ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਬੁੱਧ ਦਿੱਸਦੀ ਕੁਦਰਤ ਵਿਚ

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ “ਸਾਨੂੰ ਧਰਤੀ ਦੇ ਡੰਗਰਾਂ ਨਾਲੋਂ, ਅਤੇ ਅਕਾਸ਼ ਦੇ ਪੰਛੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੀਕ ਬੁੱਧ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।”—ਅੱਯੂਬ 35:11.

ਪੰਛੀਆਂ ਵਿਚ ਬੇਮਿਸਾਲ ਖੂਬੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਹਵਾ ਵਿਚ ਇਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉੱਡਦੇ ਹਨ ਕਿ ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਥੱਕਦੇ। ਕਈ ਪੰਛੀ ਤਾਂ ਇਕ ਹੀ ਉਡਾਣ ਵਿਚ ਮੀਲੋਂ-ਮੀਲ ਲੰਬੇ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰ ਕਰ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮੰਜ਼ਲ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਪੰਛੀਆਂ ਵਿਚ ਇਕ ਹੋਰ ਕਮਾਲ ਦੀ ਖੂਬੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਬੁੱਧ ਦਿੱਸਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਬੋਲੀ। ਆਓ ਆਪਾਂ ਕੁਝ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ʼਤੇ ਗੌਰ ਕਰੀਏ।

ਪੰਛੀ-ਬੋਲੀ

ਕੁਝ ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਅੰਡਿਆਂ ਵਿਚ ਹੀ ਚਹਿਕਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਮਿਸਾਲ ਲਈ, ਬਟੇਰੀ ਇੱਕੋ ਵਾਰ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਰੋਜ਼ ਇਕ-ਇਕ ਅੰਡਾ ਦੇ ਕੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਅੱਠ ਅੰਡੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਤੇ ਅੰਡਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਣ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੱਠ ਦਿਨ ਲੱਗ ਜਾਣਗੇ। ਜੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਬਟੇਰੀ ਲਈ ਵੱਡੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਡਿਆਂ ਤੇ ਬੈਠਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਨਵੇਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਦੇਖ-ਰੇਖ ਵੀ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਛੇ ਘੰਟਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ-ਅੰਦਰ ਅੰਡਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ ਇਕ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅੰਡਿਆਂ ਵਿਚਲੇ ਬੱਚੇ ਕਿਸੇ-ਨ-ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਸ ਵਿਚ ਤੈਅ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਲਗਭਗ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਗੇ।

ਵੱਡੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਮ ਕਰਕੇ ਨਰ ਪੰਛੀ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਖ਼ਾਸਕਰ ਮੇਲ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣਾ ਜੋਟੀਦਾਰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਜਾਂ ਦੂਜੇ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਿੱਥੇ ਹੋਏ ਇਲਾਕੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਪੰਛੀ ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚਹਿਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਮਾਦਾ ਪੰਛੀ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਨਰ ਪੰਛੀਆਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਪੰਛੀਆਂ ਦਾ ਮਧੁਰ ਸੰਗੀਤ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਤੜਕਸਾਰ ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਵੇਲੇ ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਮਿਆਂ ਤੇ ਸ਼ੋਰ-ਸ਼ਰਾਬਾ ਅਤੇ ਹਵਾ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਦੁਪਹਿਰ ਨਾਲੋਂ ਸਵੇਰੇ-ਸਵੇਰੇ ਅਤੇ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਵੇਲੇ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ 20 ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।

ਆਮ ਕਰਕੇ ਨਰ ਪੰਛੀ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਨਰ ਅਤੇ ਮਾਦਾ ਦੋਵੇਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਕੂਕਦੇ ਤੇ ਚਹਿਕਦੇ ਵੀ ਹਨ। ਹਰ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਕੋਈ-ਨ-ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਿਸਾਲ ਲਈ, ਇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਛੋਟੀ ਚਿੜੀ ਨੌਂ ਵੱਖਰੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਦੀ ਹੈ। ਇਕ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਪੰਛੀ ਹਵਾ ਤੋਂ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ ਤੇ ਦੂਜੀ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਖ਼ਤਰਾ ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਉੱਤਮ ਦਾਤ

ਅਸੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀਆਂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਦਤਾਂ ਵਾਕਈ ਕਮਾਲ ਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਇਨਸਾਨਾਂ ਦੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਪੰਛੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਉੱਤਮ ਹਨ। ਅੱਯੂਬ 35:11 ਵਿਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੂੰ “ਅਕਾਸ਼ ਦੇ ਪੰਛੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੀਕ ਬੁੱਧ” ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਜਾਨਵਰਾਂ ਤੇ ਪੰਛੀਆਂ ਤੋਂ ਉਲਟ ਅਸੀਂ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਅਤੇ ਧਾਰਣਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਜਾਂ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

ਸਿਰਫ਼ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਆਣੇ ਔਖੀ ਤੋਂ ਔਖੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸਿੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਅਮੈਰੀਕਨ ਸਾਇੰਟਿਸਟ ਰਸਾਲਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਚਾਹੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਮਾਪੇ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਜਾਂ ਨਾ, ਬੱਚਾ ਬੋਲਣਾ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਬੋਲੇ ਬੱਚੇ ਵੀ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨੀ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਭਾਵੇਂ ਘਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸੈਨਤ ਭਾਸ਼ਾ ਜਾਣਦਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਨਾ।”

ਇਸ ਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਕੀ ਅਸਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ?

ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਪੰਛੀ ਦਾ ਮਧੁਰ ਗਾਣਾ ਸੁਣਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਬੱਚੇ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਬੋਲ ਸੁਣਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸ ਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਕੀ ਅਸਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ? ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਕਿੰਨੀ ਬੁੱਧ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਬਣਾਇਆ ਹੈ?

ਆਪਣੀ ਬਣਤਰ ਬਾਰੇ ਸੋਚ-ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੇ ਲਿਖਾਰੀ ਦਾਊਦ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਾਂਗਾ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਭਿਆਣਕ ਰੀਤੀ ਤੇ ਅਚਰਜ ਹਾਂ, ਤੇਰੇ ਕੰਮ ਅਚਰਜ ਹਨ, ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਏਹ ਖੂਬ ਜਾਣਦੀ ਹੈ!” (ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦੀ ਪੋਥੀ 139:14) ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰ ਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਬੁੱਧ ਪਛਾਣੋਗੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਹੋਰ ਵੀ ਯਕੀਨ ਕਰਨ ਲੱਗੋਗੇ ਕਿ ਰੱਬ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਹੀ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰਨ ਲਈ ਬੁੱਧ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ। (w08 5/1)

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਮਿਲਦਾ ਤਾਰਿਆਂ ਤੋਂ

“ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਉਤਾਹਾਂ ਚੁੱਕੋ, ਅਤੇ ਵੇਖੋ ਭਈ ਕਿਹਨੇ ਏਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਜਿਆ, ਜਿਹੜਾ ਏਹਨਾਂ ਦੀ ਸੈਨਾ ਗਿਣ ਕੇ ਬਾਹਰ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਏਹਨਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾਉਂ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਪੁਕਾਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਦੀ ਵੱਡੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ, ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਡਾਢੇ ਬਲ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਇੱਕ ਦੀ ਵੀ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।”—ਯਸਾਯਾਹ 40:26.

ਸੂਰਜ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਤਾਰਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਇਸ ਦਾ ਪੁੰਜ ਧਰਤੀ ਦੇ ਪੁੰਜ ਨਾਲੋਂ 3,30,000 ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ। ਧਰਤੀ ਦੇ ਲਾਗੇ ਬਾਕੀ ਦੇ ਤਾਰੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿਚ ਛੋਟੇ ਹਨ। ਪਰ ਹੋਰ ਕਈ ਤਾਰੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੁੰਜ ਸਾਡੇ ਸੂਰਜ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 27 ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ V382 ਸਿਗਨੀ ਨਾਮਕ ਤਾਰਾ।

