ਲਾਜ਼ਰ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਣ ਤੇ ਯਿਸੂ ਨੇ ਜੋ ਜਜ਼ਬਾਤ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤੇ, ਉਸ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਬੜਾ ਕੋਮਲ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਤੋਂ ਇਹ ਵੀ ਜ਼ਾਹਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਦਿਲੋਂ ਮਰਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ: “ਜਦੋਂ ਮਰੀਅਮ ਉਥੇ ਪਹੁੰਚੀ ਜਿਥੇ ਯਿਸੂ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਚਰਨੀ ਡਿਗ ਪਈ ਅਤੇ ਬੋਲੀ, ‘ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇਥੇ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਨਾ ਮਰਦਾ।’ ਯਿਸੂ ਨੇ ਜਦੋਂ ਮਰੀਅਮ ਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਰੋਂਦੇ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਭਰ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖੀ ਹੋਏ। ਉਹ ਬੋਲੇ, ‘ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਥੇ ਰਖਿਆ ਹੈ।’ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, ‘ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ, ਚਲੋ ਅਤੇ ਦੇਖੋ।’ ਯਿਸੂ ਰੋਏ। ਇਸ ਉਤੇ ਯਹੂਦੀ ਬੋਲੇ, ‘ਦੇਖੋ ਇਹ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ।’”—ਯੂਹੰਨਾ 11:32-36, ਨਵਾਂ ਅਨੁਵਾਦ।

ਇਸ ਹਵਾਲੇ ਵਿਚ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਦਾ “ਦਿਲ ਭਰ ਆਇਆ,” “ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖੀ ਹੋਏ” ਅਤੇ ਉਹ “ਰੋਏ।” ਇਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦਇਆਵਾਨ ਇਨਸਾਨ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਮਿੱਤਰ ਲਾਜ਼ਰ ਦੀ ਮੌਤ ਅਤੇ ਲਾਜ਼ਰ ਦੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੇ ਰੋਂਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇਖ ਕੇ ਯਿਸੂ ਦਾ ਦਿਲ ਇੰਨਾ ਦੁਖੀ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈਆਂ।a

ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ ਯਿਸੂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਦੋ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਨੀਂਦ ਤੋਂ ਜਗਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਲਾਜ਼ਰ ਨੂੰ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ। (ਯੂਹੰਨਾ 11:11, 23, 25) ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ, ਉਹ ‘ਰੋਇਆ।’ ਉਹ ਦੀਆਂ ਕੋਮਲ ਅਤੇ ਗਹਿਰੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਜ਼ਾਹਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਜੀਉਂਦਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੀ ਹਾਂ, ਮੌਤ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨਾ ਉਸ ਦੀ ਦਿਲੀ ਇੱਛਾ ਹੈ।