ਪਰ ਜ਼ਰਾ ਯਿਸੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਯਸਾਯਾਹ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਦੀ ਆਖ਼ਰੀ ਆਇਤ ਨਾਲ ਕਰ ਕੇ ਦੇਖੋ।b ਇਸ ਆਇਤ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਇਹ ਗੱਲ ਸਾਫ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਇਸੇ ਆਇਤ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਆਇਤ ਵਿਚ ਨਬੀ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ “ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਬਾਹਰ ਹਿੰਨੋਮ ਦੀ ਵਾਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਬਲੀਆਂ ਕਦੇ ਚੜ੍ਹਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ। (ਯਿਰ. 7:31) ਤੇ ਬਾਅਦ ʼਚ ਕੂੜਾ-ਕਰਕਟ ਸੁੱਟਣ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।” (ਦ ਜਰੋਮ ਬਿਬਲੀਕਲ ਕੌਮੈਂਟਰੀ) ਯਸਾਯਾਹ 66:24 ਵਿਚ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਤਸੀਹਿਆਂ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ, ਸਗੋਂ ਮੁਰਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲੋਥਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਕਦੇ ਨਾ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਕੀੜਿਆਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੀਉਂਦੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਦਾ ਨਹੀਂ। ਤਾਂ ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਹੈ?

ਇਕ ਕੈਥੋਲਿਕ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਮਰਕੁਸ 9:48 ਉੱਤੇ ਕੀਤੀ ਇਕ ਟਿੱਪਣੀ ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿਓ: “[ਯਿਸੂ] ਯਸਾਯਾਹ 66:24 ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਆਇਤ ਤੋਂ ਲੋਥਾਂ ਨੂੰ ਨਾਸ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋ ਤਰੀਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ। ਇਕ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਦੂਜਾ ਲੋਥਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਗਲਣ-ਸੜਨ ਲਈ ਛੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕੀੜਿਆਂ ਅਤੇ ਅੱਗ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਕੇ ਨਾਸ਼ ਹੋਣ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕਦੇ ਲੋਥਾਂ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਯਾਨੀ ਅੱਗ ਕਦੀ ਬੁੱਝਦੀ ਨਹੀਂ ਤੇ ਕੀੜੇ ਕਦੇ ਮਰਦੇ ਨਹੀਂ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਨਾਮੁਮਕਿਨ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਇੱਥੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਤਸੀਹੇ ਭੁਗਤਣ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਜਾਣ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇਹੋ ਅੰਜਾਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਦੁਬਾਰਾ ਜ਼ਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਅੱਗ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਸਦਾ ਦੀ ਮੌਤ।”