ਸਮਕਾਲੀ ਲੋਕ ਇਸ ਨੂੰ ਦੇਖਣਗੇ

11. ਯਿਸੂ ਨੇ “ਇਹ ਪੀਹੜੀ” ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਿਹਾ ਸੀ?

¹¹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ, ਜਿਸ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੈਕਲ ਸੀ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਰਹੇਗੀ। ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ: “ਹੰਜੀਰ ਦੇ ਬਿਰਛ ਤੋਂ . . . ਸਿੱਖੋ। ਜਦ ਉਹ ਦੀ ਟਹਿਣੀ ਨਰਮ ਹੁੰਦੀ ਅਤੇ ਪੱਤੇ ਫੁੱਟਦੇ ਹਨ ਤਦ ਜਾਣ ਲੈਂਦੇ ਭਈ ਗਰਮੀ ਦੀ ਰੁੱਤ ਨੇੜੇ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਜਾਂ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਵੇਖੋ ਤਾਂ ਜਾਣ ਲਓ ਜੋ ਉਹ ਨੇੜੇ ਸਗੋਂ ਬੂਹੇ ਉੱਤੇ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਤ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਜਦ ਤੀਕਰ ਏਹ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਹੋ ਲੈਣ ਇਹ ਪੀਹੜੀ ਬੀਤ ਨਾ ਜਾਵੇਗੀ। ਅਕਾਸ਼ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਟਲ ਜਾਣਗੇ ਪਰ ਮੇਰੇ ਬਚਨ ਕਦੇ ਨਾ ਟਲਣਗੇ।” (ਟੇਢੇ ਟਾਈਪ ਸਾਡੇ।)—ਮੱਤੀ 24:32-35.

12, 13. ਯਿਸੂ ਦੁਆਰਾ ਵਰਤੇ ਗਏ ਸ਼ਬਦ “ਇਹ ਪੀਹੜੀ” ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੇ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਿਆ ਹੋਵੇਗਾ?

¹² ਸਾਲ 66 ਸਾ.ਯੁ. ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ, ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੇ ਸੰਯੁਕਤ ਲੱਛਣ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਢਲੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਹੁੰਦਾ ਦੇਖਿਆ ਹੋਣਾ—ਲੜਾਈਆਂ, ਕਾਲ, ਅਤੇ ਰਾਜ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ਬਰੀ ਦਾ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਤਕ ਪ੍ਰਚਾਰ। (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 11:28; ਕੁਲੁੱਸੀਆਂ 1:23) ਪਰੰਤੂ, ਅੰਤ ਕਦੋਂ ਆਉਣਾ ਸੀ? ਯਿਸੂ ਦੇ ਕਹਿਣ ਦਾ ਕੀ ਮਤਲਬ ਸੀ ਕਿ “ਇਹ ਪੀਹੜੀ (ਯੂਨਾਨੀ, ਯੈਨੇਆ) ਬੀਤ ਨਾ ਜਾਵੇਗੀ”? ਯਿਸੂ ਨੇ ਸਮਕਾਲੀ ਵਿਰੋਧੀ ਯਹੂਦੀਆਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ ਵੀ ਸਨ, ਨੂੰ ਅਕਸਰ “ਬੁਰੀ ਅਤੇ ਹਰਾਮਕਾਰ ਪੀੜ੍ਹੀ” ਕਿਹਾ ਸੀ। (ਮੱਤੀ 11:16; 12:39, 45; 16:4; 17:17; 23:36) ਇਸ ਲਈ ਜ਼ੈਤੂਨ ਦੇ ਪਹਾੜ ਉੱਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ “ਇਹ ਪੀਹੜੀ” ਬਾਰੇ ਦੁਬਾਰਾ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਪੂਰੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੌਰਾਨ ਹੋਈ ਪੂਰੀ ਯਹੂਦੀ ਜਾਤੀ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ; ਨਾ ਹੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਉਹ “ਚੁਣਿਆ ਹੋਇਆ ਵੰਸ” ਸਨ। (1 ਪਤਰਸ 2:9) ਨਾ ਹੀ ਯਿਸੂ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ “ਇਹ ਪੀਹੜੀ” ਸਮੇਂ ਦੀ ਇਕ ਖ਼ਾਸ ਅਵਧੀ ਹੈ।

