ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਲਟਾ ਨਾਂ ਦੇ ਇਕ ਟਾਪੂ ਉੱਤੇ ਸ਼ਰਨ ਮਿਲੀ ਹੈ। ਉੱਥੋਂ ਦੇ ਨਿਵਾਸੀ “ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ” ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜਿਸ ਦਾ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਰਥ ਹੈ “ਅਸੱਭਿਅ” (ਯੂਨਾਨੀ, ਬਾਰਬੇਰੋਸ)।c ਪਰ ਮਾਲਟਾ ਦੇ ਲੋਕ ਜੰਗਲੀ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਲੂਕਾ ਜੋ ਪੌਲੁਸ ਨਾਲ ਯਾਤਰਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ “ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਵੱਡਾ ਭਾਰਾ ਸਲੂਕ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉਸ ਵੇਲੇ ਮੀਂਹ ਦੀ ਝੜੀ ਅਤੇ ਪਾਲੇ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅੱਗ ਬਾਲ ਕੇ ਅਸਾਂ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਲ ਬੁਲਾ ਲਿਆ।” ਪੌਲੁਸ ਵੀ ਮਾਲਟਾ ਦੇ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਲੱਕੜੀਆਂ ਇਕੱਠੀਆਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੱਗ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।—ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 28:1-3.