗ ਜੋ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਬਲਦੀ ਹੈ!” (ਯਸਾਯਾਹ 65:3-5) ਇਹ ਲੋਕ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧਰਮੀ ਸਮਝਦੇ ਸਨ ਬੇਸ਼ਰਮੀ ਅਤੇ ਨਿਰਾਦਰ ਨਾਲ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ “ਆਹਮੋ ਸਾਹਮਣੇ” ਅਕਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਿਣਾਉਣੇ ਕੰਮ ਲੁਕ-ਛਿਪ ਕੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਆਦਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਹੀ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਪਾਪ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਕਿੰਨੇ ਦੋਸ਼ੀ ਸਨ!

⁸ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧਰਮੀ ਸਮਝਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਦਰਅਸਲ ਦੂਸਰੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਕਹਿ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ‘ਮੇਰੇ ਨੇੜੇ ਨਾ ਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਹਾਂ।’ ਉਹ ਕਿੰਨੇ ਪਖੰਡੀ ਸਨ! ਅਜਿਹੇ ਪਖੰਡੀ ਲੋਕ ਝੂਠੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੂੰ ਬਲੀਦਾਨ ਚੜ੍ਹਾ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅੱਗੇ ਧੂਪ ਧੁਖਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਜੋ ਗੱਲਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਬਿਵਸਥਾ ਵਿਚ ਮਨ੍ਹਾ ਸਨ। (ਕੂਚ 20:2-6) ਉਹ ਕਬਰਸਤਾਨ ਵਿਚ ਬੈਠਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਬਿਵਸਥਾ ਅਨੁਸਾਰ ਅਸ਼ੁੱਧ ਸਨ। (ਗਿਣਤੀ 19:14-16) ਉਹ ਸੂਰ ਦਾ ਮਾਸ ਖਾ ਰਹੇ ਸਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਅਸ਼ੁੱਧ ਸੀ।a (ਲੇਵੀਆਂ 11:7) ਫਿਰ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਕੰਮਾਂ ਕਰਕੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੋਰਨਾਂ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸਮਝਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ ਤਾਂਕਿ ਉਹ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸੰਗਤ ਕਰ ਕੇ ਪਵਿੱਤਰ ਨਾ ਬਣ ਜਾਣ। ਪਰ ਯਹੋਵਾਹ “ਅਣਖ ਵਾਲਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੈ” ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚ ਝੂਠੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰਨੀ ਬਿਲਕੁਲ ਗ਼ਲਤ ਸੀ!​—ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 4:24.