ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਕੰਮ ਦਾ ਦਿਨ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮੌਤ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਦੇਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਪਿਛਲਿਆਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਦੇਣ ਦੇ ਅਸਾਧਾਰਣ ਨਿਯਮ ਦਾ ਅਨੁਸਰਣ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਸਮਝਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ: “ਜਾਂ ਸੰਝ ਹੋਈ ਬਾਗ਼ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁਖ਼ਤਿਆਰ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਭਈ ਮਜੂਰਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦ ਅਰ ਪਿਛਲਿਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪਹਿਲਿਆਂ ਤੀਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਜੂਰੀ ਦੇਹ। ਅਤੇ ਜਾਂ ਓਹ ਆਏ ਜਿਹੜੇ ਘੰਟਾ ਦਿਨ ਰਹਿੰਦੇ ਕੰਮ ਲੱਗੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਇੱਕ ਅੱਠਿਆਨੀ [“ਦੀਨਾਰ,” ਨਿ ਵ] ਮਿਲੀ। ਅਤੇ ਜਾਂ ਪਹਿਲੇ ਆਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਇਹ ਸਮਝਿਆ ਭਈ ਸਾਨੂੰ ਕੁਝ ਵੱਧ ਮਿਲੂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਅੱਠਿਆਨੀ [“ਦੀਨਾਰ,” ਨਿ ਵ] ਮਿਲੀ। ਪਰ ਓਹ ਇਹ ਲੈਕੇ ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਉੱਤੇ ਕੁੜ੍ਹਨ ਲੱਗੇ। ਅਤੇ ਬੋਲੇ ਜੋ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਿਛਲਿਆਂ ਨੇ ਇੱਕੋ ਘੜੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਰ ਤੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਬਰਾਬਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਦਿਨ ਦਾ ਭਾਰ ਅਤੇ ਧੁੱਪ ਸਹੀ। ਤਦ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਭਈ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਕੁਝ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਭਲਾ, ਤੈਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅੱਠਿਆਨੀ [“ਦੀਨਾਰ,” ਨਿ ਵ] ਨਹੀਂ ਚੁਕਾਈ ਸੀ? ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਲੈਕੇ ਚੱਲਿਆ ਜਾਹ ਪਰ ਮੇਰੀ ਮਰਜੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿੰਨਾ ਤੈਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਉੱਨਾ ਹੀ ਇਸ ਪਿਛਲੇ ਨੂੰ ਭੀ ਦਿਆਂ। ਭਲਾ, ਮੇਰਾ ਇਖ਼ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਿ ਆਪਣੇ ਮਾਲ ਨਾਲ ਜੋ ਚਾਹਾਂ ਸੋ ਕਰਾਂ? ਕੀ ਤੂੰ ਇਸੇ ਲਈ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਵੇਖਦਾ ਹੈਂ ਜੋ ਮੈਂ ਭਲਾ ਹਾਂ?” ਸਮਾਪਤੀ ਵਿਚ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਹੇ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ: “ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਪਿਛਲੇ ਪਹਿਲੇ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ, ਪਿਛਲੇ।”

ਦੀਨਾਰਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮੌਤ ਤੇ ਨਹੀਂ, ਪਰੰਤੂ ਪੰਤੇਕੁਸਤ 33 ਸਾ.ਯੁ. ਵਿਚ, ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ “ਮੁਖ਼ਤਿਆਰ,” ਅਰਥਾਤ ਮਸੀਹ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਉੱਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਵਹਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਦੇ ਇਹ ਚੇਲੇ “ਪਿਛਲੇ,” ਜਾਂ ਘੰਟਾਕੁ ਦਿਨ ਰਹਿੰਦੇ ਲਗਾਏ ਗਏ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਸਮਾਨ ਹਨ। ਦੀਨਾਰ ਖ਼ੁਦ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਇਨਾਮ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਦੀਨਾਰ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਇਸ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ­ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ­ਉਪਜੀਵਕਾ, ਅਰਥਾਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਦੀਪਕ ਜੀਵਨ ਹੈ। ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਬਾਰੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇਕ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਇਸਰਾਏਲੀ ਹੋਣ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼-ਸਨਮਾਨ ਹੈ।

ਕੀ ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਸਦੀ ਦੀ ਪੂਰਤੀ, ਯਿਸੂ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਦੀ ਇੱਕੋ ਇਕ ਪੂਰਤੀ ਹੈ? ਨਹੀਂ, ਇਸ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿਚ ਮਸੀਹੀ-ਜਗਤ ਦੇ ਪਾਦਰੀ, ਆਪਣੀਆਂ ਪਦਵੀਆਂ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕਾਤਮਕ ਅੰਗੂਰੀ ਬਾਗ਼ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ “ਪਹਿਲੇ” ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਤੇ ਲਏ ਗਏ ਹਨ। ਉਹ ਵਾਚ ਟਾਵਰ ਬਾਈਬਲ ਐਂਡ ਟ੍ਰੈਕਟ ਸੋਸਾਇਟੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਸਮਰਪਿਤ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਯੋਗ ਕਾਰਜ-ਨਿਯੁਕਤੀ ਲਈ “ਪਿਛਲੇ” ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਪਰੰਤੂ ਅਸਲ ਵਿਚ, ਇਹੋ ਹੀ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਪਾਦਰੀਆਂ ਨੇ ਨਫ਼ਰਤ ਕੀਤੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੀਨਾਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ​— ਅਰਥਾਤ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸਵਰਗੀ ਰਾਜ ਦੇ ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਰਾਜਦੂਤਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਨਮਾਨ। ਮੱਤੀ 19:​30–20:⁠16.