-
‘ਮੈਂ ਮਨ ਦਾ ਹਲੀਮ ਹਾਂ’‘ਆਓ ਮੇਰੇ ਚੇਲੇ ਬਣੋ’
-
-
17-19. (ੳ) ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਇਕ ਰਾਤ ਪਹਿਲਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਸੂਲਾਂ ਨੂੰ ਨਿਮਰਤਾ ਦਾ ਕਿਹੜਾ ਸਬਕ ਸਿਖਾਇਆ? (ਅ) ਨਿਮਰਤਾ ਬਾਰੇ ਯਿਸੂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਸਬਕ ਕਿਹੜਾ ਸੀ?
17 ਇਹ ਸਬਕ ਸਿੱਖਣਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਸ ਵਿਚ ਬਹਿਸ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌਣ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਇਕ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗੱਭੇ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਵਰਗੇ ਬਣਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਬੱਚੇ ਵੱਡਿਆਂ ਵਾਂਗ ਘਮੰਡੀ ਜਾਂ ਮਤਲਬੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਇਹ ਗੱਲ ਮਾਅਨੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੀ ਕਿ ਦੂਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚਦੇ ਹਨ। (ਮੱਤੀ 18:1-4) ਫਿਰ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਇਕ ਰਾਤ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਹਾਲੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਨਿਮਰਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਸੀ। ਇਸ ਵਾਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਸਬਕ ਸਿਖਾਇਆ ਜੋ ਉਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲੇ। ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਨੌਕਰ ਘਰ ਆਏ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਲਈ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲੱਕ ਦੁਆਲੇ ਤੌਲੀਆ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਤੇ। ਉਸ ਨੇ ਤਾਂ ਯਹੂਦਾ ਦੇ ਵੀ ਪੈਰ ਧੋਤੇ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਧੋਖੇ ਨਾਲ ਫੜਵਾਉਣ ਵਾਲਾ ਸੀ!—ਯੂਹੰਨਾ 13:1-11.
18 ਨਿਮਰਤਾ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ʼਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਹ ਨਮੂਨਾ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।” (ਯੂਹੰਨਾ 13:15) ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਤੋਂ ਸਬਕ ਸਿੱਖਿਆ? ਅਜੇ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸੇ ਰਾਤ ਉਹ ਫਿਰ ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੌਣ ਵੱਡਾ ਸੀ! (ਲੂਕਾ 22:24-27) ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਯਿਸੂ ਧੀਰਜ ਅਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਅਖ਼ੀਰ ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਸਬਕ ਸਿਖਾਇਆ: “ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿਮਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਹ ਮਰਨ ਤਕ, ਹਾਂ, ਤਸੀਹੇ ਦੀ ਸੂਲ਼ੀ ਉੱਤੇ ਮਰਨ ਤਕ ਆਗਿਆਕਾਰ ਰਿਹਾ।” (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:8) ਜੀ ਹਾਂ, ਯਿਸੂ ʼਤੇ ਇਹ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਕਿ ਉਹ ਅਪਰਾਧੀ ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੈ। ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਮੌਤ ਖ਼ੁਸ਼ੀ-ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਸਹਿ ਲਈ। ਵਾਕਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਅਨੋਖਾ ਸੀ। ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸੇਵਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਉਸ ਦੀ ਨਿਮਰਤਾ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸੀ!
-
-
‘ਮੈਂ ਮਨ ਦਾ ਹਲੀਮ ਹਾਂ’‘ਆਓ ਮੇਰੇ ਚੇਲੇ ਬਣੋ’
-
-
22 ਇਸ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਕਿ ਪਤਰਸ ਨੂੰ ਉਹ ਰਾਤ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲੀ ਹੋਣੀ ਜਦ ਉਸ ਦੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਤੇ! (ਯੂਹੰਨਾ 13:6-10) ਪਤਰਸ ਨੇ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ: “ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਨਿਮਰ ਰਹਿ ਕੇ ਇਕ-ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਓ।” (1 ਪਤਰਸ 5:5) ਯੂਨਾਨੀ ਵਿਚ ਇਸ ਆਇਤ ਵਿਚ ‘ਲੱਕ ਬੰਨ੍ਹਣ’ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਆਮ ਕਰਕੇ ਇਕ ਨੌਕਰ ਆਪਣਾ ਲੱਕ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਨੂੰ ਉਹ ਮੌਕਾ ਯਾਦ ਆਵੇ ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲੱਕ ਦੁਆਲੇ ਤੌਲੀਆ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਗੋਡਿਆਂ ਭਾਰ ਬਹਿ ਕੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਤੇ ਸਨ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਡੀ ਨਿਮਰਤਾ ਦਾ ਸਬੂਤ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ʼਤੇ ਚੱਲਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਵੱਲੋਂ ਮਿਲਿਆ ਕੋਈ ਵੀ ਕੰਮ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਨ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਲੱਗੇਗਾ। ਦਰਅਸਲ, ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਸ਼ਾਨ ਵਧਦੀ ਹੈ।
-