ਸਾਡਾ ਸੂਰਜ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਊਰਜਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ? ਜ਼ਰਾ ਸੋਚੋ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਅੱਗ ਦਾ ਸੇਕ 15 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਖੜੋ ਕੇ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕੋ, ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਸੇਕ ਕਿੰਨਾ ਤੇਜ਼ ਹੋਵੇਗਾ। ਸੂਰਜ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਤਕਰੀਬਨ 15 ਕਰੋੜ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਹੈ। ਇੰਨਾ ਦੂਰ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਇਸ ਦੀ ਤਪਦੀ ਧੁੱਪ ਸਾਡੀ ਚਮੜੀ ਨੂੰ ਲੂਸ ਕੇ ਛਾਲੇ ਪਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸੂਰਜ ਦੀ ਊਰਜਾ ਦਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਹਿੱਸਾ ਸਾਡੀ ਧਰਤੀ ਤਕ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ। ਲੇਕਿਨ ਧਰਤੀ ਤੇ ਜੀਵਨ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਇੰਨੀ ਊਰਜਾ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ।

ਦਰਅਸਲ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਪੂਰੀ ਊਰਜਾ ਤੋਂ ਧਰਤੀ ਵਰਗੇ 31 ਲੱਖ ਕਰੋੜ ਗ੍ਰਹਿ ਕਾਇਮ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਇਕ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਜ਼ਰਾ ਸੋਚੋ, ਜੇ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਸਕਿੰਟ ਲਈ ਸੂਰਜ ਦੀ ਊਰਜਾ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ “ਅਗਲੇ 90 ਲੱਖ ਸਾਲਾਂ ਜੋਗੀ ਊਰਜਾ ਕਾਫ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ।”—ਪੁਲਾੜੀ ਮੌਸਮੀ ਦੂਰਦਰਸ਼ੀ ਕੇਂਦਰ (SWPC) ਦੀ ਵੈੱਬ-ਸਾਈਟ।

ਸੂਰਜ ਦੀ ਊਰਜਾ ਉਸ ਦੇ ਕੇਂਦਰੀ ਭਾਗ ਵਿਚ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਸੂਰਜ ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਦਾ ਕੇਂਦਰੀ ਭਾਗ ਇੰਨਾ ਸੰਘਣਾ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਊਰਜਾ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲਈ ਲੱਖਾਂ ਸਾਲ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। SWPC ਦੀ ਵੈੱਬ-ਸਾਈਟ ਤੇ ਕਿਹਾ ਗਿਆ: “ਜੇ ਸੂਰਜ ਅੱਜ ਊਰਜਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨੀ ਛੱਡ ਦੇਵੇ, ਤਾਂ ਪੰਜ ਕਰੋੜ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਜਾ ਕੇ ਧਰਤੀ ਤੇ ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਅਸਰ ਦੇਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ!”

ਹੁਣ ਇਕ ਹੋਰ ਗੱਲ ʼਤੇ ਗੌਰ ਕਰੋ: ਜਦ ਤੁਸੀਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਸਮਾਨ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਈ ਹਜ਼ਾਰ ਤਾਰੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਤਾਰੇ ਸਾਡੇ ਸੂਰਜ ਵਾਂਗ ਊਰਜਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ ਸਾਡੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿਚ ਅਰਬਾਂ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਤਾਰੇ ਹਨ।

ਇਹ ਸਭ ਤਾਰੇ ਆਏ ਕਿੱਥੋਂ? ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਖੋਜਕਾਰਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਤੋਂ ਤਕਰੀਬਨ 14 ਅਰਬ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਡਾ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਆਪੇ ਇਕਦਮ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਇਆ। ਪਰ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਹੋਇਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਮਝ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੈ। ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ: “ਆਦ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਅਕਾਸ਼ ਤੇ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਉਤਪਤ ਕੀਤਾ।” (ਉਤਪਤ 1:1) ਬਿਨਾਂ ਸ਼ੱਕ ਅਸੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਊਰਜਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਤਾਰੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਦਾ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ “ਡਾਢੇ ਬਲ” ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੈ।—ਯਸਾਯਾਹ 40:26.