¹³ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਯਿਸੂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਯਹੂਦੀਆਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਲੱਛਣ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਹੁੰਦੇ ਦੇਖਣਾ ਸੀ। ਲੂਕਾ 21:32 ਵਿਚ “ਇਹ ਪੀਹੜੀ” ਬਾਰੇ, ਜੋਏਲ ਬੀ. ਗ੍ਰੀਨ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ: “ਤੀਸਰੀ ਇੰਜੀਲ ਵਿਚ, ‘ਇਹ ਪੀਹੜੀ’ (ਅਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਵਾਕਾਂਸ਼) ਨੇ ਹਰ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਵੱਲ ਸੰਕੇਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਮਕਸਦ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਹਨ। . . . [ਇਹ] ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ [ਸੂਚਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ] ਜਿਹੜੇ ਢੀਠ ਹੋ ਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰੀ ਮਕਸਦ ਵੱਲ ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ ਕਰਦੇ ਹਨ।”b

14. ਉਸ “ਪੀਹੜੀ” ਨੇ ਕੀ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਮਸੀਹੀਆਂ ਲਈ ਇਕ ਵੱਖਰਾ ਨਤੀਜਾ ਕਿਵੇਂ ਨਿਕਲਿਆ?

¹⁴ ਯਹੂਦੀ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀ ਦੁਸ਼ਟ ਪੀੜ੍ਹੀ, ਜਿਹੜੀ ਲੱਛਣ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਹੁੰਦੇ ਦੇਖ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਨੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਵੀ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨਾ ਸੀ। (ਮੱਤੀ 24:6, 13, 14) ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ! 70 ਸਾ.ਯੁ. ਵਿਚ, ਸਮਰਾਟ ਵੈਸਪੇਜ਼ੀਅਨ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਟਾਈਟਸ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਅਧੀਨ ਰੋਮੀ ਫ਼ੌਜ ਵਾਪਸ ਆਈ। ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਦੁਬਾਰਾ ਫਸੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਉੱਤੇ ਆਇਆ ਕਸ਼ਟ ਕਲਪਨਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੈ।c ਚਸ਼ਮਦੀਦ ਗਵਾਹ, ਫਲੇਵੀਅਸ ਜੋਸੀਫ਼ਸ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰੋਮੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਤਕ ਤਕਰੀਬਨ 11,00,000 ਯਹੂਦੀ ਮਰ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 1,00,000 ਯਹੂਦੀ ਗ਼ੁਲਾਮ ਬਣਾ ਲਏ ਗਏ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਯਹੂਦੀ ਜਲਦੀ ਹੀ ਭੁੱਖ ਜਾਂ ਰੋਮੀ ਅਖਾੜਿਆਂ ਵਿਚ ਭਿਆਨਕ ਮੌਤ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਵਾਕਈ, 66-70 ਸਾ.ਯੁ. ਦਾ ਕਸ਼ਟ ਇੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ ਕਿ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਅਤੇ ਯਹੂਦੀ ਰੀਤੀ-ਵਿਵਸਥਾ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਸ਼ਟ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੀ ਦੁਬਾਰਾ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਮਸੀਹੀਆਂ ਲਈ ਇਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਕਿੰਨਾ ਵੱਖਰਾ ਨਿਕਲਿਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਭਵਿੱਖ-ਸੂਚਕ ਚੇਤਾਵਨੀ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ 66 ਸਾ.ਯੁ. ਵਿਚ ਰੋਮੀ ਫ਼ੌਜ ਦੇ ਚਲੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ! ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਮਸੀਹੀ ਅਰਥਾਤ ‘ਚੁਣੇ ਹੋਏ’ ਲੋਕ 70 ਸਾ.ਯੁ. ਵਿਚ ‘ਬਚ’ ਗਏ ਸਨ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।—ਮੱਤੀ 24:16, 22.